فیلم های ایرانی که فراتر از ایران تولید شده اند.

[anony]

واقعا حيفه كه تو تاپيكي كه اسمش هست، كارهاي فراتر از ايران اسمي از كيارستمي نباشه. شايد چون كارهاش واقعا فراتر از ايرانه، همون بهتر كه جايي كه اسم اخ راجي هاي يك مزدور چماق بدست هست، نامي از طعم گيلاس عباس كيارستمي نباشه. كسي كه منتقدهاي ايراني بهش ميتاختند و نقدهاي بني اسرائيلي كردنش چون حتي تصور نامزد شدن براي نخل طلاي كن هم براشون سنگين بود چه برسه به گرفتنش.

کیارستمی و اسکورسیزی در جشنوارهٔ فیلم مراکش
جوایز

* جایزه ویژه هیات داوران جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان تهران ۱۹۷۰
* جایزه اول بخش روایی چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم جیفونی ایتالیا برای فیلم تجربه ۱۹۷۴
* جایزه ویژه هیات داوران نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان تهران برای فیلم مسافر ۱۹۷۴
* جایزه تلویزیون ملی ایران در نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان تهران برای فیلم مسافر ۱۹۷۴
* دیپلم افتخار منتقدان، یازدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان تهران برای فیلم لباسی برای عروسی ۱۹۷۶
* جایزه اول جشنواره فیلم‌های آموزشی مکزیکو برای فیلم دو راه حل برای یک مسئله ۱۹۷۶
* نامزد نخل طلایی جشنواره کن برای فیلم زیر درختان زیتون ۱۹۹۴
* برنده نخل طلایی جشنواره کن برای فیلم طعم گیلاس ۱۹۹۷
* نامزد شیر طلایی جشنواره ونیز برای فیلم باد ما را خواهد برد ۱۹۹۹
* برنده جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره ونیز برای فیلم باد ما را خواهد برد ۱۹۹۹
* نامزد نخل طلایی جشنواره کن برای فیلم ده ۲۰۰۲
* دریافت دکترای افتخاری دانشسرای عالی پاریس (اکول نرمال سوپریور)[۲۷]
* دریافت دکترای افتخاری از دانشگاه تولوز فرانسه
* دریافت نشان شوالیه ادب و هنر وزارت فرهنگ فرانسه[۲۸]



http://fa.wikipedia.org/wiki/عباس_کیارستمی

 

[shabeyalda]

اين فراتر از ايران يعني فراتر از فيلم فارسي؟ چه عنوان عجيبي!:wacko:
بعد از انقلابي هايي که فرصت شده ببينم و بنظرم ماندگار بودن: بوتيک، از کرخه تا راين، آژانس شيشه اي، درباره الي، دوزن، مارمولک، بچه هاي آسمان، شوکران،....
و از بهتريناش: سگ کشي

 

[Kamyar-Butch]

واقعا حيفه كه تو تاپيكي كه اسمش هست، كارهاي فراتر از ايران اسمي از كيارستمي نباشه. شايد چون كارهاش واقعا فراتر از ايرانه، همون بهتر كه جايي كه اسم اخ راجي هاي يك مزدور چماق بدست هست، نامي از طعم گيلاس عباس كيارستمي نباشه. كسي كه منتقدهاي ايراني بهش ميتاختند و نقدهاي بني اسرائيلي كردنش چون حتي تصور نامزد شدن براي نخل طلاي كن هم براشون سنگين بود چه برسه به گرفتنش.

