هنرهای رزمی چین
قسمت پنجم:
استراتژی مبارزه در وینگ چون
بطورکلی وینگ چون برای حمله طراحی شده و نه برای دفاع. حتی زمانی که حریف زودتر از شما حمله را آغاز کرده، باز هم شما به او حمله می کنید، یعنی حمله در برابر حمله. البته طبیعتا منظور من، حمله بدون فکر و بی برنامه نیست. باید حریف را زیر نظر داشته باشیم، زمان مناسب برای حمله را پیدا کنیم و تایمینگ خوبی داشته باشیم.
اما استراتژی وینگ چون برای مبارزه، به طور ساده از این قرار هست:
نقشه ی اول: اگر مسیر باز هست، فورا جلو بروید و حمله کنید.
منتظر نمی مانیم تا حریف آغاز کننده حمله باشد. بلکه به سرعت به او نزدیک می شویم و ضربه می زنیم و در عین حال، حریف را محدود کرده و فضای لازم برای ضربات دست و پا را از او سلب می کنیم. در زمان حمله، هدف ما سنترلاین حریف هست، در حالیکه به طور همزمان از سنترلاین خودمان هم محافظت می کنیم. نقاط آسیب پذیر در محدوده ی سنترلاین واقع شده اند؛ تفاوتی ندارد که حریف بزرگ، بلند قد و نیرومند باشد. فاصله را با حریف کم می کنیم و به نقاط آسیب پذیر ِ واقع در سنترلاین مانند چشم ها، گلو، بینی و بیضه ضربه می زنیم.
در زمان حمله با استفاده از تکنیک های از کاراندازنده ( trapping techniques ) مانند پاک سائو، تان سائو، بونگ سائو و غیره از سنترلاین و نقاط حیاتی خودمان دفاع می کنیم.
در واقع ما چه در زمان حمله و چه در دفاع، سنترلاین را "تعقیب" می کنیم. تعقیب دست های حریف عملا ممکن نیست.
نقشه ی دوم: اگر مسیر مسدود هست، بازهم جلو بروید و با حریف "اتصال" بر قرار کنید.
به حریف نزدیک می شوید در حالیکه با تکینکهای ترپینگ (یا همان روش های از کاراندازنده ی اندام حریف)، به او می چسبید. به محض برقراری تماس با اندام حریف و پیدا کردن مسیر انرژی او (یعنی ردیابی جهتی که حریف دارد فشار می آورد) برتری شما به حریفتان آغاز می شود. در این حالت، شما به طورخودکار واکنش نشان می دهید و حریف را مغلوب می کنید.
تمرین چی سائو به عنوان یکی از مهمترین تمرینات وینگ چون، به شخص می آموزد که درزمان تماس، چطور بدون اتکا به بینایی و صرفا ازطریق لامسه حریف را مغلوب کند. افرادی که در وینگ چون مهارت دارند، گاهی این تمرین را با چشمان بسته انجام می دهند تا نشان دهند که چی سائو متکی به بینایی نیست.
بروس لی، اجرای چی سائو با چشمان بسته (لانگ بیچ ۱۹۶۷) :
http://www.aparat.com/v/R3k9t
برای مشاهده ی برخی از مواردی که در بالا آمد، این ویدئو از سیفو Wan Kam Leung را انتخاب کردم:
http://www.aparat.com/v/yaIwF
***
همانطور که گفته شد، نقطه ی قوت و اتکای وینگ چون، برقراری تماس هست. اما نقطه ی ضعف وینگ چون کجاست؟
گاهی برای پیدا کردن نقطه ی ضعف یک سیستم، بد نیست به سراغ نقطه ی قوت آن سیستم برویم و مجددا بررسی اش کنیم. احتمالا ضعف را همانجا پیدا می کنیم. در واقع "تماس" با حریف و نزدیک شدن به او، یک شمشیر دو لبه ست ...
