نگاهی به نسل دوم پردازنده های intel
-تازه های این معماری:
تنها یک سال از زمانی که اینتل نسل اول پردازنده های 32 نانومتری سری Core را رونمایی کرد، می گذرد. باید اینگونه بگویم: نسل جدید هم از همان معماری 32 نانومتری ای بهره می برند که پارسال هم معرفی شد علاوه بر این، پردازشگر مرکزی، کنترل کننده حافظه و پردازنده گرافیکی، هرسه روی یک چیپ قرار گرفته اند. اما این یعنی چه؟ به طور خلاصه، می شود آن را مجموعه ای دانست که مهم ترین اجزای پردازشی را در کنار هم جمع کرده تا عملکرد یکدیگر را بهبود ببخشند. یکی از نکات قابل ذکر در این معماری، قابلیت کلاک دینامیک است.
بر این اساس این APU ها در مودturbo boost، به میزان فشاری که بر آنها وارد میشود، اورکلاک میشوند. به طور هوشمند زمانی که پردازنده و گرافیک فشار یکسانی دارند، اورکلاک را به طور نسبی زیاد می کند تا نسبت قدرت پردازنده به گرافیک ثابت بماند و در روند مشکلی به وجود نیاید. در این مورد، بیش از 1 مگابایت کش بین پردازنده و کارت گرافیکی به اشتراک گذاشته خواهد شد تا باز هم عملکرد بهتر شود. بر عکس وقتی که کارت گرافیک یا حتی پردازنده در فشار بیشتری است، دیگر این اورکلاک به صورت یکسان نخواهد بود و فقط به عضو در حال کار اعمال خواهد شد. این کار علاوه بر پایدار نگه داشتن سیستم توان پردازشی را به طور مفیدی بالا می برد و از اتلاف انرژی و تولید گرمای بیش از اندازه نیز جلو گیری می کند.
نوبت به گرافیک ها میرسد. در ابتدا باید گفت که شاید تا چند وقتی این گرافیک های( on board) نتوانند جای کارت های گرافیک مجزا( mainboard) از پردازنده را بگیرند. اما چشم انداز روشن است و هدف هم بیرون کردن کارت های گرافیک مجزا از کامپیوتر ها نیست. بلکه بهبود عملکرد پردازشی است و اصلا نباید در این مورد نگرانی ای به خود راه دهیم. بر طبق گفته اینتل پردازنده های گرافیکی HD 2000 و 3000، عملکردی دو برابر از سیستم های مبتنی بر فناوری شرکت Capella خواهند داشت. با این وجود در بنچ مارک ها هم تحولات زیادی به وجود خواهد آمد.
اینتل تکنولوژی Turbo Boost را هم، همانطور که در بالا گفته شد بهبود داده و البته Hyper-Threading هم در این معماری بهبود یافته است. پس چیپ های جدید سطوح جدیدی را از عملکرد CPU های هم پایه خود باز می کنند. برای مثال؛ طبق اعلام اینتل، در پردازنده های 4 هسته ای مخصوص لپتاپ، عملکرد 60 درصد بهبود یافته است. بعلاوه این که این APU در عین حال که هنگام بی کار بودن، مصرف انرژی بسیار کمی دارد؛ با کنترل کننده هایش می تواند به طور کامل درایو های اپتیکال (سی دی رام و...) را خاموش کند. این ها به علاوه چند کار کوچک دیگر در مصرف انرژی؛ چیزی را پدید آورده اند که اینتل به آن "عمر شگفت انگیز باتری" می گوید.
معماری جدید، یعنی CPU های جدید. البته در Sandy Bridge معنی APU های جدید را می دهد و در این مورد اینتل، با رونمایی از 29 پردازنده جدید؛ چیزی را کم نگذاشته است. این 29 پردازنده، شامل انواع اعداد و ارقام ها خواهند شد و لپتاپ ها و کامپیوتر های رومیزی را با عرضه شدن در سه سری i3 – i5 و i7 در بر خواهد گرفت. نقشه بالا به شما دید خوبی از تقسیم بندی نسخه های پردازنده می دهد. البته اینتل مشخصات هر یک از این پردازنده ها را به طور کامل و جداگانه هم منتشر ساخته است.
