برگزیده های پرشین تولز

اعزامی های فرماندهی هوایی شهید خضرایی بیان اینجا

peyman5534

Registered User
تاریخ عضویت
16 آگوست 2014
نوشته‌ها
1,311
لایک‌ها
2,404
سن
33
داداش نمیدونم کدوم قسمت بودی
منم یه ساله دارم خضرایی خدمت میکنم
اینجوریا هم که میگی نیست...
داداش من آماد بودم قبلا اسماعیل ابادی بود فرماندش،الان لکزایی شده،والا خضرایی عالی بود من ۷ میومدم ساعت ۱۱,۱۲ هر روز خونه بودم واقعا هتله،شما راه پیچو‌ یاد بگیر با دژبانا رفیق باش،کدوم‌بخشی شما؟
 

peyman5534

Registered User
تاریخ عضویت
16 آگوست 2014
نوشته‌ها
1,311
لایک‌ها
2,404
سن
33
هتله ۹۴ اونجا بودم ۹۶ هم‌همونجا تموم کردم هتتتتتل
 

alexxx

کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت
2 سپتامبر 2012
نوشته‌ها
10
لایک‌ها
0
اعزامی۱ شهریور کسی هست ایا؟
 

adel23

کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت
17 می 2015
نوشته‌ها
3
لایک‌ها
0
سن
27
اقا هر كي افتاده خضرايي اول شهريور يه پيام بده يه گروه بزنيم جم شيم قبل اعزام اشنا شيم
Adel3173@
 

kinghighness

کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت
3 ژوئن 2014
نوشته‌ها
4
لایک‌ها
1
سن
34
وقت خوش..
کسی 97 به این مکان اعزام شده؟که کمی از امروزش بگه؟ و نه 90 یا 95!
 
Last edited:

reza-akayi

کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت
7 نوامبر 2013
نوشته‌ها
50
لایک‌ها
5
محل سکونت
تهران
اینو تو صفحات قبل پیدا کردم. بخونید جالبه
منم یک شهریور ب خزایی اعزامم
توکل ب خدا. چون میگذرد غمی نیست
ما هم 1 روز جز خاطرات این تایپیک میشیم








وصیت نامه

بخش اول: پیش از اعزام
۱- شهید خضرایی چگونه جایی است:
اگر بخوام در یک جمله خضرایی رو توصیف کنم باید بگم نسبت به بقیه پادگانها خیلی خوبه. علتش هم اینه که این مرکز برای سربازان دانشگاهی ساخته شده برای همین هم همه پرسنلش احترام خاصی به سربازان که اونها رو دانشجو خطاب میکنن میگدارند. در این مرکز از تنبیهات شدید اصلا و ابدا خبری نیست. ما خودمون شاید مجموعا تو کل دو ماه ۵۰ بار بشین پاشو و ۲۰ بار شنا رفته باشیم. البته تنبیه میکنن ولی میگم مقدارش و نوعش بیشتر به جوک شبیه هستش تا تنبیه. غذاهای خضرایی خوبه و مقدارش هم اگر نگیم زیاده، کافیه. کیفیتش هم به نظر خود من خوب بود ولی هفته اول همه بچه ها اختلالات مزاجی گرفته بودن که باعث شکم درد و ... میشد ولی بعد از هفته اول خوب شدیم.
۲- مرخصی ها در خضرایی:
کلا خیلی روی مرخصی اون هم توی آموزشی حساب نکنید. باید سختی بکشید تا بهتون مرخصی بدن ولی خوبی خضرایی اینه که آخر هفته ها رو ول میکنن میرید خونه تون. همین طور تعطیلات رسمی و ...
۳- فعالیت های انجام گرفته در خضرایی:
اکثر کاری که شما تو خضرایی میکنید درس خوندن و سر کلاس رفتنه. البته هفته اول فرق میکنه ولی از هفته دوم که آموزش شروع میشه کلا میشه گفت راحتید. نسبت به حضور و غیاب توی کلاس ها خیلی حساسن ولی جو کلاسها کلا دوستانه و همراه با احترام به دانشجو هاست. آخر دوره تون باید امتحان هم بدید که میگن اگر نمره نیارید تجدید دوره میشید یا لغو امریه میشید ولی یه بار یکی از مسیولین آموزش به من گفت تا حالا این اتفاق نیفتاده مگر این که کسی سر کلاس تقلب کنه. از امتحانش هم نترسید از درس های مهندسی که تو دانشگاه گذروندید خیلی راحت تره. اگر سر کلاس ها به درس گوش بدید واقعا با نمره بالایی پاس میکنید.
مثل بقیه پادگان ها خضرایی هم رژه و تمرینات بدنی داره. مقدارش زیاد نیست و خیلی هم سخت نیست فقط شاید تکرارش ملال آور باشه که اونم بعد از یک مدت عادی میشه براتون.
۴- طول دوره تون حدودا ۸ هفته است از روزی که اعزام میشید. ممکنه تو پادگان همه اش بهتون بگن از روزی حسابه که اومدید موندید ولی این طور نیست. چون همه پادگان ها میان دوره دارن تو خضرایی اون میان دوره رو اول دوره میدن پس عملا فرقی نکرده. شما عملا ۷ هفته آموزش داخل پادگان دارید. حالا ممکنه ۲-۳ روزی هم این طرف اون طرف بشه ولی عیب نداره. حدود همون ۸ هفته تموم میشه.

