مطالب علمي در زمينه طب و پزشكي ، اخبار پزشكي ، مقالات

raha1395 · 7 اکتبر 2014

قبل از رابطه جنسی از خوردن این مواد خودداری کنید
http://raha8.ir/nutrition/

newspub · 11 اکتبر 2014

حدود چهار هزار سال است که انبه بخشی از **** غذایی بشر را تشکیل می دهد. درخت انبه در نواحی استوایی رشد کرده و میوه های و آبدار و مغذی تولید می کند. افراد می توانند انبه را به تنهایی خورده و یا به همراه سالاد و دسر مصرف نمایند. انبه تازه کم کالری بوده و حاوی مواد مفید مغذی می باشد.

انبه حاوی ترکیبات مفیدی همچون گالوتاننها، آلفا کاروتن، بتا کریپتوکسانتین و غیره بوده و بنظر می رسد که این ترکیبات برای پیشگیری از ابتلا به چند نوع از سرطان مفید باشند.ویتامین آ و بتاکاروتن موجود در انبه به تقویت دید چشم های شما کمک می نماید و ویتامین ب 6 آن به کنترل هموسیستئین در خون کمک می نماید. دقت کنید که آمینو اسید بالا در خون خطربیماری های قلبی و سکته مغزی را افزایش می دهد. فیبر موجود در انبه سرعت آزاد شدن قند در خون را کاهش می دهد، با اینحال چون انبه شیرین است، از بهترین گزینه ها برای افراد مبتلا به دیابت نمی باشد.

ارزش غذایی انبه چه مقدار است؟
یک فنجان (حدود 225 گرم) انبه حاوی مواد مغذی و موارد زیر می باشد:

105 کالری
76 درصد ویتامین ث (آنتی اکسیدان و تقویت کننده سیستم ایمنی)
25 درصد ویتامین A (آنتی اکسیدان و تقویت کننده بینایی)
11 درصد ویتامین ب6 به اضافه سایر ویتامین های ب (کمک به عملکرد مغز و پیشگیری از بیماری های قلبی)
9 درصد مس (مس یک فاکتور مهم برای گلبول های قرمز خون می باشد)
7 درصد پتاسیم
4 درصد منیزیم

خواص و فواید درمانی انبه
هرکسی که بخواهد وزن کم کند، می توان سراغ این میوه خوشمزه هم برود، چراکه نه تنها کالری کمی دارد، بلکه حاوی مواد مغذی کافی بوده و احتیاجات بدن را تامین می نماید. اگر مصرف کالری روزانه خود را محدود کرده اید، مصرف خوراکی های حاوی مواد مغذی لازم بوده و انبه یکی از آنها است. برخی از خواص و فواید انبه شامل:

پیشگیری از سرطان – تحقیقات نشان می دهد که ترکیبات آنتی اکسیدان درون انبه از ابتلا به سرطان روده، سرطان سینه، سرطان خون و سرطان پروستات کمک می نماید.
کاهش کلسترول – انبه حاوی مقادیر بالای فیبر، پکتین و ویتامین C بوده و به کاهش کلسترول کمک می نماید.
پاکسازی وست – انبه هم بصورت خوراکی و هم بصورت خوراکی برای پوست مفید بوده و جوش های صورت را از بین می برد.
سلامت چشم - یک فنجان انبه خرد شده 25 درصد از میزان مورد نیاز بدن به ویتامین A را برطرف کرده و باعث بهبود بینایی، خشکی چشم و شب کوری می شود.
افزایش توان جنسی – انبه منبع بسیار خوبی از ویتامین ای می باشد. مقدار متعادل انبه در زمینه میل جنسی مفید می باشد.
تقویت گوارش و هضم غذا - فیبر موجود در انبه به هضم و دفع غذا کمک می کند.
کمک به تحمل گرما – گرفتن آب میوه انبه و مخلوط کردن آن با آب و شیرین کننده به خنک کردن بدن و جلوگیری از آسیب دیدن آن کمک می نماید.
تقویت سیستم ایمنی بدن - میزان بالای ویتامین C و A در انبه و همچنین انواع مختلف کارتنوییدها سیستم ایمنی بدن شما را قوی و سالم نگه می دارد.
اسید فولیک – فولات یا اسید فولیک برای بارداری سالم و پیشگیری از نقایص مادرزادی حیاتی می باشد. همچنین فولیک اسید از سقط جنین نیز جلوگیری می نماید.

خطرات و احتیاطات درباره انبه
اگر به پلاستیک خام حساسیت دارید، احتمال دارد که به انبه، بخصوص انبه کال حساسیت داشته باشید. پوست و میوه انبه حاوی اوروشیول بوده، که ماده ای شیمیایی می باشد و در بعضی از افراد ایجاد حساسیت می نماید.

برخی دلالان و فروشندگان انبه برای رسیدن انبه از کاربید کلسیم استفاده می نمایند که ممکن است مشکلاتی برای سلامتی ایجاد نماید، بهمین دلیل بهتر است از انبه ارگانیک استفاده نمایید. اگر انبه خریداری شده شما ارگانیک نیست قبل از مصرف خیلی خوب آن را بشویید و یا یک شب در آب خیس نمایید.

سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه

newspub · 22 اکتبر 2014

مرکز روماتیسم ایران اعلام کرد: با بهره گیری از روش نوین توربوتراپی می توان به کمک امواج توربوسانیک فیبرهای عضلانی را متناسب با فرکانس اعمال شده منقبض کرده با این عمل بدون اینکه فرد نیاز به تلاش خسته کننده ای داشته باشد، قدرت عضلاتش افزایش می‌یابد.

ه گزارش جام جم آنلاین دکتر یوسف مقصودیان، مسئول بخش توربوتراپی مرکز روماتیسم ایران گفت: اکثر بیماران دچار پوکی استخوان به غیر از مساله کهولت سن از بیماری های زمینه ای مثل بیماری های قلبی – عروقی،چاقی، آرتروز، بیماری های روماتیسمی یا برخی معلولیت ها رنج می برند و قادر به ورزش کردن نیستند.

وی با اشاره به اینکه لرزش های توربوسانیک به صورت لرزش های پرسرعت صوتی به شکل عمودی است که در جهت خلاف جاذبه بر استخوان ها وارد و موجب جذب کلسیم خون توسط استخوان ها شده به تراکم استخوان ها می افزاید، افزود: این تاثیر می تواند، جایگزین ورزش های مقاومتی در افراد سالمند و نیز افرادی شود که به دلیل نداشتن وقت کافی قادر به انجام تمرینات مورد نظر نیستند.

دکتر مقصودیان تصریح کرد: توربوتراپی همچنین در افرادی که به دلیل کم تحرکی، بیماری های مختلف مانند کم کاری تیروئید، ژنتیک، تغذیه نامناسب، اختلالات هورمونی و … دچار چاقی هستند یا افرادی که به دلایل بیماری های مفصلی مثل آرتروز و کاهش قدرت عضلات قادر به فعالیت مناسب نیستند و این فرایند منجر به چاقی در آن ها شده است، می تواند به افزایش متابولیسم سلولی و افزایش مصرف کالری و کاهش وزن کمک کند.

دکتر فرهاد غریب دوست، فوق تخصص روماتولوژی و رییس مرکز روماتیسم ایران نیز در این زمینه گفت: سازمان جهانی بهداشت، بیماری پوکی استخوان را به عنوان یکی از بیماری های خطرناک و کشنده در کنار سرطان ها، سکته های قلبی و مغزی عنوان کرده که حیات افراد را تهدید می کند.

وی ادامه داد: پوکی استخوان فی نفسه به عنوان بیماری تلقی نمی شود، اما عوارض خطرناکی همچون شکستگی ها دارد که می تواند، ناشی از ضربات شدید یا خفیف و در مواردی حتی بدون ایجاد ضربه ایجاد شود. برخی از این شکستگی ها مثل شکستگی لگن می تواند، منجر به مرگ شود.

دکتر غریب دوست یادآور شد: رایج ترین روش درمان پوکی استخوان، استفاده از مکمل های دارویی محتوی کلسیم و ویتامین D و هورمون درمانی است که غالبا از این درمان ها به صورت ترکیبی استفاده می شود. اما ممکن است، برخی از بیماران به دلایل خاصی مانند مشکلات گوارشی، کلیوی و… قادر به استفاده از این درمان ها نباشند. در چنین مواقعی انجام تمرینات ورزشی مقاومتی با تحمل وزنه که افزایش تراکم استخوان را به همراه دارد به بیمار توصیه می شود.

وی خاطر نشان ساخت: لرزش های توربوسانیک موجب تحریک پرده تغذیه کننده غضروف ( سینوویال) و تغذیه مناسب تر غضروف مفصلی شده که این امر از طریق پمپ مکرر مایع سینوویال به داخل و خارج غضروف متناسب با فرکانس توربوتراپی انجام می شود.

به گفته رییس مرکز روماتیسم ایران، یافته های پژوهشی بیانگر آن است که بهبود وضعیت غضروف مفصلی در زانوها، مفاصل ران و ستون فقرات از کمر تا گردن موجب کاهش درد پس از چند جلسه درمان با روش توربوتراپی و در کنار درمان های دارویی موجب تسریع در روند درمان می شود.

وی اظهار داشت: از ویژگی های مهم این روش درمانی آن است که افراد تحت درمان در پایان هر جلسه درمانی احساس خستگی نمی کنند.

amirmail · 23 اکتبر 2014

نگاهی به تاثیر قرص‌های جوشان

سال‌هاست که افزایش اثربخشی دارو‌ها و فرآورده‌های شبه دارویی از قبیل مکمل‌های غذایی موضوع تحقیقات وسیع و بررسی‌های جهانی قرار گرفته است. بدون تردید اثربخشی دارو رابطه مستقیمی …

سال‌هاست که افزایش اثربخشی دارو‌ها و فرآورده‌های شبه دارویی از قبیل مکمل‌های غذایی موضوع تحقیقات وسیع و بررسی‌های جهانی قرار گرفته است. بدون تردید اثربخشی دارو رابطه مستقیمی با شکل دارو و راه مصرف آن دارد. یکی از انواع اشکال دارویی که امروزه به دلایل مختلف مورد توجه قرار گرفته است، قرص‌های جوشان هستند. شاید قرص‌های جوشان ویتامین ث معروف‌ترین نوع از انواع قرص‌های جوشان باشند. امروزه انواع مختلفی نظیرآسپیرین‌ها، آنتی‌اسیدها، ترکیبات آهن، مکمل‌های دارویی نظیرکلسیم و گلوکز آمین نیز به صورت جوشان تولید می‌شود که بنابه توصیه داروسازان در بسیاری از بیماری‌ها مانند آرتریت، التهاب و کنترل درد، زخم‌ها، ناراحتی‌های معدوی و روده‌ای، آلرژی‌ها و پوکی استخوان کاربرد داشته و مورد استفاده قرار می‌گیرند.

جوشش قرص‌های جوشان از چیست؟

فرآیند جوشش این شکل دارویی از تاثیر یک اسید آلی با یک قلیا نظیر بی‌کربنات یا کربنات در مجاورت آب حاصل می‌شود که نتیجه آن ایجاد گاز ۲ CO است. ۲ CO حاصله، سبب انهدام قرص و ایجاد محلولی می‌شود که حاوی مواد موثره دارویی مورد نظر می‌باشد.

