Dark Knight
مدیر بازنشسته
سلام
خیلی ممنونم از پیشنهادهای ویژه. «در جاده» جک کروئک از کتاب‌های خـــیلی محبوبم هست. کلا عادت به audio book ندارم ولی این رو مدت‌ها دنبالش بودم و پیدا نکردم و در نهایت همون نسخه صوتی‌اش رو گوش دادم و برام دنیایی بود. کلا pro 50-60s هستم آخه!
اقتباسی که ازش ساخته شده تعریفی نداشته اون‌طور که می‌گن و با این بازیگران (که اصلا جور نیستن با نقش‌های کتاب) تعجبی هم نداره. متاسفانه از کروئک غیر از هایکوهای معروفش، که عملا به فارسی ترجمه پذیر نیست و نتیجه چیز درخشانی نمی‌شه، کتاب دیگه‌ای ترجمه نکردن. البته همین «در جاده» رو تا جایی که می‌دونم احسان نوروزی برای نشر چشمه ترجمه کرد و قرار بود سال‌های 88، 89 هم چاپ بشه که به هر حال خبری نشد. اون یکی کتابش رو نخوندم هنوز. این طور که پیداست با نام «ولگردهای دارما» از طرف نشر روزنه می‌خواد چاپ بشه. امیدوارم مجوز بگیره. «جاده» مک‌کارتی رو دو سه سال پیش که فیلمش ساخته شد خوندم و آنچنان خوشم نیومد. به طور کلی با کتاب‌های پسا-آخرالزمانی کمی مشکل دارم. البته با ادبیات علمی-تخیلی در مجموع مشکلی ندارم و کلی کتاب محبوب تو این سبک دارم.
دستت درد نکنه آزاده.
«تریسترام شندی» که گفتی و «آبشوران» که Kasandra عزیز گفتن رو گرفتم و به زودی شروع می‌کنم.
یه اتفاق بامزه هم اینکه «سومین پلیس» (فلن اوبراین) رو داشتم می‌خوندم که همون اولش تو نقل‌قول‌های تعریفی از نویسنده به نقل از گراهام گرین نوشته:
«از زمانی که At Swim-Two-Birds منتشر شد، در ذهنم به عنوان یکی از بهترین کتاب‌های قرن جای گرفت. کتابی بی‌همتا... در حد و اندازه‌های اولیس و تریسترام شندی.»
تا این رو دیدم یاد تو افتادم. کلا با «تریسترام شندی» آشنا نبودم و یک دفعه دیدم چند جا اسمش مطرحه.
این «سومین پلیس» هم طنز خیلی خاص خودش رو داره. البته به عنوان کتاب خنده‌دار طبقه‌بندی نمی‌شه.
--
بالاخره یه‌روزی قشنگ حرف می‌زنم
دیوید سداریس
نشر چشمه
4/5
مجموعه خاطرات دیوید سداریس، طنز‌پرداز و نویسنده آمریکایی، هست که در قالبی کمیک روایت می‌شه.
یه‌جورایی آمریکایی شده‌ی «بامزه در فارسی» و «خندیدن بدون لهجه» فیروزه دوما در نظرش بگیرین. نه اینکه دوما از رو دست سداریس نوشته باشه، کلا منظورم سبک خاطره‌گویی کتاب هست. یعنی همون سبک خاطره‌گویی با چاشنی طنز که رایجه. من خیلی خوشم اومد.
احمق‌های چِلم و تاریخ‌شان
آیزاک بشویتس سینگر
نشر آسمان خیال
1.5/5
سرگذشت خیالی طنزآمیز جایی که حاکمان‌شان دچار توهم رسیدن به قدرت و وسعت یک امپراتوری و جهانی شدن هستند.
طنزش کمی کهنه و دست چندم به نظر می‌رسه. بُعد استعاری کتاب هم بیشتر کودکانه هست و جنبه‌ی عمیقی نداره. کلا نمونه‌هایی بهتر، حتی فارسی، رو می‌شه پیدا کرد. در مجموع خوشم نیومد.
