مشاعره!!!

[wonnin]

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند

گِل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

 

[hadiforever]

دیده بگشا که ان بینی
انچه نادیدنی است ان بینی
کارمند فقیر بی جان را
اخر برج نصف جان بینی
"گل اقا "

 

[wonnin]

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا

یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

مولوی

 

[hadiforever]

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟

بى وفا حالا که من افتاده‌ام از پا چرا؟
شهریار

 

[wonnin]

ای آفتاب حسن برون آ دمی ز ابر

کان چهره مشعشع تابانم آرزوست

مولوی

 

[hadiforever]

ترا آرام و با تیمی پزشکی
میان دست نرسان آفریدند
ولی منرا پس از پنچر نمودن
همانجا پشت نیسان آفریدند
ترا در یک اتاق فن کوئل دار
درست مانند انسان آفریدند
مرا شرمنده کرده دربیابان
به آسانی به آنسان آفریدند
مرا پشت کپر هایی قراضه
ترا در برج ساسان آفریدند
برایت کلفت و نرس و ندیمه
برایم کک و ساسان آفریدند
مرا از بچه های سرتق ده
ترا از بچه لوسان آفرید
برای من شتر را زین نمودند
ترا با نو عروسان آفریدند
مرا ای غربتی، ای بی کس و کار
ترا از سرشناسان آفریدند
برایت حج واجب، حج عمره
به من فوقش خراسان آفریدند
برای من سماور- آب – جارو
ترا ست با رئیسان آفریدند{همکار انجمنی دیگه}
برای تو سه تا ماشین دو ویلا
مرا از آس و پاسان آفریدند
من و تو هر دو را با شکل انسان
ولی هر یک به یک – سان آفریدند
تفاوت hadi for ever با wonnin

 

[L.i.o.N]

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن
از جان طمع بریدن آسان بود ولیکن
از دوستان جانی مشکل توان بریدن

 

[hadiforever]

نشاط جوانی ز پیران مجوی که آب رفته باز نیاید به جوی

 

[wonnin]

رب تو مرا به روی لیلی

هر لحظه بده زیاده میلی

نظامی

 

[hadiforever]

یک نفر هست صمیمانه تو را می خواهد
مثل یک عاشق دیوانه تو را می خواهد
گاه با یاد تو زانو به بغل می گیرد
خاطراتش شده افسانه ، تو را می خواهد.

 

[L.i.o.N]

در خرمن صد زاهد عاقل زند آتش
این داغ که ما بر دل دیوانه نهادیم

 

[hadiforever]

من نه انم که دو صد مصرع رنگین گویم
من چو فرهاد یکی گویم و شیرین گویم

 

[L.i.o.N]

ما را که درد عشق و بلای خمار کشت
یا وصل دوست یا می صافی دوا کند

 

[hadiforever]

ديد مجنون را يکي صحرانورد
در ميان باديه بنشسته فرد
ساخته بر ريگ ز انگشتان قلم
مي‌زند حرفي به دست خود رقم

 

[signall]

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید....... قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید

 

[wonnin]

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم

اصلاً به تو افتاد مسیرم که بمیرم

یک قطرۀ آبم که در اندیشۀ دریا

افتادم و باید بپذیرم که بمیرم

فاضل نظری

 

[hadiforever]

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید....... قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید....... قفسم برده به باغی و درش باز کنید

 

[hadiforever]

محتسب مستی به ره دید و گریبانش گرفت
مست گفت ای دوست این پیراهن است افسار نیست
پروین

 

[wonnin]

محتسب مستی به ره دید و گریبانش گرفت
مست گفت ای دوست این پیراهن است افسار نیست
پروین

تو چه کردی که دلم را به تنم لرزاندی
یک شبه آمدی وُ در دلم عُمری مانـدی

 

[behhnamm]

یار اگر ننشست با ما نیست جای اعتراض........پادشاهی کامران بود از گدایان عار داشت