درود استاد افتک
لایک رو زدم بخاطر خط اولت که ترغیبش کردی به درس خوندن.
درود بر خودت و هفت جد در آبائت
مرسی
ولی در ادامه ،
لطفا با چیزی هایی که ممکنه و شانس و اقبال و همای سعادت دَرِش دخیله دل بچه مردمو گرم نکن.گناه داره
در این دنیا، در همه امور، شانس و اقبال دخیله. کارهایی هم که ما می کنیم برای اینه که درصد احتمال یا همون شانسمون رو بالا ببریم. ما برای چی تخصص یاد می گیریم ؟ برای اینکه شانس کار پیدا کردن فرد متخصص بالاتره. تضمینی هست ؟ خیر. آیا فرد غیر متخصص نمیتونه کار پیدا کنه ؟ چرا ممکنه بتونه. آیا فرد متخصص حتما کار پیدا میکنه ؟ خیر. ممکنه نتونه
-جوهر ؟ منظور پشتکاره ؟ اگر اره ، اوکی ، خوبه . ولی کافی نیست.چون چرخ‌دنده‌های ماشین سرمایه دار ها با عرق جبین و چربی جونِ کارگر ها روغنکاری میشه : )
منظور من از جوهر، کاملا لیترالی به قول خارجی ها، جوهر بود. جوهر یعنی ذات. بعضی از آدم ها بالذات قابلیت پیشرفت دارن، اگر حداقل امکانات براشون فراهم باشه. بعضی ها هم ندارن. به قول فردوسی :
درختی که تلخ است وی را سرشت ... گرش بر نشانی به باغ بهشت
ور از جوی خلدش به هنگام آب .... به بیخ انگبین ریزی و شهد ناب
سرانجام گوهر به کار آورد .... همان میوه تلخ بار آورد
این حرفا هم که به کارگرها ظلم میشه و عرق جبین میریزن و اینا
با عرض معذرت داستانه. نه من دفعه اولمه که کارگر می بینم نه شما
. با همدیگه تعارف که نداریم، عموم جامعه کارگری ایران بیشتر از حقش هم داره بهره مند میشه. نه تنها کارگرها، همه اقشار. 80 درصد جامعه ایران حقشون همین وضعیه که دارن و شاید بدتر از این. به لطف پول نفت که تا حالا بوده، وضع بهتری از حقشون داشتن.
این معلم ها که هر روز دارن به حقوقشون اعتراض میکنن، همون هایی نیستن که در تاپیک خاطرات مدرسه، مشت و لگد و جفتک به بچه های مردم می پروندن ؟
دیروز پریروز آرمان جونم یه کلیپ برام فرستاد که معلم ریاضی سر کلاس برگشت فحش ناموسی به بچه ها داد
تازه پدر همین پسره ساندیس خوره توی پی تی هم معلم بود
... اینا یه دونه و دو تا و استثنا هم که نبودن. همه ما میدونیم که شاید بیشتر از نصف معلمین ما صلاحیت تدریس نداشتن. خب اون نصف دیگر هم باید به پای اونا بسوزن دیگه
من به عنوان یک انسان، احساسات دارم. قطعا خوشم نمیاد که یه کارگر نتونه زندگی اولیه اش رو تامین کنه. مطمئنا به عنوان یک انسان دوست دارم که کارگر حقوق چند صد میلیونی بگیره ... اما وقتی میخوام اوضاع اقتصادی رو تحلیل کنم، باید احساساتم رو بذار کنار و منطقی فکر کنم.چون امکانات محدوده و باید متناسب با بازدهی تخصیص داده بشه
-هوش ؟ اونم دست خودش نیست. درسته که میتونه بشینه تفکر کنه و خودشو بکش بالا ، ولی نمیتونه سطح و لول ضریب هوشی خودشو جا به جا کنه.
-خانواده خوب ؟ این که اصلا دست خودش نیست. نه خانواده اش ، نه خطّه ای که درونش به دنیا میاد. نه ، ....
تا حدودی قبول دارم. منم گفتم اگر اینها رو داشته باشه میتونه به جاهای خوب برسه. اما ...
همونطور که خود شما هم گفتی، آدم در اون محدوده ظرفیتش میتونه تا حدودی جابجا بشه. الان اکثریت مردم ضریب هوشی متوسط دارن، اما بین همین ها هم آدم موفق و غیر موفق هست. اون که موفقه از همون میزان هوشش استفاده کرده.