بخش دوم: روز اعزام
۱- قبل از هر چیزی باید بهتون بگم اگر تو برگه سفیدتون خضرایی خورده اصلا لازم نیست روز اول آبان برید میدون **** حتی اگر توی برگه سفید آدرس محل مراجعه رو میدان **** زده باشه. من خودم هم شرایطم همین طوری بود رفتم **** یه نیم ساعت الاف شدم بدون این که سندی از ما بگیرن یا بهمون بدن گفتن یه راست برید خضرایی که منم بور شدم.
۲- روزی که برای اعزام میرید حتما برگه سبز و سفیدتون به همراه کارت ملی و... همراهتون باشه. اگر برگه سبز و سفید نداشته باشید یا یکیشون رو آورده باشید میفرستنتون برید پلیس + ۱۰ که حسابی الاف میشید. پس با خودتون ببرید.
۳- روز اعزام لازم نیست موهاتون رو با ۴ کوتاه کنید. حتی لازم نیست وسیله با خودتون ببرید. تو خضرایی مرخصی میان دوره رو همون اول بهتون میدن. میگن برید کارهاتون رو بکنید بعد مثلا هفتم بیاید پادگان.
۴- در این روز شما رو ممکنه ساعت ۲ بعد از ظهر ولتون کنن یا ساعت ۷ بعد از ظهر. البته در کل ولتون میکنن ولی ساعتش معلوم نیست. از ناهار هم خبری نیست یه چیزی با خودتون ببرید که گرسنه نمونید. البته تخمه و اینا ممنوعه. کمپوت هم همینطور. یک چیز خیلی مهم دیگه هم این که دستشویی تو روز اعزام بسته است. پس سعی کنید پرخوری نکنید.
۵- در این روز گروهان و گردانتون معلوم میشه پس بعدش که اومدید هی نپرسید کجا افتادیم.

بخش سوم: هفته اول آموزش
الف: روز اول
۱- این روز روزیه که شما از مرخصی اول دوره تون برگشتید و میرید پادگان. وفتی میرسید جلوی در پادگان می بینید که ۱۰۰۰ نفر منتظرن برن تو و کلی دژبان وایسادن و وسایل بچه ها رو کامل میگردن. سعی کنید ساکتون رو مرتب نچینید چون کلا اونا به همش میزنن. من روزای اول ساکم رو با سلیقه میچیدم اما بعد که دیدم این طوریه شلخته میذاشتم همه چی رو توش.
۲- این روز اولین و سخت ترین روزیه که دارید. شما رو ۱۲ ساعت سر پا نگه میدارن برای کارهای پیش پا افتاده ای مثل عکاسی، تحویل یقلوی، مشخص کردن محل خواب و ... سعی کنید این روز با روحیه باشید. در ضمن این روز تنبیه نمیکننتون مگر این که خیلی تخس بازی در بیارید. پس سعی کنید این روز رو به خودتون جهنم نکنید چون اگر این کار رو بکنید به آخر هفته نمیرسید.
۳- شما رو میبرن مسجد پادگان براتون حرف میزنن. من یادم نیست چی میگفتن ولی کلا به درد هم نمیخوره. شاید مثلا بگن آره ناراحت نباشید، اینم میگذره و اینا.

