IcedAngel
Registered User
در مورد فینستراید و مشکلاتی که امکان داره ایجاد کنه هم یه توضیحی میدین ؟ امکان داره رو کسی اثر نکنه ؟
-
پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است
دانستنیهای دارو یی
- شروع کننده موضوع lildude
- تاریخ شروع
IcedAngel
Registered User
من ایران که بودم یادمه 5% ش بود فقط .. این آخرها یک درصدش اومد ... دکتر بهم میگفت اگه میخوای بخوری 5% رو 4 قسمت بکن و بخور ... بیشتر از 1% نباید بخوری ... خطر داره ؟؟به نقل از lailon :
راستش من 6 ماه بیشتر مصرف نکردم و کاهشی هم تو قوای جنسی حس نکردم !
یکی از دوستامم الان همون پروپشیا رو میوره بعد از یکسال اصلا" میگه هیچ فرقی با قبل نکردم و تمایلاتم مثل قبله
امکان داره رو بعضی ها اثر نکنه ؟
clever
کاربر تازه وارد
من می خوام باهات کل کل کنم ، داداش جون من خودم تمام دارونامه وزارت بهداشت ایران رو تایپ کردم و نرم افزارش رو ما تولید کردیم ، اگه خواستی سی دی این نرم افزار رو برات پست کنم .
lildude
Registered User
- تاریخ عضویت
- 27 مارس 2006
- نوشته‌ها
- 2,294
- لایک‌ها
- 1,449
نام ژنريك : پاروكستين
نام تجارتي : سروكسات
اشكال دارويي : قرص 20mg
دسته دارويي : ضد افسردگي – مهاركننده اختصاصي باز جذب سروتونين
موارد مصرف :
درمان افسردگي ، اختلال وسواس اجباري ، اختلالات پانيك ، ترسهاي اجتماعي ، استرس هاي پس از
ايجاد حملات يا ضربات ، اختلالات اضطرابي
عوارض جانبي :
اختلالات گوارشي ( تهوع، استفراغ ، يبوست يا اسهال ) ، بي اشتهايي ، كاهش يا افزايش وزن ، راش ،
كهير،آنژيودرام،آنافيلاكسي،حساسيت به نوراضطراب،بيقراري،خستگي،عوارض اكستراپيراميدال ،
هيپوتانسيون وضعيتي ، دردهاي عضلاني – مفصلي .
تداخلات دارويي:
الكل ، ترامادول ، ضد انعقادهاي كوماريني ، مهاركننده هاي منوآمين اكسيداز ، داروهاي ضد صرع ،
داروهاي آنتي موسكارينيك ، كلوزاپين ، داروهاي دوپامينرژيك ، ليتيم
نام تجارتي : سروكسات
اشكال دارويي : قرص 20mg
دسته دارويي : ضد افسردگي – مهاركننده اختصاصي باز جذب سروتونين
موارد مصرف :
درمان افسردگي ، اختلال وسواس اجباري ، اختلالات پانيك ، ترسهاي اجتماعي ، استرس هاي پس از
ايجاد حملات يا ضربات ، اختلالات اضطرابي
عوارض جانبي :
اختلالات گوارشي ( تهوع، استفراغ ، يبوست يا اسهال ) ، بي اشتهايي ، كاهش يا افزايش وزن ، راش ،
كهير،آنژيودرام،آنافيلاكسي،حساسيت به نوراضطراب،بيقراري،خستگي،عوارض اكستراپيراميدال ،
هيپوتانسيون وضعيتي ، دردهاي عضلاني – مفصلي .
تداخلات دارويي:
الكل ، ترامادول ، ضد انعقادهاي كوماريني ، مهاركننده هاي منوآمين اكسيداز ، داروهاي ضد صرع ،
داروهاي آنتي موسكارينيك ، كلوزاپين ، داروهاي دوپامينرژيك ، ليتيم
IcedAngel
Registered User
haaaaaaaa اینایی که گفتی چی چی بید ؟؟؟ قرص هستن ؟؟؟ یعنی فینستریاد رو با اونا مصرف کنیم ؟؟ یه توضیح کامل تر میدی :blush:به نقل از lailon :
من خودم الان 2 سال است كه از فيناسترايد استفاده مي كنم . تاثيرش بر قواي جنسي كاملا مشهود بوده . لاقل براي من . اما براي جلوگيري از ريزش موي سر هم فوق العاده اثر داشته است .
بهتر است از قرص هاي 1 ميلي گرمي استفاده شود تا اينكه 5 ميلي گرمي را به 4 قسمت تقسيم كنيد . دليلش هم واضح است . اين قرص ها براي اثر بخشي بيشتر بايد در روده باز شوند و به همين دليل داراي يك غلاف هستند . شما وقتي به 4 قسمت تقسيم مي كنيد غلاف از بين مي رود و دارو در اسيد معده حل شده و اثر بخشي آن به شدت كاهش مي يابد .
بهتر است از قرص هاي 1 ميلي گرمي استفاده شود تا اينكه 5 ميلي گرمي را به 4 قسمت تقسيم كنيد . دليلش هم واضح است . اين قرص ها براي اثر بخشي بيشتر بايد در روده باز شوند و به همين دليل داراي يك غلاف هستند . شما وقتي به 4 قسمت تقسيم مي كنيد غلاف از بين مي رود و دارو در اسيد معده حل شده و اثر بخشي آن به شدت كاهش مي يابد .
به نقل از tkavosh :
اين دارو بنا به شركت و كشور سازنده قيمت هاي متفاوتي دارد .
1 - ساخت ايران - شركت داروسازي مهر - نام تجاري : فيناسترايد
هر بسته حاوي 30 عدد قرص 1 ميلي گرمي . قيمت 2100 تومان
2 - ساخت هند - شركت داروسازي سايفلا - نام تجاري : فين پشيا
هر بسته حاوي 100 عدد قرص 1 ميلي گرمي - قيمت 24.000 تومان
3 - ساخت آمريكا - نام تجاري پرو پشيا
هر بسته حاوي 30 عدد قرص 1 ميلي گرمي - قيمت 85.000 تومان
روي يك مادة معدني اصلي كمياب است كه بعد از آهن، بيشترين ميزان را در بدن داراست. روي به طور عمده در ماهيچه ها ذخيره ميشود، اما در سلولهاي خوني سفيد و قرمز، پردة شبكيه چشم، استخوانها، پوست، كليه ها، كبد و پانكراس نيز يافت ميشود. غدة پروستات در مردان نسبت به ساير اعضا، بيشترين مقدار روي را داراست.
بعضي از تحقيقات و مطالعات نشاندهندة مؤثرترين قرص هاي روي در جلوگيري و كاهش علايم سرماخوردگي بوده است. شما مي توانيد قرص هاي روي را به راحتي از داروخانه براي درمان سرماخوردگي. بخريد.
موارد استفاده
مكمل هاي روي مي توانند به طرق زير در بدن كمك كننده باشند:
* كمك به جلوگيري از سرطان
* جلوگيري ودرمان سرماخوردگي
* يادآوري فعاليت سيستم ايمني
* تسريع بخشيدن به بهبود زخمها
* درمان و جلوگيري از آكنه
* جلوگيري از دژنراسيون ماكولار 0از بين رفتن بينايي كه در افراد پير اتفاق
مي افتد)
* درمان بعضي از موارد بي اشتهايي عصبي (بي اشتهايي نشانه اي از كمبود روي است و افراد در دهه دوم زندگي بيشتر در معرض خطر كمبود روي ناشي از فقر غذايي هستند).
* تقويت و بهبود باروري مردان. مخصوصاً در بين سيگاريها.
* درمان روماتيسم مفصلي (با داشتن اثرات ضد التهابي).
* درمان بيماري ويلسون (يك اختلال ناشي از ذخيره بيش از حد مسن).
* كاهش تغييرات در حس چشايي طي درمان سرطان.
* تقويت حس چشايي و بويايي.
بعضي از بيماريها، بر روي جذب روي دن شما تأثير مي گذارند يا باعث افزايش نياز به روي مي شوند. اگر شما يكي از بيماريهاي زير را داريد از مكمل هاي روي سود مي بريد:
* آكرودرماتيت آنتروپاتيكا (بيماري ارثي كه به علت سوء جذب روي ايجاد ميشود).
* الكليسم
* ديابت قندي
* بيماري كليه
* بيماري سلياك
* بيماري رودة التهابي، كوليت زخمي
* اسهال مزمن
* بيماريهاي پانكراس
* مشكلات پروستات (بزرگي خوش خيم پروستات، تورم پروستات، سرطان پروستات) زناني كه حامله هستند يا بچه شير مي دهند و يا اينكه از قرص هاي خوراكي ضد حاملگي استفاده مي كنند، نيز نياز بيشتري به روي دارند.
منابع غذايي
ما 20 تا 40 درصد ميزان روي موجود در غذا را جذب مي كنيم. غذاهايي مانند گوشت قرمز، ماهي، مرغ و بوقلمون، آماده ترين شكل قابل دسترس روي قابل جذب هستند. روي موجود در سبزيجات كمتر براي بدن ما قابل دسترس است و فيبر سبزيجات به تنهايي ميزان روي را كه قابل جذب و استفاده است كمتر مي كند. محصولات لبني و تخم مرغ داراي ميزان نسبتاً خوبي روي هستند اما جذب روي از اين مواد مشكلتر است.
غذاهاي زير بهترين منبع قابل استفاده روي است:
صدف نرم تن(غني ترين منبع)، گوشت قرمز، ميگو، خرچنگ و ديگر ماهي هاي صدف، منابع ديگر روي كه كمتر قابل جذب است شامل لوبيا، نخود چشم سياه، سويا، بادام زميني) غلات كامل، فيبرو، توفو، مخمر آبجو، سبزي پخته شده، قارچ، لوبيا سبز و دانه كدو است.
اشكال ديگر
سولفات روي رايجترين مكمل قابل استفاده روي است. اين ترتيب نسبت به ساير اشكال كمترين قيمت را دارد. اما حداقل جذب را دارد و باعث آشفتگي معده ميشود. پزشك معالج معمولاً 220 ميلي گرم از سولفات روز را كه حاوي تقريباً 55 ميلي گرم عنصر روي است، تجويز مي كند. شكل هاي قابل جذب تر كه قابل دسترس هستند عبارتند از: پيكولينات روي، سيترات روي، استات روي، گيسرات روي و مونوميتونين.
اشكال مختلف روي داراي ميزان متفاوتي از روي در تركيب هستند. در برچسب اين تركيبات، هميشه به دنبال ميزان عنصر روي بگرديد. معمولاً تركيبات روي داراي 30 تا 50 ميلي گرم از عنصر روي هستند. به خاطر داشته باشيد كه از غذاي روزانه چيزي حدود 10 تا 15 ميلي گرم روي جذب مي كنيد، پزشك معالج شما هنگام تجويز مكمل هاي روي، بايد اين ميزان دريافتي روزانه از طريق غذا را در نظر داشته باشد. قرص هاي روي در داروخانه ها و بقالي هاي قابل دسترس هستند و براي درمان سرماخوردگي مفيد هستند.
نحوة مصرف
قبل از اينكه از مكمل هاي روي استفاده كنيد يا پزشك متخصص تغذيه مشورت كنيد. وقتي شما بهترين فايده را از مكمل هاي روي مي بريد كه آن را با آب و يا آب ميوه (نه با شير) در بين غذاها مصرف كنيد و همزمان با مكمل هاي آهن و كلسيم، آنها را مصرف نكنيد. اگر براي معدة شما مشكل ايجاد كرده باشد مي توانيد آنرا همراه غذا مصرف كنيد.
موارد احتياط
بيشتر مواد معدني كمياب، در صورت مصرف بيش از حد براي بدن سمي هستند و اين نكته در مورد روي صدق مي كند. نشانه هاي مسموميت عبارتند از: آشفتگي معده، و استفراغ و معمولاً وقتي ايجاد مي شود كه 2000 ميلي گرم و يا بيشتر مصرف شده باشد. مطالعات نشان مي دهد كه تا 150 ميلي گرم روي خطري ندارد اما معمولاً اين ميزان مورد نياز نيست و با استفاده بدن از عناصر ديگر تداخل دارد. تحقيقات نشان مي دهد كه مصرف روزانه كمتر از 50 ميلي گرم مصرف مطمئني است اما اطلاعاتي در مورد مصرف طولاني مدت اين مقدار روي در دسترس نيست.
قبل از استفاده از روي و يا ساير مكمل ها، با پزشك خود مشورت كنيد.
يك عارضه جانبي منفي شناخته شده از روي اين است كه ميزان زياده روي باعث كاهش HDL (كلسترول خوب بدن) و افزايش LDL (كلسترول به بدن) ميشود. بعضي از تحقيقات نشان مي دهد كه مصرف خيلي زياد روي باعث كاهش عملكرد ايمني ميشود در حالي كه مطالعات ديگر اين نظر را تاييد نمي كند. اگر سولفات روي باعث تحريك معده شود شكل ديگري از روي، براي مثال سيترات روي را مصرف كنيد و قبل از آن با پزشك مشورت كنيد. ساير عوارض جانبي از مسموميت با روي عبارتند از: سرگيجه، سردرد، خواب آلودگي، افزايش تعريق، ناهماهنگي عملكرد عضلات، عدم تحمل الكل، توهم و كم خوني.
تداخل هاي احتمالي
چون روي با ديگر عناصر تداخل دارد شما مي توانيد از مولتي ويتامين، يا عناصر خوني آماده شامل روي، آهن و فولات استفاده كنيد. اين به شما كمك مي كند تا ميزان عناصر را در يك حد تعادل نگه داريد. مصرف زياد روي مي تواند با جذب مس تداخل كرده و باعث كمبود مس شود. اين مسئله به ميزان آهن بدن اثر گذاشته و
مي تواند منجر به كم خوني شود.
مصرف زياد آهن و مس با جذب روي تداخل
مي كند. روي با جذب فولات تداخل دارد. قبل از مصرف روي يا هر مكمل ديگر با پزشكتان مشورت كنيد.
تداخل هاي احتمالي
* ويتامين ب-12 سطح توليد ملاتونين را تغيير مي دهد. اگر سطح ملاتونين خون شما پايين ميزان ويتامين ب-12 نيز پايين است. مصرف ويتامين ب-12 (1/5 ميلي گرم متيل كوبالامين در روز) مي تواند باعث بهبود اختلالات خواب شود، زيرا اين ويتامين تولد ملاتونين را افزايش مي دهد.
* داروهاي ضد التهابي غير استروييدي (NSAIDs)، مانند آسپيرين و ايبوپروفن سطح توليد ملاتونين در بدن را كاهش مي دهد. بنابراين بهتر است قبل از خواب از اين داروها استفاده نكنيد. بتابلاكرها نيز مانع بالا رفتن ملاتونين در شب مي شوند.