مزایای استفاده از قرص‌های جوشان در مقایسه با سایر اشکال دارویی:
۱) کاهش احتمال بروز عوارض گوارشی

یکی ازشایع‌ترین عوارض جانبی داروها و مکمل‌های دارویی، بروز عوارض گوارشی است. بهترین مثال برای این موضوع، قرص‌های کلسیم هستند. افراد هرچه سنشان بالاتر می‌رود مقدار اسید معده آنها کمتر می‌شود و این موضوع ممکن است سبب آن شود که کلسیم در محیط معده حل نشده باقی بماند و پس از مدتی دست نخورده از معده بگذرد. این مساله علاوه بر آن‌که به معنای عدم جذب کلسیم است، به بروز یبوست در فرد نیز منجر می‌شود. از سوی دیگر زمانی‌که کلسیم در محیط معده حل می‌شود، شروع به ایجاد گاز می‌کند. در صورتی که با استفاده از شکل جوشان قرص‌های کلسیم، کلسیم پیش از مصرف، در آب حل می‌شود. بنابراین نه احتمال ایجاد یبوست وجود دارد و نه ایجاد گاز در معده می‌کند.

۲) جلوگیری از تغییر ماهیت دارو در دستگاه گوارش

جلوگیری از تغییر ماهیت دارو در دستگاه گوارش یکی از دغدغه‌های همیشگی داروسازان بوده است. این موضوع ممکن است به دلیل پایین بودن PH معده یا تداخلات دارویی یا غذایی بروز کند.

PH پایین معده باعث می‌شود مواد فعال دارویی ماهیتشان عوض شود یا فعالیت خود را از دست بدهند. قرص‌های جوشان به واسطه خاصیت بافری که دارند، PH معده را افزایش می‌دهند (باعث می‌شود محیط معده کمتر اسیدی باشد) بنابراین از تجزیه و غیرفعال شدن مواد موثره دارویی جلوگیری کند. این خصلت بافری (کربوناسیون) باعث القای معده می‌شود تا به سرعت تخلیه شود. محتویات معده معمولا در عرض ۲۰ دقیقه به داخل روده کوچک می‌ریزد و منجر به جذب حداکثر مواد فعال دارویی می‌شود.

۳) افزایش ظرفیت انتقال ماده موثره دارویی

معمولا ظرفیت یک قرص ۵۰۰ میلی‌گرم است. به عبارت دیگر یک قرص ۵۰۰ میلی‌گرم ماده موثره دارویی را همراه خود دارد. در صورتی که یک قرص جوشان با قطر یک اینچ و وزن ۵ گرم براحتی می‌تواند بیش از ۲ گرم مواد موثر دارویی محلول در آب را همراه خود داشته باشد.

۴) افزایش اثردرمانی

تحقیقات نشان داده است که قرص‌های جوشان نسبت به قرص‌های معمولی جذب بسیاری از مواد فعال دارویی را تقویت می‌کنند (نظیر کافئین و دی‌سولفیرام) چرا که ۲ CO حاصله از واکنش اسید و باز می‌تواند نفوذپذیری مواد فعال دارویی را افزایش دهد. همچنین به حل شدن مواد دارویی که ناچیز حل می‌شوند نیز کمک می‌کند.

۵) افزایش سرعت اثرگذاری

از نظر داروسازی محلول‌های دارویی عموما دارای جذب سریع‌تری در مقایسه با اشکال جامد می‌باشند. بر این اساس می‌توان گفت جذب ماده دارویی موجود در قرص‌های جوشان سریع‌تر نسبت به قرص‌های معمولی است و افزایش سرعت جذب دارو به معنای کاهش زمان انتظار برای تاثیرگذاری آن است.

۶) عدم نیاز به بلع

تعداد افرادی‌که قادر به بلع قرص‌ها نیستند یا اصولا علاقه‌ای به بلع مواد دارویی ندارند، زیاد است. با توجه به این‌که قرص‌های جوشان به شکل محلول استفاده می‌شوند، لذا استفاده از آنها آسان‌تر است. این موضوع خصوصا در رابطه با بیماران مسن یا کسانی که از عوارض دهان و دندان رنج می‌برند شایع‌تر می‌باشد.

۷) دلپذیری مصرف

بیشتر قرص‌های جوشان طعم بهتری نسبت به مایعات، مخلوط‌ها یا سوسپانسیون‌ها دارند. پوشانندگی طعم بد داروها با افزودن طعم‌دهنده‌ها به دست می‌آید. قرص‌های جوشان بعد از یک مدت طولانی از نگهداری طعم مناسب خود را حفظ می‌کنند. ضمن آن‌که قرص‌های جوشان برای مصرف‌کننده ظاهر مناسبی را نسبت به قرص‌های معمولی ایجاد می‌کنند.

bdgunn · 24 اکتبر 2014

من به تازگی وبسایتی رو راه اندازی کردم که اخرین اخبار رو در زمینه های ژنتیک، بیوتکنولوژی، میکروبیولوژی و کلا هرچی که به بیولوژی مربوط باشه را درونش قرار میدم
اینم آدرس سایت بیونت
خوشحال میشم سر بزنید و برای بهتر شدنش نظر بدید، وبسایت هر روز آپدیت میشه با جدیدترین خبرها
bionet.ir

newspub · 5 نوامبر 2014

بیماری ریه بینابینی یا ILD نامی کلی برای چندین نوع متفاوت از بیماری های ریوی بوده که عموما باعث زخم شدن بافت های ریوی می شوند. زخم های همراه با بیماری ریه بینابینی باعث سختی تنفس و دریافت اکسیژن کافی برای خون می شود. همه انواع بیماری های ریوی بینابینی ناحیه اینترستیتوم (interstitium) که بخشی از ریه می باشد را تحت تاثیر قرار می دهند.

اینترستیتوم، شبکه ای از بافت هایی توری مانند بوده که در هردو ریه موجود می باشند. اینترستیتوم ها از کیسه های کوچک ریه (آلوئولها) حمایت می کنند. رگهای خونی کوچک از درون اینترستیتوم رد شده و عمل تبادل هوا بین خون و هوای درون ریه را انجام می دهند. عموما اینترستیتوم ها بقدری کوچک هستند که درون عکس برداری سی تی اسکن و اشعه ایکس نمی توان آنها را دید.

زمانیکه ریه شروع به زخم برداشتن کند، عموما غیرقابل درمان است. دارو ها می توانند آسیب دیدن بافت های ریوی را کم کنند، اما خیلی از افراد قادر به بهبود کامل نیستند. پیوند ریه برای بعضی از افراد مبتلا به بیماری ریه بینابینی الزامی می باشد.

علایم بیماری ریه بینابینی
علایم و نشانه های اولیه بیماری ریه بینابینی شامل:

تنگی نفس هنگام استراحت و یا تشدید آن هنگام فعالیت
سرفه های خشک
در گذر زمان کاهش وزن، درد مفاصل و ماهیچه ها و خستگی نیز به بیماری اضافه می شود.

افراد مبتلا به نوع پیشرفته بیماری ممکن است:

بزرگی غیرطبیعی در پایین ناخن هایشان داشته باشند.
لب ها، پوست و یا ناخن هایشان بدلیل کمبود اکسیژن آبی رنگ شود.

زمانیکه این نشانه ها رخ دهند، آسیب غیرقابل جبران به ریه ها وارد شده است، با اینحال بسیار مهم و حیاتی است که هنگام مشاهده اولین علامت ها به پزشک مراجعه نمایید. خیلی از بیماری های ریوی دیگر نیز باعث این علایم شده و شناسایی و درمان بموقع ضروری می باشد.

انواع بیماری های ریه بینابینی
همه انواع بیماری های ریه بینابینی باعث ضخیم شدن اینترستیتوم می شوند. ضخیم شدن می تواند در اثر التهاب، زخم و یا ورم باشد. بعضی از انواع بیماری های ریه بینابینی کوتاه مدت بوده در حالیکه بعضی دیگر بلند مدت و غیرقابل جبران می باشند. بعضی از انواع این بیماری ها شامل:

ذات الریه بینابینی (Interstitial pneumonia) - باکتری ها، ویروس ها و یا قارچ ها باعث آلوده شدن اینترستیتوم می شوند. باکتری ای به نام پنومونی مایکوپلاسمایی از شایع ترین دلایل می باشد.
فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (Idiopathic pulmonary fibrosis) - نوعی بیماری مزمن و پیشرفت کننده بوده که باعث فیبروز (زخم شدن) اینترستیتوم می شود و علت آن ناشناخته است.
پنومونی بینابینی غیر اختصاصی (Nonspecific interstitial pneumonitis) - این نوع بیماری اغلب همراه با بیماری های خودایمنی همچون آرتریت روماتوئید و یا تصلب پوست همراه می باشد.
پنومونی افزایش حساسیت (Hypersensitivity pneumonitis) - بیماری ریه بینابینی که در اثر تنفس مداوم خاک، گرد و غبار و سایر محرک ها رخ می دهد.
ذات الریه بینابینی حاد (Acute interstitial pneumonitis) - بیماری ریه بینابینی شدید و ناگهانی که اغلب نیاز به پیوند دارد.
ذات الریه بینابینی ریزان (Desquamative interstitial pneumonitis) - نوعی بیماری ریه بینابینی بوده که اغلب در اثر سیگار کشیدن رخ می دهد.
سارکوئیدوز (Sarcoidosis) - بیماری ای که باعث بیماری ریه بینابینی شده و بعضی اوقات همراه با ورم غدد لنفاوی، قلب، پوست، اعصاب و چشم ها می باشد.
آزبستوز (Asbestosis) - بیماری ریه بینابینی که در نتیجه قرار گرفتن در برابر پنبه نسوز (آزبست) رخ می دهد.

دلایل ابتلا به بیماری ریه بینابینی
باکتری ها، ویروس ها، و قارچ ها از دلایل شناخته شده بیماری ریه بینابینی می باشند. قرار گیری مداوم در برابر بعضی از محرک های تنفسی بیماری ریه بینابینی از قبیل آزبست، گرد و غبار سیلیس، طلق، گرد و غبار زغال سنگ و یا سایر گرد و غبار های ناشی از آهن، گرد و غبار غلات هنگام درو و … باعث ابتلا به این بیماری ها می باشند.

داروهایی همچون نیتروفورانتوئین، آمیودارون، بلئومایسین و خیلی از سایر داروها بطور نادر می توانند باعث بیماری ریه بینابینی شوند.

همه دلایل گفته شده بخش کوچکی از علل را تشکیل می دهند و علت اکثر انواع بیماری های ریه بینابینی نامشخص می باشد.

عواملی که خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند
عواملیکه ممکن است شما را بیشتر از سایر افراد در خطر این بیماری قرار دهد شامل:

سن - بیماری ریه بینابینی در افراد بزرگسال شایع تر است هرچند که نوزادان و کودکان نیز ممکن است به این بیماری مبتلا شوند.
قرار گرفتن در برابر مواد محرک در محل کار و یا زندگی - اگر در معادن، مزارع و یا کارگاههای ساختمانی کار می کنید و یا به هر دلیلی در برابر آلاینده های مضر برابر ریه ها هستید، خطر ابتلای شما به این بیماری بیشتر است.
بیماری رفلاکس معده به مری - اگر دچار رفلاکس معده کنترل نشده و یا سوءهاضمه هستید، احتمال خطر بیماری ریه بینابینی در شما بیشتر می باشد.
سیگار کشیدن - بعضی از انواع بیماری ریه بینابینی در افرادیکه سیگار میشکند و یا سابقه سیگار کشیدن دارند، شایع تر است.
پرتو درمانی و شیمی درمانی - پرتو درمانی در ناحیه قفسه سینه و یا بعضی از انواع داروهای شیمی درمانی، خطر ابتلا به بیماری ریه را افزایش می دهد.
اکسیژن - استفاده مداوم از سطوح بالای اکسیژن باعث آسیب دیدن ریه ها می شود.