ب: روز دوم
۱- از این روز سختی ها شروع میکنن به کم شدن ولی همچنان سرپا وایسادن، ساعتهای متوالی توی آفتاب بودن، دسترسی نداشتن به آب خوردن، غذا، توالت و ... همچنان هست. ولی کلا قابل تحمل تره

ج: بقیه روزهای هفته اول:
۱- کلا عادت میکنید که صبح ساعت ۴ از خواب بیدارتون کنن، الکی بریزنتون از آسایشگاه بیرون و هیچ کار مفیدی هم انجام ندن و شما الاف باشید. ولی در کل سختی ها کم میشن. آخر هفته هم به جز اونایی که نگهبانی آخر هفته خوردن بقیه میرن مرخصی.
۲- با اراشدتون آشنا میشید که عبارتند از اراشد کادر، اراشد وظیفه و هنر آموزها. من به ترتیب اهمیتشون نوشتم. یادتون باشه هنر آموزها الدرم بلدرمشون خیلی زیاده اما اختیاراتشون کمه. در اصل هنر آموزها ارشد شما خیلی نیستن و فقط وظیفه جمع کردن و منظم کردن شما رو به همراه آموزش های اولیه نظامی رو دارن.
شاید روزهای اول اراشد (چه وظیفه چه هنر آموزها) خیلی شما رو تهدید بکنن مثلا بگن نمیگذاریم برید مرخصی. بگذارید فقط این عبارت رو بهتون بگم، ختم کلام ... زیادی میخورن. تنها کسی که میتونه مرخصی شما رو لغو کنه فرمانده گروهان و جانشینشه. البته سعی کنید حتما به حرف هنر آموزها و اراشد وظیفه تون گوش کنید اما اصلا به تهدید هاشون محل ندید. از نظر قانونی اصلا یک همچین اختیاراتی رو ندارن. ولی باز هم میگم حرفشون رو گوش بدید به دستوراتشون عمل کنید و اصلا و ابدا تحت هیچ شرایطی باهاشون در نیفتید چون حق با اون هاست. فقط بدونید تهدید هاشون توخالیه.
۳- شاید زیاد اتفاق بیفته که اراشدتون ادعا کنن که شما رو به خاطر اشتباه یکی زیر آفتاب الافتون کردن. بدونید دروغ میگن اراشدتون حق یک همچین کاری رو ندارن. اگر یه وقتی الاف شدید بدونید یا به خاطر اینه که فرمانده گروهانتون گفته یا به خاطر اینه که منتظرن از بالا دستوری برسه.

بخش چهارم: توصیه های جانبی
۱- برای هفته اول که میرید آموزشگاه حتما بنا رو بر این بذارید که دو هفته تو پادگانید چون خیلی احتمالش زیاده که بهتون هفته اول مرخصی ندن. حالا چه نگهبانی، بهتون میخوره چه تنبیه میشید و چه کلا به هیچ کس مرخصی نمیدن پس وسایل مورد نیازتون رو به اندازه ۲ هفته همراه داشته باشید.
۲- سبک بال برید پادگان. ساکتون رو الکی سنگین نکنید. درسته اونجا ارتشه اما زندان که نیست. خیلی مشکلی بر بخورید فوقش یه مرخصی ساعتی (به استثنای هفته اول) بهتون میدن میرید کارتون انجام میشه میاید.
۳- هفته اول مرخصی نداره. این قانون پادگانتونه. خودتون رو الکی سبک نکنید.
۴- سعی کنید به هیچ عنوان به این که بیرون از پادگان چه خبره، سر خانواده و عزیزانتون چی ممکنه پیش بیاد و ... فکر نکنید. همیشه این رو بدونید که شما مثل میت شدید. دستتون از دنیا کوتاه شده. سعی کنید به جای فکر کردن به این که اگر الان بیرون بودید چه کار میکردید از پادگان لذت ببرید.
۵- با خودتون ۵۰ تومن تا ۱۰۰ تومن پول نقد به همراه عابر بانکتون رو ببرید. البته عابر بانک پادگان خرابه و کار نمیکنه. همچنین کارت تلفن فراموش نشود. میگن هفته اول اجازه ندارید تلفن کنید ولی من تلفن زدم اتفاقی هم نیفتاد. البته کسی هم مچم رو نگرفت و الا اگر فرمانده گروهان یا جانشینش میفهمیدن برخورد میکردن.
۶- به فرمانده گروهان خیلی احترام بگذارید و همه دستوراتی که مستقیم بهتون میدن رو بلافاصله اجرا کنید. این طوری کمتر اذیت میشید. این مسیله در مورد بقیه اراشد صدق نمیکنه.
۷- خودتون رو از تنبیه شدن نترسونید. تنبیهات اونجا هم لذت داره و خاطره انگیز میشه.
۸- درسته که ساعت ۱۰ خاموشیه ولی این به این معنا نیست که شما حتما باید ساعت ۱۰ بخوابید. ما تا ساعت ۱۱:۳۰ بیدار بودیم و البته از کم خوابی هم رنج میبردیم.
۹- وقتی بهتون میگن در مدت زمان ۳ دقیقه مثلا به صف شید، اگر این ۳ دقیقه بشه ۵ دقیقه تنبیهتون نمیکنن. ولی خواهشا دیگه نرید نیم ساعت بعد بیاید چون دوستاتون زیر آفتاب و بارون منتظر شمان و اذیت میشن.
۱۰- افکار منفی رو از خودتون دور کنید. هیچ اتفاق بدی براتون نمی افته. نه برای خودتون نه برای خانواده تون. هر ماه چند ده هزار سرباز جدید میرن آموزشی و بلایی هم سرشون نمیاد.