* پروتئين، ويتامين ب-6، نياسين آميد و استيل كارنيتين همگي به توليد ملاتونين كمك مي كنند.
* بعضي از داروهاي ضد افسردگي سطح ملاتونين مغز را افزايش مي دهند. بنزوديازپينها، مانند واليوم و Xanax، مانع از توليد ملاتونين مي شوند.
الكل و كافئين و ديورتيك و بلوك كننده هاي كانال كلسيم مانع از توليد ملاتونين مي شوند.
بعضي از تحقيقات و مطالعات نشاندهندة مؤثرترين قرص هاي روي در جلوگيري و كاهش علايم سرماخوردگي بوده است. شما مي توانيد قرص هاي روي را به راحتي از داروخانه براي درمان سرماخوردگي. بخريد.
موارد استفاده
مكمل هاي روي مي توانند به طرق زير در بدن كمك كننده باشند:
* كمك به جلوگيري از سرطان
* جلوگيري ودرمان سرماخوردگي
* يادآوري فعاليت سيستم ايمني
* تسريع بخشيدن به بهبود زخمها
* درمان و جلوگيري از آكنه
* جلوگيري از دژنراسيون ماكولار 0از بين رفتن بينايي كه در افراد پير اتفاق
مي افتد)
* درمان بعضي از موارد بي اشتهايي عصبي (بي اشتهايي نشانه اي از كمبود روي است و افراد در دهه دوم زندگي بيشتر در معرض خطر كمبود روي ناشي از فقر غذايي هستند).
* تقويت و بهبود باروري مردان. مخصوصاً در بين سيگاريها.
* درمان روماتيسم مفصلي (با داشتن اثرات ضد التهابي).
* درمان بيماري ويلسون (يك اختلال ناشي از ذخيره بيش از حد مسن).
* كاهش تغييرات در حس چشايي طي درمان سرطان.
* تقويت حس چشايي و بويايي.
بعضي از بيماريها، بر روي جذب روي دن شما تأثير مي گذارند يا باعث افزايش نياز به روي مي شوند. اگر شما يكي از بيماريهاي زير را داريد از مكمل هاي روي سود مي بريد:
* آكرودرماتيت آنتروپاتيكا (بيماري ارثي كه به علت سوء جذب روي ايجاد ميشود).
* الكليسم
* ديابت قندي
* بيماري كليه
* بيماري سلياك
* بيماري رودة التهابي، كوليت زخمي
* اسهال مزمن
* بيماريهاي پانكراس
* مشكلات پروستات (بزرگي خوش خيم پروستات، تورم پروستات، سرطان پروستات) زناني كه حامله هستند يا بچه شير مي دهند و يا اينكه از قرص هاي خوراكي ضد حاملگي استفاده مي كنند، نيز نياز بيشتري به روي دارند.
منابع غذايي
ما 20 تا 40 درصد ميزان روي موجود در غذا را جذب مي كنيم. غذاهايي مانند گوشت قرمز، ماهي، مرغ و بوقلمون، آماده ترين شكل قابل دسترس روي قابل جذب هستند. روي موجود در سبزيجات كمتر براي بدن ما قابل دسترس است و فيبر سبزيجات به تنهايي ميزان روي را كه قابل جذب و استفاده است كمتر مي كند. محصولات لبني و تخم مرغ داراي ميزان نسبتاً خوبي روي هستند اما جذب روي از اين مواد مشكلتر است.
غذاهاي زير بهترين منبع قابل استفاده روي است:
صدف نرم تن(غني ترين منبع)، گوشت قرمز، ميگو، خرچنگ و ديگر ماهي هاي صدف، منابع ديگر روي كه كمتر قابل جذب است شامل لوبيا، نخود چشم سياه، سويا، بادام زميني) غلات كامل، فيبرو، توفو، مخمر آبجو، سبزي پخته شده، قارچ، لوبيا سبز و دانه كدو است.
اشكال ديگر
سولفات روي رايجترين مكمل قابل استفاده روي است. اين ترتيب نسبت به ساير اشكال كمترين قيمت را دارد. اما حداقل جذب را دارد و باعث آشفتگي معده ميشود. پزشك معالج معمولاً 220 ميلي گرم از سولفات روز را كه حاوي تقريباً 55 ميلي گرم عنصر روي است، تجويز مي كند. شكل هاي قابل جذب تر كه قابل دسترس هستند عبارتند از: پيكولينات روي، سيترات روي، استات روي، گيسرات روي و مونوميتونين.
اشكال مختلف روي داراي ميزان متفاوتي از روي در تركيب هستند. در برچسب اين تركيبات، هميشه به دنبال ميزان عنصر روي بگرديد. معمولاً تركيبات روي داراي 30 تا 50 ميلي گرم از عنصر روي هستند. به خاطر داشته باشيد كه از غذاي روزانه چيزي حدود 10 تا 15 ميلي گرم روي جذب مي كنيد، پزشك معالج شما هنگام تجويز مكمل هاي روي، بايد اين ميزان دريافتي روزانه از طريق غذا را در نظر داشته باشد. قرص هاي روي در داروخانه ها و بقالي هاي قابل دسترس هستند و براي درمان سرماخوردگي مفيد هستند.
نحوة مصرف
قبل از اينكه از مكمل هاي روي استفاده كنيد يا پزشك متخصص تغذيه مشورت كنيد. وقتي شما بهترين فايده را از مكمل هاي روي مي بريد كه آن را با آب و يا آب ميوه (نه با شير) در بين غذاها مصرف كنيد و همزمان با مكمل هاي آهن و كلسيم، آنها را مصرف نكنيد. اگر براي معدة شما مشكل ايجاد كرده باشد مي توانيد آنرا همراه غذا مصرف كنيد.
موارد احتياط
بيشتر مواد معدني كمياب، در صورت مصرف بيش از حد براي بدن سمي هستند و اين نكته در مورد روي صدق مي كند. نشانه هاي مسموميت عبارتند از: آشفتگي معده، و استفراغ و معمولاً وقتي ايجاد مي شود كه 2000 ميلي گرم و يا بيشتر مصرف شده باشد. مطالعات نشان مي دهد كه تا 150 ميلي گرم روي خطري ندارد اما معمولاً اين ميزان مورد نياز نيست و با استفاده بدن از عناصر ديگر تداخل دارد. تحقيقات نشان مي دهد كه مصرف روزانه كمتر از 50 ميلي گرم مصرف مطمئني است اما اطلاعاتي در مورد مصرف طولاني مدت اين مقدار روي در دسترس نيست.
قبل از استفاده از روي و يا ساير مكمل ها، با پزشك خود مشورت كنيد.
يك عارضه جانبي منفي شناخته شده از روي اين است كه ميزان زياده روي باعث كاهش HDL (كلسترول خوب بدن) و افزايش LDL (كلسترول به بدن) ميشود. بعضي از تحقيقات نشان مي دهد كه مصرف خيلي زياد روي باعث كاهش عملكرد ايمني ميشود در حالي كه مطالعات ديگر اين نظر را تاييد نمي كند. اگر سولفات روي باعث تحريك معده شود شكل ديگري از روي، براي مثال سيترات روي را مصرف كنيد و قبل از آن با پزشك مشورت كنيد. ساير عوارض جانبي از مسموميت با روي عبارتند از: سرگيجه، سردرد، خواب آلودگي، افزايش تعريق، ناهماهنگي عملكرد عضلات، عدم تحمل الكل، توهم و كم خوني.
تداخل هاي احتمالي
چون روي با ديگر عناصر تداخل دارد شما مي توانيد از مولتي ويتامين، يا عناصر خوني آماده شامل روي، آهن و فولات استفاده كنيد. اين به شما كمك مي كند تا ميزان عناصر را در يك حد تعادل نگه داريد. مصرف زياد روي مي تواند با جذب مس تداخل كرده و باعث كمبود مس شود. اين مسئله به ميزان آهن بدن اثر گذاشته و
مي تواند منجر به كم خوني شود.
مصرف زياد آهن و مس با جذب روي تداخل
مي كند. روي با جذب فولات تداخل دارد. قبل از مصرف روي يا هر مكمل ديگر با پزشكتان مشورت كنيد.
تداخل هاي احتمالي
* ويتامين ب-12 سطح توليد ملاتونين را تغيير مي دهد. اگر سطح ملاتونين خون شما پايين ميزان ويتامين ب-12 نيز پايين است. مصرف ويتامين ب-12 (1/5 ميلي گرم متيل كوبالامين در روز) مي تواند باعث بهبود اختلالات خواب شود، زيرا اين ويتامين تولد ملاتونين را افزايش مي دهد.
* داروهاي ضد التهابي غير استروييدي (NSAIDs)، مانند آسپيرين و ايبوپروفن سطح توليد ملاتونين در بدن را كاهش مي دهد. بنابراين بهتر است قبل از خواب از اين داروها استفاده نكنيد. بتابلاكرها نيز مانع بالا رفتن ملاتونين در شب مي شوند.
* پروتئين، ويتامين ب-6، نياسين آميد و استيل كارنيتين همگي به توليد ملاتونين كمك مي كنند.
* بعضي از داروهاي ضد افسردگي سطح ملاتونين مغز را افزايش مي دهند. بنزوديازپينها، مانند واليوم و Xanax، مانع از توليد ملاتونين مي شوند.
الكل و كافئين و ديورتيك و بلوك كننده هاي كانال كلسيم مانع از توليد ملاتونين مي شوند.
سلنيوم يك مادة معدني كمياب است كه در خاك و غذا يافت ميشود. اين ماده يك ضد اكسيدان قوي است بنابراين از واكنش هاي شيميايي مضر كه در سلولهاي بدن اتفاق مي افتد، جلوگيري مي كند. سلولهاي حمايت شده بهتر قادرند در مقابل بيماريهايي نظير بيماري قلبي، سرطان و اختلالات وابسته به سن از خود مقاومت نشان دهند.
بيشتر ما سلنيوم كافي از رژيم غذايي دريافت نمي كنيم. وقتي كه سطح سلنيوم بدن پايين باشد بيشتر در معرض خطر بيماريهاي مختلف هستيم زيرا سيستم ايمني بدن تنبل ميشود و مواد سمي در خون ساخته ميشود.
اگر شما نياز به اضافه كردن سلنيوم در رژيم غذايي خود داريد، پزشك معالج ترجيح مي دهد كه مكمل سلنيوم را به صورت تركيب با ويتامين «اي» مصرف كنيد. تحقيقات نشان داده است كه مصرف سلنيوم به همراه ويتامين «اي» سلامت عمومي بدن را تقويت مي كند و در درمان يا پيشگيري بسياري از بيماريها مؤثر است.
موارد استفاده
* سلنيوم در درمان بيماري "كشان" (Keshan) مؤثر است. اين بيماري يك اختلال قلبي جدي است كه در زنان و بچه هاي چيني در محل هايي كه زمين هاي كشاورزي فاقد مواد معدني است، ديده ميشود. علاوه بر اين سلنيوم در درمان بيماريهاي شايع ديگر مؤثر و مفيد است. اين بيماريها شامل موارد زير است:
* سرطان. سلنيوم خطر سرطان پستان، رودة بزرگ، كبد، پوست و ريه را كاهش مي دهد. سلنيوم از طريق كمك به ايجاد سلامتي و مبارزه از طريق سلولهاي سفيد خون، از رشد سلولهاي سرطاني جلوگيري مي كند.
* بيماري قلبي. تحقيقات نشان مي دهد كه سلنيوم از طريق كاهش سطح كلسترول بد بدن (LDL)، از جمله و سكته قلبي جلوگيري مي كند. سلنيوم همچنين شريان ها را از رسوب خطرناك چربي كه مسئله مهمي بعد از يك حملة قلبي است، حفظ مي كند.
* سيستم ايمني ضعيف شده. سلنيوم در ساختن سلولهاي سفيد به بدن كمك مي كند و از اين طريق سيستم ايمني را بر عليه بيماري و عفونت فعال و بيدار نگه مي دارد.
سلنيوم در موارد زير مفيد و مؤثر است:
* تقويت توليد مثل، از طريق افزايش باروري مرد و همچنين رشد جنين.
* به عملكرد طبيعي كبد، تيروييد و پانكراس كمك مي كند.
* از پيري زودرس، تشكيل آب مرواريد و در حد امكان از سندرم مرگ ناگهاني شيرخوار جلوگيري مي كند.
* لوپوس، روماتيسم مفصلي و سيروز الكلي كبد را درمان مي كند.
* درمان بيشتر اختلالات پوستي نظير: فقدان خاصيت ارتجاعي پوست، آكنه، اگزما و پسوريازيس.
منابع غذايي
بيشتر سلنيوم مورد نياز شما از رژيم غذايي تأمين ميشود. مخمر آبجو و سبوس گندم. كبد، كره، ماهي و ماهي صدف، سير، غلات، تخم آفتابگردان و آجيل منابع خوبي از سلنيوم هستند. همچنين سلنيوم در يونجه، ريشة باباآدم، دانة رازيانه، جينسنگ، برگ تمشك و بومادران يافت ميشود.
وقتي غذاها به صورت فرآورده غذايي درآيند سلنيوم آنها از بين مي رود. شما بايد سعي كنيد انواع مختلفي از غذاها را به صورت اوليه طبيعي و نه فرآورده هاي بخوريد. اين بدان معني است كه از غذاهاي كنسرو شده، فريز شده و آماده پرهيز كنيد.
شكال ديگر
پزشك به شما توصيه مي كند كه آيا نياز به اضافه كردن سلنيوم به رژيم غذايي داريد يا خير. شما مي توانيد سلنيوم را به صورت مكمل هاي مواد معدني- ويتامين ها استفاده كنيد كه يك فرمول مغذي ضد اكسيدان است و يا اينكه مكمل ها را به طور جداگانه مصرف كنيد. سلنيوم همچنين در مخمرهاي غذايي نيز در دسترس است.
نحوة مصرف
براي تأثير مفيد و واقعي، بهتر است روزانه 50 تا 200 ميكروگرم سلنيوم مصرف كنيد. مردان روزانه به حداقل 70 ميكروگرم سلنيوم و زنان 55 ميكروگرم سلنيومنياز دارند. خانم هاي حامله و مادران شيرده 65 تا 75 ميكروگرم روزانه سلنيوم نياز دارند. تحقيقات نشان مي دهد كه بييشتر براي مقابله با بيماريها و افزايش سلامتي به بيش از 100 ميكروگرم مكمل سلنيوم در روز نياز داريم.
مانند مصرف هر دارو يا مكملي قبل از مصرف مكمل هاي سلنيوم در بچه ها با پزشك مشورت كنيد.
براي اثر بهتر سلنيوم را با ويتامين «اي» مصرف كنيد. از پزشك بخواهيد كه مقدار مناسب را براي شما تجويز كند (1 ميلي گرم سلنيوم روزانه همراه با 200 واحد از ويتامين «اي» مصرف شود).