عوارض بیماری ریه بینابینی
بیماری ریه بینابینی می تواند باعث مشکلاتی جدی و خطرناک از قبیل:

فشار خون بالا در ریه ها (pulmonary hypertension) - برخلاف فشار خون بالای سیستمی این نوع فشار خون فقط رگهای درون ریه را تحت تاثیر قرار می دهد. این مشکل زمانی رخ می دهد که بافت های زخمی و یا سطح کم اکسیژن رگ های کوچک را محدود کرده و از جریان یافتن خون در آنها جلوگیری می کند. در نتیجه فشار خون در رگهای ریوی افزایش می یابد. فشارخون ریوی بیماری ای جدی بوده که در گذر زمان بدتر نیز می شود.
نارسایی قلبی طرف راست (cor pulmonale) - این بیماری جدی و خطرناک زمانی رخ می دهد که حفره سمت راست قلب (که ماهیچه های کم تری نیز نسبت به طرف چپ دارد) باید شدیدتر از معمول برای رساندن اکسیژن از طریق رگهای ریوی بسته شده، پمپاژ نماید. در گذر زمان، بطن راست بدلیل فشار زیاد دچار نارسایی می شود. این مشکل اغلب پیامد فشار خون ریوی می باشد.
نارسایی تنفسی (Respiratory failure) - در آخرین مرحله بیماری ریه بینابینی‌‌، زمانیکه اکسیژن خون شدیدا پایین آمده و فشارخون دررگهای ریه بالا رفته و نارسایی قلبی طرف راست نیز رخ می دهد، فرد دچار نارسایی تنفسی می شود.

درمان بیماری ریه بینابینی
درمان این بیماری بسته به علت آن متغیر می باشد. داروهایی که سیستم ایمنی را ضعیف کرده و ورم را کاهش می دهند، زمانیکه علت بیماری، بیماری های خودایمنی باشند، تجویز می شوند. برای افرادیکه بدلایل نامشخص دچار بیماری شده اند، درمان موثر و کارایی وجود ندارد. اگر درمان مشخصی برای مشکل وجود نداشته باشد، هدف افزایش آرامش بیمار و حمایت از ریه ها می باشد.

زمانیکه سطح اکسیژن خون پایین باشد، نیاز به استفاده از دستگاه های اکسیژن در خانه و اکسیژن تراپی می باشد. بعضی از افراد مبتلا به بیماری ریه بینابینی پیشرفته برای ادامه زندگی نیاز به پیوند ریه دارند.

درمان خانگی بیماری ریه بینابینی
همکاری فعال با پزشک معالج و سبک زندگی سالم، برای زندگی با بیماری ریه بینابینی الزامی می باشد. به همین دلیل:

ترک سیگار - اگر دچار بیماری ریوی هستید، بهترین کاری که می توانید بکنید، ترک سیگار می باشد. با پزشکتان درباره شیوه های مختلف ترک سیگار مشورت نمایید.
تغذیه سالم - افراد مبتلا به بیماری ریه بینابینی، ممکن است هم بدلیل ناراحتی هنگام خوردن و هم بدلیل مصرف انرژی بیشتر برای تنفس، دچار کاهش وزن می شوند. این افراد به یک **** غذایی سالم و مقوی نیازدارند. برای اطلاعات بیشتر به یک متخصص تغذیه مراجعه نمایید.
واکسیناسیون انجام دهید - عفونت های تنفسی می توانند باعث بدتر شدن بیماری ریه بینابینی شود. از دریافت واکسین سالانه آنفولانزا و ذات الریه اطمینان حاصل نمایید.

سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه

feri23 · 7 نوامبر 2014

امگا3 هم خوردنی هم موضعی

اسید چرب امگا ۳ خانواده‌ای از اسیدهای چرب اشباع نشده هستند که اولین پیوند دوگانه آن‌ها بین سومین وچهارمین کربن در زنجیره کربنی قرار گرفته‌است. اسیدهای امگا ۳ برای تنظیم فعالیت بدن انسان موادی ضروری هستند. ولی در بدن ساخته نمی‌شوند.

سه اسید چرب تشکیل‌دهنده خانواده امگا-3 عبارتند ازآلفا-لینولنیک اسید (ALA)، ایکوساپنتائنوئیک اسید(EPA) و دوکوزاهگزائنوئیک اسید(DHA). آلفا- لینولنیک اسید (ALA) در گردو ، برخی از انواع لوبیا، سبزیجات و در روغن‌های کانولا، سویا، بذر کتان/ بزرک و روغن زیتون یافت می‌شود. دو اسید چرب دیگر، یعنی ایکوساپنتائنوئیک اسید (EPA) ودوکوزاهگزائنوئیک اسید (DHA) در ماهی همچون سالمون و در روغن و مکمل‌های ماهی وجود دارد.[۳] این اسیدهای چرب n-۳(کربن سوم سیر نشده) از نظر تغذیه‌ای بسیار مهمند (ALA)، DHA) و (EPA) زیرا همگی دارای غیراشباع بودن چندگانه هستند. بدن انسان توانایی ساختن و سنتز کردن اسیدهای چرب n-۳ را از مولکولهای دیگر ندارد، اما می‌تواند زنجیره بلند ۲۰و۲۲ کربنی اسیدهای چرب n-۳ سیرنشده مانند EPA و DHA را از زنجیره کوتاه هشت کربنی ALA تشکیل دهد ، چربی امگا3 در بدن تعدادی از موجودات بیش از سایرین است ، برای مثال در ماهی گونه ها ، چربی موجود در بدن ماهی ها ، کوسه ماهی و آبزیان صدف دار ، برای ساختن سلول ها و تامین انرژی مناسب می باشد ، همچنین این چربی ها مسئول ساختن هورمون هایی هستند که فعالیت سلول ها را زیرنظر دارند. ماهی ها (برای مثال کوسه) با تغذیه از پلانکتون ها و جانوران دریایی چربی مورد نیاز خود را تامین می نمایند. ماهی های بزرگ تر نیز با تغذیه از ماهی های کوچک تر نیاز خود را برآورده می سازند. در نتیجه می توان گفت که ساخته شدن اسیدهای چرب از پلانکتون ها شروع شده و بدین ترتیب در زنجیره غذایی جابه‌جا می شود. برخلاف چربی های موجود در گیاهان و جانوران خشکی زی، چربی موجود در بدن ماهی ها ، از جمله ماهی های تن و کوسه ماهی ها در درجه حرارت معمولی اتاق مایع بوده و اصطلاحا امگا3 نامیده می شود.

گفته می شود زدن قرصهای امگا 3 به پوست می تواند به عنوان یک ماسک برای پوست مفید باشد آیا درست است ؟

امگا 3 و امگا 6 دردسته ی اسیدهای چرب غیر اشباع چند حلقه ای قرارمی‌گیرند. این اسیدهای چرب نقش مهمی در برخی عملکردهای بدن ما بازی می‌کنند. اگر ما همان طور که ازاهمیت اسیدهای چرب می گوییم از امگا 3 هم یاد می‌کنیم، به این علت است که این اسیدها به اسیدهای چرب ضروری معروف اند: بدن ما به آنها نیاز دارد، اما خودش نمی‌تواند آنها را بسازد. بنابراین، اهمیت تغذیه در این است که خوراکی ها تنها منبع وارد کردن امگا 3 به بدن هستند ، امگا3 را هم می توان مستقیم استفاده کرد (مانند استفاده از ماهی ها ، قرص های امگا 3 و ..) و هم می توان به صورت موضعی استفاده کرد (مانند کرم ها ، روغن های چرب ، ماسک ، صابون ، شامپو و ...) خوردن امگا 3 به هر شکل چه از طریق مصرف مواد خوراکی ( مغز گردو، روغن گردو، روغن کلزا، ماهی های چرب، سویا، شاهدانه و جوانه ی گندم) و چه به صورت قرص برای بدن بسیار مفید است که برای خانمها می تواند در زیبایی پوست بسیار موثر باشد و از چروک شدن زود هنگام پوست جلوگیری کند . اگر از قرصهای امگا 3 استفاده می کنید بهتر است بدانید که می توانید مثل تمام ماسکها هفته ای دو بار به فاصله ی 3 روز همزمان با خوردن آن محتویات یک قرص را نیز به آرامی با حرکت دورانی به روی پوست خود به جز زیر چشم و اطراف لبها بمالید که دقیقا امگا 3مثل یک کرم نرم کننده بر روی پوست شما عمل خواهد کرد و پس از مدتی جذب خواهد شد .

نکته 1 : همانطور که گفته شد هیچگاه امگا 3 را اطراف لبها نزنید.
نکته 2 : ترجیحا آن را شب هنگام خواب بخورید و به پوست بزنید و صبح با صابون بشویید.

newspub · 14 نوامبر 2014

بیماری ریه بینابینی یا ILD نامی کلی برای چندین نوع متفاوت از بیماری های ریوی بوده که عموما باعث زخم شدن بافت های ریوی می شوند. زخم های همراه با بیماری ریه بینابینی باعث سختی تنفس و دریافت اکسیژن کافی برای خون می شود. همه انواع بیماری های ریوی بینابینی ناحیه اینترستیتوم (interstitium) که بخشی از ریه می باشد را تحت تاثیر قرار می دهند.

اینترستیتوم، شبکه ای از بافت هایی توری مانند بوده که در هردو ریه موجود می باشند. اینترستیتوم ها از کیسه های کوچک ریه (آلوئولها) حمایت می کنند. رگهای خونی کوچک از درون اینترستیتوم رد شده و عمل تبادل هوا بین خون و هوای درون ریه را انجام می دهند. عموما اینترستیتوم ها بقدری کوچک هستند که درون عکس برداری سی تی اسکن و اشعه ایکس نمی توان آنها را دید.

زمانیکه ریه شروع به زخم برداشتن کند، عموما غیرقابل درمان است. دارو ها می توانند آسیب دیدن بافت های ریوی را کم کنند، اما خیلی از افراد قادر به بهبود کامل نیستند. پیوند ریه برای بعضی از افراد مبتلا به بیماری ریه بینابینی الزامی می باشد.

علایم بیماری ریه بینابینی
علایم و نشانه های اولیه بیماری ریه بینابینی شامل:

تنگی نفس هنگام استراحت و یا تشدید آن هنگام فعالیت
سرفه های خشک
در گذر زمان کاهش وزن، درد مفاصل و ماهیچه ها و خستگی نیز به بیماری اضافه می شود.

افراد مبتلا به نوع پیشرفته بیماری ممکن است:

بزرگی غیرطبیعی در پایین ناخن هایشان داشته باشند.
لب ها، پوست و یا ناخن هایشان بدلیل کمبود اکسیژن آبی رنگ شود.