خیلی ممنونم از پیشنهادهای ویژه. «در جاده» جک کروئک از کتاب‌های خـــیلی محبوبم هست. کلا عادت به audio book ندارم ولی این رو مدت‌ها دنبالش بودم و پیدا نکردم و در نهایت همون نسخه صوتی‌اش رو گوش دادم و برام دنیایی بود. کلا pro 50-60s هستم آخه!
اقتباسی که ازش ساخته شده تعریفی نداشته اون‌طور که می‌گن و با این بازیگران (که اصلا جور نیستن با نقش‌های کتاب) تعجبی هم نداره. متاسفانه از کروئک غیر از هایکوهای معروفش، که عملا به فارسی ترجمه پذیر نیست و نتیجه چیز درخشانی نمی‌شه، کتاب دیگه‌ای ترجمه نکردن. البته همین «در جاده» رو تا جایی که می‌دونم احسان نوروزی برای نشر چشمه ترجمه کرد و قرار بود سال‌های 88، 89 هم چاپ بشه که به هر حال خبری نشد. اون یکی کتابش رو نخوندم هنوز. این طور که پیداست با نام «ولگردهای دارما» از طرف نشر روزنه می‌خواد چاپ بشه. امیدوارم مجوز بگیره. «جاده» مک‌کارتی رو دو سه سال پیش که فیلمش ساخته شد خوندم و آنچنان خوشم نیومد. به طور کلی با کتاب‌های پسا-آخرالزمانی کمی مشکل دارم. البته با ادبیات علمی-تخیلی در مجموع مشکلی ندارم و کلی کتاب محبوب تو این سبک دارم.
دستت درد نکنه آزاده.
«تریسترام شندی» که گفتی و «آبشوران» که Kasandra عزیز گفتن رو گرفتم و به زودی شروع می‌کنم.
یه اتفاق بامزه هم اینکه «سومین پلیس» (فلن اوبراین) رو داشتم می‌خوندم که همون اولش تو نقل‌قول‌های تعریفی از نویسنده به نقل از گراهام گرین نوشته:
«از زمانی که At Swim-Two-Birds منتشر شد، در ذهنم به عنوان یکی از بهترین کتاب‌های قرن جای گرفت. کتابی بی‌همتا... در حد و اندازه‌های اولیس و تریسترام شندی.»
تا این رو دیدم یاد تو افتادم. کلا با «تریسترام شندی» آشنا نبودم و یک دفعه دیدم چند جا اسمش مطرحه.
این «سومین پلیس» هم طنز خیلی خاص خودش رو داره. البته به عنوان کتاب خنده‌دار طبقه‌بندی نمی‌شه.
--
بالاخره یه‌روزی قشنگ حرف می‌زنم
دیوید سداریس
نشر چشمه
4/5
مجموعه خاطرات دیوید سداریس، طنز‌پرداز و نویسنده آمریکایی، هست که در قالبی کمیک روایت می‌شه.
یه‌جورایی آمریکایی شده‌ی «بامزه در فارسی» و «خندیدن بدون لهجه» فیروزه دوما در نظرش بگیرین. نه اینکه دوما از رو دست سداریس نوشته باشه، کلا منظورم سبک خاطره‌گویی کتاب هست. یعنی همون سبک خاطره‌گویی با چاشنی طنز که رایجه. من خیلی خوشم اومد.
احمق‌های چِلم و تاریخ‌شان
آیزاک بشویتس سینگر
نشر آسمان خیال
1.5/5
سرگذشت خیالی طنزآمیز جایی که حاکمان‌شان دچار توهم رسیدن به قدرت و وسعت یک امپراتوری و جهانی شدن هستند.
طنزش کمی کهنه و دست چندم به نظر می‌رسه. بُعد استعاری کتاب هم بیشتر کودکانه هست و جنبه‌ی عمیقی نداره. کلا نمونه‌هایی بهتر، حتی فارسی، رو می‌شه پیدا کرد. در مجموع خوشم نیومد.