اما این طیف در چه حد کلان است، آیا پردازنده های فوق العاده قدرتمند اینتل را هم احاطه می کند؟ اگر به جدول زیر که اینتل چند ماه پیش منتشر کرده بود؛ نگاه کنید، متوجه می شوید جواب این سوال، "خیر" است. Sandy Bridge تقریبا تمام انواع پردازنده ها را شامل می شود. به جز دسته Extreme را که سریع ترین و گران ترین پردازنده این شرکت است. چون این پردازنده ها برای کارهای بسیار سنگین اختصاص یافته اند و از این رو به یک کارت گرافیک قدرتمند هم برای کامل شدن نیاز دارند. اما اگر از در حال حاضر از هر سری دیگری به جز این ها استفاده می کنید، در صورتی که بار دیگر کامپیوترتان نیاز به ارتقاء داشته باشد؛ بهترین گزینه ی شما پردازنده های مبتنی بر معماری Sandy Bridge خواهند بود.
http://www.narenji.ir/images/stories/authors2/keyvan/5/Sandyview/5.jpg
-تازه های این معماری:
از زمانی که اینتل نسل اول پردازنده های 32 نانومتری سری Core را رونمایی کرد، تنها یک سال می گذرد. اما واقعا چه چیزی است که این پلتفرم را متمایز می کند؟ چیز های کمی! برای افرادی که خبر های مربوط به Sandy Bridge را دنبال نکرده بودند، باید اینگونه بگوییم: نسل جدید هم از همان ریز معماری 32 نانومتری ای بهره می برند که پارسال هم معرفی شد علاوه بر این، پردازشگر مرکزی، کنترل کننده حافظه و پردازنده گرافیکی، هرسه روی یک چیپ قرار گرفته اند. اما معنی اش چیست؟ به طور خلاصه، یعنی می شود آن را مجموعه ای دانست که مهم ترین اجزای پردازشی را در کنار هم جمع کرده تا عملکرد یکدیگر را بهبود ببخشند. یکی از نکات قابل ذکر در این معماری، قابلیت کلاک دینامیک است.
بر این اساس این APU ها در مود توربو، به میزان فشاری که بر آنها وارد میشود، اورکلاک میشوند. تا این جا چیز جدیدی نیست. نکته متمایز کننده این است که به طور هوشمند زمانی که پردازنده و گرافیک فشار یکسانی دارند، اورکلاک را به طور نسبی زیاد می کند تا نسبت قدرت پردازنده به گرافیک ثابت بماند و در روند اشکال ایجاد نشود. در این مورد، بیش از 1 مگابایت کش بین پردازنده و کارت گرافیکی به اشتراک گذاشته خواهد شد تا باز هم عملکرد را بهتر کند. بر عکس وقتی که کارت گرافیک یا حتی پردازنده در فشار بیشتری است، دیگر این اورکلاک به صورت یکسان نخواهد بود و فقط به عضو در حال کار اعمال خواهد شد. این کار علاوه بر پایدار نگه داشتن سیستم توان پردازشی را به طور مفیدی بالا می برد و از اتلاف انرژی و تولید گرمای بیش از اندازه نیز جلو گیری می کند.
حالا بیایید از گرافیک ها صحبت کنیم. از همین ابتدا باید گفت که شاید تا چند وقتی این گرافیک ها نتوانند جای کارت های گرافیک مجزا از پردازنده را بگیرند. در واقع: شاید هیچ وقت نتوانند! اما چشم انداز روشن است و هدف هم بیرون کردن کارت های گرافیک مجزا از کامپیوتر ها نیست. بلکه بهبود عملکرد پردازشی است و اصلا نباید در این مورد نگرانی ای به خود راه دهیم. چون داریم در مورد فناوری ای صحبت می کنیم که احتمالا در چند سال آینده؛ قالب بازار کامپیوتر خواهد شد. زمانی که CPU ها بروند و APU ها بیایند! بگذریم... بر طبق گفته اینتل پردازنده های گرافیکی HD 2000 و 3000، عملکردی دو برابر از سیستم های مبتنی بر فناوری شرکت Capella خواهند داشت. با این وجود در بنچ مارک ها هم تحولات زیادی به وجود خواهد آمد.