زمانیکه این نشانه ها رخ دهند، آسیب غیرقابل جبران به ریه ها وارد شده است، با اینحال بسیار مهم و حیاتی است که هنگام مشاهده اولین علامت ها به پزشک مراجعه نمایید. خیلی از بیماری های ریوی دیگر نیز باعث این علایم شده و شناسایی و درمان بموقع ضروری می باشد.

انواع بیماری های ریه بینابینی
همه انواع بیماری های ریه بینابینی باعث ضخیم شدن اینترستیتوم می شوند. ضخیم شدن می تواند در اثر التهاب، زخم و یا ورم باشد. بعضی از انواع بیماری های ریه بینابینی کوتاه مدت بوده در حالیکه بعضی دیگر بلند مدت و غیرقابل جبران می باشند. بعضی از انواع این بیماری ها شامل:

ذات الریه بینابینی (Interstitial pneumonia) - باکتری ها، ویروس ها و یا قارچ ها باعث آلوده شدن اینترستیتوم می شوند. باکتری ای به نام پنومونی مایکوپلاسمایی از شایع ترین دلایل می باشد.
فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (Idiopathic pulmonary fibrosis) - نوعی بیماری مزمن و پیشرفت کننده بوده که باعث فیبروز (زخم شدن) اینترستیتوم می شود و علت آن ناشناخته است.
پنومونی بینابینی غیر اختصاصی (Nonspecific interstitial pneumonitis) - این نوع بیماری اغلب همراه با بیماری های خودایمنی همچون آرتریت روماتوئید و یا تصلب پوست همراه می باشد.
پنومونی افزایش حساسیت (Hypersensitivity pneumonitis) - بیماری ریه بینابینی که در اثر تنفس مداوم خاک، گرد و غبار و سایر محرک ها رخ می دهد.
ذات الریه بینابینی حاد (Acute interstitial pneumonitis) - بیماری ریه بینابینی شدید و ناگهانی که اغلب نیاز به پیوند دارد.
ذات الریه بینابینی ریزان (Desquamative interstitial pneumonitis) - نوعی بیماری ریه بینابینی بوده که اغلب در اثر سیگار کشیدن رخ می دهد.
سارکوئیدوز (Sarcoidosis) - بیماری ای که باعث بیماری ریه بینابینی شده و بعضی اوقات همراه با ورم غدد لنفاوی، قلب، پوست، اعصاب و چشم ها می باشد.
آزبستوز (Asbestosis) - بیماری ریه بینابینی که در نتیجه قرار گرفتن در برابر پنبه نسوز (آزبست) رخ می دهد.

دلایل ابتلا به بیماری ریه بینابینی
باکتری ها، ویروس ها، و قارچ ها از دلایل شناخته شده بیماری ریه بینابینی می باشند. قرار گیری مداوم در برابر بعضی از محرک های تنفسی بیماری ریه بینابینی از قبیل آزبست، گرد و غبار سیلیس، طلق، گرد و غبار زغال سنگ و یا سایر گرد و غبار های ناشی از آهن، گرد و غبار غلات هنگام درو و … باعث ابتلا به این بیماری ها می باشند.

داروهایی همچون نیتروفورانتوئین، آمیودارون، بلئومایسین و خیلی از سایر داروها بطور نادر می توانند باعث بیماری ریه بینابینی شوند.

همه دلایل گفته شده بخش کوچکی از علل را تشکیل می دهند و علت اکثر انواع بیماری های ریه بینابینی نامشخص می باشد.

عواملی که خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند
عواملیکه ممکن است شما را بیشتر از سایر افراد در خطر این بیماری قرار دهد شامل:

سن - بیماری ریه بینابینی در افراد بزرگسال شایع تر است هرچند که نوزادان و کودکان نیز ممکن است به این بیماری مبتلا شوند.
قرار گرفتن در برابر مواد محرک در محل کار و یا زندگی - اگر در معادن، مزارع و یا کارگاههای ساختمانی کار می کنید و یا به هر دلیلی در برابر آلاینده های مضر برابر ریه ها هستید، خطر ابتلای شما به این بیماری بیشتر است.
بیماری رفلاکس معده به مری - اگر دچار رفلاکس معده کنترل نشده و یا سوءهاضمه هستید، احتمال خطر بیماری ریه بینابینی در شما بیشتر می باشد.
سیگار کشیدن - بعضی از انواع بیماری ریه بینابینی در افرادیکه سیگار میشکند و یا سابقه سیگار کشیدن دارند، شایع تر است.
پرتو درمانی و شیمی درمانی - پرتو درمانی در ناحیه قفسه سینه و یا بعضی از انواع داروهای شیمی درمانی، خطر ابتلا به بیماری ریه را افزایش می دهد.
اکسیژن - استفاده مداوم از سطوح بالای اکسیژن باعث آسیب دیدن ریه ها می شود.

عوارض بیماری ریه بینابینی
بیماری ریه بینابینی می تواند باعث مشکلاتی جدی و خطرناک از قبیل:

فشار خون بالا در ریه ها (pulmonary hypertension) - برخلاف فشار خون بالای سیستمی این نوع فشار خون فقط رگهای درون ریه را تحت تاثیر قرار می دهد. این مشکل زمانی رخ می دهد که بافت های زخمی و یا سطح کم اکسیژن رگ های کوچک را محدود کرده و از جریان یافتن خون در آنها جلوگیری می کند. در نتیجه فشار خون در رگهای ریوی افزایش می یابد. فشارخون ریوی بیماری ای جدی بوده که در گذر زمان بدتر نیز می شود.
نارسایی قلبی طرف راست (cor pulmonale) - این بیماری جدی و خطرناک زمانی رخ می دهد که حفره سمت راست قلب (که ماهیچه های کم تری نیز نسبت به طرف چپ دارد) باید شدیدتر از معمول برای رساندن اکسیژن از طریق رگهای ریوی بسته شده، پمپاژ نماید. در گذر زمان، بطن راست بدلیل فشار زیاد دچار نارسایی می شود. این مشکل اغلب پیامد فشار خون ریوی می باشد.
نارسایی تنفسی (Respiratory failure) - در آخرین مرحله بیماری ریه بینابینی‌‌، زمانیکه اکسیژن خون شدیدا پایین آمده و فشارخون دررگهای ریه بالا رفته و نارسایی قلبی طرف راست نیز رخ می دهد، فرد دچار نارسایی تنفسی می شود.

درمان بیماری ریه بینابینی
درمان این بیماری بسته به علت آن متغیر می باشد. داروهایی که سیستم ایمنی را ضعیف کرده و ورم را کاهش می دهند، زمانیکه علت بیماری، بیماری های خودایمنی باشند، تجویز می شوند. برای افرادیکه بدلایل نامشخص دچار بیماری شده اند، درمان موثر و کارایی وجود ندارد. اگر درمان مشخصی برای مشکل وجود نداشته باشد، هدف افزایش آرامش بیمار و حمایت از ریه ها می باشد.

زمانیکه سطح اکسیژن خون پایین باشد، نیاز به استفاده از دستگاه های اکسیژن در خانه و اکسیژن تراپی می باشد. بعضی از افراد مبتلا به بیماری ریه بینابینی پیشرفته برای ادامه زندگی نیاز به پیوند ریه دارند.

درمان خانگی بیماری ریه بینابینی
همکاری فعال با پزشک معالج و سبک زندگی سالم، برای زندگی با بیماری ریه بینابینی الزامی می باشد. به همین دلیل:

ترک سیگار - اگر دچار بیماری ریوی هستید، بهترین کاری که می توانید بکنید، ترک سیگار می باشد. با پزشکتان درباره شیوه های مختلف ترک سیگار مشورت نمایید.
تغذیه سالم - افراد مبتلا به بیماری ریه بینابینی، ممکن است هم بدلیل ناراحتی هنگام خوردن و هم بدلیل مصرف انرژی بیشتر برای تنفس، دچار کاهش وزن می شوند. این افراد به یک **** غذایی سالم و مقوی نیازدارند. برای اطلاعات بیشتر به یک متخصص تغذیه مراجعه نمایید.
واکسیناسیون انجام دهید - عفونت های تنفسی می توانند باعث بدتر شدن بیماری ریه بینابینی شود. از دریافت واکسین سالانه آنفولانزا و ذات الریه اطمینان حاصل نمایید.

سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه

newspub · 14 نوامبر 2014

فرض کنید بعد از یک روز کاری سخت و پرمشغله و کلی سر و کله زدن با کارمندان و مشتریان، ماشین خود را روشن می‌کنید تا به خانه برگردید، اما ترافیک سنگین خیابان، آن‌قدر عصبانی‌تان می‌کند که مدام با دست روی فرمان ماشین می‌کوبید و فریاد می‌زنید.

گاهی هم دست‌تان را روی بوق گذاشته و می‌خواهید هر طور شده و از هر راهی از ترافیک فرار کنید. تازه این بخشی از داستان است.

وقتی به خانه می‌رسید با کلی عصبانیت در را به هم می‌کوبید و بر سر همسر و فرزندتان هم داد می‌زنید، اما بدانید که عصبانیت نه تنها موجب ناراحتی اطرافیان‌تان می‌شود، بلکه می‌تواند سلامت شما را به شدت تهدید کند و مانعی برای صد ساله شدن‌تان باشد.

بر اساس بررسی‌های اخیر پژوهشگران آلمانی افرادی که قادر به کنترل خشم خود نیستند دو برابر بیشتر از دیگران دچار سکته می‌شوند و به طور میانگین شش تا هشت سال کمتر عمر می‌کنند البته متخصصان بر این باورند که دلایل بیشتر عصبانیت‌ها و خشمگین‌شدن‌ها به خودمان بر می‌گردد، اما با تمرین می‌توان خشم را تا حد زیادی مدیریت کرد.

مثلا زمانی که به حد انفجار خشمگین شدید، پیش از انجام هر کاری نفس‌های عمیق بکشید و آرام تا ده بشمارید. این زمان چند ثانیه‌ای موجب تخلیه هیجان شده و باعث می‌شود خون بیشتری به مغز برسد.

همچنین یادتان باشد در حالی که در اوج خشم به سر می‌برید هیچ گفت‌وگوی منطقی و عاقلانه‌ای را درک نخواهید کرد.

پس از فرد یا موضوعی که باعث عصبانتی‌تان شده، فاصله بگیرید و بعد از این‌که آرام شدید بحران را حل کنید.

از آنجایی هم که خشم موجب افزایش دمای بدن می‌شود، شستن دست و صورت با آب خنک و همچنین یک دوش آب سرد تا حد زیادی از شدت عصبانیت می‌کاهد.

اصلاح یک باور نادرست
خیلی‌ها می‌گویند بیرون ریختن غضب و خشم همیشه بهترین راه برای فروکش شدن عصبانیت و آرام شدن است در حالی که این کار نه‌تنها مشکلات را حل نمی‌کند، بلکه باعث می‌شود شرایط به بدترین وضع ممکن تغییر شکل دهد حتی این کار می‌تواند روابط بین افراد را بدتر کند و حرمت‌ها را از بین ببرد.

بعد از این‌که عصبانیت‌تان فروکش کرد با خود فکر کنید این عصبانیت چه فوایدی برای من و فرد مقابل داشت؟ آسیب‌ها و اثرات منفی آن روی من و دیگری چه‌قدر بود؟ آیا مشکل را برطرف کرد؟ بعد از پاسخگویی به این پرسش‌ها از خشمگین‌ شدن خودتان خجالت می‌کشید و پشیمان خواهید شد البته برخی چیزها را نمی‌توان تغییر داد.