به همراه سلنيوم، از ويتامين «سي» استفاده نكنيد زيرا باعث كاهش اثر سلنيوم و سميت بيشتر ميشود.
موارد احتياط
سلنيوم معمولاً باعث مسموميت نمي شود. با اينحال مصرف مقدار زياد آن (بيش از 1000 ميكروگرم از آن در يك روز) به مدت زياد باعث خستگي، ورم مفاصل، ريزش مو، افتادن ناخن، تنفس مشكل، بوي بدن، اختلالات گوارشي يا تحريك پذيري مي شود. تحقيقات همچنين نشان مي دهد كه مصرف زياد سلنيوم در بچه ها با اختلالات رفتاري همراه است.
تداخل هاي احتمالي
وتيامين «اي» به عنوان يك ضد اكسيدان اثر سلنيوم را افزايش مي دهد. وقتي اين دو ماده با هم مصرف مي شوند سلولها به بهترين وجه پشتيباني مي شوند.
وقتي ويتامين «سي» به همراه سلنيوم مصرف
مي شود بدن زمان بيشتري براي جذب و استفاده از سلنيوم نياز دارد. براي جلوگيري از اين پيشامد، ويتامين ها و مكمل هاي معدني را در 2 زمان متفاوت از روز مصرف كنيد. به خاطر داشته باشيد كه مكمل ها زماني كه همرا با غذا مصرف شوند بهترين جذب را دارند. در صورتي كه شيمي درماني ميشويد به مقدار بيشتري سلنيوم نياز داريد.
بيشتر ما سلنيوم كافي از رژيم غذايي دريافت نمي كنيم. وقتي كه سطح سلنيوم بدن پايين باشد بيشتر در معرض خطر بيماريهاي مختلف هستيم زيرا سيستم ايمني بدن تنبل ميشود و مواد سمي در خون ساخته ميشود.
اگر شما نياز به اضافه كردن سلنيوم در رژيم غذايي خود داريد، پزشك معالج ترجيح مي دهد كه مكمل سلنيوم را به صورت تركيب با ويتامين «اي» مصرف كنيد. تحقيقات نشان داده است كه مصرف سلنيوم به همراه ويتامين «اي» سلامت عمومي بدن را تقويت مي كند و در درمان يا پيشگيري بسياري از بيماريها مؤثر است.
موارد استفاده
* سلنيوم در درمان بيماري "كشان" (Keshan) مؤثر است. اين بيماري يك اختلال قلبي جدي است كه در زنان و بچه هاي چيني در محل هايي كه زمين هاي كشاورزي فاقد مواد معدني است، ديده ميشود. علاوه بر اين سلنيوم در درمان بيماريهاي شايع ديگر مؤثر و مفيد است. اين بيماريها شامل موارد زير است:
* سرطان. سلنيوم خطر سرطان پستان، رودة بزرگ، كبد، پوست و ريه را كاهش مي دهد. سلنيوم از طريق كمك به ايجاد سلامتي و مبارزه از طريق سلولهاي سفيد خون، از رشد سلولهاي سرطاني جلوگيري مي كند.
* بيماري قلبي. تحقيقات نشان مي دهد كه سلنيوم از طريق كاهش سطح كلسترول بد بدن (LDL)، از جمله و سكته قلبي جلوگيري مي كند. سلنيوم همچنين شريان ها را از رسوب خطرناك چربي كه مسئله مهمي بعد از يك حملة قلبي است، حفظ مي كند.
* سيستم ايمني ضعيف شده. سلنيوم در ساختن سلولهاي سفيد به بدن كمك مي كند و از اين طريق سيستم ايمني را بر عليه بيماري و عفونت فعال و بيدار نگه مي دارد.
سلنيوم در موارد زير مفيد و مؤثر است:
* تقويت توليد مثل، از طريق افزايش باروري مرد و همچنين رشد جنين.
* به عملكرد طبيعي كبد، تيروييد و پانكراس كمك مي كند.
* از پيري زودرس، تشكيل آب مرواريد و در حد امكان از سندرم مرگ ناگهاني شيرخوار جلوگيري مي كند.
* لوپوس، روماتيسم مفصلي و سيروز الكلي كبد را درمان مي كند.
* درمان بيشتر اختلالات پوستي نظير: فقدان خاصيت ارتجاعي پوست، آكنه، اگزما و پسوريازيس.
منابع غذايي
بيشتر سلنيوم مورد نياز شما از رژيم غذايي تأمين ميشود. مخمر آبجو و سبوس گندم. كبد، كره، ماهي و ماهي صدف، سير، غلات، تخم آفتابگردان و آجيل منابع خوبي از سلنيوم هستند. همچنين سلنيوم در يونجه، ريشة باباآدم، دانة رازيانه، جينسنگ، برگ تمشك و بومادران يافت ميشود.
وقتي غذاها به صورت فرآورده غذايي درآيند سلنيوم آنها از بين مي رود. شما بايد سعي كنيد انواع مختلفي از غذاها را به صورت اوليه طبيعي و نه فرآورده هاي بخوريد. اين بدان معني است كه از غذاهاي كنسرو شده، فريز شده و آماده پرهيز كنيد.
شكال ديگر
پزشك به شما توصيه مي كند كه آيا نياز به اضافه كردن سلنيوم به رژيم غذايي داريد يا خير. شما مي توانيد سلنيوم را به صورت مكمل هاي مواد معدني- ويتامين ها استفاده كنيد كه يك فرمول مغذي ضد اكسيدان است و يا اينكه مكمل ها را به طور جداگانه مصرف كنيد. سلنيوم همچنين در مخمرهاي غذايي نيز در دسترس است.
نحوة مصرف
براي تأثير مفيد و واقعي، بهتر است روزانه 50 تا 200 ميكروگرم سلنيوم مصرف كنيد. مردان روزانه به حداقل 70 ميكروگرم سلنيوم و زنان 55 ميكروگرم سلنيومنياز دارند. خانم هاي حامله و مادران شيرده 65 تا 75 ميكروگرم روزانه سلنيوم نياز دارند. تحقيقات نشان مي دهد كه بييشتر براي مقابله با بيماريها و افزايش سلامتي به بيش از 100 ميكروگرم مكمل سلنيوم در روز نياز داريم.
مانند مصرف هر دارو يا مكملي قبل از مصرف مكمل هاي سلنيوم در بچه ها با پزشك مشورت كنيد.
براي اثر بهتر سلنيوم را با ويتامين «اي» مصرف كنيد. از پزشك بخواهيد كه مقدار مناسب را براي شما تجويز كند (1 ميلي گرم سلنيوم روزانه همراه با 200 واحد از ويتامين «اي» مصرف شود).
به همراه سلنيوم، از ويتامين «سي» استفاده نكنيد زيرا باعث كاهش اثر سلنيوم و سميت بيشتر ميشود.
موارد احتياط
سلنيوم معمولاً باعث مسموميت نمي شود. با اينحال مصرف مقدار زياد آن (بيش از 1000 ميكروگرم از آن در يك روز) به مدت زياد باعث خستگي، ورم مفاصل، ريزش مو، افتادن ناخن، تنفس مشكل، بوي بدن، اختلالات گوارشي يا تحريك پذيري مي شود. تحقيقات همچنين نشان مي دهد كه مصرف زياد سلنيوم در بچه ها با اختلالات رفتاري همراه است.
تداخل هاي احتمالي
وتيامين «اي» به عنوان يك ضد اكسيدان اثر سلنيوم را افزايش مي دهد. وقتي اين دو ماده با هم مصرف مي شوند سلولها به بهترين وجه پشتيباني مي شوند.
وقتي ويتامين «سي» به همراه سلنيوم مصرف
مي شود بدن زمان بيشتري براي جذب و استفاده از سلنيوم نياز دارد. براي جلوگيري از اين پيشامد، ويتامين ها و مكمل هاي معدني را در 2 زمان متفاوت از روز مصرف كنيد. به خاطر داشته باشيد كه مكمل ها زماني كه همرا با غذا مصرف شوند بهترين جذب را دارند. در صورتي كه شيمي درماني ميشويد به مقدار بيشتري سلنيوم نياز داريد.
به غير از آب و غذا بدن انسان براي بقا نياز ويتامين هاي مشخص و مواد معدني دارد. كلسيم و فسفر در مادة معدني مهم در بدن انسان هستند كه با كمك همديگر دندان ها و استخوانها را مي سازند. فسفر 1 درصد كل وزن بدن را تشكيل مي دهد، بنابراين اگر فردي 150 پوند وزن داشته باشد يك و نيم پوند فسفر در بدن دارد.
بيشتر فسفر بدن (در حدود 85 درصد) در استخوانها و دندانها (جايي كه با كلسيم براي ساختن استخوان قويتر و سخت تر تركيب ميشود) وجود دارد. بفيه فسفر در سلول ها و بافتهاي ديگر وجود دارد. در كليه ها، فسفر از نظير تصفيه مهم است. فسفر همچنين به تعادل اسيد-باز درخون كمك مي كند. فسفر جريان انرژي در بدن را تنظيم كرده باعث كاهش درد عضلاني، بعد از يك كار سخت، ميشود. بدن شما براي رشد، نگهداري و ترميم همة بافتها و سلول هاي بدن و همچنين براي جذب ساير ويتامين ها و مواد معدني از جمله ويتامين «دي»، كلسيم، يد، منيزيوم و روي نياز به فسفر دارد.
موارد استفاده
در حالت معمول نياز به مصرف مكمل هاي فسفر وجود ندارد زيرا غذاهايي كه ما مي خوريم حاوي مقادير كافي فسفر است، با اينحال در بعضي موارد براي مثال در شخصي كه بيماري كليوي دارد، پزشك مكمل هاي فسفر را تجويز مي كند. بعضي از ورزشكاران قبل از شروع رقابت يا كارهاي سنگين براي كاهش درد عضلاني و خستگي از مكمل هاي پتاسيم استفاده مي كنند. مصرف فسفر و كلسيم با همديگر
مي تواند باعث بهبود شكستگي استخوان و درمان كمبودهاي ويتامين «دي» نظيراستئومالاسي (نرمي استخوان) و ريكتز شود.
منابع غذايي
گوشت قرمز و مرغ و بوقلمون حاوي مقادير چشمگيري فسفر هستند. منابع ديگر شامل شيرخشك و محصولات شير، پنير سفت، ماهي كنسرو شده، آجيل، تخم مرغ و نوشابه هاي سبك است.
اشكال ديگر
فسفر فلزي كه يك ماده مومي زرد يا سفيد است و در تماس با هوا قابل اشتعال است سميت زيادي دارد و به مدت طولاني به عنوان دارو استفاده نيمشود (اگر چه در بعضي درمان هاي خونسازي استفاده ميشود كه اين مصرف بايد زيرنظر پزشك باشد). علاوه بر اين پزشكان يك يا چند تا از فسفات هاي غيرآلي را كه در زير نامبرده شده است و سمي نيست، توصيه مي كنند:
* فسفات پتاسيم دي بازيك
* فسفات پتاسيم مونوبازيك
* فسفات سديم دي بازيك
* فسفات سديم مونوبازيك
* فسفات سديم تري بازيك
نحوة مصرف
اگر زير 24 سال سن داريد و يا اينكه حامله يا شيرده هستيد روزانه به 1200 ميلي گرم فسفر نياز داريد. براي افراد ديگر حد مجاز توصيه شدة روزانه CRDA، 800 ميلي گرم است. چون اغلب نياز بدن به فسفر از طريق رژيم غذايي تأمين ميشود، جاي هيچ گونه نگراني در مورد مصرف مكمل هاي فسفر وجود ندارد. مسئله مهمتر اين است كه شما بر روي غذايي كه مي خوريد دقت كنيد تا تعادل مناسبي از كلسيم و فسفر در رژيم غذايي شما وجود داشته باشد. كم كردن گوشت و جايگزين كردن با نوشابه هاي سبك مي تواند عدم تعادل بين كلسيم و فسفر را اصلاح كند. در همين زمان شما بايد دقت كنيد كه كلسيم كافي مورد نياز بدن را در رژيم غذايي جاي دهيد كه اغلب كار مشكلي است.
موارد احتياط
مصرف روزانه بيش از 1 گرم فسفر مي تواند باعث مسموميت شود. مصرف زياد فسفر مي تواند منجر به اسهال و كلسيفيكاسيون (سخت شدن) اعضا و بافت نرم شده و توانايي جذب آهن، كلسيم، منيزيوم و روي را توسط بدن كاهش دهد. اگر شما ورزشكار هستيد و از مكمل هاي حاوي فسفات استفاده مي كنيد، بايد دقت كنيد كه از اين مكمل ها فقط بايد به صورت گاه گاهي استفاده كنيد.
متخصصين تغذيه يك ميزان مساوي از كلسيم و فسفر را در رژيم غذايي توصيه مي كنند، اما رژيم غذايي تيپيك آمريكايي حاوي كلسيم كم و فسفر زياد (ميزان فسفر 2 تا 4 برابر كلسيم) است. علت اين امر بسيار ساده است. گوشت قرمز و مرغ و بوقلمون حاوي فسفر به ميزان 10 تا 20 برابر ميزان كلسيم آن است، و آشاميدني هاي حاوي كربنات مانند "كولا" حدود 500 ميلي گرم فسفر در هر بار مصرف دارد.
وقتي در سيستم شما فسفر بيشتر از كلسيم باشد، بدن كلسيم ذخيره شده داخل استخوانها را برداشت مي كند تا عملكر طبيعي بدن انجام شود. اين امر منجر به كاهش تودة استخواني و در نتيجه شكنندگي استخوان و يا مشكلات لثه و دندانها ميشود. پايين بودن نسبت كلسيم به فسفر همچنين باعث افزايش خطر فشار خون بالا و سرطان كولوركتال ميشود.
يك تعادل مناسب بين كلسيم و فسفر رژيم غذايي مي تواند باعث كاهش استرس، كاهش خطر پوكي استخوان و بهبود علايم آرتروز و ديگر مشكلاتي شود كه مرتبط با توانايي بدن در استفاده از كلسيم است.
تداخل هاي احتمالي
موارد زير مي تواند به كمبود فسفر كمك كند:
* آلبومين شامل آنتاسيد
* آهن
* منيزيوم
* ناكافي بودن ويتامين «دي»
براي اطلاعات بيشتر در مورد فسفر با پزشك معالج مشورت كنيد.
بيشتر فسفر بدن (در حدود 85 درصد) در استخوانها و دندانها (جايي كه با كلسيم براي ساختن استخوان قويتر و سخت تر تركيب ميشود) وجود دارد. بفيه فسفر در سلول ها و بافتهاي ديگر وجود دارد. در كليه ها، فسفر از نظير تصفيه مهم است. فسفر همچنين به تعادل اسيد-باز درخون كمك مي كند. فسفر جريان انرژي در بدن را تنظيم كرده باعث كاهش درد عضلاني، بعد از يك كار سخت، ميشود. بدن شما براي رشد، نگهداري و ترميم همة بافتها و سلول هاي بدن و همچنين براي جذب ساير ويتامين ها و مواد معدني از جمله ويتامين «دي»، كلسيم، يد، منيزيوم و روي نياز به فسفر دارد.
