بابا طاهر عریان

[ibest]

شبی خواهم که پیغمبر ببینم دمی با ساقی کوثر نشینم

بگیرم در بغل قبر رضا را در آن گلشن گل شادی بچینم

 

[ibest]

بوره روزی که دیدار ته وینم گل و سنبل به دیدار تو چینم

بوره بنشین برم سالان و ماهان که تا سیرت بوینم نازنینم

 

[ibest]

گلستان جای تو ای نازنیننم مو در گلخن به خاکستر نشینم

چه در گلشن چه در گلخن چه صحرا چو دیده واکرم جز ته نوینم

 

[ibest]

خوش آنساعت که دیدار ته وینم کمند عنبرین تار ته وینم

نوینه خرمی هرگز دل مو مگر آن دم که رخسار ته وینم

 

[ibest]

الهی دشمنت را خسته وینم به سینه اش خنجری تا دسته وینم

سر شو آیم احوالش بپرسم سحر آیم مزارش بسته وینم

 

[ibest]

اگر جسمم بسوزی سوته خواهم اگر چشمم بدوزی دوته خواهم

اگر باغم بری تا گل بچینم گلی همرنگ و همبوی ته خواهم

 

[ibest]

بیا سوته دلان گردهم آئیم سخنها واکریم غم وانمائیم

ترازو آوریم غمها بسنجیم هر آن سوته تریم وزنین تر آئیم

 

[ibest]

نمیدانم که سرگردان چرایم

گهی نالان گهی گریان چرایم

همه دردی بدوران یافت درمان

ندانم مو که بیدرمان چرایم

 

[ibest]

ز حال خویشتن مو بیخبر بیم

ندونم در سفر یا در حضر بیم

فغان از دست تو ای بیمروت


همین ذونم که عمری دربدر بیم

 

[ibest]

بوره یکدم بنالیم و بسوجیم
از آنرویی که هر دو تیره روجیم

ته بلبل حاش لله مثل مو نی
نبو جز درد و غم یک عمر روجیم

 

[ibest]

ته که ناخوانده ای علم سماوات
ته که نابرده ای ره در خرابات
ته که سود و زیان خود ندانی
به یاران کی رسی هیهات هیهات

 

[ibest]

عزیزا کاسه ی چشمم سرایت
میون هر دو چشمم جای پایت
از آن ترسم که غافل پا گذاری
نشینه خار مژگانم به پایت



یکی برزیگران نالان در این دشت
به خون دیدگان آلاله میکشت
همی کشت و همی گفت ای دریغا
که باید کشت و هشت و رفت ازین دشت

 

[ibest]

اگر یار مرا دیدی به خلوت
بگو ای بی وفا ای بی مروت
گریبانم ز دستت چاک چاکه
نخواهم دوخت تا روز قیامت



بود درد مو و درمانم از دوست
بود وصل مو و هجرانم از دوست
اگر قصابم از تن واکره پوست
جدا هرگز نگردد جانم از دوست



دلی دیرم خریدار محبت
کزو گرمست بازار محبت
لباسی دوختم بر قامت دل
ز پود محنت و تار محبت

 

[ibest]

نپرسی حال یار دلفگارت
که هجران چون کند با روزگارت
ته که هر روز و شو در یاد موئی
هزارت عاشقه با مو چه کارت



سیاهی دو چشمانت مرا کشت
درازی دو زلفانت مرا کشت
به قتلم حاجت تیر و کمان نیست
خم ابرو و مژگانت مرا کشت

 

[ibest]

خداوندا که بوشم با که بوشم
مژه پر اشک خونین تا که بوشمه
مم کز در برانن سو ته آیم
تو کم از در برانی واکه بوشم


هزارت دل بغارت برده ویشه
هزارانت جگر خون کرده ویشه
هزاران داغ ویش از ویشم
اشمرهنی نشمرده از اشمرده ویشه

 

[ibest]

چه خوش بی مهربونی هر دوسر بی
که یک سر مهربونی دردسر بی
اگر مجنون دل شوریده ای داشت
دل لیلی از او شوریده تر بی

 

[ibest]

بهار اومده به صحرا و در و دشت
جوانی هم بهاری بود و بگذشت
سر قبر جوانان لاله رویه
دمی که گلرخان آین به گلدشت



تودوری از برم دل در برم نیست
هوای دیگری اندر سرم نیست
به جان دلبرم کز هر دو عالم
تمنای دگر جز دلبرم نیست

 

[ibest]

بوره* بلبل بنالیم از سر سوج
بوره آه سحر از مو بیاموج
تو از بهر گل پنج روزه بنالی
مو از به دلرامم شو و روج

* بوره:بیا


ته که میشی به مو چاره بیاموج
که این تاریک شوانرا چون کرم روج
گهی واجم که کی این روج آیو
گهی واجم که هرگز وانه ای روج

 

[ibest]

دلا خوبان دل خونین پسندند
دلا خون شو که خوبان این پسندند
متاع کفر و دین بی مشتری نیست
گروهی آن گروهی این پسندند



خوشا آنانکه هر شامان ته وینند
سخن با ته گرند با ته نشینند
مو که پایم نبیکایم ته وینم
بشم آنان بوینم که ته وینند

 

[ibest]

هر انکس عاشق است از جان نترسد
یقین ار کند از دو زندان نترسد
دل عاشق بود گرگ گرسنه
که گرگ از هی هی چوپان نترسد


غریبی بس مرا دلگیر دارد
فلک بر گردنم زنجیر دارد
فلک از گردنم زنجیر بردار
که غربت خاک دامنگیر دارد



اگر شیری اگر میری اگر مور
گذر باید کنی آخر لب گور
دلا رحمی به حال خویشتن کن
که مورانت نهند خوان* و کنند سور

*خوان: سفره