آقایان بازی را به بن همام باختند/ واعظ آشتیانی و انتقاد تند از سعیدلو کفاشیان: اینها باید تاوان کارشان را بدهند
گل - شکست سعیدلو در انتخابات کنفدراسیون فوتبال آسیا که به قیمت از دست رفتن کرسی ایران در کمیته اجرایی آسیا تمام شد بهانه ای بود با امیر رضا واعظ آشتیانی مدیرعامل سابق باشگاه استقلال.او رابطه خوبی با سعیدلو ندارد و نترس او را نقد می کند.او را و علی کفاشیان را که حالا شکستی دیگر را نیز باید به دوش بکشد..
* پس از 12 سال جایگاهی را در آسیا از دست دادیم که چندان راحت بدست نیامد اما بنظر به راحتی از دست رفته.
ابتدا باید بابت ابن رفتار و این اتفاق که به خامی صورت گرفت تاسف خورد. بنده شاید تنها کسی بودم که با صراحت اعلام کردم آقای سعیدلو رای نمی آورد و تحلیلم هم بابت این قضیه این بود که آقای سعیدلو و مدیران فوتبال ما دیپلماسی ورزشی را به خوبی نمی شناسند.به اعتقاد من دیپلماسی ورزشی به مراتب از دیپلماسی سیاسی پیچیده تر است.اگر بخوبی این دیپلماسی را می شناختند متوجه می شدند نباید آن کرسی کمیته اجرایی را از دست بدهند چرا که 12 سال در اختیار ما بود و باید این هوشیاری را به خرج می دادند که امکان انتخاب نایب رئیسی غرب آسیا که به لحاظ اجرایی اهمیت چندانی ندارد،فایده ای ندارد و نباید به آن سمت می رفتند.من می توانم فقط در یک کلام خلاصه کنم که بدلیل خودخواهی ها و عدم آشنایی و توجه به دیپلماسی ورزش امروز این صدمه را خوردیم و این صدمه هم چیزی نیست که امروز اسمش را «جبران » بگذاریم و یا این که بگوییم «ما ابتدای راه هستیم»!
این حرف اقای کفاشیان بوده
بعد از 12 سال که ما مسدولیتی در کمیته اجرایی داشتیم و آن را از دست دادیم حالا مدعی هستیم که ابتدای راه قرار داریم و باید از یک جا آغاز می کردیم؟این استدلال منطقی ست؟چقدر خوب بود که قبل از ورود به یک موضوع و یک کاری که انتهای آن چه می شود یک مقدار با تعقل و منطق جلو می رفتیم.من همه تاسفم این است . آن کسانی که مشاوره نامناسب به آقای سعیدلو دادند و به او باوراندند که شما حتما انتخاب می شوید،فکر می کنم که آقای سعیدلو ابتدا باید این افراد را مورد مواخذه قرار دهد که این ها با چه تحلیلی این پیشنهاد را به ایشان دادند و اگر ایشان مشاوری نداشته و خودش این کار را کرده طبیعی ست که باید به افکار عمومی پاسخ دهد.تصور من این است که آقایان بلد نبودند مثل رئیس جمهور که در روابط دیپلماسی سیاسی به خوبی در دنیا مانور می دهد ،آقایان بلد نبودند در ورزش مشابه ایشان عمل کنند . هرچند که از ردیس جمهور هزینه کردند اما در عین حال نتوانستند به موفقیت دست پیدا کنند . امروز به هر جهت ایران در روابط دیپلماسی جهان جایگاه خاصی برای خود پیدا کرده ،اما عدم آشنایی با دیپلماسی ورزشی به ورزش کشور در چنین سطحی خدشه وارد کرده است.