موارد استفاده
در حالت معمول نياز به مصرف مكمل هاي فسفر وجود ندارد زيرا غذاهايي كه ما مي خوريم حاوي مقادير كافي فسفر است، با اينحال در بعضي موارد براي مثال در شخصي كه بيماري كليوي دارد، پزشك مكمل هاي فسفر را تجويز مي كند. بعضي از ورزشكاران قبل از شروع رقابت يا كارهاي سنگين براي كاهش درد عضلاني و خستگي از مكمل هاي پتاسيم استفاده مي كنند. مصرف فسفر و كلسيم با همديگر
مي تواند باعث بهبود شكستگي استخوان و درمان كمبودهاي ويتامين «دي» نظيراستئومالاسي (نرمي استخوان) و ريكتز شود.
منابع غذايي
گوشت قرمز و مرغ و بوقلمون حاوي مقادير چشمگيري فسفر هستند. منابع ديگر شامل شيرخشك و محصولات شير، پنير سفت، ماهي كنسرو شده، آجيل، تخم مرغ و نوشابه هاي سبك است.
اشكال ديگر
فسفر فلزي كه يك ماده مومي زرد يا سفيد است و در تماس با هوا قابل اشتعال است سميت زيادي دارد و به مدت طولاني به عنوان دارو استفاده نيمشود (اگر چه در بعضي درمان هاي خونسازي استفاده ميشود كه اين مصرف بايد زيرنظر پزشك باشد). علاوه بر اين پزشكان يك يا چند تا از فسفات هاي غيرآلي را كه در زير نامبرده شده است و سمي نيست، توصيه مي كنند:
* فسفات پتاسيم دي بازيك
* فسفات پتاسيم مونوبازيك
* فسفات سديم دي بازيك
* فسفات سديم مونوبازيك
* فسفات سديم تري بازيك
نحوة مصرف
اگر زير 24 سال سن داريد و يا اينكه حامله يا شيرده هستيد روزانه به 1200 ميلي گرم فسفر نياز داريد. براي افراد ديگر حد مجاز توصيه شدة روزانه CRDA، 800 ميلي گرم است. چون اغلب نياز بدن به فسفر از طريق رژيم غذايي تأمين ميشود، جاي هيچ گونه نگراني در مورد مصرف مكمل هاي فسفر وجود ندارد. مسئله مهمتر اين است كه شما بر روي غذايي كه مي خوريد دقت كنيد تا تعادل مناسبي از كلسيم و فسفر در رژيم غذايي شما وجود داشته باشد. كم كردن گوشت و جايگزين كردن با نوشابه هاي سبك مي تواند عدم تعادل بين كلسيم و فسفر را اصلاح كند. در همين زمان شما بايد دقت كنيد كه كلسيم كافي مورد نياز بدن را در رژيم غذايي جاي دهيد كه اغلب كار مشكلي است.
موارد احتياط
مصرف روزانه بيش از 1 گرم فسفر مي تواند باعث مسموميت شود. مصرف زياد فسفر مي تواند منجر به اسهال و كلسيفيكاسيون (سخت شدن) اعضا و بافت نرم شده و توانايي جذب آهن، كلسيم، منيزيوم و روي را توسط بدن كاهش دهد. اگر شما ورزشكار هستيد و از مكمل هاي حاوي فسفات استفاده مي كنيد، بايد دقت كنيد كه از اين مكمل ها فقط بايد به صورت گاه گاهي استفاده كنيد.
متخصصين تغذيه يك ميزان مساوي از كلسيم و فسفر را در رژيم غذايي توصيه مي كنند، اما رژيم غذايي تيپيك آمريكايي حاوي كلسيم كم و فسفر زياد (ميزان فسفر 2 تا 4 برابر كلسيم) است. علت اين امر بسيار ساده است. گوشت قرمز و مرغ و بوقلمون حاوي فسفر به ميزان 10 تا 20 برابر ميزان كلسيم آن است، و آشاميدني هاي حاوي كربنات مانند "كولا" حدود 500 ميلي گرم فسفر در هر بار مصرف دارد.
وقتي در سيستم شما فسفر بيشتر از كلسيم باشد، بدن كلسيم ذخيره شده داخل استخوانها را برداشت مي كند تا عملكر طبيعي بدن انجام شود. اين امر منجر به كاهش تودة استخواني و در نتيجه شكنندگي استخوان و يا مشكلات لثه و دندانها ميشود. پايين بودن نسبت كلسيم به فسفر همچنين باعث افزايش خطر فشار خون بالا و سرطان كولوركتال ميشود.
يك تعادل مناسب بين كلسيم و فسفر رژيم غذايي مي تواند باعث كاهش استرس، كاهش خطر پوكي استخوان و بهبود علايم آرتروز و ديگر مشكلاتي شود كه مرتبط با توانايي بدن در استفاده از كلسيم است.
تداخل هاي احتمالي
موارد زير مي تواند به كمبود فسفر كمك كند:
* آلبومين شامل آنتاسيد
* آهن
* منيزيوم
* ناكافي بودن ويتامين «دي»
براي اطلاعات بيشتر در مورد فسفر با پزشك معالج مشورت كنيد.
مس فلزي است كه به ميزان كم مورد نياز بدن است. هر چند ميزان نياز بسيار كم است، مس يك ماده غذايي اساسي است كه به توليد هموگلوبين، جزء اصلي گلبول قرمز، كمك
مي كند. علاوه بر اين در توليد انرژي و انواع كلاژن، بخش مهم استخوانها و بافتهاي هم بند، مؤثر است. مس به عملكرد مناسب سيستم عصبي و حفظ رشته هاي عصبي كمك مي كند.
ما همه اثرات مفيد مس را نمي شناسيم. تحقيقات نشان داده است كه مس سيستم ايمني را تقويت و علايم تورم مفصل و ساير التهابها و علايم آلرژي را كم مي كند. برخي افراد مبتلا به تورم مفصل النگو يا ساير تزيين هاي مسي مي پوشند تا دردشان را كم كند. در صورت ابتلا به تورم مفصل با پزشك معالج خود در خصوص مصرف مس مشورت كنيد.
مس در انواع غذاها وجود دارد. هر چند ميزان نياز بدن به مس بسيار كم است، احتمالاً بيشتر مردم آمريكا ميزان كافي مس در رژيم غذايي خود ندارند. با اين حال، تعداد بسيار كمي از افراد، مبتلا به كمبود مس درصد ايجاد بيماري ميشود. بنابراين احتمالاً مصرف مكمل مس لازم نيست. ميزان مس غذا را مي توان با مصرف ماهي صدف و آجيل افزايش داد.
موارد استفاده
در موارد مصرف مس بايد با پزشك معالج خود صحبت كنيد. مس ممكن است در موارد زير مفيد باش: تورم مفصل، كم خوني، افزايش حساسيت به مواد شيميايي، كلسترول بالا، آنوريسم (بيرون زدگي موضعي شرياني)، خستگي، آلرژي و زخم معده.
خانم هاي حامله بيشتر به مس نياز دارند. مثل هميشه، در صورت حامله بودن قبل از مصرف هرگونه مكمل با پزشك معالجج خود مشورت كنيد.
منابع غذايي
* مس در انواع منابع غذايي وجوددارد. بهترين منابع از اين قرار است:
* غذاهاي دريايي (به خصوص انواع ميگو و ماهي هاي صدف)
* گوشت احشا (نظير جگر، قلوه و دل)
* آجيل (نظير قرص كمر، فندق، مخلوط، گردو، بادام، پسته)
* حبوبات (به خصوص عدس. لوبيا و بادام زميني)
* شكلات (شكلات بو داده، شيرين نشده يا نيمه شيرين، كاكائو)
* غلات (نظير پوسته سبوس، گندم خرد شده، سبوس كشمش)
* ميوه و سبزي (نظير ميزه هاي خشك. قارچ. گوجه فرنگي، سيب زميني، موز، انواع گريپ و آووكادو)
* ملاس
* فلفل سياه
* يك منبع اضافي، آبي است كه در لوله هاي مسي جريان دارد.
اشكال ديگر
مكمل مس اغلب به صورت تركيب با سولفات، پيكولينات، گلوكونات و اسيدهاي آمينه در دسترس است.
نحوة مصرف
ميزان مصرف روزانه توصيه شده از سوي انجمن تحقيقات ملي آمريكا 3-1/5 ميل گرم در روز جهت بزرگسالان است. در اطفال 11-2 سال 2/5-1/5 ميلي گرم توصيه مي شود. در اطفال زير 2 سال توصيه نمي شود.
بهترين شيوه مصرف، مصرف كافي غذاهاي حاوي مس است.
در صورت مصرف مكمل مس بايد روي هم مصرف كنيد. بايد 15-8 ميلي گرم روي به ازاي هر 1 ميلي گرم مس مصرف كنيد.
موارد احتياط
لازم نيست ميزان زيادي مس مصرف شود. بايد قبل از مصرف مكمل مس با پزشك معالج مشورت كنيد. مصرف خيلي زياد مس موجب تهوع، استفراغ، درد معده، سردرد، گيجي، صعف و اسهال ميشود. ميزان خطرناك مس (مسموميت با مس) بسيار نادر است. با اين حال، موارد شديد ممكن است منجر به بيماري قلبي، زرد، اغما و حتي مرگ شود.
بايد از مصرف غذاهاي اسيدي كه در ظروف مسي نگه داري مي شود، بپرهيزيد.
تداخل هاي احتمالي
تعادل مس ممكن است با مصرف الكل، تخم مرغ، فروكتوز و موليبدن بهم بخورد.
مصرف همزمان ميزان زياد كلسيم، آهن، منگنز، قلع، روي، ويتامين ب-6، ويتامين ث يا ضد اسيدها جذب كروم را مختل مي كند.
مي كند. علاوه بر اين در توليد انرژي و انواع كلاژن، بخش مهم استخوانها و بافتهاي هم بند، مؤثر است. مس به عملكرد مناسب سيستم عصبي و حفظ رشته هاي عصبي كمك مي كند.
ما همه اثرات مفيد مس را نمي شناسيم. تحقيقات نشان داده است كه مس سيستم ايمني را تقويت و علايم تورم مفصل و ساير التهابها و علايم آلرژي را كم مي كند. برخي افراد مبتلا به تورم مفصل النگو يا ساير تزيين هاي مسي مي پوشند تا دردشان را كم كند. در صورت ابتلا به تورم مفصل با پزشك معالج خود در خصوص مصرف مس مشورت كنيد.
مس در انواع غذاها وجود دارد. هر چند ميزان نياز بدن به مس بسيار كم است، احتمالاً بيشتر مردم آمريكا ميزان كافي مس در رژيم غذايي خود ندارند. با اين حال، تعداد بسيار كمي از افراد، مبتلا به كمبود مس درصد ايجاد بيماري ميشود. بنابراين احتمالاً مصرف مكمل مس لازم نيست. ميزان مس غذا را مي توان با مصرف ماهي صدف و آجيل افزايش داد.
موارد استفاده
در موارد مصرف مس بايد با پزشك معالج خود صحبت كنيد. مس ممكن است در موارد زير مفيد باش: تورم مفصل، كم خوني، افزايش حساسيت به مواد شيميايي، كلسترول بالا، آنوريسم (بيرون زدگي موضعي شرياني)، خستگي، آلرژي و زخم معده.
خانم هاي حامله بيشتر به مس نياز دارند. مثل هميشه، در صورت حامله بودن قبل از مصرف هرگونه مكمل با پزشك معالجج خود مشورت كنيد.
منابع غذايي
* مس در انواع منابع غذايي وجوددارد. بهترين منابع از اين قرار است:
* غذاهاي دريايي (به خصوص انواع ميگو و ماهي هاي صدف)
* گوشت احشا (نظير جگر، قلوه و دل)
* آجيل (نظير قرص كمر، فندق، مخلوط، گردو، بادام، پسته)
* حبوبات (به خصوص عدس. لوبيا و بادام زميني)
* شكلات (شكلات بو داده، شيرين نشده يا نيمه شيرين، كاكائو)
* غلات (نظير پوسته سبوس، گندم خرد شده، سبوس كشمش)
* ميوه و سبزي (نظير ميزه هاي خشك. قارچ. گوجه فرنگي، سيب زميني، موز، انواع گريپ و آووكادو)
* ملاس
* فلفل سياه
* يك منبع اضافي، آبي است كه در لوله هاي مسي جريان دارد.
اشكال ديگر
مكمل مس اغلب به صورت تركيب با سولفات، پيكولينات، گلوكونات و اسيدهاي آمينه در دسترس است.
نحوة مصرف
ميزان مصرف روزانه توصيه شده از سوي انجمن تحقيقات ملي آمريكا 3-1/5 ميل گرم در روز جهت بزرگسالان است. در اطفال 11-2 سال 2/5-1/5 ميلي گرم توصيه مي شود. در اطفال زير 2 سال توصيه نمي شود.
بهترين شيوه مصرف، مصرف كافي غذاهاي حاوي مس است.
در صورت مصرف مكمل مس بايد روي هم مصرف كنيد. بايد 15-8 ميلي گرم روي به ازاي هر 1 ميلي گرم مس مصرف كنيد.
موارد احتياط
لازم نيست ميزان زيادي مس مصرف شود. بايد قبل از مصرف مكمل مس با پزشك معالج مشورت كنيد. مصرف خيلي زياد مس موجب تهوع، استفراغ، درد معده، سردرد، گيجي، صعف و اسهال ميشود. ميزان خطرناك مس (مسموميت با مس) بسيار نادر است. با اين حال، موارد شديد ممكن است منجر به بيماري قلبي، زرد، اغما و حتي مرگ شود.
بايد از مصرف غذاهاي اسيدي كه در ظروف مسي نگه داري مي شود، بپرهيزيد.
تداخل هاي احتمالي
تعادل مس ممكن است با مصرف الكل، تخم مرغ، فروكتوز و موليبدن بهم بخورد.
مصرف همزمان ميزان زياد كلسيم، آهن، منگنز، قلع، روي، ويتامين ب-6، ويتامين ث يا ضد اسيدها جذب كروم را مختل مي كند.
منگنز فلزي است كه به طور گسترده اي در بافت هاي بدن گياهان و حيوانات وجود دارد. اين فلز يك مادة معدني كمياب ناميده ميشود زيرا به مقدار بسيار كم در بدن انسان يافت ميشود. بدن ما تقريباً حدود 20 ميلي گرم منگنز، به طور عمده در استخوان ها، ذخيره دارد. منگنز در تشكيل بافت همبند چربي و كلسترول، استخوان،عوامل انعقاد خون و پروتئين نقش دارد. اين ماده همچنين براي عملكرد طبيعي مغز ضروري است. منگنز جزئي از تركيب منگنز سوپر اكسيد ديسموآت (MnSaD) است. اين تركيب يك ضد اكسيدان است كه بدن را از مواد سمي حفظ مي كند. به دست آوردن مقدار كافي منگنز از رژيم غذايي، كار ساده اي است.
