و اینکه سوال
@Armadillo رو هم جواب بده اصل کار اون سواله...
من اون پستم (سوالم) رو ریپورت دادم که پاک بشه و زحمت هم کشیدن و پاکش کردن. نمی خوام به خاطر یکی که همینطوری یه چیزی می پرونه و برای خودش می بره و می دوزه بدون اینکه کوچکترین اطلاعاتی داشته باشه دوباره امنیت و جونم به خطر بیفته. البته دوبار ازش سوال کردم که خب متاسفانه پاسخگو نبودن. ولی جواب سوال هم از اول مشخص بود چون کسی که انقدر فکر می کنه حالیشه و همه چیز رو می دونه و کلید حل تمام مشکلات در دستشه امکان نداره که اونجایی که من ازش پرسیدم نرفته باشه و تازه گیرمم رفته باشه، به هیچ عنوان نمی تونه امیدی به اینجا و مردم چهارپاش و درست شدنش داشته باشه. حداقل یکی مثل من اگه یه حرفی می زنم هزینه اش رو هم دادم و تا آخرم پاش وایسادم و افتخار هم می کنم به خودم که مرد عمل هستم نه حرف. ولی خب وقتی 99.9999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999999 درصد مردم یه کشور قدر گاو و الاغ هم شعور و فهم نداشته باشن حتا یک میکرو ثانیه هم حاضر نیستم دیگه جونم رو به خاطر رهایی بخشی اونها از بند حماقت و چهارپا بودن به خطر بندازم.
اصلا به من چه؟ مردمی که فکر و ذکرشون فقط دنبال سیر کردن شکم و زیر شکمشون هستن و کوچکترین شرف و انسانیت و منطق و غیرتی تو وجودشون راه نداره یه ثانیه هم حاضر نیستم دیگه بینشون زندگی کنم. الانم که اینجام از سر زور و به خاطر شرایط هست و دارم کارامو انجام میدم که برم و مطمئنن تا وقتی وضعیت کشور و مردمش اینطوره هیچگاه دیگه بر نمی گردم.
وقتی ایران، ایران ایده آل و برای من جای زندگی میشه که به اطرافت نگاه کنی همه باشعور و انسان و فهیم و با فرهنگ باشن و سرشون به تنشون بیارزه. (درست مثل مردم دانمارک و نروژ و سوئیس و ...)
مردمی که روز و شب دنبال اون چیزی که گفتم باشن و اصلا براشون مهم نباشه که چی اطرافشون می گذره و شرایط کشور چطوریه و تو چه لجنزاری دارن زندگی می کنن و برای یارانه 12 دلار در ماه خودشون رو جر میدن و همه اش چشمشون دنبال برنج روغن کوپنی هست و مسافرت شمال و ... و جون همنوعان و هم وطن هاشون براشون پشیزی هم ارزش نداره، خودشون هم پشیزی ارزش ندارن و فقط مگه اینکه خاک خیرشون رو ببینه.
به هیچ عنوان حاضر نیستم بین اینطور افراد زندگی کنم و من مطمئنا ناجی و آگاهی بخش مردمی که تا خرخره تو لجن فرو رفتن و از شرایطی که دارن هم نهایت استفاده و خوشی رو می برن و میگن خیلی هم خوبه نیستم. نه من بلکه تمامی کسانی که روزی مثل من فکر می کردن که می تونن ناجی کشور و مردمشون باشن ولی وقتی دیدن نمیشه، ازشون قطع امید کردن و هیچ راهی به جز زدن و رفتن از اینجا نداشتن و رفتن و خودشون رو نجات دادن.
و صد البته این افرادی که اینطوری زدن و رفتن میلیاردها برابر شریف تر، وطن پرست تر و فهیم تر از اونایی هستن که حاضرن تو لجنزار زندگی کنن و آدمای بی تفاوت و بی شعوری باشن و براشون مهم نباشه که اطرافشون چی میگذره و جون و زندگی همنوع براشون ذره ای اهمیت نداره و فقط دنبال به قول معروف "خر و بار" خودشون هستن.
منم می زنم میرم و خودم رو نجات میدم، با خفت زندگی کردن در منطق و وجود من هیچ راهی نداره.
حرفت کاملاً درسته ولی این بیشتر شامل حال کسایی میشه که تو فاز نجات کشور و مردمش هستن و واقعاً امیدوارن!!! (جالبه بدونم فاز این افراد چیه؟ به چی امید دارن؟)
ولی کسایی مثه منو @Tidus از اینجا کلاً قطع امید کردن و فقط دنبال نجات خودشون هستن... :general612:
بسیار زیبا گفتی. توی جوابی که به
@Tidus دادم تمام چیزایی که می خواستم در جواب پست شما بگم بود ولی بازم یه چیزایی رو اضافه می کنم:
متاسفانه بعضی دوستان فکر می کنند با نوشتن طومار و ذکر وقایع تاریخی و اینکه ساز بزنن که "نه من همینجا می مونم و کشورم رو درست می کنم" و "باید از خودمون شروع کنیم به اصلاح" و "پیشرفت و سرنوشت هرکس به دست خودشه" و ... دیگه خیلی علامه دهر و حلال تمام مشکلات هستن و با حمله به دیگرانی که کاملا از این کشور و احشامش قطع امید کردن و هی بهشون میگن که "تو اگه راست میگی خودتو درست کن" و "اگه مردی بمون و همینجا رو آباد کن" و ... ژست روشنفکری و وطن پرستی می گیرن و فکر هم می کنن که چه خبره.
آخه برای کی باید موند؟ موند که چی بشه؟ مگه اونایی که موندن و مبارزه کردن به کجا رسیدن؟ یا گوشه زندان هان یا اع.د.ا.م شدن یا در گوشه ای دق کردن مردن و یا اینکه وقتی دیدن مبارزاتشون اثر نداره و کشور تا خرخره غرق فساد و لجن هست و مردم کشور هم اساسا براشون مهم نیست که دور و برشون چی میگذره و فقط به فکر خر و بار و سیر کردن خودشونن، بعد از دادن کلی هزینه جانی، مالی، روحی و روانی فرار رو بر قرار ترجیح دادن و رفتن که لااقل جون خودشون رو نجات بدن. تو این کشور هرکس قصد داشته کشور و مردمش رو از نکبت و جهل نجات بده، یا سر از گوشه هلفتونی درآورده یا اینکه نذاشتن زندگی کنه و به زندگیش پایان دادن.
ما نه قراره عمر نوح بکنیم و نه قراره هزار بار زندگی کنیم که حالا 500 سال هم وایسیم ببینیم مردم کی می خوان آدم بشن و از این وضعیت نکبت دربیان و کشور کی می خواد درست بشه. (تازه اونم کشوری که با هزاران سال تاریخ پرگوهر امروزه نمی تونه جایگاهی بین کشورهای متمدن و درست حسابی دنیا داشته باشه و روز به روزم داره به قهقهرا میره تا به نابودی کامل برسه)
در پایان اینکه شما خوب راه و فکری در پیش گرفتید که فقط به دنبال نجات خودتون هستید و بسیار این جهت گیری و عقیده تون جای تحسین داره. منم فقط به دنبال نجات خودم هستم و سالی که داره میاد هم آخرین سالی هست که در ایران خواهم بود. تا الانش هم خیلی دیر شده و کلی عمر ازم هدر شده اینجا، ولی دیگه چاره ای نیست و الانم شرایط وادار به موندنم کرده. خیلی وقته که پروژه رفتن از اینجا و نجات زندگی خودم رو کلید زدم و یقین هم دارم که در راهی که توش قدم گذاشتم موفق خواهم بود.