بخش پنجم: وسایلی که با خودمون ببریم داخل پادگان
۱- در این مورد بحث زیاد شده. خلاصه میکنم. وسایل نظافت شخصی، لباس زیر به مقدار لازم، ناخن گیر، اندکی خوراکی که پوست نداشته باشه و کمپوتی نباشه چون دژبان نمیذاره ببرید تو، کتاب که وقتای بیکاری (مثلا توی مسجد بین نمازها یا بین کلاسها) بخونید.

بخش ششم: مسیولیت هایی که باید گرفت و مسیولیت هایی که نباید گرفت
۱- در یک جمله بگم. به هیچ عنوان ارشد هیچ جا نشید چون به خاطر کم کاری بقیه تنبیه میشید. ابدا هم به هوای مرخصی مسیولیت نپذیرید. آقا جان از این خبرها نیست. شاید کسایی که مسیولیت دارن ۲-۳ روزی بیشتر از شماها برن مرخصی در حالی که خواب و استراحتشون از بقیه کمتره. توی مناطق نظافتی سعی کنید نیفتید.
۲- من خودم به شخصه فقط معتقدم مقسم غذا شدن و منشی شدن خوبه. ولی بقیه مسیولیت ها چرنده

در پایان اگر چیزی یادم رفت بگم بگید به همین وصیت نامه اضافه کنم. امیدوارم با خوشی برید و بیاید. اصلا هم به دلتون بد ندید. مطمین باشید بهترین روزهای زندگی تون میشه این آموزشی
 

peyman5534

Registered User
تاریخ عضویت
16 آگوست 2014
نوشته‌ها
1,311
لایک‌ها
2,404
سن
33
اینو تو صفحات قبل پیدا کردم. بخونید جالبه
منم یک شهریور ب خزایی اعزامم
توکل ب خدا. چون میگذرد غمی نیست
ما هم 1 روز جز خاطرات این تایپیک میشیم