اینتل تکنولوژی Turbo Boost را هم، همانطور که در بالا گفته شد بهبود داده و البته Hyper-Threading هم در این معماری بهبود یافته است. پس چیپ های جدید سطوح جدیدی را از عملکرد CPU های هم پایه خود باز می کنند. برای مثال؛ طبق اعلام اینتل، در پردازنده های 4 هسته ای مخصوص لپتاپ، عملکرد 60 درصد بهبود یافته است. بعلاوه این که این APU در عین حال که هنگام بی کار بودن، مصرف انرژی بسیار کمی دارد؛ با کنترل کننده هایش می تواند به طور کامل درایو های اپتیکال (سی دی رام و...) را خاموش کند. این ها به علاوه چند کار کوچک دیگر در مصرف انرژی؛ چیزی را پدید آورده اند که اینتل به آن "عمر شگفت انگیز باتری" می گوید.
-اطلاعات پردازنده ها:
معماری جدید، یعنی CPU های جدید. البته در Sandy Bridge معنی APU های جدید را می دهد و در این مورد اینتل، با رونمایی از 29 پردازنده جدید؛ چیزی را کم نگذاشته است. این 29 پردازنده، شامل انواع اعداد و ارقام ها خواهند شد و لپتاپ ها و کامپیوتر های رومیزی را با عرضه شدن در سه سری i3 – i5 و i7 در بر خواهد گرفت. نقشه بالا به شما دید خوبی از تقسیم بندی نسخه های پردازنده می دهد. البته اینتل مشخصات هر یک از این پردازنده ها را به طور کامل و جداگانه هم منتشر ساخته است.
اما این طیف در چه حد کلان است، آیا پردازنده های فوق العاده قدرتمند اینتل را هم احاطه می کند؟ اگر به جدول زیر که اینتل چند ماه پیش منتشر کرده بود؛ نگاه کنید، متوجه می شوید جواب این سوال، "خیر" است. Sandy Bridge تقریبا تمام انواع پردازنده ها را شامل می شود. به جز دسته Extreme را که سریع ترین و گران ترین پردازنده این شرکت است. چون این پردازنده ها برای کارهای بسیار سنگین اختصاص یافته اند و از این رو به یک کارت گرافیک قدرتمند هم برای کامل شدن نیاز دارند. اما اگر از در حال حاضر از هر سری دیگری به جز این ها استفاده می کنید، در صورتی که بار دیگر کامپیوترتان نیاز به ارتقاء داشته باشد؛ بهترین گزینه ی شما پردازنده های مبتنی بر معماری Sandy Bridge خواهند بود.
اما این تمام ماجرا نیست. چون Sandy به درون سری Extreme هم نفوذ مختصری داشته و معمار پردازنده i7-2920 شده است ولی این پردازنده هم از نوع Mobile است و برای لپتاپ ها کاربرد دارد. بر طبق جدول بالا (که رنگ قرمز نشانگر Sandy Bridge است)، اگر اینتل تغییری در برنامه اش ندهد، پردازنده های بسیار قدرتمند، به این زودی ها از این معماری استفاده نخواهند کرد. اما این موضوع برای پردازنده های قوی صدق نمی کند.
نکته دیگر این است که در این سری جدید، شما با نام گذاری متفاوتی رو به رو می شوید. شاید به خاطر سپردن نام بعضی پردازنده ها کمی سخت باشد. چون اعدادشان چهار رقمی شده است. اما بگذارید کمی دقیق تر نگاه کنیم. چه می بینید؟ بعد از خط فاصله در همه ی مدل های سری Core، شماره 2 وجود دارد. این نشان دهنده ی آن است که این پردازنده ها از نسل دوم سری Core هستند. بعلاوه، اگر توانسته اید نام کارت های گرافیک AMD یا مدل های مختلف نوکیا را به خاطر بسپارید، نام پردازنده های جدید را هم می توانید!
