بابا طاهر عریان

[ibest]

ﻧﭙﺮﺳﯽ ﺣﺎﻝ ﻳﺎﺭ ﺩﻟﻔﮑﺎﺭﺕ
<ﮐﻪ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﭼﻮﻥ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺕ
ﺗﻪ ﮐﻪ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﻳﺎﺩ ﻣﻮﻳﯽ
<ﻫﺰﺍﺭﺕ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺎ ﻣﻮ ﭼﻪ ﮐﺎﺭﺕ

 

[ibest]

ﺍﮔﺮ ﺩﻝ ﺩﻟﺒﺮ ﻭ ﺩﻟﺒﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺳﺖ
<ﻭﮔﺮ ﺩﻟﺒﺮ ﺩﻝ ﻭ ﺩﻟﺮﺍ ﭼﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﺳﺖ
ﺩﻝ ﻭ ﺩﻟﺒﺮ ﺑﻬﻢ ﺁﻣﻴﺘﻪ ﻭﻳﻨﻢ
<ﻧﺪﻭﻧﻢ ﺩﻝ ﮐﻪ ﻭ ﺩﻟﺒﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺳﺖ

 

[ibest]

ﺷﺐ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﻭ ﺳﻨﮕﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﻣﻮ ﻣﺴﺖ
<ﻗﺪﺡ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﻮ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﻧﺸﮑﺴﺖ
ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﻧﺪﻩ ﺍﺵ ﻧﻴﮑﻮ ﻧﮕﻬﺪﺍﺷﺖ
<ﻭﮔﺮﻧﻪ ﺻﺪ ﻗﺪﺡ ﻧﻔﺘﺎﺩﻩ ﺑﺸﮑﺴﺖ

 

[ibest]

ﻧﻔﺲ ﺷﻮﻣﻢ ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺑﻬﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ
<ﮐﻪ ﺗﻦ ﺍﺯ ﺑﻬﺮ ﻣﻮﺭﺍﻥ ﭘﺮﻭﺭﺍﻧﺴﺖ
ﻧﺪﻭﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺷﺮﻁ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﭼﻴﺴﺖ
<ﻫﺮﺯﻩ ﺑﻮﺭﻡ ﺑﻤﻴﺪﺍﻥ ﺟﻬﺎﻧﺴﺖ

 

[ibest]

ﺷﻴﺮﻣﺮﺩﯼ ﺑﺪﻡ ﺩﻟﻢ ﭼﻪ ﺩﻭﻧﺴﺖ
<ﺍﺟﻞ ﻗﺼﺪﻡ ﮐﺮﻩ ﻭ ﺷﻴﺮ ﮊﻳﻮﻧﺴﺖ
ﺯ ﻣﻮﺷﻴﺮ ﮊﻳﺎﻥ ﭘﺮﻫﻴﺰ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ
<ﺗﻨﻢ ﻭﺍ ﻣﺮﮒ ﺟﻨﮕﻴﺪﻥ ﻧﺪﻭﻧﺴﺖ

 

[ibest]

ﺑﻮﺩ ﺩﺭﺩ ﻣﻮ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻧﻢ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ
<ﺑﻮﺩ ﻭﺻﻞ ﻣﻮ ﻭ ﻫﺠﺮﺍﻧﻢ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ
ﺍﮔﺮ ﻗﺼﺎﺑﻢ ﺍﺯ ﺗﻦ ﻭﺍﮐﺮﻩ ﭘﻮﺳﺖ
<ﺟﺪﺍ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﮕﺮﺩﺩ ﺟﺎﻧﻢ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ

 

[ibest]

ﺑﻮﺩ ﺩﺭﺩ ﻣﻮ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻧﻢ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ
<ﺑﻮﺩ ﻭﺻﻞ ﻣﻮ ﻭ ﻫﺠﺮﺍﻧﻢ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ
ﺍﮔﺮ ﻗﺼﺎﺑﻢ ﺍﺯ ﺗﻦ ﻭﺍﮐﺮﻩ ﭘﻮﺳﺖ
<ﺟﺪﺍ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﮕﺮﺩﺩ ﺟﺎﻧﻢ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ

 

[ibest]

ﻧﻤﻴﺪﺍﻧﻢ ﺩﻟﻢ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪٔ ﮐﻴﺴﺖ
<ﮐﺠﺎ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪٔ ﮐﻴﺴﺖ
ﻧﻤﻴﺪﻭﻧﻢ ﺩﻝ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﻪٔ ﻣﻮ
<ﺍﺳﻴﺮ ﻧﺮﮔﺲ ﻣﺴﺘﺎﻧﻪٔ ﮐﻴﺴﺖ

 

[ibest]

ﺗﻪ ﺩﻭﺭﯼ ﺍﺯ ﺑﺮﻡ ﺩﻝ ﺩﺭ ﺑﺮﻡ ﻧﻴﺴﺖ
<ﻫﻮﺍﯼ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﺍﻧﺪﺭ ﺳﺮﻡ ﻧﻴﺴﺖ
ﺑﺠﺎﻥ ﺩﻟﺒﺮﻡ ﮐﺰ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻋﺎﻟﻢ
<ﺗﻤﻨﺎﯼ ﺩﮔﺮ ﺟﺰ ﺩﻟﺒﺮﻡ ﻧﻴﺴﺖ

 

[ibest]

ﻳﮑﯽ ﺑﺮﺯﻳﮕﺮﮎ ﻧﺎﻻﻥ ﺩﺭﻳﻦ ﺩﺷﺖ
<ﺑﺨﻮﻥ ﺩﻳﺪﮔﺎﻥ ﺁﻻﻟﻪ ﻣﯽ ﮐﺸﺖ
ﻫﻤﯽ ﮐﺸﺖ ﻭ ﻫﻤﯽ ﮔﻔﺖ ﺍﯼ ﺩﺭﻳﻐﺎ
<ﺑﺒﺎﻳﺪ ﮐﺸﺖ ﻭ ﻫﺸﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺍﺯﻳﻦ ﺩﺷﺖ

 

[Mr.mohandes]

خیلی عالیه
شعر های بابا طاهر آدم رو به فکر فرو می بره

 

[makh1226]

عـــــزیــزان مـــوســـم جوش بهــاره
چمن پر سبزه صحرا لاله زاره
دمی فرصت غنیمت دان درین فصل
که دنیـــــای دنی بی اعتباره بابا طاهر

 

[makh1226]

هر آنکس مال و جاهش بیشتر بی
دلــش از درد دنــیا ریشــــتر بی
اگر بر سر نهی چون خســروان تاج
به شیرین جانت آخر نیشتر بی بابا طاهر

 

[makh1226]

خدایی که مکانش لامکان بی
صفابخــش جمــال گلــرخـان بی
پدید آرنده‌ی روز و شب و خلق
که بر هر بنده او روزی رسان بی بابا طاهر

 

[ibest]

چه خوش بی مهربونی هر دوسر بی که یک سر مهربونی دردسر بی
اگر مجنون دل شوریده‌ای داشت دل لیلی از او شوریده تر بی


خداوندا به فریاد دلم رس کس بی کس تویی من مانده بی کس
همه گویند طاهر کس نداره خدا یار منه چه حاجت کس
زندگی

 

[benyamin1000]

گیج و ویجم که کافر گیج میراد / چنان گیجم که کافر هم موی ناد
بر این آئین که مو را جان و دل داد / شمع و پروانه را پرویج میداد