وصیت نامه

بخش اول: پیش از اعزام
۱- شهید خضرایی چگونه جایی است:
اگر بخوام در یک جمله خضرایی رو توصیف کنم باید بگم نسبت به بقیه پادگانها خیلی خوبه. علتش هم اینه که این مرکز برای سربازان دانشگاهی ساخته شده برای همین هم همه پرسنلش احترام خاصی به سربازان که اونها رو دانشجو خطاب میکنن میگدارند. در این مرکز از تنبیهات شدید اصلا و ابدا خبری نیست. ما خودمون شاید مجموعا تو کل دو ماه ۵۰ بار بشین پاشو و ۲۰ بار شنا رفته باشیم. البته تنبیه میکنن ولی میگم مقدارش و نوعش بیشتر به جوک شبیه هستش تا تنبیه. غذاهای خضرایی خوبه و مقدارش هم اگر نگیم زیاده، کافیه. کیفیتش هم به نظر خود من خوب بود ولی هفته اول همه بچه ها اختلالات مزاجی گرفته بودن که باعث شکم درد و ... میشد ولی بعد از هفته اول خوب شدیم.
۲- مرخصی ها در خضرایی:
کلا خیلی روی مرخصی اون هم توی آموزشی حساب نکنید. باید سختی بکشید تا بهتون مرخصی بدن ولی خوبی خضرایی اینه که آخر هفته ها رو ول میکنن میرید خونه تون. همین طور تعطیلات رسمی و ...
۳- فعالیت های انجام گرفته در خضرایی:
اکثر کاری که شما تو خضرایی میکنید درس خوندن و سر کلاس رفتنه. البته هفته اول فرق میکنه ولی از هفته دوم که آموزش شروع میشه کلا میشه گفت راحتید. نسبت به حضور و غیاب توی کلاس ها خیلی حساسن ولی جو کلاسها کلا دوستانه و همراه با احترام به دانشجو هاست. آخر دوره تون باید امتحان هم بدید که میگن اگر نمره نیارید تجدید دوره میشید یا لغو امریه میشید ولی یه بار یکی از مسیولین آموزش به من گفت تا حالا این اتفاق نیفتاده مگر این که کسی سر کلاس تقلب کنه. از امتحانش هم نترسید از درس های مهندسی که تو دانشگاه گذروندید خیلی راحت تره. اگر سر کلاس ها به درس گوش بدید واقعا با نمره بالایی پاس میکنید.
مثل بقیه پادگان ها خضرایی هم رژه و تمرینات بدنی داره. مقدارش زیاد نیست و خیلی هم سخت نیست فقط شاید تکرارش ملال آور باشه که اونم بعد از یک مدت عادی میشه براتون.
۴- طول دوره تون حدودا ۸ هفته است از روزی که اعزام میشید. ممکنه تو پادگان همه اش بهتون بگن از روزی حسابه که اومدید موندید ولی این طور نیست. چون همه پادگان ها میان دوره دارن تو خضرایی اون میان دوره رو اول دوره میدن پس عملا فرقی نکرده. شما عملا ۷ هفته آموزش داخل پادگان دارید. حالا ممکنه ۲-۳ روزی هم این طرف اون طرف بشه ولی عیب نداره. حدود همون ۸ هفته تموم میشه.

بخش دوم: روز اعزام
۱- قبل از هر چیزی باید بهتون بگم اگر تو برگه سفیدتون خضرایی خورده اصلا لازم نیست روز اول آبان برید میدون **** حتی اگر توی برگه سفید آدرس محل مراجعه رو میدان **** زده باشه. من خودم هم شرایطم همین طوری بود رفتم **** یه نیم ساعت الاف شدم بدون این که سندی از ما بگیرن یا بهمون بدن گفتن یه راست برید خضرایی که منم بور شدم.
۲- روزی که برای اعزام میرید حتما برگه سبز و سفیدتون به همراه کارت ملی و... همراهتون باشه. اگر برگه سبز و سفید نداشته باشید یا یکیشون رو آورده باشید میفرستنتون برید پلیس + ۱۰ که حسابی الاف میشید. پس با خودتون ببرید.
۳- روز اعزام لازم نیست موهاتون رو با ۴ کوتاه کنید. حتی لازم نیست وسیله با خودتون ببرید. تو خضرایی مرخصی میان دوره رو همون اول بهتون میدن. میگن برید کارهاتون رو بکنید بعد مثلا هفتم بیاید پادگان.
۴- در این روز شما رو ممکنه ساعت ۲ بعد از ظهر ولتون کنن یا ساعت ۷ بعد از ظهر. البته در کل ولتون میکنن ولی ساعتش معلوم نیست. از ناهار هم خبری نیست یه چیزی با خودتون ببرید که گرسنه نمونید. البته تخمه و اینا ممنوعه. کمپوت هم همینطور. یک چیز خیلی مهم دیگه هم این که دستشویی تو روز اعزام بسته است. پس سعی کنید پرخوری نکنید.
۵- در این روز گروهان و گردانتون معلوم میشه پس بعدش که اومدید هی نپرسید کجا افتادیم.