موارد استفاده
بيماريهاي زير به وسيله مصرف منگنز بهبود مي يابد.
* ديابت. افراد مبتلا به ديابت در مقايسه با اشخاص سالم به طور قابل ملاحظه اي منگنز كمتري دارند. منگنز سطح قند خون را در افراد ديابتي كاهش مي دهد.
* روماتيسم مفصلي. افراد مبتلا به روماتيسم مفصلي (التهاب مفاصل) سطح پاييني از MnSaD دارند (اين ماده از آسيب مفاصل در حين التهاب جلوگيري مي كند) مكمل هاي منگنز فعاليت MnSaD را افزايش مي دهند.
* صرع. يك مطالعه مهم در اوايل سال 1960 نشان داده است موش هايي كه دچار كمبود منگنز بوده اند بيشتر مستعد ابتلا به تشنج هستند و نوار مغزي آنها (EEG) حاوي فعاليتهاي تشنجي است.
* اسكيزوفرني. افراد اسكيزوفرن به مكمل هاي منگنز به خوبي پاسخ مي دهند.
* پوكي استخوان. از دست رفتن تودة استخواني بعد از يائسگي به سرعت شروع مي شود و مي تواند منجر به پوكي استخوان (نازك و شكننده شدن) گردد. منگنز و ديگر عناصر كمياب استحكام استخوان را در زنان بعد از يائسگي افزايش مي دهند.
* بيمايهاي ديگر. منگنز همچنين در دمان تصلب شرايين (سخت شدن ديوارة عروق)، كلسترول بالاي خون، سرگيجه و كاهش شنوايي مؤثر و مفيد است.
منابع غذايي
* آجيل (مخصوصاً گرد و بادام)
* سبوس گندم و همة غلات
* حبوبات تغيير نيافته
* برگ سبزيجات
* كبد
* كليه
* بادام زميني، لوبيا (از خانوادة نيامداران)
* ميوه هاي خشك
غلات به عمل ا,ده (تغيير يافته)، گوشت و محصولات خشك داراي ميزان خيلي كمي از منگنز هستند. غذاهاي تغيير شكل نيافته نظير نان غلات و حبوبات داراي ميزان زيادي منگنز هستند.
اشكال ديگر
منگنز به اشكال مختلفي در دسترس است: نمك (سولفات و گلوكونات) كلوئيد، آسپارات، پيكولينات، فومارات، سوكسينات و آمينواسيد كلات). اين ماده به صورت قرص يا كپسول معمولاً به همراه ساير ويتامين ها و موادمعدني قابل دسترسي است.
نحوة مصرف
در مورد منگنز مقدار مجاز توصيه شده در رژيم غذايي (RDA) وجود ندارد. رژيم توصيه شده براساس جذب از طريق رژيم تيپيك است و مقداري است كه از بروز نشانه هاي كمبود منگنز جلوگيري كند.
متوسط جذب منگنز 2 تا 9 ميلي گرم در روز است. در بعضي موارد افراد به ميزان بيشتري (10 ميلي گرم در روز) منگنز نياز دارند.
ميزان كافي و مطمئن مصرف روزانة منگنز 2 تا 5 ميلي گرم براي بزرگسالان. 1 تا 3 ميلي گرم براي بچه ها و نوجوانان و 0/3 تا 1 ميلي گرم براي شيرخواران است.
موارد احتياط
جذب بيش از حد منگنز مي تواند منجر به توليد اثرات سمي شود. شما نبايد به طور مرتب، بيش از حد مطمئن و كافي (كه در بالا توضيح داده شد) مصرف منگنز داشته باشيد.
تداخل هاي احتمالي
كلسيم، مس، آهن، منيزيوم و روي بر سر جذب در رودة كوچك با منگنز رقابت مي كنند. جذب بيش از حد هر كدام از اينها مي تواند باعث كاهش جذب بقيه شود. مصرف بيش از حد منگنز مي تواند باعث كم خوني فقر آهن شود.
موارد استفاده
بيماريهاي زير به وسيله مصرف منگنز بهبود مي يابد.
* ديابت. افراد مبتلا به ديابت در مقايسه با اشخاص سالم به طور قابل ملاحظه اي منگنز كمتري دارند. منگنز سطح قند خون را در افراد ديابتي كاهش مي دهد.
* روماتيسم مفصلي. افراد مبتلا به روماتيسم مفصلي (التهاب مفاصل) سطح پاييني از MnSaD دارند (اين ماده از آسيب مفاصل در حين التهاب جلوگيري مي كند) مكمل هاي منگنز فعاليت MnSaD را افزايش مي دهند.
* صرع. يك مطالعه مهم در اوايل سال 1960 نشان داده است موش هايي كه دچار كمبود منگنز بوده اند بيشتر مستعد ابتلا به تشنج هستند و نوار مغزي آنها (EEG) حاوي فعاليتهاي تشنجي است.
* اسكيزوفرني. افراد اسكيزوفرن به مكمل هاي منگنز به خوبي پاسخ مي دهند.
* پوكي استخوان. از دست رفتن تودة استخواني بعد از يائسگي به سرعت شروع مي شود و مي تواند منجر به پوكي استخوان (نازك و شكننده شدن) گردد. منگنز و ديگر عناصر كمياب استحكام استخوان را در زنان بعد از يائسگي افزايش مي دهند.
* بيمايهاي ديگر. منگنز همچنين در دمان تصلب شرايين (سخت شدن ديوارة عروق)، كلسترول بالاي خون، سرگيجه و كاهش شنوايي مؤثر و مفيد است.
منابع غذايي
* آجيل (مخصوصاً گرد و بادام)
* سبوس گندم و همة غلات
* حبوبات تغيير نيافته
* برگ سبزيجات
* كبد
* كليه
* بادام زميني، لوبيا (از خانوادة نيامداران)
* ميوه هاي خشك
غلات به عمل ا,ده (تغيير يافته)، گوشت و محصولات خشك داراي ميزان خيلي كمي از منگنز هستند. غذاهاي تغيير شكل نيافته نظير نان غلات و حبوبات داراي ميزان زيادي منگنز هستند.
اشكال ديگر
منگنز به اشكال مختلفي در دسترس است: نمك (سولفات و گلوكونات) كلوئيد، آسپارات، پيكولينات، فومارات، سوكسينات و آمينواسيد كلات). اين ماده به صورت قرص يا كپسول معمولاً به همراه ساير ويتامين ها و موادمعدني قابل دسترسي است.
نحوة مصرف
در مورد منگنز مقدار مجاز توصيه شده در رژيم غذايي (RDA) وجود ندارد. رژيم توصيه شده براساس جذب از طريق رژيم تيپيك است و مقداري است كه از بروز نشانه هاي كمبود منگنز جلوگيري كند.
متوسط جذب منگنز 2 تا 9 ميلي گرم در روز است. در بعضي موارد افراد به ميزان بيشتري (10 ميلي گرم در روز) منگنز نياز دارند.
ميزان كافي و مطمئن مصرف روزانة منگنز 2 تا 5 ميلي گرم براي بزرگسالان. 1 تا 3 ميلي گرم براي بچه ها و نوجوانان و 0/3 تا 1 ميلي گرم براي شيرخواران است.
موارد احتياط
جذب بيش از حد منگنز مي تواند منجر به توليد اثرات سمي شود. شما نبايد به طور مرتب، بيش از حد مطمئن و كافي (كه در بالا توضيح داده شد) مصرف منگنز داشته باشيد.
تداخل هاي احتمالي
كلسيم، مس، آهن، منيزيوم و روي بر سر جذب در رودة كوچك با منگنز رقابت مي كنند. جذب بيش از حد هر كدام از اينها مي تواند باعث كاهش جذب بقيه شود. مصرف بيش از حد منگنز مي تواند باعث كم خوني فقر آهن شود.
منيزيم معدني براي قلب، عضله و كليه مهم و مفيد است. اين ماده قسمتي از دندان و استخوان شما را مي سازد. مهمتر از همه، اين ماده آنزيم ها را فعال مي كند، به شما انرژي مي دهد و به كاركردن بهتر بدن كمك مي كند. اين ماده همچنين استرس، افسردگي و بيخوابي را كاهش مي دهد. ويتامين "ب-6" به جذب منيزيوم مورد نياز كمك مي كند و با منيزيوم در بسياري از كارها همكاري مي كند. منيزيم در بسياري از غذاها قابل دسترس است. اگرچه بسياري از مردم در ايالات متحده منيزيم كافي از رژيم غذايي شان دريافت نمي كنند. قرص هاي مغذي تنها مي تواند به شما مقدار منيزيم دريافتي را نشان دهد. دانشمندان روشهاي مختلفي براي مشخص كردن ميزان منيزيم غذاهاي متفاوت پيدا كرده اند. علاوه بر اين بسياري از غذاها به طور كامل تجزيه نشده اند.
بيماريهاي طبي مشخصي تعادل منيزيم بدن را بهم مي زند. براي مثال همراه با استفراغ يا اسهال مي تواند منجر به كمبود منيزيم به طور موقتي شود. بيماريهاي معده و روده، ديابت. التهاب پانكراس، عملكرد بد كليه و داروهاي ديورتيك (ادرار آور) مي تواند باعث كمبود طولاني مدت منيزيم شود. اگر مبتلا به يكي از بيماريهاي ذكر شده هستيد براي منيزيم مورد نياز مصرفي تان، با پزشك معالج مشورت كنيد.
موارد استفاده
مصرف كافي منيزيم مي تواند در موارد زير به شما كمك كند:
* جلوگيري از سخت شدن شريان ها (تصلب شرايي)
* جلوگيري از حمله و سكته قلبي
* كاهش فشار خون
* كاهش سطح كلسترول و تري كليسريد خون
* تصحيح بي نظمي هاي ضربان قلب
* توقف حملة حاد آسم
* كاهش ميزان نياز به انسولين در صورت ديابتي بودن
* جلوگيري از تشكيل سنگ كليه
* درمان بيماري كرون
* درمان سر و صداي ناشي از كاهش شنوايي
* بهبود بينايي در صورت داشتن گلوكوما
* كاهش گرفتگي عضله، تحريك پذيري، خستگي، افسردگي و احتباس مايع مرتبط باقاعدگي
* جلوگيري از عوارض جدي حاملگي نظير پره اكلامپسي و اكلامپسي
* نگهداري و تجديد سطح انرژي طبيعي بدن
* بهبود وضعيت خواب
* كاهش اضطراب و افسردگي
* كاهش عوارض و اثرات استرس
منابع غذايي
غني ترين منبع منيزيم شامل (TOFU)، آجيل (بادام، پسته، گردوي سياه، ...) تخم كدو، بادام زميني، برگ سبر سبزيجات، غلات، گندم، آرد سويا و ملاس ....
منابع خوب ديگر براي منيزيم آرد گندم، آرد جو، چغندر سبز، اسفناج، خرده گندم، حبوبات، جودوسر، موز، سيب زميني (با پوست)، پسته. همچنين مي توانيد منيزيم را از بسياري گياهان گونه هاي علف ها و جلبك ها به دست آوري. براي مثال: جلبك آگار، گشنيز، شويد، دانه غلات، شاه پسند، خردل خشك، ريحان، پودر كاكائو، تخم رازيانه، مرزه، تخم زيره، تخم ترخون، تخم مرزنجوش و تخم خشخاش.
اشكال ديگر
منيزيم به اشكال مختلف در دسترس است. بهترين فرم آن به صورت "قابل حل" عرضه ميشود، كه بدن راحتتر منيزيم اين تركيب را جذب مي كند. اين تركيبات قابل حل به صورت كپسول ژلاتيني است. مكمل هاي توصيه شده منيزيم شامل سيترات منيزيم، گلوكونات منيزيم و لاكتات منيزيم است.
ديگر منابع هم خانوادة منيزيم شامل شير منيزيم (هيدروكيد منيزيم) كه اغلب به عنوان يك ملين يا آنتي اسيد استفاده ميشود، نمكهاي "ايپوم" (سولفات منيزيم) كه به عنوان يك ملين يا تقويت كننده استفاده مي شود و يا به وان حمام اضافه ميشود. بعضي از اشكال منيزيم از طريق پوست قابل جذب است.
نحوة مصرف
شما بايد مقدار كمي از منيزيم را در روز با يك ليوان پر از آب مصرف كنيد (تا باعث اسهال نشود) مقادير توصيه شده روزانه به شرح زير است:
* مردان بزرگسال بين 19 تا 34 سالگي: 400 ميلي گرم بعد از 30 سالگي: 420 ميلي گرم
* زنان بزرگسال بين 19 تا 34 سال: 310 ميلي گرم بالاتر از 30 سال 320 ميلي گرم
* پسران در سن 14 تا 18 سال: 410 ميلي گرم
* دختران در سن 14 تا 18 سال: 360 ميلي گرم
* بچه ها در سن 9 تا 13 سال: 240 ميل گرم، بچه ها در سن 4 تا 8 سال 130 ميلي گرم و بچه هاي سن 1 تا 3 سال: 80 ميلي گرم.
موارد احتياط
اگر بيماري شديد كليوي يا قلبي داريد بدون مشورت پزشك از مكمل هاي منيزيم استفاده نكنيد.
مصرف بيش از حد شير منيزيم (به عنوان مسهل يا آنتي اسيد) يا نمكهاي ايپسوم (به عنوان مسهل يا تقويت كننده) باعث مي شود كه شما مقادير زيادي منيزيم هضم كنيد، مخصوصاً اگر مشكل كليوي داشته باشيد. مصرف زياد منيزيم باعث ايجاد مشكلات جدي براي سلامتي و حتي مرگ مي شود.
تداخل هاي احتمالي
بعضي از غذاها، نوشيدني ها و داروها، باعث از دست دادن منيزيم توسط بدن ميشود.
سديم (نمك)، كافئين، الكل، فيبر، ريبوفلاوين به ميزان زياد، انسولين ديورتيك ها (ادرارآور) و ديجيتال ها ميباشد.
بعضي از غذاها، نوشيدني ها و داروها، بدن را براي مصرف منيزيم مورد نياز با مشكل و سختي روبرو مي كند. اينها شامل كلسيم، آهن، منگنز، فسفر. روي و چربي است.
بيماريهاي طبي مشخصي تعادل منيزيم بدن را بهم مي زند. براي مثال همراه با استفراغ يا اسهال مي تواند منجر به كمبود منيزيم به طور موقتي شود. بيماريهاي معده و روده، ديابت. التهاب پانكراس، عملكرد بد كليه و داروهاي ديورتيك (ادرار آور) مي تواند باعث كمبود طولاني مدت منيزيم شود. اگر مبتلا به يكي از بيماريهاي ذكر شده هستيد براي منيزيم مورد نياز مصرفي تان، با پزشك معالج مشورت كنيد.
