زیباترین اشعار عاشقانه

[Geronimo]

ما دو تن مغرورو
هر دو از هم دور
وای در من تاب دوری نیست
ای خیالت خاطر من را نوازشبار
بیش از این در من صبوری نیست
بی تو من بی تاب بی تابم
من به دیدار تو می آیم

 

[Geronimo]

با وفا باشی جفایت می کنند،بی وفایی کن، وفایت می کنند
مهربانی گرچه آیین خوشی است، مهربان باشی، رهایت می کنند.

 

[Geronimo]

آسمان وقف نگاهت گل من
مانده ام چشم به راهت گل من
هر کجا هستی و باشی گویم
که خدا پشت و پناهت گل من

 

[Geronimo]

اينجا دلم چه بي كس وتنها و خسته بود
غمگين، ميان كوچه باران نشسته بود
بي اعتنا به پنجره باز خانه ام
رفتي به سمت پنجره هايي كه بسته بود
يادم نرفته آن شب بي ساز و بي غزل
دستم كه زخم بود و سه تارم شكسته بود
آن رشته هاي الفت ما بين من و تو
چون تار و پود هستي ام از هم گسسته بود
پاييز فصل سرد جدايي فرا رسيد
اين موسمي كه پيش تو فصلي خجسته بود

 

[Geronimo]

هنوزم انتظار و انتظار است / هنوزم دل بی تو بی قرار است
هنوز خواب میبینم به شب ها / همان مردی که بر اسبی سوار است

همان مردی که جمعه آید روزی / همان مردی که پایان انتظار است . . .​

 

[Geronimo]

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلا به تو افتاده مسیرم که بمیرم
یا چشم بپوش از من و از خویش برانم
یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم

 

[Geronimo]

باران باشد
تو باشی
و كوچه ای بی انتها
دنيا را ميخواهم چه كار؟
دنيا نباشد!
كوچه باغی باشد و باران
و تو
كه زلال تر از بارانی.
باران باشد، تو باشی
یک خیابان بی انتها باشد...
به دنیا میگویم:
." خداحافظ".

 

[Geronimo]

خواهم که در این غمکده آرام بمیرم
گمنام سفر کردم و گمنام بمیرم
خواهم زخدایم که به دلخواه بمیرم
یعنی که تو را ببینم و آنگاه بمیرم

 

[Geronimo]

و زنی را دیدم که در تاریکی ایستاده بود
و بوی علف های خشک شده یم داد
و چشم های غریبی داشت
و عشق را نمی فهمید
و لباس های زیبایش را ،
بر حسب عاریت از مادرش قرض گرفته بود
و وقتی نگاه نمی کرد پرنده ی عجیبی را در ذهن تداعی می کرد
و مشخص نبود که چه وقت گریه کرده است !
و مرد ،
ــ که زیر باران چتری در دست داشت ــ مقابل او ایستاد !
زن ُ شوهر همدیگر را ناباورانه نگاه کردند !
مرد ، وقتی نگاه نمی کرد
پرنده ی عجیبی را در ذهن تداعی می کرد !
او چشم های غریبی داشت !
آنها وحشت زده خیره به ماندند
و مدتها هیچ نگفتند ....
تا سرانجام هم صدا و هم زمان نجوا کردند :
عشق ُ رویاهایم .....
و برای اینکه پایان خود را ،
از این تجربه سنجیده باشند ،
دست ها را به طرف هم دراز کردند !
و لحظاتی بعد ،
آنها دست یکدیگر را گرفته و محتاطانه به راه افتادند !
آشفته از توهمی که آرام آرام ،
در قلب هاشان ته نشین می گشت !
آنها ، شادمانه به صورت هم لبخند زدند ،
بی آنکه این بار نجوا کنند !
نه ! عشق هیچگاه همسفر عقل نمی شود ...
دست ها را حلقه کردند و
زیر یک چتر به کوچه ی روشن و بزرگی پیچیدند !

از : حسین پناهی

 

[Geronimo]

دیوار مست و پنجره مست و اتاق مست ....
این چندمین شب است که خوابم نبرده است ؟!

رویای تو ، مقابل من ؛ گیج و خط خطی
در جیغ جیغ گردش خفاش های پست

رویای «من» مقابل «تو» ، تو که نیستی
دکتر بلند شد و مرا روی تخت بست

دارم یواش یواش که از هوش می ... روم
پیچیده توی جمجمه ام هی صدای دست

هی دست دست می کنی و من که مرده ام
آن کس که نیست ، خسته شده از هر آنچه هست

من از ...کمک! همیشه ...کمک ! .... خسته تر .... کمک !
مادر یواش آمد و پهلوی من نشست !

« با احتیاط حمل شود چون شکستنی است »
یکهو جیرینگ بغض کسی در گلو شکست

 

[Geronimo]

قاصدکی
روی سنگ فرش خیابان
در انتظار یک دست ، یک فـوت
این همه رهگذر
کسی پیامی ندارد برای کسی ؟!
قصه ی این همه تنهایی را
قاصدک به کجا خواهد برد ؟! ....

 

[Geronimo]

عشق... لحظه ی دو نیم کردن سیب است
که نگران نباشی
چگونه تکه ی بزرگتر را
برای خودت برداری!

 

[Geronimo]

تا به کی باید رفت ؟

از دیاری به دیاری دیگر

نتوانم !

نتوانم جستن !

هر زمان عشقی و یاری دیگر

کاش ما آن دو پرستو بودیم که همه عمر سفر می کردیم .

 

[Geronimo]

بی تو در خلوت شب ناله می کرد دل من
با هر ترانه از تو خوندن گریه می کرد دل من
دیگه تنهاتر از این نمی شه باشم میدونی؟
سخته برام از تو جدا شدن می دونی؟
به دلم وعده دادم که چشات مال منه
به خدا دوست دارم این دیگه حرف آخره

 

[Geronimo]

غم نخور هم روزگارم من هوای تو رو دارم
واسه چار دیوار قلبت، صدتا پنجره میارم
غم نخور زیبای خفته ناامیدی حرف مفته
رنگ عوض می کنه این شب، با غزل های نگفته

 

[Geronimo]

به دریا بزن قایقت می شوم
حقیرم ولی لایقت میشوم
من عاشق شدن را بلد نیستم
تو یادم بده عاشقت می شوم

 

[Geronimo]

باز صدای چکاوکان رته افکارم را از هم می گسلانند
و من به انتظار دیدارت به زیر درخت بلوط
دست به زیر چانه هایم می نهم شاید باز آیی و
سرآغازی جدید روحمان را به ابدیت سوق دهد

 

[Geronimo]

هنوز هم يك مشت نگاهتمرا كه هيچ ، خورشيد را هم از پا مي اندازد.
ديگر مثل هميشه ها روده ام دراز نمي شود كه ببندم به خاطرهها
چشم هايم ، اين روز هارا تف مي كند
كجايي كه گونه هايم راامضا مي كني ؟!...
تكليف مرا در آسمانهاروشن كن ...

 

[Geronimo]

عشق،عشق می آفريند
عشق زندگی می بخشد
زندگی رنج به همراه دارد
رنج دلشوره می آفريند
دلشوره جرات می بخشد
جرات،اعتماد به همراه دارد
اعتماد اميد می آفريند
اميد زندگی می بخشد
زندگی عشق می آفريند
عشق، عشق می آفريند

 

[Geronimo]

عشق زیبا ترین احساس است
هر چه قدر هم بودنش نا محسوس
نبودنش ملموس
و به دست آوردنش دشوار باشد