بخش سوم: هفته اول آموزش
الف: روز اول
۱- این روز روزیه که شما از مرخصی اول دوره تون برگشتید و میرید پادگان. وفتی میرسید جلوی در پادگان می بینید که ۱۰۰۰ نفر منتظرن برن تو و کلی دژبان وایسادن و وسایل بچه ها رو کامل میگردن. سعی کنید ساکتون رو مرتب نچینید چون کلا اونا به همش میزنن. من روزای اول ساکم رو با سلیقه میچیدم اما بعد که دیدم این طوریه شلخته میذاشتم همه چی رو توش.
۲- این روز اولین و سخت ترین روزیه که دارید. شما رو ۱۲ ساعت سر پا نگه میدارن برای کارهای پیش پا افتاده ای مثل عکاسی، تحویل یقلوی، مشخص کردن محل خواب و ... سعی کنید این روز با روحیه باشید. در ضمن این روز تنبیه نمیکننتون مگر این که خیلی تخس بازی در بیارید. پس سعی کنید این روز رو به خودتون جهنم نکنید چون اگر این کار رو بکنید به آخر هفته نمیرسید.
۳- شما رو میبرن مسجد پادگان براتون حرف میزنن. من یادم نیست چی میگفتن ولی کلا به درد هم نمیخوره. شاید مثلا بگن آره ناراحت نباشید، اینم میگذره و اینا.

ب: روز دوم
۱- از این روز سختی ها شروع میکنن به کم شدن ولی همچنان سرپا وایسادن، ساعتهای متوالی توی آفتاب بودن، دسترسی نداشتن به آب خوردن، غذا، توالت و ... همچنان هست. ولی کلا قابل تحمل تره

ج: بقیه روزهای هفته اول:
۱- کلا عادت میکنید که صبح ساعت ۴ از خواب بیدارتون کنن، الکی بریزنتون از آسایشگاه بیرون و هیچ کار مفیدی هم انجام ندن و شما الاف باشید. ولی در کل سختی ها کم میشن. آخر هفته هم به جز اونایی که نگهبانی آخر هفته خوردن بقیه میرن مرخصی.
۲- با اراشدتون آشنا میشید که عبارتند از اراشد کادر، اراشد وظیفه و هنر آموزها. من به ترتیب اهمیتشون نوشتم. یادتون باشه هنر آموزها الدرم بلدرمشون خیلی زیاده اما اختیاراتشون کمه. در اصل هنر آموزها ارشد شما خیلی نیستن و فقط وظیفه جمع کردن و منظم کردن شما رو به همراه آموزش های اولیه نظامی رو دارن.
شاید روزهای اول اراشد (چه وظیفه چه هنر آموزها) خیلی شما رو تهدید بکنن مثلا بگن نمیگذاریم برید مرخصی. بگذارید فقط این عبارت رو بهتون بگم، ختم کلام ... زیادی میخورن. تنها کسی که میتونه مرخصی شما رو لغو کنه فرمانده گروهان و جانشینشه. البته سعی کنید حتما به حرف هنر آموزها و اراشد وظیفه تون گوش کنید اما اصلا به تهدید هاشون محل ندید. از نظر قانونی اصلا یک همچین اختیاراتی رو ندارن. ولی باز هم میگم حرفشون رو گوش بدید به دستوراتشون عمل کنید و اصلا و ابدا تحت هیچ شرایطی باهاشون در نیفتید چون حق با اون هاست. فقط بدونید تهدید هاشون توخالیه.
۳- شاید زیاد اتفاق بیفته که اراشدتون ادعا کنن که شما رو به خاطر اشتباه یکی زیر آفتاب الافتون کردن. بدونید دروغ میگن اراشدتون حق یک همچین کاری رو ندارن. اگر یه وقتی الاف شدید بدونید یا به خاطر اینه که فرمانده گروهانتون گفته یا به خاطر اینه که منتظرن از بالا دستوری برسه.