کیارستمی و اسکورسیزی در جشنوارهٔ فیلم مراکش
جوایز

* جایزه ویژه هیات داوران جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان تهران ۱۹۷۰
* جایزه اول بخش روایی چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم جیفونی ایتالیا برای فیلم تجربه ۱۹۷۴
* جایزه ویژه هیات داوران نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان تهران برای فیلم مسافر ۱۹۷۴
* جایزه تلویزیون ملی ایران در نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان تهران برای فیلم مسافر ۱۹۷۴
* دیپلم افتخار منتقدان، یازدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان تهران برای فیلم لباسی برای عروسی ۱۹۷۶
* جایزه اول جشنواره فیلم‌های آموزشی مکزیکو برای فیلم دو راه حل برای یک مسئله ۱۹۷۶
* نامزد نخل طلایی جشنواره کن برای فیلم زیر درختان زیتون ۱۹۹۴
* برنده نخل طلایی جشنواره کن برای فیلم طعم گیلاس ۱۹۹۷
* نامزد شیر طلایی جشنواره ونیز برای فیلم باد ما را خواهد برد ۱۹۹۹
* برنده جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره ونیز برای فیلم باد ما را خواهد برد ۱۹۹۹
* نامزد نخل طلایی جشنواره کن برای فیلم ده ۲۰۰۲
* دریافت دکترای افتخاری دانشسرای عالی پاریس (اکول نرمال سوپریور)[۲۷]
* دریافت دکترای افتخاری از دانشگاه تولوز فرانسه
* دریافت نشان شوالیه ادب و هنر وزارت فرهنگ فرانسه[۲۸]



http://fa.wikipedia.org/wiki/عباس_کیارستمی

دوست گرامی . شما هم که از ویکی پدیا کپی - پیست کردی !

نکته ای که بد نمیبینم تو این تاپیک مطرح کنم اینه که من امسال با فیلمهای ایرانی و سینمای ایران ، آشتی کردم !

تا پارسال ، بیشتر دنبال دیدن فیلمهای خارجی بودم و شاید سالی 6-5 تا فیلم ایرانی نگاه میکردم .

اما امسال ورق برگشت . چند تا فیلم بسیار خوب همین امسال تو سینماها دیدم و فیلمهای بسیار خوبی رو هم در خانه دیدم و کلا علاقم به فیلمهای ایرانی خیلی زیاد شد .

دوستان یه پیشنهادی دارم . اسم یه فیلم ایرانی رو بگید تا دربارش صحبت کنیم .

ترجیحا فیلم جدیدی باشه تا اکثر دوستان دیده باشن .


​

 

[Poets Of Fall]

من خیلی فیلم ایرانی نمیبینم ... چون به نظرم 2 بار دیدن فیلم هایی مثلFight club یا Mulholland dr. خیلی با ارزش تر از دیدن فیلم های بی ارزش ایرانی مثل اخراجی هاست ....
ولی تنها فیلم ایرانی که دیدم و به نظرم میتونه در حد و اندازه فیلم های بزرگ دنیا باشه بچه های آسمان هستش ..

در مورد سنتوری یا مارمولک ، اینها شاید برای ما ایرانی ها فیلم قشنگی باشه ( یا اکثر فیلم های دیگه ای که نام بردید ! ) ولی برای یه غیر ایرانی نمیتونه چیزی داشته باشه ! مثلا سنتوری فیلمی فراتر از ایرانه ؟ خودتون فکر کنید یه آمریکایی سنتوری رو ببینه ... من با این فیلم گریه کردم آمریکاییه تا سر حد مرگ میخنده که چرا بازیگره وقتی میخونه صداش عوض میشه !! این فیلم ها نمیتونه فراتر از ایران باشه ، فقط برای ما مفهومی داره که اونها رو متمایز کرده ...

 

[iced earth]

هفت دقيقه تا پاييز

این فیلم فراتر از ایران تولید شده؟!!!واقعا؟!!!
خیلی فیلم بدی بود!!همون اندک جلوه های ویژه ای که داشت در حد فاجعه بود!!تازه با نادیده گرفتن این قضیه و بازی بد حامد بهداد(نمی دونم چرا همیشه یه فرم بازی می کنه!!) و بازی بسیار بد خاطره اسدی یه فیلم کاملا معمولی بود!

