به نقل از SATpt :
مثل اين كه يه چند وقته كه كسي به اين تاپيك محلي نمي ذاره! :eh:
من سعي مي كنم يه جوابي به پست دوست عزيزمون SATpt بدم بلكه چند نفر ديگه هم براي اظهار نظر پيدا بشن:
1. جام جهاني 98
شك ندارم كه يكي از مهم ترين نقاط قوت تيم ما، اسطوره اي به نام احمد رضا عابدزاده بود، نه به خاطر دروازه بانيش بلكه به دليل اعتماد به نفس خارق العاده اي كه بار مثبت فراووني رو به كل تيم مي داد.
تيم ما در اون دوره به آمادگي جسماني خوبي رسيده بود، چيزي كه بعدا كاملا معلوم شد سرمربي ما روي نيمكت جام جهاني (جلال طالبي) كمترين نقش رو در اون مورد داشته و غير از وضعيت خوب فيزيك بازيكنان، تحول سيستم بازي اونا هم مديون دانش يك مربي ارزشمند به نام توميسلاو ايويچ بود.
البته بايد قبول كنيم كه بازيكنان اون دوره تجربه ي بين المللي چنداني نداشتند، اما با اينهمه به وحدت تيمي خوبي رسيده بودند كه در فوتبال يكي از اركان مهم موفقيت محسوب ميشه.
يك نكته ي مهم ديگه هم بازيهاي تداركاتي نسبتا خوبي است كه اون موقع داشتيم (هر چند ازي با آ اس رم حسابي حالمان رو جا آورد!)
2. جام جهاني 2006
بايد بگيم الان علي دايي در تيم ما نقش يك ليدر رو بازي مي كنه كه به نظرم شايد كيفيت بازي اون و اين كه 90 دقيقه در تركيب باشه يا نباشه مهم نيست، بلكه همون مساله ي تزريق بار مثبت به بقيه ي بازيكنها و بالا بردن اعتماد به نفس در اينجا مطرحه.
تيم فعلي ما بازيكنهايي داره كه تجارب بين المللي ازرشمندي دارن و به ويژه در خط دفاع و هافبك علي كريمي، فريدون زندي، رحان رضايي و مهدي مهدوي كيا توان حركتي ما به مراتب بهتر از گذشته است.
در خط حمله هم علي دايي كهنه كار اما بسيار پخته و با تجربه رو داريم كه سالهاست غير از وظيفه ي اصليش يعني گلزني، گل سازي هم مي كنه (پاس گل به خدا داد عزيزي در مقابل استراليا و پاس گل به مهدوي كيا در مقابل آمريكا رو به ياد بياريد) و همين طور وحيد هاشميان كه اگر چه با فصل موفقي كه در بوخوم داشت و تا پله ي سوم چهارم رده ي گلزنان بوندس ليگا بالا اومده بود فاصله داره، اما يقينا براي جام حهاني انگيزه ي مضاعفي داره و به و آتش خواهد زد. بازيكنان ديگر خط حمله ي ما هم مثل رضا عنايتي، آرش برهاني و رسول خطيبي نسبت به تيم سال 98 (مجموعه ي خط حمله ي ما در اون سال) وضعيت بهتري دارند (فقط جاي خداداد عزيزي اين وسط خاليه! حيف كه اين پسر قدر خودشو ندونست...)
در كل بايد بگم تيم فعلي ما نسبت به سال 98 از نظر مهره و بازيكن شرايط بهتري داره،
اما مدتي است كه نوع بازيش طرفداران ايراني رو راضي نكرده و مردم با بدبيني به تيم نكاه مي كنن (شايد هم تا اندازه اي حق داشته باشن). اگر چه برانكو هم در اين چند ساله نشون داده كه در گرفتن نتيجه در تورنمنت ها خوب عمل مي كنه و تقريبا بازي خواني خوبي داره.
با اين حال من احساسم اينه كه تيم ما در سال 98 عليرغم تجربه ي كمتر به دليل روحيه ي تهاجمي تيمي بيشتر، ار تيم كنوني ما بهتر بود.
شايد هم من اشتباه مي كنم و البته اميدوارم اشتباه كرده باشم.....! :lol: به هر حال تا بيست و چهار پنج روز ديگه همه چي معلو م مي شه!...