بخش چهارم: توصیه های جانبی
۱- برای هفته اول که میرید آموزشگاه حتما بنا رو بر این بذارید که دو هفته تو پادگانید چون خیلی احتمالش زیاده که بهتون هفته اول مرخصی ندن. حالا چه نگهبانی، بهتون میخوره چه تنبیه میشید و چه کلا به هیچ کس مرخصی نمیدن پس وسایل مورد نیازتون رو به اندازه ۲ هفته همراه داشته باشید.
۲- سبک بال برید پادگان. ساکتون رو الکی سنگین نکنید. درسته اونجا ارتشه اما زندان که نیست. خیلی مشکلی بر بخورید فوقش یه مرخصی ساعتی (به استثنای هفته اول) بهتون میدن میرید کارتون انجام میشه میاید.
۳- هفته اول مرخصی نداره. این قانون پادگانتونه. خودتون رو الکی سبک نکنید.
۴- سعی کنید به هیچ عنوان به این که بیرون از پادگان چه خبره، سر خانواده و عزیزانتون چی ممکنه پیش بیاد و ... فکر نکنید. همیشه این رو بدونید که شما مثل میت شدید. دستتون از دنیا کوتاه شده. سعی کنید به جای فکر کردن به این که اگر الان بیرون بودید چه کار میکردید از پادگان لذت ببرید.
۵- با خودتون ۵۰ تومن تا ۱۰۰ تومن پول نقد به همراه عابر بانکتون رو ببرید. البته عابر بانک پادگان خرابه و کار نمیکنه. همچنین کارت تلفن فراموش نشود. میگن هفته اول اجازه ندارید تلفن کنید ولی من تلفن زدم اتفاقی هم نیفتاد. البته کسی هم مچم رو نگرفت و الا اگر فرمانده گروهان یا جانشینش میفهمیدن برخورد میکردن.
۶- به فرمانده گروهان خیلی احترام بگذارید و همه دستوراتی که مستقیم بهتون میدن رو بلافاصله اجرا کنید. این طوری کمتر اذیت میشید. این مسیله در مورد بقیه اراشد صدق نمیکنه.
۷- خودتون رو از تنبیه شدن نترسونید. تنبیهات اونجا هم لذت داره و خاطره انگیز میشه.
۸- درسته که ساعت ۱۰ خاموشیه ولی این به این معنا نیست که شما حتما باید ساعت ۱۰ بخوابید. ما تا ساعت ۱۱:۳۰ بیدار بودیم و البته از کم خوابی هم رنج میبردیم.
۹- وقتی بهتون میگن در مدت زمان ۳ دقیقه مثلا به صف شید، اگر این ۳ دقیقه بشه ۵ دقیقه تنبیهتون نمیکنن. ولی خواهشا دیگه نرید نیم ساعت بعد بیاید چون دوستاتون زیر آفتاب و بارون منتظر شمان و اذیت میشن.
۱۰- افکار منفی رو از خودتون دور کنید. هیچ اتفاق بدی براتون نمی افته. نه برای خودتون نه برای خانواده تون. هر ماه چند ده هزار سرباز جدید میرن آموزشی و بلایی هم سرشون نمیاد.

بخش پنجم: وسایلی که با خودمون ببریم داخل پادگان
۱- در این مورد بحث زیاد شده. خلاصه میکنم. وسایل نظافت شخصی، لباس زیر به مقدار لازم، ناخن گیر، اندکی خوراکی که پوست نداشته باشه و کمپوتی نباشه چون دژبان نمیذاره ببرید تو، کتاب که وقتای بیکاری (مثلا توی مسجد بین نمازها یا بین کلاسها) بخونید.

بخش ششم: مسیولیت هایی که باید گرفت و مسیولیت هایی که نباید گرفت
۱- در یک جمله بگم. به هیچ عنوان ارشد هیچ جا نشید چون به خاطر کم کاری بقیه تنبیه میشید. ابدا هم به هوای مرخصی مسیولیت نپذیرید. آقا جان از این خبرها نیست. شاید کسایی که مسیولیت دارن ۲-۳ روزی بیشتر از شماها برن مرخصی در حالی که خواب و استراحتشون از بقیه کمتره. توی مناطق نظافتی سعی کنید نیفتید.
۲- من خودم به شخصه فقط معتقدم مقسم غذا شدن و منشی شدن خوبه. ولی بقیه مسیولیت ها چرنده

در پایان اگر چیزی یادم رفت بگم بگید به همین وصیت نامه اضافه کنم. امیدوارم با خوشی برید و بیاید. اصلا هم به دلتون بد ندید. مطمین باشید بهترین روزهای زندگی تون میشه این آموزشی
بله شما هم میشی خاطره مثل من دقیقا،
فقط بگم جایی که میرید هتله و تمام
 

hamidreza777

Registered User
تاریخ عضویت
29 مارس 2007
نوشته‌ها
54
لایک‌ها
2
یادش بخیر اعزامی ۸۸/۰۴/۰۱ بودم،اوج گرما بود،کلی عرق کردم تو اون تابستون کذایی .
مثل برق میگذره به آسونی،نگران نباشید
سخت نگیرید و سوسول نباشید راحته .خدمته دیگه بدو بدو هم داره.
در مورد شرایط اونجا نمیشه دقیق نظر داد چون فرمانده ها و ارشد اموزشیا طی دوران عوض میشن و هرکسی یه اخلاقی داره .
 