گاهی باید به جای عصبانی‌شدن شرایط را پذیرفت و با آن سازگاری پیدا کرد. در این صورت لازم است شیوه‌های مقابله با مشکلات را یاد بگیرید و با آنها سازگار شوید.

newspub · 2 دسامبر 2014

واژه فتق دیسک کمر (herniated disk) برای اشاره به مشکلی استفاده می شود که در آن بالشتک لاستیکی (دیسک) که بین استخوان های ستون فقرات قرار دارد، دچار مشکل می شود. فقط فردیکه آسیب دیدگی دیسک کمر دارد و این مشکل را تجربه کرده، می تواند عذاب و درماندگی این بیماری را توصیف نماید. این درد عذاب آور بوده و هر حرکتی این درد را شدید تر می کند. این درد یک علامت هشداردهنده هست که میبایست به آن توجه نمایید، در صورت انجام اقدامات لازم، این ناراحتی و درد عموما متوقف شده و مشکل دیسک کمر حل می شود.

دیسک کمر چیست؟
دیسک کمر یک بالشتک های لاستیکی بین استخوان های مهره بوده که دور نخاع می پیچند. هر دیسک یک کپسول صاف و گرد است که حدود 1 اینچ قطر و یک چهارم اینچ ضخامت دارد. دیسک ها بشکلی محکم بین ستون فقرات قرار گرفته و توسط رباطهای متصل کننده استخوان های نخاع به هم پیوسته می شوند. بعضی اوقات از دیسک کمر به عنوان وسیله ای برای جذب فشار و شک یاد می شود. با گذشت زمان و افزایش سن این دیسک ها ضعیف تر و آسیب پذیر تر می شوند.

علایم فتق دیسک کمر کدام اند؟
امکان ابتلا به فتق دیسک کمر بدون اطلاع از آن و ظاهر شدن هر علامتی وجود دارد. گاهی اوقات دیسک های فتقی که هیچ علامتی از خود نشان نداده اند را می شود با عکسبرداری مشخص نمود. اما بعضی از دیسک های فتقی علامت داشته و علامت آنها درد می باشد. بیشتر دیسک های فتقی در پایین کمر خود را نشان می دهند، هرچند که امکان فتق دیسک های گردن هم وجود دارد. شایع ترین علایم فتق دیسک ها شامل:

درد دست ها و پاها – اگر فتق دیسک شما درپایین کمر باشد، عموما شدیدترین میزان درد در باسن، ران و ماهیچه ساق پا خود را نشان می دهد. همچنین این درد ممکن است بخش هایی از پارا نیز شامل شود. اگر دیسک شما در ناحیه گردن دچار فتق شده باشد، عموما در در ناحیه شانه و دست شدیدتر می باشد. این درد عموما هنگام عطسه، سرفه و یا تکان دادن ستون فقرات بیشتر می شود.
بی حسی و یا سوزن سوزن شدن – افراد مبتلا به فتق دیسک کمر عموما احساس بی حسی و سوزن سوزن شدن در بخشی از بدن که تحت تاثیر فتق می باشد، دارند.
ضعف - ماهیچه هایی که در رابطه با دیسک هستند، ممکن است ضعیف شوند. این ضعف ماهیچه ها می تواند باعث عدم تعادل و تلوتلو خوردن شود.

درد دیسک کمر عموما کم کم شروع شده و در حین نشستن و پاشدن، در شب ها، هنگام سرفه، عطسه و یا خندیدن و یا خم شدن و یا راه رفتن بیش از حد درد شدیدتر می شود.

چه چیزی باعث فتق دیسک کمر می شود؟
هرچند یک ضربه خارجی شدید می تواند باعث آسیب دیدگی دیسک کمر شود اما مشکلات مربوط به دیسک کم اغلب درنتیجه فرآیند افزایش سن می باشد، هرچه سن بالاتر می رود این دیسک ها آب درون خود را از دست داده و خشک تر شده و در برابر شکستگی آسیب پذیر می شود. همچنین فعالیت های متعادل روزانه همچون اشتباه بلندکردن اجسام سنگین، کشیدگی بیش از حد بدن هنگام ورزش و یا افتادن و لیز خوردن روی یخ می باشد. بعضی از اوقات دیسک افراد بدون هیچ دلیل خاصی دچار ورم، پارگی و یا خوردگی می شود.

عواملیکه خطر فتق دیسک کمر را افزایش می دهند، کدام اند؟
فاکتورها و عواملیکه خطر فتق دیسک کمر را افزایش می دهند، شامل:

وزن - چاقی و وزن زیاد بدن باعث فشار بیش از حد برروی کمر می شود.
شغل - افرادیکه شغلی طاقت فرسا و پرفشار (از نظر جسمی) دارند در خطر بیشتری برای ابتلا به مشکلات مربوط به بافت اسکلتی همچون کمردرد و فتق دیسک کمر هستند. بند کردن، هل دادن، کشیدن و خم شدن مکرر می تواند خطر ابتلا به فتق دیسک کمر را افزایش دهد.
ژنتیک - بعضی از افراد با استعداد ابتلا به فتق دیسک کمر بدنیا می آیند و به نوعی فتق دیسک کمر را به ارث می برند.

عوارض ابتلا به فتق دیسک کمر
نخاع شما در تمام طول حفره ستون فقرات شما گسترش نمی یابد. دقیقا زیر کمر شما، نخاع به گروهی از ریشه های عصبی که به دم اسب مشهور بوده و شبیه دم اسب هستند، تقسیم می شود. بطور بسیار نادر، فتق دیسک کمر می تواند باعث فشردگی دم اسب شود، در این موارد برای پیشگیری از ضعف و یا ازکارافتادگی دائمی نیاز به جراحی اورژانسی می باشد. در صورت مشاهده هریک از موارد زیر سریعا به اورژانس مراجعه نمایید:

درد شدید شده – درد، بی حسی و یا ضعف ممکن است تا حدی زیاد شده که شما نتوانید کارهای عادی روزانه تان را انجام دهید.
اختلال عملکرد مثانه و یا روده – افراد مبتلا به سندرم دم اسب ممکن است دچار بی اختیاری شده و یا حتی با یک مثانه پر قادر به ادرار کردن نباشند.
بی حسی زینی - در این مشکل پیشرونده کاهش و از دست دادن حس در نواحی مربوط به زین همچون باسن، دور مقعد و پایین پا رخ می دهد.

روش های تشخیص ابتلا به فتق دیسک کمر
تشخیص فتق دیسک مهره توسط پزشکان به کمک بررسی تاریخچه بیمار و توجه به نشانه‌ها و علائمی که بیمار بیان می‌کند و همچنین با انجام معاینه بالینی امکان پذیر است. روش‌های غیر بالینی دیگر برای اثبات تشخیص لازم است.

رادیوگرافی – هرچند انجام پرتونگاری ساده کمک زیادی به تشخیص فتق دیسک نمی‌کند٬ اما روش مناسب و لازم برای موارد مشکوک است. همچنین یرای رد کردن تشخیص بیماری‌ها و ضایعات دیگر کمک می‌کند.
سی تی اسکن – مقطع نگاری کامپیوتری کمک کمی در تشخیص فتق دیسک دارد و برای بررسی قطر کانال نخاع و ضایعه همراه مفید است.
ام آرآی – تصویرسازی تشدید مغناطیسی یکی از بهترین امکانات تشخیصی در فتق دیسک است این روش می‌تواند ریشه‌های عصبی و نخاع و بافت‌های اطراف را بخوبی نشان داده و تغییرات را ثبت کند. در نمای T2 فتق دیسک نمایان می‌گردد.
میلوگرافی – در میلوگرافی با تزریق ماده رنگی مخصوص به فضای مغزی-نخاعی و پرتونگاری همزمان٬ می‌توان ریشه‌های عصبی و فتق دیسک را مشخص کرد. با متداول شدن ام آرآی استفاده از این روش تقریباً منسوخ شده‌است.
آزمایش انتشار عصب – بررسی توان انتشار عصبی و الکترومیوگرافی عضلات٬ در تشخیص فتق دیسک و یافتن ریشه گرفتار شده کمک کننده‌است.

درمان دیسک کمر
درمان محافظه کارانه برای فتق دیسک کمر عموما شامل اجتناب از موقعیت های دردناک، پیروی از تمرینات از پیش برنامه ریزی شده و داروهای ضددرد برای کاهش شدت بیماری بوده و حدودا از هر 10 نفر که این موارد را رعایت می کنند 9 نفر در شدت بیماری بهبود پیدا می کنند.

درمان دارویی دیسک کمر

داروهای مسکن در دسترس - اگر درد شما معمولی می باشد، پزشکتان احتمالا به شما مصرف داروهای در دسترس (OTC) همچون ایبوپروفن و یا ناپروکسن را پیشنهاد می نماید.
مخدرها - اگر درد شما با مصرف داروهای مسکن در دسترس بهبود پیدا نکرد، ممکن است پزشکتان از داروهای مخدر دار برای بهبود درد شما استفاده نماید.
داروهای درد اعصاب (Nerve pain medications) - داروهایی از قبیل گاباپنتین، پرگابلین، دولکستین، آمیتریپیتلین و … بعضی اوقات برای بهبود درد ناشی از آسیب دیدگی اعصاب به شما کمک می نماید. از آنجاکه این داروها اثرات جانبی کمتری نسبت به داروهای مخدر دارند، عموما بیشتر از آنها استفاده می شود.
آرام کننده های ماهیچه – در صورتیکه دچار گرفتگی عضلانی نیز باشید، از این داروها برای شما استفاده می شود. سرگیجه یکی از اثرات جانبی معمول این داروها می باشد.
تزریق کورتیزون – کورتیکواستروئیدهای مهارکننده التهاب ممکن است بوسیله تزریق مستقیم به نواحی اطراف اعصاب ستون فقرات استفاده شود. تصویربرداری از ستون فقرات به هدایت بهتر سوزن کمک می نماید. بعضی اوقات از داروهای استروئیدی خوراکی برای کاهش ورم و التهاب استفاده می شود.

درمان بوسیله تراپی
درمانگران فیزیکی (Physical therapists) به شما موقعیت ها و ورزش هایی یاد می دهند که برای کاهش درد دیسک فتقی شده شما مناسب می باشد. یک فیزیوتراپیست ممکن است به شما درمان زیر را نیز توصیه نماید:

سرد و گرم کردن
کشش
اولتراسوند
تحریک الکتریکی
استفاده کوتاه مدت از حمایت کننده ها برای گردن و کمر

درمان جراحی فتق دیسک کمر
تعداد کمی از افرادیکه فتق دیسک کمردارند، برای درمان نیاز به جراحی دارند. پزشک شما در صورت شکست درمان های محافظه کارانه (عدم هیچگونه بهبود پس از شش هفته) برای شما درمان جراحی پیشنهاد نماید. همچنین در شرایط زیر نیز درمان جراحی پیشنهاد می گردد:

بی حسی و یا ضعف
مشکل در ایستادن و یا راه رفتن
از دست دادن کنترل مثانه و روده

در اکثر اوقات جراحان فقط قسمت بیرون زده ریسک را خارج کرده و در موارد نادر اقدام به برداشتن کل دیسک می نمایند. در موارد نادر، ممکن است جراح شما پیشنهاد به استفاده از دیسک مصنوعی نماید.