 

[Kamyar-Butch]

من خیلی فیلم ایرانی نمیبینم ... چون به نظرم 2 بار دیدن فیلم هایی مثلFight club یا Mulholland dr. خیلی با ارزش تر از دیدن فیلم های بی ارزش ایرانی مثل اخراجی هاست ....
ولی تنها فیلم ایرانی که دیدم و به نظرم میتونه در حد و اندازه فیلم های بزرگ دنیا باشه بچه های آسمان هستش ..

در مورد سنتوری یا مارمولک ، اینها شاید برای ما ایرانی ها فیلم قشنگی باشه ( یا اکثر فیلم های دیگه ای که نام بردید ! ) ولی برای یه غیر ایرانی نمیتونه چیزی داشته باشه ! مثلا سنتوری فیلمی فراتر از ایرانه ؟ خودتون فکر کنید یه آمریکایی سنتوری رو ببینه ... من با این فیلم گریه کردم آمریکاییه تا سر حد مرگ میخنده که چرا بازیگره وقتی میخونه صداش عوض میشه !! این فیلم ها نمیتونه فراتر از ایران باشه ، فقط برای ما مفهومی داره که اونها رو متمایز کرده ...

به نظر من سینمای کشورمون در حوزه فیلمهای درام ، فیلمهای بسیار خوبی رو تاحالا داشته .

منتها اکثر این فیلمها اون چنان که باید و شاید توسط غالب مردم دیده نشدن .

همین امسال چند تا درام بسیار خوب در سینماها اکران شد اما چون به صورت تک سانس اکران میشدن این فیلمها ، بالطبع مخاطبشون هم خیلی کم بود .

مشکل اکثر فیلمبینهای ایرانی اینه که سینمای کشورمون رو باور ندارن .

به قول معروف ، مرغ همسایه غازه !

​

این فیلم فراتر از ایران تولید شده؟!!!واقعا؟!!!
خیلی فیلم بدی بود!!همون اندک جلوه های ویژه ای که داشت در حد فاجعه بود!!تازه با نادیده گرفتن این قضیه و بازی بد حامد بهداد(نمی دونم چرا همیشه یه فرم بازی می کنه!!) و بازی بسیار بد خاطره اسدی یه فیلم کاملا معمولی بود!

حامد بهداد رو قبول دارم که معمولا یک شکل بازی میکنه . ولی همین فرم همیشگی بازیش ، برای اکثر تماشاچیا لذت بخش هست .

به نظر من هفت دقیقه تا پاییز فیلم خیلی تاپی نبود . متوسط رو به بالا یا با ارفاق ، فیلم خوبی بود .

بازی محسن طنابنده در این فیلم فوق العاده بود .

در خصوص خاطره اسدی باهات هم نظرم . بازی بدش لطمه وارد کرده بود به فیلم . استیل بازیگری نداره کلا .



​

 

[Behzad]

سلام

سنگ سار ثریا رو دیدید دیگه؟

 

[mohandesmeharbi]

سلام درباره الی ، طلا و مس از اونایی بوده که دیدم و خیلی خوشم اومد

 

[mehdiops]

این فیلم جدیده خیلی دور وخیلی نزیک همچین اسمی داره
اینم خوبه
البته 100% مطمئنم از یه فیلم خارجی کپی برداری شده

اکثر فیلمهای معنا گرا که خوب درمیاد از خارجی ها کپی برداری میشه

 

[b.yasini]

این فیلم جدیده خیلی دور وخیلی نزیک همچین اسمی داره
اینم خوبه
البته 100% مطمئنم از یه فیلم خارجی کپی برداری شده

اکثر فیلمهای معنا گرا که خوب درمیاد از خارجی ها کپی برداری میشه

البته خيلي دور خيلي نزديك مال چند سال پيش و داستانش اقتباسي نبود واسه همين ازش خوشم مي اومد

 

[Kenpachi]

خيلي دور خيلي نزديك
سگ كشي

 

[b.yasini]

خيلي دور خيلي نزديك
سگ كشي

+1 ........