reza-akayi

کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت
7 نوامبر 2013
نوشته‌ها
50
لایک‌ها
5
محل سکونت
تهران
امروز رفتیم. خیلی سخت و بد گذشت
خدا بقیشو ب خیر کنه
افتادم یاسینی. این حسنوند خیلی سگه فقط میخواد پاچه بگیره
کاش دوران میفتادم. پس فردا باید 5 صبح بریم باز
توکل ب خدا ک نبریم فقط
 

peyman5534

Registered User
تاریخ عضویت
16 آگوست 2014
نوشته‌ها
1,311
لایک‌ها
2,404
سن
33
سوسول نباشید خضرایی بهترین پادگان ایرانه
 

reza-akayi

کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت
7 نوامبر 2013
نوشته‌ها
50
لایک‌ها
5
محل سکونت
تهران
"واقعیت های خضرایی ک هرگز ب شما نمی گویند"
سلام دوستان
منم مثل شما این تایپیک رو دیدم و تصمیم گرفتم برم خضرایی خودم و پذیرش گرفتم
خلاصه کلام سرتونو درد نیارم دوستان
من خدمت قبلی هم بودم و قبلا تجربه 16 روز اموزش تو مرکز اموزش نیرو انتظامی اراک هم داشتم
خضرایی اصلا هتلی ک بهتون میگفتن نیست دوستان
به عقیده من بعد 5 روز تجربه خدمت اموزشی تو خضرایی به مراتب سخت تر از اراک هست
سخت گیری بیشتر,کار بیشتر طبق برنامه سین,نظامی گری بیشتر
با 1 تفاوت
مسیولین و فرماندهان پادگان مخصوصا ستوان خیابانی و سرهنگ دهقان و سرگرد دریکوند بسیار انسان های با شعور و درست و با اخلاقی هستند اما خدمت اموزشی تو خضرایی بسیار سخت تر از جاهای دیگه هست
خلاصه کلام خضرایی اون هتلی ک بهتون میگن نیست
اگه ب هوای هتل یا جایی مثل پادگان 01 نیرو زمینی که رسما هتله میایید نیایید ک بد ب نکشی میفتید و کم میارید
در ضمن در خضرایی حداقل برا ما ک اینجوریه
چیزی ب اسم روز برگ نداریم و بچه های تهران حداکثر هفته ای 2 بار میتونن برن خونه
ب هوای روزبرگ هم نیایید
 

reza-akayi

کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت
7 نوامبر 2013
نوشته‌ها
50
لایک‌ها
5
محل سکونت
تهران
سوسول نباشید خضرایی بهترین پادگان ایرانه
دوست من الان میخوای چیو ثابت کنی؟ این ک شما خیلی مردی و خیلی تحمل داری؟
بله من سوسولم
الان خیالت راحت شد؟
ب مردم اطلاعات غلط نده خواهشا
میرن ب نکشی میفتن نفرین میفته پشت سرت
 

peyman5534

Registered User
تاریخ عضویت
16 آگوست 2014
نوشته‌ها
1,311
لایک‌ها
2,404
سن
33
دوست من الان میخوای چیو ثابت کنی؟ این ک شما خیلی مردی و خیلی تحمل داری؟
بله من سوسولم
الان خیالت راحت شد؟
ب مردم اطلاعات غلط نده خواهشا
میرن ب نکشی میفتن نفرین میفته پشت سرت
واقعا برات متاسفم،چجوری میخای از پس خودت بربیای
ادمای مثل شما بودن اونجا اره براشون سخت گذشت،
یکم سست عنصر نباشیم،
نهایت نهایت سختیش نگهبانیه اونم تو ۲ ماه ۳,۴ بار و تمام.
تو از مامان،بابات دور میشی سختته بقیه انقدر سوسول نیستن،
خضرای بهترین پادگانه ایرانه،۲۱ ماه خدمت کردم
 
بالا