درمان های خانگی دیسک کمر
استفاده از داروهای مسکن در دسترس همچون بروفن و ناپروکسن، استفاده از پک های سرد و گرم و همچنین اجتناب از استراحت بیش از حد در رختخواب به بهبود فتق دیسک کمر کمک نموده و جزء درمان های خانگی محسوب می شود. برای حدود 30 دقیقه درحالتی راحت استراحت کرده و سپس برای یک پیاده روی کوتاه مدت و یا انجام کارهای سبک اقدام نمایید. در طول دوره درمان از فعالیت هایی که درد شما را بدتر می نماید، اجتناب کنید.

پیشگیری از فتق دیسک کمر
برای پیشگیری از فتق دیسک کمر:

ورزش نمایید – تقویت ماهیچه های تنه به ثبات ستون فقرات کمک می نماید.
قرار گرفتن در وضعیت مناسب - وضعیت مناسب فشار برروی دیسک و ستون فقرات را کاهش می دهد. هنگام نشستن بخصوص در دوره های طولانی مدت پشت خود را صاف و تراز نگه داشته و قوز نکنید. هنگام برداشتن اجسام سنگین فشار را برروی پاهای خود وارد کنید، نه بر کمر خود.
تناسب اندام – وزن اضافی باعث فشار بیش از حد برروی ستون فقرات و دیسک ها شده و حفظ تناسب اندام به شما در پیشگیری از ابتلا به دیسک کمر کمک می نماید.

سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه

newspub · 7 دسامبر 2014

گل ختمی علاوه بر آنکه به دلیل داشتن گل‌های رنگی و بزرگش در تزئین خانه یا باغچه استفاده می‌شود، کاربردهای پزشکی و درمانی هم دارد.

برگ‌ها و گلبرگ‌های گل ختمی را می‌توان به شکل دم‌نوش و عرقیات مصرف کرد که برای درمان انواعی از بیماری‌ها مفید است.

به لحاظ تاریخی گل ختمی در فرهنگ‌های مختلف به عنوان گزینه‌ای برای درمان چندین بیماری کاربرد داشته است.

در مصر باستان از دم نوش گل ختمی برای کاهش دمای بدن، درمان بیماری‌های عصبی و قلبی و افزایش دهنده ادرار استفاده می‌کردند.

در کشورهای آفریقایی نیز دم‌نوش گل ختمی را برای درمان یبوست، سرطان، بیماری کبد و علائم سرماخوردگی تجویز می‌کردند. همچنین خمیر تولید شده از برگ‌های این گیاه برای درمان جراحت روی پوست قرار داده می‌شد.

در ایران این دم نوش به عنوان روش درمانی برای کاهش فشار خون بالا مورد استفاده بوده است. مطالعات جدید هم حاکی از آن است که گل ختمی می‌تواند در کاهش فشارخون و کلسترول بالا موثر باشد. هرچند لازم است بررسی‌های بیشتری در این باره انجام گیرد.

همچنین این گیاه دارای خواصی است که می‌توان در درمان سرطان و کاهش وزن مورد استفاده قرار داد.

در نتایج یک مطالعه دیگر آمده است عصاره گل ختمی روی متابولیسم اثر می‌گذارد و از چاقی و تشکیل چربی در کبد جلوگیری می‌کند.

این گیاه استوایی به عنوان ترکیبی دارویی در درمان شپش سر نیز تاثیرگذار است.

به نقل از هلث لاین، با این حال در برخی از مطالعات آمده است گل ختمی می‌تواند در فرآیندی که بدن استامینوفن را فرآوری می‌کند تاثیر بگذارد؛ هرچند این تاثیرگذاری احتمالا بسیار ضعیف است.

سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه

newspub · 14 دسامبر 2014

مصرف کورتون برای تناسب اندام، مفید یا مضر؟

در «میزگرد بدنسازی» این شماره، ‌میزبان خانم نفیسه 26 ساله هستیم که مدت زیادی از باشگاه رفتن او نمی‌گذرد اما از مربی خود گله دارد و نمی‌داند با وجود مشکلاتی که برایش پیش آمده، باید باشگاه و مربی‌اش را عوض کند یا نه. این خانم فکر می‌کند که شاید زیادی حساس است و شاید مشکلاتی که تا به امروز برایش ایجاد شده، کاملا طبیعی بوده‌اند. نظر متخصصان «سلامت» را درباره روند ورزشی ایشان جویا شده‌ایم.

خانم نفیسه كه 6 ماه است بدنسازی كار می‌كند، از متخصصان «سلامت» می‌پرسد:

مصرف کورتون برای بدنسازان خطر دارد؟
چند وقت است و با چه هدفی به باشگاه بدنسازی می‌روید؟
حدود 6 ماه است که برای حفظ سلامت، تناسب اندام و کمی سفت و عضلانی‌تر کردن بدنم، رشته بدنسازی را انتخاب کرده‌ام. عضلات بدن من،‌ تقریبا شل و افتاده هستند و همیشه دوست داشته‌ام اندامی پر و محکم داشته باشم. از این رو، بدنسازی و کار با دستگاه را انتخاب كردم.

چقدر در طول هفته ورزش می‌کنید؟
4 روز در هفته و روزی 90 دقیقه. البته گاهی هم پیاده‌روی و شنا می‌كنم.

در باشگاه چه ورزش‌هایی انجام می‌دهید؟
90 دقیقه با دستگاه كار می‌كنم؛ از دوچرخه ثابت و تردمیل گرفته تا پرس پا و پرس بالا سینه‌هالتر. دمبل زدن هم در برنامه ورزشی‌ام است.

نتیجه‌ای هم از این انتخاب و ورزش‌ها گرفته‌اید؟
حس می‌کنم عضلاتم در حال شكل گرفتن هستند و کمی از آن حالت شلی اولیه درآمده‌اند اما به‌قدری در این مدت آزار دیده‌ام که شاید این رشته، یا حداقل باشگاه و مربی‌ام را عوض کنم.

چرا؟
مربی همان روز اول یک برنامه ورزشی به من داد و رفت دنبال کارش. اصلا روزهایی که به باشگاه می‌روم،‌ بر نوع و میزان فعالیت‌هایم نظارتی ندارد تا ببیند در ورزش پیشرفتی کرده‌ام یا تمرین‌ها را درست انجام می‌دهم یا نه. فقط ماهی یک بار، برنامه‌ای برای افزایش وزنه‌ها یا تعداد دفعات تمرین‌ها می‌دهد و باز دیگر او را نمی‌بینم. تقریبا از ساعتی که به باشگاه می‌روم تا ساعتی که برمی‌گردم، بدون توجه و نظارت مسئولان باشگاه، با دستگاه‌های مختلف کار می‌کنم. ضمن اینکه وقتی تشنه می‌شوم، اجازه نوشیدن آب حین ورزش را ندارم و می‌گویند نوشیدن آب باعث دل‌درد می‌شود که نمی‌دانم این باور درستی است یا نه.

ورزش‌های هوازی، گرم‌کردن و کشش قبل از کار با دستگاه را که به‌صورت گروهی انجام می‌دهید؛ نه؟
نه! کسی به ما نگفته که کشش یا نرمشی قبل از کار با دستگاه لازم است و فقط بعضی از بچه‌های قدیمی‌تر، کمی قبل از شروع تمرین انفرادی درجا می‌زنند یا حرکات کششی انجام می‌دهند. من همیشه فکر می‌کردم اگر لزومی به انجام این کار بود، حتما مربی آن را گوشزد می‌کرد.

ورزش کردن بدون آماده كردن بدن، مشکل یا آسیب فیزیکی برایتان ایجاد نکرده است؟
نمی‌دانم؛ 3 ماه است که پشت زانوهایم هنگام کار با دستگاه پرس پا یا دوچرخه ثابت به‌شدت درد می‌گیرد. مربی می‌گوید این درد طبیعی و ناشی از فشار ورزشی است و باید آن را تحمل کنم در حالی که دخترخاله‌ام که پرستار است، می‌گوید به احتمال زیاد دچار کشیدگی یا آسیب تاندون یا رباط پا شده‌ام. نمی‌دانم واقعا این دردها را جدی نگیرم و طبیعی هستند یا باید اقدامی انجام بدهم.

در این مدت دارویی مصرف نکرده‌اید یا پیشنهاد مصرف دارو به شما نشده است؟
تا به امروز که دارویی مصرف نکرده‌ام اما خیلی از بچه‌ها می‌گویند برای پر شدن بدن، به‌خصوص صورتم، می‌توانم به‌صورت دوره‌ای داروهای کورتونی استفاده کنم. من تا حالا کورتون مصرف نکرده‌ام و نمی‌دانم عوارضی دارد یا نه ولی هم‌باشگاهی‌هایم می‌گویند سال‌هاست کورتون مصرف می‌کنند و مشکلی هم برایشان ایجاد نشده است. دوست دارم متخصصان «سلامت» بگویند واقعا مصرف طولانی‌مدت کورتون‌ها بدون عارضه است؟

نگاه متخصص پزشکی ورزشی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم‌پزشکی اصفهان
توصیه دکتر احمد باقری‌مقدم به سوژه

«میزگرد تناسب اندام»

یا باشگاه‌تان را عوض کنید یا مربی‌تان را

آیا کورتون‌ها جزو داروهای رایج و مورد استفاده در بدنسازی محسوب می‌شوند؟
نه، مصرف‌ كورتون برای ورزشكاران ممنوع است. براساس قوانین مربوط به داروهای نیروزا و دوپینگ هم استفاده از انواع استروییدها که کورتون‌ها هم شامل آنها می‌شوند، ممنوع است.

چرا مصرف کورتون‌ها را در باشگاه‌های بدنسازی پیشنهاد می‌دهند؟
بیشتر افرادی که مانند خانم نفیسه وارد رشته بدنسازی می‌شوند، تمایل به افزایش حجم و بافت عضلاتشان دارند. کورتون‌ها می‌توانند به‌عنوان پیش‌ساز ترکیب‌های آنابولیک در بدن عمل کنند. علاوه بر این، افزایش حجم و بافت بدن برای کنترل درد و عفونت‌ها از مواردی است که باعث تجویز آنها به‌وسیله متخصصان می‌شود اما نباید از این ویژگی‌های کورتون برای عضله‌سازی و افزایش حجم بدن استفاده کرد زیرا مصرف خودسرانه و طولانی‌مدت کورتون‌ها به‌شدت خطرناک و آسیب‌رسان است.

آیا مصرف تک‌دوز کورتون هم عارضه دارد؟
بله، البته این موضوع به روش مصرف آن وابسته است یعنی درصورت تجویز نوع تزریقی کورتون (حتی در یک دوز) عوارض زودتر بروز می‌کند اما تمامی این موارد به شرایط جسمی فرد نیز بستگی دارد.

مهمترین عوارض و خطرهای مصرف کورتون‌ها چیست؟
مهار هورمونی بدن، ابتلا به پوکی استخوان، افزایش قندخون و تاثیر منفی این داروها بر فشارخون جزو عوارض کوتاه‌ و بلندمدت مصرف كورتون‌هاست. حتی در مواردی هم شکستگی ستون فقرات و مشکلات تنفسی ناشی از آن می‌تواند از عوارض مصرف طولانی‌مدت کورتون‌ها باشد. ورزشكاران باید بدانند برنامه ورزشی مناسب و مستمر، **** غذایی سالم و خواب کافی، بهترین راه برای رسیدن به تناسب اندام است و نیازی به مصرف دارو نیست.