 

[hamed-hyper]

حکایت فیلمسازی و نویسندگی مرجان ساتراپی؛ شبیه دعوای خواهر و برادری ست که در آن خواهر به برادرش فحش خواهر و ناموس بدهد

مثل اینکه این خانم اصلاً حواسش نیست که آثارش نه علیه جمهوری اسلامی که ضد ایرانی هستند و ضد همان کورش، هخامنش و پرسپولیس از آب در آمده‌­اند!

البته جایی خواندم که وی ارتباط و مناسبات وسیعی با بخش فرهنگی صهیونیسم جهانی دارد که این را فعال بودنش در کشوری غریب توجیه می‌کند و از توهم توطئه مبرا می‌سازد؛ آن هم در کعبه‌ی آمال هنری‌مآبان؛ فرانسه که هنرمندان بزرگ و نامی خودش به سادگی نمی‌توانند اثری خلق و عرضه کنند!

ناصرعلی دومین فیلم مرجان ساتراپی ست که به مانند پرسپولیس این را هم با شراکت وینسنت پارونا ساخته و تولیدی از سه کشور فرانسه، آلمان و بلژیک؛ بر اساس کتابی با همین نام از خود ساتراپی ست.

داستانِ ناصر علی؛ ویولن­زن مطرح دهه ­های سی و چهل شمسی که با شکسته شدن ساز محبوبش واهدایی از جانب استاد و مرادش به دست زنش؛ به دنبال مشابه و جایگزینی برایآن می‌افتد که در مواجه با ناکامی؛ تصمیم به مردن می‌گیرد.

ناتوان در خودکشی هفت روز در اتاق می‌ماند تا مرگش فرا رسد که در این هفت روز داستانک­های مختلفی از خودش و آدم­های زندگی­‌اش و … روایت می‌شود.

ساختار روایت در این فیلم خطی یا موازی نیست بلکه اسکلت آن از یک محمل و بستر داستانی شکل یافته که همان خودکشی ناصرعلی و دلایلش است و روی آن چندین داستانک و حتی حکایتی از عزرائیل و سلیمان (ع)؛ تقریباً مجزا از هم قرار گرفته­اند.

مانند آینده دختر و پسر ناصر علی؛ داستان عشقش به زنی به نام ایران (چه انتخاب کلیشه­‌ای!!) داستان کودکی همسرش و … که همه این‌ها به انضمام عدم یکنواخت و یکدست بودن فرم؛ از سینمای اکسپرسیونیسم آلمان گرفته تا تله تئاتر (سکانس صحبت با عزرائیل) و حتی انیمیشن؛ سبب شده فیلم خورش… قوام نیابد و از آنجا که کارگردانی دو نفره بوده؛ فیلم در بعضی جاها شور!! و بعضی بی­‌نمک درآمده است!!

خودکشی و اسلوب آن؛ تریاک؛ نهیلیسم؛ زن عذاب دهنده؛ مرد خِنزر پِنزر فروش؛ سیاه­‌نمایی (آن هم به سبک سینمای اکسپرسیونیسم آلمان) همه این‌ها یک نام را به یاد می‌آورد؛ صادق هدایت!!! و اثر معروفش بوف کور.

فیلم خورش‌آلو با مرغ که اقتباسی ادبی نیز هست تلاش مذبوحانه‌­ای در «بوف کور ۲» شدن است که نداشتن شهامت مانع ادعاگری آن بوده.

وجوه مشترک و ارجاعات به بوف کور به حدی ست که ادعای داشتن عمویی مادری به این نام و نوازنده­ای معروف و خودکشی کرده و از همه مهم‌تر عاشق خورش آلو با مرغ را حداقل گول زنکی جلوه می­نماید، برای انحراف از این حقیقت که حتی گرته­ای از بوف کور هم در نیامده و این میزان ابزار و محتوا عاریه گرفتن از مرز کپی و دزدی گذشته است.