موارد استفاده
مصرف كافي منيزيم مي تواند در موارد زير به شما كمك كند:
* جلوگيري از سخت شدن شريان ها (تصلب شرايي)
* جلوگيري از حمله و سكته قلبي
* كاهش فشار خون
* كاهش سطح كلسترول و تري كليسريد خون
* تصحيح بي نظمي هاي ضربان قلب
* توقف حملة حاد آسم
* كاهش ميزان نياز به انسولين در صورت ديابتي بودن
* جلوگيري از تشكيل سنگ كليه
* درمان بيماري كرون
* درمان سر و صداي ناشي از كاهش شنوايي
* بهبود بينايي در صورت داشتن گلوكوما
* كاهش گرفتگي عضله، تحريك پذيري، خستگي، افسردگي و احتباس مايع مرتبط باقاعدگي
* جلوگيري از عوارض جدي حاملگي نظير پره اكلامپسي و اكلامپسي
* نگهداري و تجديد سطح انرژي طبيعي بدن
* بهبود وضعيت خواب
* كاهش اضطراب و افسردگي
* كاهش عوارض و اثرات استرس
منابع غذايي
غني ترين منبع منيزيم شامل (TOFU)، آجيل (بادام، پسته، گردوي سياه، ...) تخم كدو، بادام زميني، برگ سبر سبزيجات، غلات، گندم، آرد سويا و ملاس ....
منابع خوب ديگر براي منيزيم آرد گندم، آرد جو، چغندر سبز، اسفناج، خرده گندم، حبوبات، جودوسر، موز، سيب زميني (با پوست)، پسته. همچنين مي توانيد منيزيم را از بسياري گياهان گونه هاي علف ها و جلبك ها به دست آوري. براي مثال: جلبك آگار، گشنيز، شويد، دانه غلات، شاه پسند، خردل خشك، ريحان، پودر كاكائو، تخم رازيانه، مرزه، تخم زيره، تخم ترخون، تخم مرزنجوش و تخم خشخاش.
اشكال ديگر
منيزيم به اشكال مختلف در دسترس است. بهترين فرم آن به صورت "قابل حل" عرضه ميشود، كه بدن راحتتر منيزيم اين تركيب را جذب مي كند. اين تركيبات قابل حل به صورت كپسول ژلاتيني است. مكمل هاي توصيه شده منيزيم شامل سيترات منيزيم، گلوكونات منيزيم و لاكتات منيزيم است.
ديگر منابع هم خانوادة منيزيم شامل شير منيزيم (هيدروكيد منيزيم) كه اغلب به عنوان يك ملين يا آنتي اسيد استفاده ميشود، نمكهاي "ايپوم" (سولفات منيزيم) كه به عنوان يك ملين يا تقويت كننده استفاده مي شود و يا به وان حمام اضافه ميشود. بعضي از اشكال منيزيم از طريق پوست قابل جذب است.
نحوة مصرف
شما بايد مقدار كمي از منيزيم را در روز با يك ليوان پر از آب مصرف كنيد (تا باعث اسهال نشود) مقادير توصيه شده روزانه به شرح زير است:
* مردان بزرگسال بين 19 تا 34 سالگي: 400 ميلي گرم بعد از 30 سالگي: 420 ميلي گرم
* زنان بزرگسال بين 19 تا 34 سال: 310 ميلي گرم بالاتر از 30 سال 320 ميلي گرم
* پسران در سن 14 تا 18 سال: 410 ميلي گرم
* دختران در سن 14 تا 18 سال: 360 ميلي گرم
* بچه ها در سن 9 تا 13 سال: 240 ميل گرم، بچه ها در سن 4 تا 8 سال 130 ميلي گرم و بچه هاي سن 1 تا 3 سال: 80 ميلي گرم.
موارد احتياط
اگر بيماري شديد كليوي يا قلبي داريد بدون مشورت پزشك از مكمل هاي منيزيم استفاده نكنيد.
مصرف بيش از حد شير منيزيم (به عنوان مسهل يا آنتي اسيد) يا نمكهاي ايپسوم (به عنوان مسهل يا تقويت كننده) باعث مي شود كه شما مقادير زيادي منيزيم هضم كنيد، مخصوصاً اگر مشكل كليوي داشته باشيد. مصرف زياد منيزيم باعث ايجاد مشكلات جدي براي سلامتي و حتي مرگ مي شود.
تداخل هاي احتمالي
بعضي از غذاها، نوشيدني ها و داروها، باعث از دست دادن منيزيم توسط بدن ميشود.
سديم (نمك)، كافئين، الكل، فيبر، ريبوفلاوين به ميزان زياد، انسولين ديورتيك ها (ادرارآور) و ديجيتال ها ميباشد.
بعضي از غذاها، نوشيدني ها و داروها، بدن را براي مصرف منيزيم مورد نياز با مشكل و سختي روبرو مي كند. اينها شامل كلسيم، آهن، منگنز، فسفر. روي و چربي است.
واناديوم يك عنصر معدني اصلي كمياب است. ميزان متفاوتي از اين ماده در خاك و در بسياري از غذاها وجود دارد. همچنين اين ماده در نتيجة سوختن نفت خام با محصولات آن در هواي تنفسي ما وجود دارد. در اواخر قرن اخير حدس زده شده است كه واناديوم در درمان بسياري از بيمايها مفيد باشد اما مصرف آن در مقادير زياد باعث مسموميت مي شود. واناديوم براي ايجاد و رشد دندان و استخوان ضروري است. تري گليسريد و كلسترول بالا در خون، تنظيم نبودن قند خون (براي مثال ديابت يا كاهش قند خون) و بيماريهاي كليوي و قلبي باعث كم شدن شديد واناديوم بدن مي شود. به هر حال اثرات ناشي از كمبود واناديوم در انسان مطالعه نشده است.
موارد استفاده
* واناديوم باعث تنظيم قند خون (ديابت شيرين نوع يك و دو) در حيوانات آزمايشگاهي ميشود اگر چه اين مطالعه بر روي هيچ انساني انجام نشده است.
* ميزان زياد واناديوم باعث تقويت استخوان و دندان ها در حيوانات آزمايشگاهي ميشود.
* مطالعات انجام شده قادر به مشخص كردن قطعي تأثيرات مثبت واناديوم نيست (براي مثال در ساختمان بدن)
* واناديوم باعث كاهش كلسترول در حيوانات آزمايشگاهي ميشود.
* شيوع بيماري قلبي در نواحي از دنيا (مانند آمريكاي جنوبي) كه خاك آن محتوي واناديوم بالايي است، كمتر است، با اينحال هيچ علتي بين ارتباط اين دو مطلب ثابت نشده است.
منابع غذايي
بهترين منبع واناديوم عبارت است گل آفتابگردان، گلرنگ (كاجيره)، ذرت و روغن زيتون،علف هفت بند، جودوسر، جعفري، برنج، لوبيا سبز، هويج، كاهو، فلفل و شويد تنها 5 درصد از واناديوم جذب بدن مي شود و بيشتر آن از طريق مدفوع دفع مي شود. مكمل هاي واناديوم در صورت نياز، كمياب هستند. خوردن هر كدام از غذاهاي نامبرده در بالا مخصوصاً روغن سبزيجات، ميزان كافي واناديوم را به بدن
مي رساند. بعضي از متخصصين استفاده از مكمل هاي واناديوم را تا مشخص نشدن آثار آن بر بدن توصيه نمي كنند.
اشكال ديگر
واناديوم در چند شكل وجود دارد: واناديل و وانادات.
سولفات واناديل شايعترين شكل موجود در مكمل هاي غذايي است. به خاطر سميت اين تركيب، بيشتر متخصصان معتقدند كه واناديوم بايد به عنوان يك دارو در نظر گرفته شود نه يك مكمل غذايي.
نحوة مصرف
ميزان مصرف روزانه واناديوم 30 تا 60 ميلي گرم به صورت قرص.
موارد احتياط
* مطالعه بر روي حيوانات، كارآيي يا تأثير واناديوم را بر بروي بدن انسان ثابت نكرده است.
* سطح بالاي واناديوم در بدن مي تواند باعث اختلال دو قطبي (افسردگي- مانيك) شود.
* سطح بالاي واناديوم مي تواند باعث بعضي از بيماريهاي كليوي و استخوان شود.
تداخل هاي احتمالي
اثرات واناديوم توسط بعضي از داروهاي مورد استفاده در روانپزشكي (براي مثال فنوتيازين ها، مهار كننده هاي مونوآمينواكسيداز).
موارد استفاده
* واناديوم باعث تنظيم قند خون (ديابت شيرين نوع يك و دو) در حيوانات آزمايشگاهي ميشود اگر چه اين مطالعه بر روي هيچ انساني انجام نشده است.
* ميزان زياد واناديوم باعث تقويت استخوان و دندان ها در حيوانات آزمايشگاهي ميشود.
* مطالعات انجام شده قادر به مشخص كردن قطعي تأثيرات مثبت واناديوم نيست (براي مثال در ساختمان بدن)
* واناديوم باعث كاهش كلسترول در حيوانات آزمايشگاهي ميشود.
* شيوع بيماري قلبي در نواحي از دنيا (مانند آمريكاي جنوبي) كه خاك آن محتوي واناديوم بالايي است، كمتر است، با اينحال هيچ علتي بين ارتباط اين دو مطلب ثابت نشده است.
منابع غذايي
بهترين منبع واناديوم عبارت است گل آفتابگردان، گلرنگ (كاجيره)، ذرت و روغن زيتون،علف هفت بند، جودوسر، جعفري، برنج، لوبيا سبز، هويج، كاهو، فلفل و شويد تنها 5 درصد از واناديوم جذب بدن مي شود و بيشتر آن از طريق مدفوع دفع مي شود. مكمل هاي واناديوم در صورت نياز، كمياب هستند. خوردن هر كدام از غذاهاي نامبرده در بالا مخصوصاً روغن سبزيجات، ميزان كافي واناديوم را به بدن
مي رساند. بعضي از متخصصين استفاده از مكمل هاي واناديوم را تا مشخص نشدن آثار آن بر بدن توصيه نمي كنند.
اشكال ديگر
واناديوم در چند شكل وجود دارد: واناديل و وانادات.
سولفات واناديل شايعترين شكل موجود در مكمل هاي غذايي است. به خاطر سميت اين تركيب، بيشتر متخصصان معتقدند كه واناديوم بايد به عنوان يك دارو در نظر گرفته شود نه يك مكمل غذايي.
نحوة مصرف
ميزان مصرف روزانه واناديوم 30 تا 60 ميلي گرم به صورت قرص.
موارد احتياط
* مطالعه بر روي حيوانات، كارآيي يا تأثير واناديوم را بر بروي بدن انسان ثابت نكرده است.
* سطح بالاي واناديوم در بدن مي تواند باعث اختلال دو قطبي (افسردگي- مانيك) شود.
* سطح بالاي واناديوم مي تواند باعث بعضي از بيماريهاي كليوي و استخوان شود.
تداخل هاي احتمالي
اثرات واناديوم توسط بعضي از داروهاي مورد استفاده در روانپزشكي (براي مثال فنوتيازين ها، مهار كننده هاي مونوآمينواكسيداز).
كروم يك عنصر كمياب ضروري جهت انسان است. بدن براي استفاده از كروم بايد آن را به نوع فعال تبديل كند. عامل تحمل گلوكز يك نوع فعال شده كروم است كه از مخمر آبجو جدا شده است. عامل تحمل گلوكز به انسولين كمك مي كند تا گلوكز (قند خون) را از خون به داخل سلولها به منظور توليد انرژي بكشد. انسولين جهت سوخت و ساز كربوهيدرات، پروتئين و چربي بسيار اهميت دارد. اگر رژيم غذايي كروم كافي نداشته باشد، بر توانايي انسولين در آماده سازي اين مواد غذايي اثر مي گذارد.
تخمين زده ميشود كه رژيم غذايي 90 درصد آمريكايي ها فقر كروم دارد. مصرف مقادير زياد غذاهاي تصفيه شده موجب بروز اين مشكل ميشود چون فرآيند تصفيه كردن كروم غذا را از بين مي برد. كودكان مبتلا به سوء تغذيه پروتئين -كالري، افراد مبتلا به ديابت و افراد مسن ممكن است به خصوص در معرض خطر كمبود كروم باشند. مصرف بسيار زياد غذاهاي شيرين، ورزش سنگني و داشتن عفونت يا آسيب جسمي موجب از دست رفتن كروم بدن ميشود. كمبود سطح كروم موجب افزايش قند خون و تري گليسريد و كلسترول ميشود.
موارد استفاده
فهرست برخي مشكلات ناشي از كمبود كروم از اين قرار است:
* ديابت. افراد مبتلا به ديابت نمي توانند قند را به خوبي مصرف كنند. بيماران ديابتي نوع I نياز به تزريق انسولين جهت كنترل قند خون دارند. ديابتي هاي نوع II اغلب مي توانند با رعايت رژيم غذايي قند خون خود را تنظيم كنند. مطالعات نشان داده است كه مصرف مكمل كروم توانايي ديابتي هاي نوع II را در تنظيم قند خون افزايش مي دهد، به خصوص در مواردي كه ذخيره كروم بدن كم باشد. برخي افراد قند خون بالا دارند كه در حد بيماري ديابت نيست اين افراد اغلب دچار كمبود كروم هستند و از مصرف مكمل آن سود مي برند. افزايش قند خون به علت كمبود كروم يكي از مشكلات شايع سالخوردگان است.
* قند خون پايين: قند خون پايين نقطه مقابل قند خون بالا و ديابت است. كمبود كروم ممكن است از قند خون پايين برخي افراد نقش داشته باشد. مصرف 200 ميكروگرم كروم در روز علايم قند خون پايين را بهبود مي بخشد.
* بيماري قلبي-عروقي: كمبود كروم با افزايش كلسترول خون و افزايش خطر ابتلا به بيماري قلبي همراه است. مصرف مكمل كروم باعث افزيش كلسترول اچ دي ال (كلسترول خوب) و كاهش تري گليسريد و كلسترول توتال در ديابتي ها و مبتلايان به قند خون بالا ميشود.
* گلوكوم: كروم بر گيرنده هاي انسولين در چشم اثر مي گذارد. بين ابتلا به گلوكوم و كمبود كروم يك ارتباط قوي وجود دارد. گلوكوم در افراد مبتلا به ديابت شايع است.
* چاقي: مدارك مقدماتي نشان مي دهد كه مصرف مكمل كروم به كاهش چربي بدن و افزايش بافت عضلاني كمك مي كند.
* پوكي استخوان: پيكنولينات كروم ترشح ادراري كلسيم و هيدروكسي پرولين را در خانم ها كم و به حفظ تراكم استخوان در خانم هاي يائسه كمك مي كند.