به نظر شما، کار با دستگاه نیازی به گرم کردن بدن و نرمش قبل از آن ندارد؟
البته كه دارد. یکی از بارزترین اشتباه‌های مربی خانم نفیسه، این است که انجام نرمش و حرکات کششی پیش از ورزش اصلی و کار با دستگاه را برای او تکلیف نکرده است. یکی از دلایل بروز آسیب‌های عضلانی، استخوانی و تاندونی، گرم نکردن اولیه بدن است. یک ورزشکار می‌تواند با گرم‌کردن مناسب و اولیه بدن تا حد قابل‌قبولی جلوی آسیب‌دیدن بدنش را بگیرد. گرم‌کردن به‌معنای افزایش دمای بدن از طریق انجام ورزش هوازی سبک مانند دویدن، درجا زدن، طناب زدن یا راه‌رفتن است. ضمن اینکه انجام حرکات کششی پیش از شروع تمرین‌های اصلی ورزشی هم ضروری است تا دامنه حرکات مفاصل بهبود پیدا کند و عضلات و تاندون‌ها هم از قابلیت کششی کافی برای انجام فعالیت‌های ورزشی برخوردار شوند و به این ترتیب، در طول ورزش آسیب نبینند.

چند دقیقه گرم کردن بدن و انجام حرکات کششی پیش از شروع ورزش یا کار با دستگاه لازم است؟
بهتر است که بدن حدود 10 دقیقه قبل از ورزش اصلی، در حدی که احساس گرما به فرد دست بدهد و بدن شروع به تعریق کند، گرم شود. ضمن اینکه حرکات کششی روی مفاصل و عضلات بزرگ در ناحیه شانه،‌ گردن، تنه و پاها هم باید انجام بگیرد تا فرد دچار آسیب ورزشی نشود. بهتر است کشش‌ها برای هر مفصل یا عضله حدود 4 حرکت و هر بار نزدیک به 20-15 ثانیه باشد.

یعنی ممکن است درد پشت زانوی خانم نفیسه به‌دلیل گرم نکردن بدن و ناشی از آسیب ورزشی باشد؟
دقیقا همین‌طور است و برخلاف نظر مربی‌شان، به بررسی‌های پزشکی برای پی بردن به دلیل این درد و شروع درمان نیاز دارند. از طرف دیگر، ممکن است تکنیک‌های نادرست تمرینی، بار تمرینی بالا یا استفاده از وزنه‌های سنگین باعث فشار آمدن به زانوها و درد شده باشند. به‌طور کلی، هیچ ورزشکاری در هیچ سطحی نباید با درد تمرین کند زیرا درد می‌تواند از نشانه‌های آسیب باشد و تکرار آن با ورزش،‌ می‌تواند باعث تشدید آسیب شود.

سلامت: آیا توصیه به ننوشیدن آب هنگام ورزش پایه و اساس علمی دارد؟
به‌هیچ‌وجه و به‌‌دلیل تمام مسائلی که خانم نفیسه عنوان کرده‌اند، پیشنهاد می‌کنم باشگاه یا مربی ورزشی‌‌شان را عوض کنند، زیرا ظاهرا از علم روز مربیگری و ورزش بهره چندانی ندارند. بهتر است بدانید مصرف مایعات کافی، قبل، بعد و هنگام ورزش، ضروری است. حتی اگر مدت ورزش طولانی و تعریق هم شدید باشد، توصیه می‌شود که از مایعات حاوی املاح نمکی برای جبران املاح از دست رفته بدن استفاده شود.

صلاحیت مربیان ورزشی باید به‌طور دوره‌ای تایید شود
دکتر کاوه خبیری

عضو هیات علمی ‌دانشگاه آزاد اسلامی

خانم نفیسه در صحبت‌های خود به این نکته اشاره کرده‌اند که مربی‌شان فقط روز اول هر ماه برایشان یک برنامه ورزشی می‌چینند و دیگر نظارتی بر انجام حرکات ورزشی‌ ندارد.. این خانم و خیلی از افراد دیگر که تازه ورزش باشگاهی را شروع کرده‌اند، دوست دارند بدانند که صلاحیت یک مربی ورزشی چطور تایید می‌شود و آیا می‌توان به کار و تمرین تمام مربی‌های حاضر در باشگاه‌های ورزشی اعتماد کرد؟ در این مورد، باید بگویم که صلاحیت مربیگری در ابتدا با داشتن مدرک آن مشخص می‌شود؛ یعنی اگر می‌خواهید یک باشگاه و مربی ورزشی را انتخاب کنید، پیش از هر چیز باید بررسی كنید که مربی دارای مدرک است یا نه. البته بیشتر مشکلات اصلی از این مرحله به بعد بروز می‌کنند و متاسفانه بسیاری از مربیان با وجود داشتن مدرک مربیگری، به هیچ‌‌وجه صلاحیت این کار را ندارند.

در سایر کشورها صلاحیت علمی مربی بعد از دریافت مدرک مربیگری باید مرتب تایید شود. به‌همین دلیل شرکت در آزمون‌های دوره‌ای و تایید مدارک برحسب دوره‌های 6 یا 9 ماهه باعث خواهد شد مربی، مجبور باشد خود را از نظر علمی به روز نگه‌دارد. متاسفانه، یکی از اتفاق‌های بسیار بدی که در حال حاضر در جامعه ما افتاده، اظهارنظر علمی و بی‌پشتوانه برخی مربیان، به‌ویژه در سطح رسانه‌هاست (مخصوصا صدا و سیما) در برخی برنامه‌ها، اظهارنظرهایی را می‌شنویم که از نظر متخصصان به‌عنوان لطیفه‌ای جذاب تا چند روز باعث سرگرمی است اما تبعات زیانباری در سطح جامعه دارد. یادم می‌آید در یکی از برنامه‌های صبحگاهی، مربی آموزش‌دهنده، تمرین‌های انجام شده را مناسب برای کشیدگی عروق و باز شدن گره‌های خشک‌شده عروق می‌دانست و علاوه بر آن، از نقش برخی گیاهان و تغذیه در باز شدن گره رگ‌های بدن صحبت می‌کرد!

رسانه‌های ما باید در مورد انتخاب کارشناس دقت فراوانی داشته باشند تا مردم به بیراهه نروند. بهتر است پیش از شروع ورزش، حتما با چند مربی ورزشی مشورت کنید و حتما برنامه تشخیصی و به اصطلاح، نسخه ورزشی بگیرید و بعد از مشورت با چند مربی دیگر، روشی را که چند نفر توصیه کرده‌اند، انتخاب كنید. این کار در مشاوره‌های پزشکی هم انجام می‌‌شود و با مراجعه به یک متخصص، به نظر او اکتفا نمی‌کنیم و از چند متخصص دیگر هم مشورت می‌خواهیم و روشی که چند نفر روی آن اتفاق نظر دارند، انتخاب و اجرا می‌کنیم. خانم نفیسه هم اگر با کار در این باشگاه و مربی به نتیجه مورد نظر نمی‌رسند، باید باشگاه یا مربی‌شان را عوض کنند تا دچار آسیب و مشکل نشوند.

سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه

newspub · 14 دسامبر 2014

کلمه شامپو از ریشه هندی «چامپو» آمده و به معنی «ماساژ سر» است. یک مرد بنگالی در سال 1814 همراه همسر ایرلندی خود، یک حمام شامپو را در انگلستان راه انداخت. حمام او شبیه حمام‌های ترکی بود که در آنجا افراد چامپو (ماساژدرمانی) می‌کردند. کار این فرد موردتوجه قرار گرفت در حدی که پادشاه به او مقام «جراح شامپو» را داد. در آن زمان برای تمیز کردن موها، از صابون استفاده می‌شد اما مشکل صابون این بود که خوب کف نمی‌کرد و به علاوه لایه‌ای از آن روی مو باقی می‌ماند و باعث تحریک پوست سر و کدر شدن مو می‌شد.

صابون‌ها و شامپوها، هر دو حاوی ماده پاک‌کننده (سورفاکتانت) هستند اما این ماده در صابون‌ها، با شدت بیشتری به چربی‌‌ها متصل می‌شود به حدی که اگر روی مو استفاده شود، چربی را با شدت زیاد برمی‌دارد. در حالی که در شامپوها از دسته متفاوتی از سورفاکتان‌ها استفاده می‌شود که از برداشت زیاد چربی از روی موها جلوگیری می‌کند.

به تدریج در دهه 1930 میلادی، شامپوهای مدرن ساخته شدند که با صابون‌ فرق داشتند. از آن سا‌ل‌ها تاکنون تغییرات زیادی در آنها به وجود آمده است. امروزه کارخانه‌های متعددی، شامپوهای متفاوت تولید می‌کنند که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند.

وقتی در فروشگاه یا داروخانه نگاهی به قسمت شامپوها می‌اندازیم، دچار سرگیجه می‌شویم. ده‌ها مدل شامپو با ده‌ها نام مختلف برای انواع موها؛ شامپو برای موهای صاف، فر، رنگ شده، چرب، خشک، آسیب‌دیده و… ولی واقعا این شامپوها چقدر با هم تفاوت دارند؟ از کجا بفهمیم کدام یک برای موهای ما مناسب‌تر است؟

4 ویژگی شامپوی سالم
شامپو از محصولات مراقبت از مو است که برای برداشتن غبار، چربی، ذرات پوست‌سر، آلودگی‌های محیطی و… از روی مو و پوست سر به کار می‌رود.

از آنجا که موهای افراد با هم تفاوت دارد، شامپوهای متفاوتی نیز ساخته می‌شود. برای انتخاب شامپوی مناسب، بهترین راه این است که انواع مختلف شامپو را امتحان کنیم تا بتوانیم بهترین نوع را برای موی خود انتخاب کنیم.

در این رابطه از متخصصان پوست و مو یا حتی از آرایشگر خود می‌توانیم کمک بگیریم اما اینکه دوستمان تعریف یک شامپو را کرده یا فلان مارک شامپو خیلی معروف یا گران است، نمی‌تواند دلیل خوبی برای انتخاب آن باشد. شامپوی خوب، شامپویی است که:

با آب راحت شسته شود و لابلای موها باقی نماند.
چشم و پوست سر را تحریک نکند.
برای پوست و مو ضرری نداشته و پاک‌کنندگی مناسبی داشته باشد.
بوی مطبوعی (در حد قابل‌قبول) داشته باشد.

7 وجه اشتراک شامپوها
شامپوها کار تمیز کردن موها را با ماده پاک‌کننده خود انجام می‌‌دهند. وظیفه این ماده، پاک کردن «سبوم» از روی مو است. سبوم، نوعی چربی است که از فولیکول‌های مو ترشح می‌شود و لایه محافظی را روی مو به‌وجود می‌آورد.