گاف­‌های گل درشت فیلم هم بسیار مبتدی و ناشیانه هستندکه طنز تلخ و گس مزه هیچ نتوانسته آن‌هارا لاپوشانی کند؛ نمونه‌­ای در شخصیت پردازی چون ترس ناصرعلی از مردن آن هم برای فردی که ادعا می‌شود به آخر رسیده و یا ناصرعلی پوچی­‌زده به فکر نام و آوازه آبرومند پس از مرگ است!! و یا حتی موارد سطح­ انگارانه­‌ای چون تریاک در شیر پسربچه ریختن برای آرام کردنش؛ غافل از اینکه لبنیات خواصش را از بین می‌برد!!

با تمامی این توضیحات باید اذعان کرد که فیلم نقاط پرقوت و چشمگیری هم دارد که متأسفانه‌ آن‌ها شامل حال زادگاه و فرهنگ مرجان ساتراپی نمی‌شود؛ اصلاً مگر می‌شود که کمپانی­‌ها و عوامل حرفه­ایی آنجایی با آن سطح بودجه و عنایت اثری تمام تخت بدون جذابیت؛ حداقل از منظر تکنیکی بسازند!!

از این موارد موسیقی متن فیلم در صدر قرار دارد و با آنکه یکی از دستمایه‌های اصلی فیلم؛ موسیقی است و برای خودنمایی و تک‌روی توجیه و امکان دارد ولی موسیقی خاضع و کاملاً در خدمت و وفاداری فیلم مانده؛ حتی برخلاف این سبک مضامین که عشق نافرجام را هم شامل می‌شود از ملودی خاص و خاطره­انگیزی پرهیز می‌کند و راه موسیقی متن فیلم­هایی چون داستان عشق؛ تایتانیک و نزدیک­تر؛ تاوان را پی نمی­گیرد.

فیلم‌برداری برتری بعدی ست که معادل صفرهای چک برآورد هزینه درآمده و بسیار چشم­‌نواز و حرف‌ه­ای است و اتفاقاً تنها ایراد وارده همین ویژگی پر طمطراق بودنش است، خلاقه­ای خاص نداشتن از غیرمنشأ آن صفرهای چکی ست.

البته استثناء­هایی‌وجود دارد که محتوای فمینیستی آن‌ها را تحت تأثیر منفی قرار داده مانند آغاز سکانس «روز سوم» که دانه­ برفی از میان ابرها هبوط می‌کند؛ دوربین هم در جوارش پایین می­‌آید و تا ورود به دهان دختر بچه (فرزند ناصرعلی) تراولینگ(جابجایی دوربین) بدون قطع ادامه می‌یابدولی برادر کوچکترش که رو به آسمان دهان باز می­کند؛ دختر گل و لای دهانش می‌گذارد!!

بازی­ها در سطح نام­ها ست اما قلم جلو نمی‌رود از آنجا که تنها صحنه مغازلهآمیز فیلم خورش آلو با مرغ فقط مربوط به بازیگر ایرانی الغیر اصل! گلشیفته فراهانی ست، آن هم در حالتی که دیگر بازیگران فیلم در کارنامه­‌شان چند بار برهنگی مقابل دوربین دارند!!! ولی اینجا …

در انتها اینکه خانم مرجان ساتراپی حالاحالاها باید یوروهای اروپای فلک­‌زده را داخل جوی بریزد تا شاید بتواند اثری علیه ما بسازد!!

پ.ن: منبع ----> نقد و بررسی فیلم مرجان ساتراپی – خورش آلو با مرغ
پ.ن2 : کسی نگه خلاصش کنو این حرفا ها عشقته بخون . عشقت نیس به ...
پ.ن: این نظر من نیس و من هیچ کاره بیدم . پس مخالفاش به من فحش ندن من فقط کپی کردم