منابع غذايي
مخمر آبجو، گوشتهاي ظريف (گوشتهاي آماده سازي شده)، پنيرها، نان گندم سبوس نگرفته، انواع ادويه و برخي سبوس ها و ملاس.
مخمر آبجو رشد كرده در خاك غني از كروم بهترين منبع غذايي كروم است. سبزي ها، ميوه ها و بيشتر غذاهاي تصفيه شده و آماده (بجز برخي گوشتهاي آماده شده كه غني از كروم است)، كروم كم دارد. آب لوله كشي سخت 70-1 درصد نياز روزانه كروم را تأمين مي كند. پخت و پز در ظروف استيل ميزان كروم غذا را افزايش مي دهد.
ساير اشكال
كروم به صورت تجارتي به اشكال مختلف از جمله پلي نيكوتينات كروم، پيكولينات كروم، مخمر غني از كروم و كلريد كروم در دسترس است. كروم در مولتي ويتامين ها و به تنهايي به صورت قرص و كپسول نيز وجود دارد. ميزان موجود در مولتي ويتامين مصرفي روزانه 200-15 ميكروگرم است.
نحوة مصرف
به منظور پيشگيري و درمان، ميزان مصرف روزانه 200-100 ميكروگرم است.
مانند ساير داروها و مكمل هاي قبل از دادن مكمل كروم به اطفال، پزشك معالج مشورت كنيد.
موارد احتياط
نوع كروم موجود در مواد غذايي معمولاً غيرسمي است. با اين حال، ميزان بسيار زياد كروم ممكن است موجب مسموميت و تحريك معده شود. ميزان زياد يا تجمع بافتي زياد كروم اثر انسولين را كم مي كند. در صورت ابتلا به ديابت،قند خون بالا يا قند خون پايين، قبل از مصرف كروم با پزشك معالج خود مشورت كنيد.
تداخل هاي احتمالي
كروم با نياسين تركيب مي شود و عامل تحمل گلوكز را مي سازد. كربنات كلسيم و ضد اسيدها جذب كروم را كم مي كند.
تخمين زده ميشود كه رژيم غذايي 90 درصد آمريكايي ها فقر كروم دارد. مصرف مقادير زياد غذاهاي تصفيه شده موجب بروز اين مشكل ميشود چون فرآيند تصفيه كردن كروم غذا را از بين مي برد. كودكان مبتلا به سوء تغذيه پروتئين -كالري، افراد مبتلا به ديابت و افراد مسن ممكن است به خصوص در معرض خطر كمبود كروم باشند. مصرف بسيار زياد غذاهاي شيرين، ورزش سنگني و داشتن عفونت يا آسيب جسمي موجب از دست رفتن كروم بدن ميشود. كمبود سطح كروم موجب افزايش قند خون و تري گليسريد و كلسترول ميشود.
موارد استفاده
فهرست برخي مشكلات ناشي از كمبود كروم از اين قرار است:
* ديابت. افراد مبتلا به ديابت نمي توانند قند را به خوبي مصرف كنند. بيماران ديابتي نوع I نياز به تزريق انسولين جهت كنترل قند خون دارند. ديابتي هاي نوع II اغلب مي توانند با رعايت رژيم غذايي قند خون خود را تنظيم كنند. مطالعات نشان داده است كه مصرف مكمل كروم توانايي ديابتي هاي نوع II را در تنظيم قند خون افزايش مي دهد، به خصوص در مواردي كه ذخيره كروم بدن كم باشد. برخي افراد قند خون بالا دارند كه در حد بيماري ديابت نيست اين افراد اغلب دچار كمبود كروم هستند و از مصرف مكمل آن سود مي برند. افزايش قند خون به علت كمبود كروم يكي از مشكلات شايع سالخوردگان است.
* قند خون پايين: قند خون پايين نقطه مقابل قند خون بالا و ديابت است. كمبود كروم ممكن است از قند خون پايين برخي افراد نقش داشته باشد. مصرف 200 ميكروگرم كروم در روز علايم قند خون پايين را بهبود مي بخشد.
* بيماري قلبي-عروقي: كمبود كروم با افزايش كلسترول خون و افزايش خطر ابتلا به بيماري قلبي همراه است. مصرف مكمل كروم باعث افزيش كلسترول اچ دي ال (كلسترول خوب) و كاهش تري گليسريد و كلسترول توتال در ديابتي ها و مبتلايان به قند خون بالا ميشود.
* گلوكوم: كروم بر گيرنده هاي انسولين در چشم اثر مي گذارد. بين ابتلا به گلوكوم و كمبود كروم يك ارتباط قوي وجود دارد. گلوكوم در افراد مبتلا به ديابت شايع است.
* چاقي: مدارك مقدماتي نشان مي دهد كه مصرف مكمل كروم به كاهش چربي بدن و افزايش بافت عضلاني كمك مي كند.
* پوكي استخوان: پيكنولينات كروم ترشح ادراري كلسيم و هيدروكسي پرولين را در خانم ها كم و به حفظ تراكم استخوان در خانم هاي يائسه كمك مي كند.
منابع غذايي
مخمر آبجو، گوشتهاي ظريف (گوشتهاي آماده سازي شده)، پنيرها، نان گندم سبوس نگرفته، انواع ادويه و برخي سبوس ها و ملاس.
مخمر آبجو رشد كرده در خاك غني از كروم بهترين منبع غذايي كروم است. سبزي ها، ميوه ها و بيشتر غذاهاي تصفيه شده و آماده (بجز برخي گوشتهاي آماده شده كه غني از كروم است)، كروم كم دارد. آب لوله كشي سخت 70-1 درصد نياز روزانه كروم را تأمين مي كند. پخت و پز در ظروف استيل ميزان كروم غذا را افزايش مي دهد.
ساير اشكال
كروم به صورت تجارتي به اشكال مختلف از جمله پلي نيكوتينات كروم، پيكولينات كروم، مخمر غني از كروم و كلريد كروم در دسترس است. كروم در مولتي ويتامين ها و به تنهايي به صورت قرص و كپسول نيز وجود دارد. ميزان موجود در مولتي ويتامين مصرفي روزانه 200-15 ميكروگرم است.
نحوة مصرف
به منظور پيشگيري و درمان، ميزان مصرف روزانه 200-100 ميكروگرم است.
مانند ساير داروها و مكمل هاي قبل از دادن مكمل كروم به اطفال، پزشك معالج مشورت كنيد.
موارد احتياط
نوع كروم موجود در مواد غذايي معمولاً غيرسمي است. با اين حال، ميزان بسيار زياد كروم ممكن است موجب مسموميت و تحريك معده شود. ميزان زياد يا تجمع بافتي زياد كروم اثر انسولين را كم مي كند. در صورت ابتلا به ديابت،قند خون بالا يا قند خون پايين، قبل از مصرف كروم با پزشك معالج خود مشورت كنيد.
تداخل هاي احتمالي
كروم با نياسين تركيب مي شود و عامل تحمل گلوكز را مي سازد. كربنات كلسيم و ضد اسيدها جذب كروم را كم مي كند.
كلسيم يك ماده معدني مهم جهت تقويت استخوانها و دندانهاست. علاوه بر اين به عملكرد دست قلب، اعصاب، عضلات و ساير سيستمهاي بدن كمك مي كند. شير و لبنيات، نظير پنير و ماسيت از غني ترين غذاهاي حاوي كلسيم است. علاوه بر اين كلسيم در پسته و فندق و بادام، سبزي هاي داراي برگ سبز و آب پرتقال تقويت شده با كلسيم وجود دارد. ويتامين هاي آ،سي، دي و اي به جذب و استفاده كلسيم غذاها كمك مي كند. استرس و ورزش نكردن تعادل كلسيم را بهم مي زند. بيشتر مردم آمريكا به خصوص زنان كلسيم كافي رژيم غذايي ندارند.
موارد استفاده
مصرف كلسيم كافي در موارد زير مفيد است:
* تقويت استخوانها و دندانها
* پيشگيري از پوكي و شكستگي استخوان
* كاهش فشارخون
* كاهش كلسترول خن
* تنظيم قلب
* كاهش دل پيچه و تغييرات خلقي ناشي از قاعدگي
* كاهش تحريك پذيري، بيخوابي، افسردگي و سردرد در هنگام يائسگي
* كاهش خطرات حاملگي نظير فشارخون بالا و پرده اكلامپسي
* جلوگيري از بيماري لثه
* پيشگيري از سرطان روده و راست روده
* پيشگيري از سنگ كليه
منابع غذايي
غني ترين منابع كلسيم عبارت است از انواع پنير، آرد سويا- گندم، و رنين
ساير منابع غني كلسيم شامل بادام، گل كلم، كلم پيچ، خاويار، قاصدك، شلغم، كلم، خردل، كاله، فندق، بستني، شير، ميگو، ساردين، آرد لوبياي روغني (ژاپني) و ماست است.
همچنين كلسيم را مي توان از بسياري از گياهان، ترشي ها، جلبك هاي آبي (نظير ريحان، جعفري فرنگي، دارچين، شود، رازيانه، شنبليله، جينسنگ يا عشقه، فلفل استراليايي، كلپ، آويشن، پونه كوهي، جعفري، دانه خشخاش، مريم گلي و مرزه تهيه كرد.
ساير اشكال
كلسيم به اشكال مختلف وجود دارد. در بعضي انواع، همراه با سرب است. بنابراين در انتخاب فرآورده دقت كنيد. سرب يك فلز سمي است كه به مغز و كليه ها آسيب مي رساند و توليد گلبول قرمز را كم مي كند. كودكان بيشتر در معرض مسموميت با سرب هستند. موارد زير برخي انواع فرآورده هاي كلسيم است:
* سيترات كلسيم: ساده ترين شكل مصرفي كلسيم است و به راحتي هضم ميشود. ميزان سرب آن بي خطر است. اين فرآورده به خصوص در افراد مسن، مصرف كنندگان داروي ضد زخم و ضد فشار خون توصيه مي شود.
* كربنات كلسيم: اين فرآورده ارزان تر است و در صورت تصفيه شدن، ميزان سرب بي خطر دارد. "روليد" و "تام" حاوي كربنات كلسيم است. ساير ضد اسيدها حاوي آلومينيوم است و مي تواند تعادل كلسيم را بهم بزند.
* گلوكونات كلسيم: اين نوع كلسيم، بي خطر است.
* لاكتات كلسيم: يك نوع ديگر كلسيم بي خطر است.
* كلريد كلسيم: توصيه نمي شود چون لوله گوارش را تحريك مي كند.
در موارد مصرف فرآورده هاي حاوي ميزان مضر سرب بايد احتياط كنيد. اين موارد شامل كربنات كلسيم تصفيه نشده مشتق از ميگو يا مغز استخوان و ... است.
نحوة مصرف
بايد ميزان كمي در طول روز مصرف كنيد و به منظور جلوگيري از يبوست 8-6 فنجان آب در طول روز بنوشيد:
* بزرگسالان سنين 50-19 نياز به 1000 ميلي گرم كلسيم در روز دارند. بعد از سن 50 بزرگسالان نياز به 1200 ملي گرم در روز دارند.
* نوجوانان سنين 18-9 نياز به 1300 ميلي گرم كلسيم در روز دارند.
* كودكان 8-6 ساله نياز به 800 ميلي گرم و كودكان 5-1 ساله نياز به 500 ميلي گرم كلسيم در روز دارند.
موارد احتياط
مقادير بسيار زياد كلسيم (5 گرم در روز يا 2 گرم يا بيشتر در روز به مدت طولاني) بدون مشورت پزشك معالج ممنوع است. ميزان زياد مي تواند منجر به سنگ كليه و ساير مشكلات جدي شود.
از فرآورده هاي كلسيمي حاوي ميزان زياد سرب پرهيز كنيد. با پزشك معالج در خصوص نياز به كلسيم در صورت ابتلا به بيماريهاي تيروييد يا كليه يا كمبودهاي هورموني يا ويتاميني صحبت كنيد.
تداخل هاي احتمالي
بعضي غذاها، نوشابه ها وداروها موجب از دست رفتن كلسيم مي شوند. اين مواد شامل سديم (نمك، فسفر، (برخي نوشابه ها)، ضد اسيدهاي حاوي آلومينيوم، قند، چربي اشباع شده، كافئين، الكل، پروتئين بالا در مكمل ها يا رژيم هاي غذايي خاص (با اين حال، برخي پروتئين ها جهت حفظ ذخاير كلسيم خوب است) و فيبر است.
برخي غذاها، نوشابه ها و داروها باعث مي شوند بدن نتواند از كلسيم، نيازهاي ضروري خود را تأمين كند. اين موارد شامل الكل، آسپيرين، باربيتورات ها،فيبر، نئومايسين، خواب آوردهاي قوي، اسيد اكساليك (موجود در شكلات، ريواس، اسفناج، سيب زميني شيرين، لوبياي خشك)، اسيد فيتيك (غلات) و يورونيك اسيد (نوعي فيبر موجود در ميوه ها و سبزي ها.
مصرف كلسيم خيلي زياد مي تواند از كاربرد ساير مواد معدني مهم نظير آهن، روي، منيزيوم، يد، منگنز و مس در بدن جلوگيري كند.
موارد استفاده
مصرف كلسيم كافي در موارد زير مفيد است:
* تقويت استخوانها و دندانها
* پيشگيري از پوكي و شكستگي استخوان
* كاهش فشارخون
* كاهش كلسترول خن
* تنظيم قلب
* كاهش دل پيچه و تغييرات خلقي ناشي از قاعدگي
* كاهش تحريك پذيري، بيخوابي، افسردگي و سردرد در هنگام يائسگي
* كاهش خطرات حاملگي نظير فشارخون بالا و پرده اكلامپسي
* جلوگيري از بيماري لثه
* پيشگيري از سرطان روده و راست روده
* پيشگيري از سنگ كليه
منابع غذايي
غني ترين منابع كلسيم عبارت است از انواع پنير، آرد سويا- گندم، و رنين
ساير منابع غني كلسيم شامل بادام، گل كلم، كلم پيچ، خاويار، قاصدك، شلغم، كلم، خردل، كاله، فندق، بستني، شير، ميگو، ساردين، آرد لوبياي روغني (ژاپني) و ماست است.
همچنين كلسيم را مي توان از بسياري از گياهان، ترشي ها، جلبك هاي آبي (نظير ريحان، جعفري فرنگي، دارچين، شود، رازيانه، شنبليله، جينسنگ يا عشقه، فلفل استراليايي، كلپ، آويشن، پونه كوهي، جعفري، دانه خشخاش، مريم گلي و مرزه تهيه كرد.