حالا کمی بیشتر راهنمایی می کنیم. اول این که پردازنده های دو هسته ای، تا فوریه (ماه بعد) به فروش نخواهند رسید. دوم اینکه: پسوند LV و ULV به ترتیب بیان گر "ولتاژ پایین" و "ولتاژ بسیار پایین" هستند. پردازنده هایی که این پسوند را دارند در وسایل قابل حمل، مانند نت بوک ها استفاده خواهند شد و البته در نیمه دوم امسال عرضه می شوند. نکته دیگر در مورد پردازنده های با پسوند K است. این پردازنده ها قابل اورکلاک کردن هستند و از این رو بیشتر می توانند گیک ها را راضی سازند. البته برای استفاده از آن ها به چیپست P67 هم نیاز خواهید داشت.
لطفا این بخش را با "تازه های این معماری" اشتباه نگیرید. چون می خواهیم در مورد قابلیت های جدیدی که اینتل روی این پردازنده ها گذاشته و همراه آن ها ارائه می دهد صحبت کنیم. اینتل گفته دوست دارد بیشتر با مصرف کننده هایش ارتباط برقرار کند. به همین دلیل تکنولوژی های بیشتری را برای کاربرانش محیا کرده تا از گرافیک همراه این پردازنده ها نیز لذت ببرند.
Intel Quick Sync Video: عنوان این تکنولوژی، توضیح خوبی راجع به آن نمی دهد. اما ما میدهیم! در واقع اینتل قول داده است تا سرعت کدگذاری و کدگشایی ویدئویی اش را با قابلیت Quick Sync بیشتر کند و البته این یک قابلیت سخت افزاری است. اینتل می گوید این تکنولوژی باعث میشود که در کدگذاری و کدگشایی و به عبارت دیگر: Transcoding ویدئو، کارت هایش 17 برابر سریع تر از هر گرافیک یکپارچه سازی شده دیگری خواهد بود. اینتل با کمپانی های بزرگ تولید نرم افزار های مولتی مدیا، مانند CyberLink، Corel و ArcSoft قرار داد بسته است تا شتابدهنده سخت افزاری H.264 و MPEG-2 را بر روی نرم افزار هایشان فعال کنند.
Intel InTru 3D/Clear Video HD: آیا دغدغه ی پخش Blu-ray های سه بعدی با HDMI را دارید؟ باید گفت این کار برای پلتفرم امسال اینتل هیچ مشکلی ایجاد نمی کند. معنی این حرف این نیست که اینتل اقدام به عرضه تکنولوژی سه بعدی برای لپتاپ ها یا دسکتاپ ها می کند. بلکه اینتل وعده داده که می توانید با استفاده از این تکنولوژی و از طریق کابل HDMI، ویدئو های تمام HD و سه بعدی را، روی تلویزیون یا هر مانیتور سه بعدی دیگری بخش نمایید.
WirelessDisplay 2.0: بزرگترین شکایتی که از تکنولوژی WiDi می شد، عدم وجود پشتیبانی از ویدئو های تمام HD بود. اما اینتل اکنون امکان استریم کردن ویدئو های تمام HD را هم برروی آخرین پردازنده هایش فعال کرده است. اما با دریافت کنندگان قدیمی WiDi، هنوز هم پخش ویدئو با تاخیر و به طور نامنظم صورت می گیرد. پس بهتر است برای استفاده موفقیت آمیز از نسخه دوم این تکنولوژی و داشتن قابلیت استریم ویدئو های HD، یک دریافت کننده جدید که از نسخه دوم آن پشتیبانی می نماید خریداری نمایید. پس اینتل سر انجام محدودیت های این تکنولوژی را هم از بین برده است.
نارنجی