در خانواده هم همینطوره. در خیلی از خانواده ها، یک یا چند فرزند موفق میشن و بقیه موفق نمیشن. پس قسمت مهمی از سرنوشت آدم دست خودشه.
-یه نفر که دلسوزش باشه ؟ خدایی اینم شانسیه ، احتمال اینکه یه نفر بیاد و بخواد یه نفرو همینجوری بکشه بالا انقدارم زیاد نیست
اجازه بده یه چیزی بر مبنای تجربه شخصیم بگم. همین چیزی که شما میگی احتمالش زیاد نیست، اتفاقا بر مبنای تجربه من احتمالش زیاده
. من به شخصه هر کسی رو دیدم در زندگیش شانس های اینطوری داشته. یعنی یک نفر دلسوز بدون چشمداشت داشته. حالا یا اقوامش بودن یا دوستش بودن یا افتک بودن
. اما جذب اینطور آدم ها و استفاده ازشون به خود فرد بر میگرده. به قول شما کسی نمیاد همینجوری یه نفر رو بکشه بالا. اون یه نفر باید یه چیزی از خودش نشون داده باشه. یا محبتی به آدم بکنه. یا لیاقتی نشون بده که آدم به آینده اش امیدوار بشه. یا کاری بدون چشمداشت برای آدم انجام بده که آدم بخواد تلافی کنه. اینا خیلی مهمه در زندگی. بعضی ها مردم دار نیستن. طرف توی زندگیش همیشه دست بگیر داره. خب هیچکس از همچین آدمی خوشش نمیاد
یکی نشسته بود پیش من درد دل میکرد ( در واقع به در میگفت که افتک بشنوه
) ، میگفت فامیلمون پدرسگ ! دستش می رسید برام کاری بکنه، ولی نکرد ... من هیچی نگفتم اما پیش خودم فکر کردم آدمی که برای اینکه دیگری بهش لطف نکرده ( وظیفه اش که نبوده) بهش میگه پدرسگ ، خب این آدم لیاقت نداره. منم یادم باشه براش کاری انجام ندم، عیب نداره بره پشت سرم فحش بده. منم به باباش فحش میدم. این به اون در
بعضی از آدم ها، تلخ و نچسب و از خودراضی و زیاده خواه و خودخواه هستن. هیچی هم نیستن که حداقل بگی یه چیزی هستن، انقدر ادعا دارن
.بعد هم میگن شانس نداریم. باید بهشون بگی اتفاقا خیلی هم شانس داری که تا حالا نکشتنت با این اخلاق نحست
امان از اینکه روزگار بخواد با ادم راه بیاد ! از زمین و اسمون برای ادم درب باز میشه رو بروی سعادت : )
من خودم به شخصه به تلاش و امیدواری خیلی معتقدم ، ولی چیز هایی رو هم در کائنات میبینم ، که میبینم از کنترل من خارجه.
این ها رو ننوشتم که بخوام جواب بهت بدم ، نوشتم که اگر اشتباه فکر میکنم ، متوجه اش باشم
هر آدمی در زندگیش تعدادی خوش شانسی میاره و به قول شما درها براش باز میشه و تعدادی بدشانسی ... زندگی یک مسیر طولانی با فراز و نشیب های زیاده. شاید استثنائاتی باشن که همیشه بدشانس یا همیشه خوش شانسن. اما بطور معمول، شانس بین آدم ها به عدالت تقسیم میشه. چیزی که باعث تفاوت اکثر آدم ها میشه، اولا جذب فرصت هاست، ثانیا استفاده از فرصت هاشون.
دوستی مثال قشنگی میزد. میگفت بعضی ها زندگی رو تضمینی میخوان. طرف وقتی میخواد بره شکار، میگه صبر میکنم، اگر شکار اومد تفنگمو پر میکنم. خب طبیعیه که این آدم نمیتونه چیزی شکار کنه. شاید این مثال غیر واقعی به نظر بیاد، اما خیلی از آدم ها اینطورین. طرف میگه ببینم چی بازار کار داره برم اون رو یاد بگیرم. خب مرد حسابی تا تو بیای اون رو یاد بگیری که ته دیگشم خوردن که
. تو باید ریسک کنی، وقت و هزینه بذاری چیزی که فکر میکنی از نظر منطقی آینده داره، یاد بگیری و بعدا تلاش کنی و براش بازار ایجاد کنی