ساير اشكال
كلسيم به اشكال مختلف وجود دارد. در بعضي انواع، همراه با سرب است. بنابراين در انتخاب فرآورده دقت كنيد. سرب يك فلز سمي است كه به مغز و كليه ها آسيب مي رساند و توليد گلبول قرمز را كم مي كند. كودكان بيشتر در معرض مسموميت با سرب هستند. موارد زير برخي انواع فرآورده هاي كلسيم است:
* سيترات كلسيم: ساده ترين شكل مصرفي كلسيم است و به راحتي هضم ميشود. ميزان سرب آن بي خطر است. اين فرآورده به خصوص در افراد مسن، مصرف كنندگان داروي ضد زخم و ضد فشار خون توصيه مي شود.
* كربنات كلسيم: اين فرآورده ارزان تر است و در صورت تصفيه شدن، ميزان سرب بي خطر دارد. "روليد" و "تام" حاوي كربنات كلسيم است. ساير ضد اسيدها حاوي آلومينيوم است و مي تواند تعادل كلسيم را بهم بزند.
* گلوكونات كلسيم: اين نوع كلسيم، بي خطر است.
* لاكتات كلسيم: يك نوع ديگر كلسيم بي خطر است.
* كلريد كلسيم: توصيه نمي شود چون لوله گوارش را تحريك مي كند.
در موارد مصرف فرآورده هاي حاوي ميزان مضر سرب بايد احتياط كنيد. اين موارد شامل كربنات كلسيم تصفيه نشده مشتق از ميگو يا مغز استخوان و ... است.
نحوة مصرف
بايد ميزان كمي در طول روز مصرف كنيد و به منظور جلوگيري از يبوست 8-6 فنجان آب در طول روز بنوشيد:
* بزرگسالان سنين 50-19 نياز به 1000 ميلي گرم كلسيم در روز دارند. بعد از سن 50 بزرگسالان نياز به 1200 ملي گرم در روز دارند.
* نوجوانان سنين 18-9 نياز به 1300 ميلي گرم كلسيم در روز دارند.
* كودكان 8-6 ساله نياز به 800 ميلي گرم و كودكان 5-1 ساله نياز به 500 ميلي گرم كلسيم در روز دارند.
موارد احتياط
مقادير بسيار زياد كلسيم (5 گرم در روز يا 2 گرم يا بيشتر در روز به مدت طولاني) بدون مشورت پزشك معالج ممنوع است. ميزان زياد مي تواند منجر به سنگ كليه و ساير مشكلات جدي شود.
از فرآورده هاي كلسيمي حاوي ميزان زياد سرب پرهيز كنيد. با پزشك معالج در خصوص نياز به كلسيم در صورت ابتلا به بيماريهاي تيروييد يا كليه يا كمبودهاي هورموني يا ويتاميني صحبت كنيد.
تداخل هاي احتمالي
بعضي غذاها، نوشابه ها وداروها موجب از دست رفتن كلسيم مي شوند. اين مواد شامل سديم (نمك، فسفر، (برخي نوشابه ها)، ضد اسيدهاي حاوي آلومينيوم، قند، چربي اشباع شده، كافئين، الكل، پروتئين بالا در مكمل ها يا رژيم هاي غذايي خاص (با اين حال، برخي پروتئين ها جهت حفظ ذخاير كلسيم خوب است) و فيبر است.
برخي غذاها، نوشابه ها و داروها باعث مي شوند بدن نتواند از كلسيم، نيازهاي ضروري خود را تأمين كند. اين موارد شامل الكل، آسپيرين، باربيتورات ها،فيبر، نئومايسين، خواب آوردهاي قوي، اسيد اكساليك (موجود در شكلات، ريواس، اسفناج، سيب زميني شيرين، لوبياي خشك)، اسيد فيتيك (غلات) و يورونيك اسيد (نوعي فيبر موجود در ميوه ها و سبزي ها.
مصرف كلسيم خيلي زياد مي تواند از كاربرد ساير مواد معدني مهم نظير آهن، روي، منيزيوم، يد، منگنز و مس در بدن جلوگيري كند.
گوگرد (سولفور) يك مادة‌معدني است كه به طور طبيعي در نزديكي چشمه هاي آب داغ و دهانة كوههاي آتشفشاني يافت مي شود. بوي «تخم مرغ فاسد شده» گوگرد ناشي از گاز دي اكسيد گوگرد است كه در هوا پخش مي شود. از زمان هاي قديم گوگرد به عنوان دارو استفاه مي شده و در هر سلول از بدن وجود دارد. گوگرد در ساختمان سه اسيد آمينه شركت مي كند (اتصال اسيد آمينه ها به همديگر باعث تشكيل پروتئين ميشود). تقريباً 0/25 درصد از وزن بدن از گوگرد تشكيل شده است. بيشتري غلظت اين ماده در كراتين (كه به موها، ناخن و پوست شما استحكام مي دهد) موجود است. اين ماده به نام « مادة معدنيزيباي طبيعي» خوانده ميشود زيرا بدن شما براي تهيه «كلاژن» (كه باعث حالت ارتجاعي پوست و ظاهر جوان شما ميشود) نياز به گوگرد دارد.
گوگرد به طور عمده براي تخفيف قرمزي و بثورات خارش دار بيماريهايي نظير «اگزما» و «دياپر راش» (بثورات ناشي از بستن كهنه در بچه ها) مصرف مي شود. گوگرد همچنين بدن را در مقابل سموم محيط حفظ مي كند. علاوه بر اين افرادي كه دچار ورم مفاصل هستند مي توانند با حمام گرفتن در چشمه هاي آب داغ حاوي گوگرد، درد خود را تكسين بخشند.
موارد استفاده
* به طور عمده در درمان قرمزي و خارش در اگزما، سوختگي و قرمزي ناحيه قنداق "دياپر راش"، پوست خشك، بواسيرو بيماريهاي مشابه استفاده ميشود.
* حمام گوگرد به تخفيف درد ناشي از ورم مفاصل كمك مي كند.
* در سالهاي اخيرفوايد سير به طور گسترده اي مطالعه شده است. تحقيقات اخير نشان مي دهد كه اثرات مثبت "سير" در پايين آوردن سطح كلسترول و كاهش فشارخون ناشي از «گوگرد» موجود در آن است.
* گوگرد براي ساختن كلاژن مورد نياز است. كلاژن ماده اي است كه پوست بدن را به حالت ارتجاعي نگه مي دارد، ظاهر جوان به پوست مي دهد و از ايجاد چروك جلوگيري مي كند.
* در درمان بعضي از اختلالات گوارشي مخصوصاً: برگشت اسيد، هضمي كه با مصرف شير بدتر ميشود، اسهال مزمن و استفراغ صبحگاهي، مفيد و مؤثر است.
* در درمان بعضي از مشكلات زنانه نظير سندرم پيش قاعدگي و ناراحتي هاي دروة يائسگي مؤثر و مفيد است.
منابع غذايي
شكل عنصر معدني گوگرد در حنجره هاي نزديك به چشمه هاي آب داغ و آتشفشان ها ديده ميشود. فرم قابل استفاده براي بدن درغذاهاي غني از پروتئين نظير گوشت، گوشت ماهيچه، بوقلمون و مرغ، ماهي، تخم مرغ، لوبياي خشك پخته شده و نخود، شير و محصولات به دست آمده از شير يافت ميشود. ديگر منابع خوب براي گوگرد شامل سير، پياز، كلم پيچ، مارچوبه، كلو و سبوس گندم است.
اشكال ديگر
براي تخفيف و تكسين بثورات پوستي، پماد، كرم، لوسيون يا پودر حاوي گوگرد به صورت تركيب فعال وجود دارد. اگر شما از ورم مفاصل رنج مي بريد حمام گرفتن با گوگرد طبيعي (نوعي كه معمولاً در چشمه هاي داغ يافت ميشود) باعث تخفف و كاهش درد مفاصلتان ميشود. اگر شما مي خواهيد از اين نوع گوگرد بهره بگيريد قبل از آن با پزشك مشورت كنيد. گوگرد آبي (نوعي كه در بدن قابل استفاده است) به شكل متيل سولفونيل متان (MSM) موجود است.
گوگرد همچنين به صورت مكمل هاي رژيم غذايي به صورت قرص و كپسول در دسترس است، اگر چه معمولاً نيازي به مصرف اين مكمل ها وجود ندارد. اگر شما از يك رژيم غذايي متعادل كه حاوي مقدار مجاز مصرفي روزانه پروتئين است، بهره مي بريد معمولاً نياز شما به گوگرد براي عملكرد طبيعي بدن، برطرف ميشود. هرگونه گوگرد اضافي براي بدن در ادرار ترشح ميشود. در صورت تمايل به استفاده از مكمل هاي گوگرد، قبلاً با پزشك خودمشورت كنيد.
نحوة مصرف
اگر دچار ورم مفاصل هستيد مصرف 500 تا 1000 ميلي گرم به صورت خوراكي باعث كاهش علايم ميشود. قبل از استفاده از مكمل هاي گوگرد با پزشك مشورت كنيد.
موارد احتياط
گوگرد، به تنهايي براي بدن سمي نيست. اما بعضي از افراد نسبت به تركيبات گوگرد نظير داروهاي سولفا و سولفيت آرژي زيادي نشان مي دهند. سولفيتها به صورت غذاهاي نگه داشته شده استفاده مي شوند و مي تواند باعث تشديد آسم و ديگر واكنش هاي آلرژيك در افراد حساس شود. داروهاي سولفا همچنين باعث كاهش قند خون، بثورات پوستي، تب بالا، سردرد، خستگي و مشكلات گوارشي ميشود. اگر شما به مواد محتوي گوگرد حساسيت داريد با پزشك مشورت كنيد.
تداخل هاي احتمالي
مقدار زياد سلنيوم در بدن با گوگرد رقابت مي كند زيرا مي تواند جانشين گوگرد در بعضي از واكنش هاي شيميايي بدن شود.
براي ثابت نگه داشتن تعادل بين گوگرد و سلنيوم در رژيم غذايي و يا قبل از مصرف مكمل هاي سلنيوم يا گوگرد با پزشك مشورت كنيد.
گوگرد به طور عمده براي تخفيف قرمزي و بثورات خارش دار بيماريهايي نظير «اگزما» و «دياپر راش» (بثورات ناشي از بستن كهنه در بچه ها) مصرف مي شود. گوگرد همچنين بدن را در مقابل سموم محيط حفظ مي كند. علاوه بر اين افرادي كه دچار ورم مفاصل هستند مي توانند با حمام گرفتن در چشمه هاي آب داغ حاوي گوگرد، درد خود را تكسين بخشند.
موارد استفاده
* به طور عمده در درمان قرمزي و خارش در اگزما، سوختگي و قرمزي ناحيه قنداق "دياپر راش"، پوست خشك، بواسيرو بيماريهاي مشابه استفاده ميشود.
* حمام گوگرد به تخفيف درد ناشي از ورم مفاصل كمك مي كند.
* در سالهاي اخيرفوايد سير به طور گسترده اي مطالعه شده است. تحقيقات اخير نشان مي دهد كه اثرات مثبت "سير" در پايين آوردن سطح كلسترول و كاهش فشارخون ناشي از «گوگرد» موجود در آن است.
* گوگرد براي ساختن كلاژن مورد نياز است. كلاژن ماده اي است كه پوست بدن را به حالت ارتجاعي نگه مي دارد، ظاهر جوان به پوست مي دهد و از ايجاد چروك جلوگيري مي كند.
* در درمان بعضي از اختلالات گوارشي مخصوصاً: برگشت اسيد، هضمي كه با مصرف شير بدتر ميشود، اسهال مزمن و استفراغ صبحگاهي، مفيد و مؤثر است.
* در درمان بعضي از مشكلات زنانه نظير سندرم پيش قاعدگي و ناراحتي هاي دروة يائسگي مؤثر و مفيد است.
منابع غذايي
شكل عنصر معدني گوگرد در حنجره هاي نزديك به چشمه هاي آب داغ و آتشفشان ها ديده ميشود. فرم قابل استفاده براي بدن درغذاهاي غني از پروتئين نظير گوشت، گوشت ماهيچه، بوقلمون و مرغ، ماهي، تخم مرغ، لوبياي خشك پخته شده و نخود، شير و محصولات به دست آمده از شير يافت ميشود. ديگر منابع خوب براي گوگرد شامل سير، پياز، كلم پيچ، مارچوبه، كلو و سبوس گندم است.
اشكال ديگر
براي تخفيف و تكسين بثورات پوستي، پماد، كرم، لوسيون يا پودر حاوي گوگرد به صورت تركيب فعال وجود دارد. اگر شما از ورم مفاصل رنج مي بريد حمام گرفتن با گوگرد طبيعي (نوعي كه معمولاً در چشمه هاي داغ يافت ميشود) باعث تخفف و كاهش درد مفاصلتان ميشود. اگر شما مي خواهيد از اين نوع گوگرد بهره بگيريد قبل از آن با پزشك مشورت كنيد. گوگرد آبي (نوعي كه در بدن قابل استفاده است) به شكل متيل سولفونيل متان (MSM) موجود است.
گوگرد همچنين به صورت مكمل هاي رژيم غذايي به صورت قرص و كپسول در دسترس است، اگر چه معمولاً نيازي به مصرف اين مكمل ها وجود ندارد. اگر شما از يك رژيم غذايي متعادل كه حاوي مقدار مجاز مصرفي روزانه پروتئين است، بهره مي بريد معمولاً نياز شما به گوگرد براي عملكرد طبيعي بدن، برطرف ميشود. هرگونه گوگرد اضافي براي بدن در ادرار ترشح ميشود. در صورت تمايل به استفاده از مكمل هاي گوگرد، قبلاً با پزشك خودمشورت كنيد.
نحوة مصرف
اگر دچار ورم مفاصل هستيد مصرف 500 تا 1000 ميلي گرم به صورت خوراكي باعث كاهش علايم ميشود. قبل از استفاده از مكمل هاي گوگرد با پزشك مشورت كنيد.
موارد احتياط
گوگرد، به تنهايي براي بدن سمي نيست. اما بعضي از افراد نسبت به تركيبات گوگرد نظير داروهاي سولفا و سولفيت آرژي زيادي نشان مي دهند. سولفيتها به صورت غذاهاي نگه داشته شده استفاده مي شوند و مي تواند باعث تشديد آسم و ديگر واكنش هاي آلرژيك در افراد حساس شود. داروهاي سولفا همچنين باعث كاهش قند خون، بثورات پوستي، تب بالا، سردرد، خستگي و مشكلات گوارشي ميشود. اگر شما به مواد محتوي گوگرد حساسيت داريد با پزشك مشورت كنيد.
تداخل هاي احتمالي
مقدار زياد سلنيوم در بدن با گوگرد رقابت مي كند زيرا مي تواند جانشين گوگرد در بعضي از واكنش هاي شيميايي بدن شود.
براي ثابت نگه داشتن تعادل بين گوگرد و سلنيوم در رژيم غذايي و يا قبل از مصرف مكمل هاي سلنيوم يا گوگرد با پزشك مشورت كنيد.