*آقای سعیدلو پیش از انتخابات از حمایت کشورهایی مثل میانمار،افغانستان ،لبنان،اردن و کویت برای تصاحب این پست صحبت کرده بودند. اصولا همین که چنین کشورهای کم اهمیتی در فوتبال آسیا پشت سر ایشان بودند فرجام انتخاب را برای شخص رئیس سازمان مشخص نمی کرد؟
- ببینید بنده عرض کردم که تحلیل بسیار جامعی در این خصوص داشتم. اگر آقایان همان تحلیل بنده را ملاحظه و مطالعه می کردند از این قضیه(انتخاب شدن در معاونت غرب آسیا کنفدراسیون) صرف نظر می کردند و همان جایگاه را نگه می داشتند که این بزرگترین احترامی بود که جامعه برای این ها قائل می شد.اما من نمی دانم حضور آقای سعیدلو ،بر فرض که رای هم می آورد چه منفعتی می توانست برای ما داشته باشد؟حتی اگر انتخاب می شد چه منفعتی می توانست برای ما داشته باشد؟آیا میزبانی ها را می توانست برای ایران بگیرد؟ایشان راه روابط دیپلماسی را بدلیل اینکه تنها یک سال است وارد این ورزش شده هنوز چندان وارد نیست.اگر بلد بودند که امروز می توانستند در رقابتی که مدعی اش هستند برنده باشند و من فکر می کنم ایشان باید تاوان این رفتاری که داشتند را به افکار عمومی ،به مردم بدهند.
*صرف نظر از دیدگاه های سیاسی ،جایگاهی که آقای صفایی فراهانی در کنفدراسیون برای ایران بدست آورده بودند از دست رفته ،فکر می کنید چه گزینه بهتری را می شد بجای سعیدلو وارد میدان کرد تا این جایگاه را برای ما حفظ کند؟
- من بدون تعارف بگویم و در عین حال نمی خواهم از شخص خاصی حمایت کنم و یا فردی را تکذیب کنم.اما شخصا اعتقاد دارم که ما افرادی را در جامعه فوتبال داشتیم برای معرفی . از جمله آقای دادگان و یا گزینه های دیگر که فوتبال امروز را خوب بشناسندخوب تحلیل می کنند. جامعه ورشی را خوب می شناسند. می توانستیم چنین افرادی را معرفی کنیم ضمن اینکه ما برای نایب رئیسی اصلا و تحت هیچ شرایطی رای نمی آوردیم.یعنی اگر ما بزرگترین افراد را هم معرفی می کردیم رای نمی آوردند ،فقط بازی خوردیم. بازی ای که با کمک ورزش ایران و مهره گردانش آقای بن همام بود.بن همام خیلی خوب بازی اش را شروع کرد.روزی که آمد ایران من متوجه شدم که می خواهد آن کرسی کمیته اجرایی را هم از ما بگیرد و قانع به رای نیاوردن ایران نیست.اینقدر این دوستان ما در روابط دیپلماسی خود ضعیف عمل کردند که متوجه این موضوع نشدند که آقای صفایی فراهانی،آقای خبیری و یا آقای دادگان که درگدشته در این کمیته حضور داشتند یک روابط صمیمانه ای با بن همام ایجاد کردند ،یک علقه ای با ایشان شکل داده اند و در اینجا بن همام کارش را خیلی زیرکانه و با برنامه شروع کرد و نشان داد که چقدر به روابط دیپلماسی ورزشی آگاه است.
بیشتر توضیح می دهید؟
از آن طرف پیشنهاد داد که نماینده شما که رئیس فدراسیون هم هست استعفاء بدهد که شرایط برای شما(آقای سعیدلو)فراهم شود ،که این خود نشان می دهد آنها می خواستند دست ایران را از تمامی اجزای کنفدراسیون کوتاه کنند و این کار را کردند. ابتدا این مشاوره را دادند که این کار را بکنید،آقای کفاشیان هم آمد استعفاء کرد و گفت که من به نفع فلانی کنار می روم . از آن طرف هم می بینید که می ایند و با اختلاف 5 رای شکستمان می دهند. جالب اینجاست که آقای کفاشیان می گوید این اختلاف زیاد نبوده و بسیار خوب بوده.من نمی دانم مگر ایشان فکر می کند که بازی بسکتبال است ؟یک امتیاز همیشه می تواند برنده را مشخص کند.یعنی چی که فاصله کم بوده؟این نشان می دهد که آقای کفاشیان هم بطور کامل نا آشنا به مسائل اینچنینی ست و معلوم است که چنین افرادی وقتی دور هم جمع می شوند ماحصلش همینی می شود که دیده ایم.روابط آقای بن همام با آقای صفایی فراهانی بیش از حد صمیمانه بوده.با آقای خبیری هم همینطور بوده است.
