مشاعره!!!

[kyle]

رود به خواب دو چشم از خیال تو هیهات
بود صبور دل اندر فراق تو حاشاک

 

[kourosh-ma]

کار پاکان را قیاس از خود مگیر
گر چه ماند در نبشتن شیر شیر

مولوی

 

[kyle]

رسم تو عاشق کشی شیوه‌ْ من عاشقی

تیغ زدن شغل تو، کشته شدن کار من

 

[kourosh-ma]

نردبان این جهان ما و منی ست
عاقبت این نردبان افتادنی ست
لاجرم هر کس که بالاتر نشست
استخوانش سخت تر خواهد شکست

مولوی

 

[my7xN]

تو را با غیر می بینم ضدایم در نمی آید
دلم میسوزد و کاری ز دستم بر نمی اید

 

[kourosh-ma]

دوستی با مردم دانا نکوست
دشمن دانا به از نادان دوست.
نظامی

 

[kyle]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

 

[kourosh-ma]

دیشب به سیل اشک ره خواب می‌زدم

نقشی به یاد خط تو بر آب می‌زدم

ابروی یار در نظر و خرقه سوخته

جامی به یاد گوشه محراب می‌زدم

 

[ali yaghoubi]

ما ذکر علی ورد زبان ساخته ایم

جز آل علی به کس نپرداخته ایم

عمری به تولای علی می گردیم

مجنون صفتیم و دل به او باخته ایم

 

[behrooz3229]

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید
قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید
​

ملک الشعرای بهار​

 

[kyle]

دشمنان را ز خون کفن سازیم.................. دوستان را قبای فتح دهیم

​

 

[behrooz3229]

ما بارگهِ دادیم این رفت ستم بر ما
بر قصرِ ستمکاران تا خود چه رسد خِذلان


​

​

 

[kyle]

ندیدم روز خوش تا رفت دامان دل از دستم
که در غربت بود، هر کس عزیزی در سفر دارد​

 

[behrooz3229]

دیشب به سیل اشک، رهِ خواب می‌زدم
نقشی به یادِ خطِ تو بر آب می‌زدم​

 

[kyle]

ما را دلی بود که ز دنیای دیگر است

ماییم جای دیگر و او جای دیگر است

چشم جهانیان به تماشای رنگ و پوست

جز چشم دل که محو تماشای دیگر است

 

[behrooz3229]

تا کی غم آن خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه​

پرکن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم برآرم یا نه
​

سراینده: خیام​

 

[kyle]

هر گوشه یکی مستی دستی ز بردستی.....................وان ساقی هر هستی با ساغر شاهانه

 

[behrooz3229]

هر یک چندی یکی برآید که منم
با نعمت و با سیم و زر آید که منم

چون کارکِ او **** گیرد روزی
ناگه اجل از کمین برآید که منم​

 

[wonnin]

من آن مرغ سیه بالم

گریزان آشیان از من

نه من از آشیان خوشحالم و

نه آشیان از من

 

[behrooz3229]

نه چنان گناهکارم که به دشمنم سپاری
تو به دست خویش فرمای اگرم کنی عذابی​