*سوال این است که کسی در سازمان ورزش متوجه نبود که به این رابطه نیاز هست؟
- بلد نبودند .راهکار را به خوبی آشنا نبودند .فدراسیون یک کشور زمانی می تواند در چنین انتخاباتی رای بیاورد که در طول مدت همکاری اش در کنفدراسیون طرح ها و بحث های نو رفتارهای مناسب را از خودش نشان دهد تا بتواند اعتماد دیگر کشور ها را به خودش جلب کند. شخصا دو مرتبه با این دوستان فدراسیون در این جلسات حضور داشتم که آقای بن همام هم حاضر بود.می دیدم که فدراسیون ما اصلا حرفی برای گفتن در آن جلسات ندارد.چیزی ار من از این ها ندیدم که به عنوان یک نو آوری باشد یا یک بحث جدید.من که به عنوان یک ایرانی چیزی ندیدم شما انتظار دارید نمایندگان آن کشورهای حاضر به ما رای بدهند؟ا
همان بحث ناآشنا بودن به زبان و...
عضای هیات رئیسه کنفدراسیون های رشته های مختلف ورزشی آسیا زمانی می توانند رای بگیرند یا عضو کنفدراسین ها در مجامع بین المللی شوند که عملکرد و رفتارشان بگونه ای باشد که اعتماد سایر کشورها را جلب کرده باشند.من نمی دانم که این آقایان در این مدت چه کردند؟بنده شاهد بودم. بنده بعنوان یک ایرانی شاهد بودم که هیچ حرفی برای گفتن ندارند فقظ یک گزارش عملکرد داخلی خودشان را دادند ولی حرفی در سطح اسیا و بین الملل نداشتند. شما اگر یادتان باشد وقتی برای اولین بار در تلویزیون گفتم دلیلی ندارد قهرمان جام حذفی با 4 یا 5 بازی بیاید برود در لیگ قهرمانان آسیا بازی کند همه بر آشفته شدند . خب این یکی از آن بحث هایی بود که می توانستند بروند آنجا انجام دهند.
*بنابر این شما عقیده دارید هرم فوتبال کشورفاقد آن خلاقیت هاست.
- دقیقا. من می گویم امروز مجموعه مدیریتی فوتبال ما خلاقیتی ندارد.چه خلاقیتی دارد؟بگویند در این چند وقتی که مسئولیت داشتند چه اتفاقات مهمی را در سطح آسیا رقم زدند؟چه طرح و پیشنهادی برای ارائه داشتند؟آن روز که بنده ان بحث را راه انداختم همه بر آشفته شدند. همه فکر کردند که می خواهم در مورد پرسپولیس موضع گیری کنم.اما من می خواستم که این پالس را به جامعه بدهم که خوشبختانه جامعه متوجه شد.زمانی که در باشگاه استقلال بودم . همین اوایل امسال تیم کنفدراسیون امده بود برای بازدید از باشگاه. نماینده فدراسیون هم همراه انها بود نوع گفتمان ما باعث خوشحالی اعضای فدراسیون شده بود.از بحث های ما سر ذوق آمدند. بحث ها باید بحث های نویی باشد.ما که نمی توانیم دنبال یک رویه ای برویم که از قدیم بوده.یا نمونه ای دیگر را مثال بزنم کجا گفته شده بعد از مرحله مقدماتی جام باشگاه های آسیا دو تیم باید فقط یک بازی حذفی انجام دهند؟این غیر منطقی ست.در لیگ قهرمانان اروپا دو بازی برگزار می شود چرا ما در طرح این مباحث پیش قدم نمی شویم؟اگر پیشنهاد و مواضع منطقی و اصولی داشتند امروز با لابی های انجام داده می توانستند رای اعتماد بگیرند.فارق از همه این حرف ها آقایان بازی را به بن همام باختند ونه کس دیگر.
*اما سوال این است که مسئولان ورزش کشور از این اتفاقی که در شب گذشته رخ داد درس عبرتی می گیرند؟
-نه ما همیشه دوست داریم که همه چیز را خودمان تجربه کنیم.تجربه دیگران برای ما بی اهمیت است و فکر می کنیم که آنچه را که ما می فهمیم دیگران نمی فهمند.تا زمانی که چنین نگاهی وجود دارد مطمئنا موفق نمی شویم.