شامپوها با هم فرق دارند اما بسیاری از مواد موجود در آنها مشترک است:

یک ماده پاک‌کننده (دترژنت): معمول‌ترین نوع آن آمونیوم لوریل سولفات و سدیم لوریل سولفات(SLS) است.
بعضی مواد برای ایجاد خاصیت کف کردن
ماده حالت‌دهنده (نرم‌کننده): همه شامپوها حاوی مقادیر کمی نرم‌کننده برای نرم کردن موها هستند، حتی اگر روی قوطی‌شان نوشته نشده باشد.
مواد معطر، اسانس‌ها، رنگ‌ها و…
افزودنی‌های مجاز برای تنظیم غلظت شامپو، قدرت اسیدیته شامپو، صدفی بودن شامپو و…
عوامل نگهدارنده، برای اینکه شامپو به میکروب‌ آلوده نشود.
داروها: بعضی شامپوها برای درمان مشکلاتی مانند شپش سر، شوره و… طراحی شده‌اند و حاوی بعضی داروها هستند.

اگر موهایتان چرب است…
مواد پاک‌کننده موجود در شامپوها (سورفاکتانت) با هم متفاوت هستند. بعضی از آنها قدرت کف‌ بیشتری دارند و بعضی کمتر. به علاوه، بعضی بیشتر چربی‌زدا هستند.

در افراد یا موهای چرب، فعالیت غدد چربی‌ساز زیادتر است بنابراین به شامپویی نیاز دارند که قدرت چربی‌زدایی بیشتری داشته باشد. این افراد بهتر است هر روز یا یک روز در میان حمام کنند و هنگام شستن سر، بدون چنگ زدن، موها را آرام بشویند تا غدد چربی تحریک نشود.

آبکشی هم بهتر است با آب ولرم (نه داغ) انجام شود. به علاوه، توصیه می‌شود افراد با موهای چرب، از نرم‌کننده‌های جداگانه استفاده نکنند.

اگر موهایتان خشک است…
در پوست افرادی که موهای خشک دارند، فعالیت غدد چربی‌ساز کمتر است و چربی کمتری تولید می‌کنند.

درنتیجه نیازی به استفاده از مواد چربی‌زدای قوی ندارد. لازم است این افراد تعداد دفعات شستشوی سر را کاهش دهند و از نرم‌کننده‌ها (جداگانه بعد از شامپو) استفاده کنند.

اگر موهایتان آسیب دیده…
در اطراف هر تار مو، لایه‌ای به نام کوتیکول وجود دارد که در آن سلول‌های پهنی (مانند آجرهای روی شیروانی یا فلس‌های ماهی) منظم در کنار هم قرار گرفته‌اند.

اگر این سلول‌ها، با نظم کنار یکدیگر قرار نگیرند، موها حالت درخشان خود را از دست می‌‌دهند و کدر و شکننده می‌شوند. این اتفاق گاهی به دلیل استفاده مداوم از مواد شیمیایی (رنگ، مش و فر) می‌افتد. استفاده زیاد از وسایل گرمایی مانند اتوی مو و سشوار هم می‌تواند به این لایه آسیب برساند.

زمانی که این آسیب رخ می‌دهد، کراتین (پروتئین سازنده مو) از بین می‌رود. برخی افراد سعی می‌کنند با استفاده از شامپوهای حاوی کراتین (و سایر درمان‌های کراتین) این پروتئین‌ها را جایگزین کنند اما متاسفانه کار چندانی از شامپوها برنمی‌آید چون ساقه‌ موها، بافتی غیرزنده است و نمی‌توان آن را تغذیه کرد، به‌خصوص زمانی که علت آسیب‌ دیدن موها مواد رنگ و مش باشد.

برای کمک به موهای آسیب‌دیده، بهترین راه، کوتاه کردن مو است. شامپوهای مخصوص موهای آسیب‌دیده اغلب حاوی پروتئین‌ها و ویتامین‌های مختلف هستند و استفاده از آنها می‌تواند آثار مثبت روی موها داشته باشد اما این آثار موقت هستند.

برای موهای آسیب‌دیده، بهتر است از مواد حالت‌دهنده (نرم‌کننده) قوی‌تری استفاده کرد. نرم‌کننده‌ها با ایجاد یک لایه پوشش ظریف روی مو، باعث می‌شوند کوتیکول مو تا حدی صاف‌تر شود و تا حدی ناهمواری آن را رفع می‌کند، درنتیجه مو کمتر گره می‌خورد اما باز هم مشکل موهای آسیب‌دیده را به طور اساسی حل نمی‌کند.

اگر موهایتان شوره می‌زند…
علایم شوره، پوسته شدن و خارش پوست سر است، شوره سر چندان مساله جدی‌ای محسوب نمی‌‌شود و ضرری ندارد اما باعث ناراحتی افراد می‌شود. علل مختلفی برای آن ذکر شده‌اند:

خشکی پوست: سرمای زمستان و خانه‌های گرم می‌تواند از دلایل پوسته شدن پوست سر باشد.
برس نکشیدن کافی یا برس زدن غلط: شانه زدن کافی و مناسب، به ریختن پوسته‌های مرده کمک می‌کند.
پوست چرب و تحریک‌شده: این وضعیت با چربی و سرخی پوست سر همراه است و با پوسته‌های زرد و سفید دیده می‌شود. محل این نوع شوره بیشتر روی سر، کناره‌های بینی و پشت گوش است.
استفاده کم از شامپو: این کار باعث تجمع چربی و سلول‌های مرده پوست سر می‌شود.
مشکلات پوستی: پسوریازیس سردسته گروهی از بیماری‌های پوستی است که می‌توانند باعث ایجاد یا تشدید شوره سر شوند.
عوامل ارثی و هورمونی: علاوه بر عوامل ارثی و هورمونی، علل و عوامل دیگری نیز می‌توانند منجر به ایجاد یا تشدید شوره سر شوند؛ از جمله تغذیه غلط، خستگی و استرس، شستن زیاد سر، حساسیت به شامپو.

5 نوع شامپوی ضدشوره
برای رفع شوره، شامپوهای مختلفی وجود دارد که براساس داروی موجود در آن طبقه‌بندی می‌شوند:

شامپوی زینک پیریتیون: این شامپوها حاوی ماده ضدباکتری و ضدقارچ زینک پیریدیون هستند که می‌تواند قارچ‌های روی پوست سر را که عامل شوره هستند، کم کند.
شامپوهای حاوی قطران زغال‌سنگ: قطران یک محصول جانبی از صنایع زغال‌سنگی است که به رفع شوره کمک می‌کند. این کار با کند کردن مرگ سلول‌های پوست سر انجام می‌شود.
شامپوهای حاوی اسیدسالیسیلیک: این شامپوها به حذف پوسته‌ها کمک می‌کنند اما باعث خشکی پوست سر می‌شوند، درنتیجه گاهی تولید پوسته افزایش می‌یابد. مصرف نرم‌کننده بعد از استفاده از آنها، تا حدی این خشکی را کم می‌کند.
شامپوهای سلنیوم سولفاید: این شامپوها روند مرگ سلول‌های پوست را کند می‌کنند و باعث می‌شوند رنگ موهای بلوند، خاکستری یا رنگ‌شده، تغییر کند.
شامپوهای حاوی کتوکونازول: کتوکونازول یک ماده ضدقارچ است که وقتی سایر شامپوها موثر نباشند، شاید اثر کند.

8 نکته درباره شیوه استفاده از شامپو

آبکشی اولیه با آب ولرم برای زدودن گردوغبار از روی مو
شامپو زدن به موها همراه با ماساژ کف سر (البته نباید پوست سر را با ناخن خراشید)
آبکشی نهایی برای از بین بردن بقایای شامپو (بهتر است با آب ولرم باشد نه آب داغ)
موهای خیس را زیاد شانه نزنید چون باعث شکسته شدن آنها می‌شود.
میزان مصرف شامپو به بلندی موها و میزان آلودگی آنها بستگی دارد. کف شامپو باید همه سطح مو را بپوشاند.
به تعویض هر چند وقت یکبار شامپو نیاز نیست! اگر شامپو مشکلی برایتان ایجاد نمی‌کند و باعث تجمع آلودگی روی پوست و مو نمی‌شود، لازم نیست عوض شود.
یکبار شستشو برای آقایان و افراد با موهای کوتاه، کافی است اما خانم‌های با موی بلند شاید به 2 بار شستشو نیاز داشته باشند.
اگر قرار است از نرم‌کننده استفاده شود، بهتر است آن را مجزا، بعد از شامپو کردن، روی موها بزنید و بعد از چند دقیقه آبکشی کنید، مگر اینکه موهایتان چرب باشد که در‌این‌صورت بهتر است از شامپوهای حاوی نرم‌کننده(2 در 1) استفاده کنید.

ویژگی شامپوی نوزادان
این شامپوها مواد تحریک‌کننده کمتری دارند و چشم نوزادان را اذیت نمی‌کنند یعنی pH (اسیدیته) شامپو طوری تنظیم شده که چشم را نمی‌سوزاند. به‌علاوه، در آنها از مواد پاک‌کننده ضعیف‌تری استفاده می‌شود به همین دلیل علاوه بر نوزادان، در مواقع خاص که موها یا پوست سر حساس هستند، بزرگسالان نیز می‌توانند از آنها استفاده کنند.

4 نکته درباره شامپوی ضدشوره

از شامپوهای ضدشوره باید به‌طور روزانه یا یک روز در میان استفاده شود. بعد از کنترل شوره سر نیز مصرف آنها به هفته‌ای 2 بار می‌رسد.
بهتر است شامپو را خوب کف سر ماساژ دهید. سپس 10-5 دقیقه صبر کنید تا اثرگذاری آن کامل شود و بعد آبکشی کنید.
اگر چند هفته بعد از مصرف این شامپوها باز هم شوره روی سر خود مشاهده می‌کنید، با پزشک متخصص پوست مشورت کنید. شاید به شامپوهای ضدشوره قوی‌تر نسخه‌ای یا درمان با لوسیون‌های دارویی نیاز داشته باشید.
اگر حس کردید این شامپو بعد از مدتی شوره سر را به خوبی رفع نمی‌کند، لازم است شامپوی خود را عوض کنید.

سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه

newspub · 25 دسامبر 2014

با افزایش سن، بسیاری از افراد مبتلا به دردهای ستون فقرات می‌شوند. گردن انسان شامل ۷ مهره است که بعد از کمر، شایع‌ترین مفاصل مستعد آرتروز، ساییدگی و کاهش فاصله و فتق دیسک محسوب می‌شود.

عوامل متعددی باعث ایجاد درد در گردن و متعاقب آن دردهای تیرکِشنده در دست‌ها می‌شود. از جمله این عوامل، التهاب بافت‌های نرم اطراف مفصل‌های مهره‌ای خشکی مفاصل، وضعیت نامناسب سر و شانه‌ها، تغییر شکل مهره‌ها به طور اولیه یا ثانویه، آرتروز، دیسک و بیماری‌های ناشی از گرفتگی‌های عضلانی، و کشیدگی‌های لیگامانی است.

گردن درد در اثر علت‌های مختلفی مثل فعالیت و کار، آسیب‌ها، برخی از بیماری‌ها پدید می‌آید. اغلب گردن دردهائی که در اثر فعالیت ایجاد می‌شوند، بعلت حرکات تکراری و طولانی مدت عضلات گردن، تاندون‌ها، لیگامان‌ها، استخوان یا مفاصل هستند. کشیدگی بیش از حد عضلات، آسیب لیگامان‌ها، اسپاسم عضلات یا التهاب مفاصل گردن نیز از جمله علل این مشکلات بشمار می‌روند.

معمولا گردن درد‌ها در دو مقطع زمانی بروز می‌کنند:

افراد بین سن ۲۰ تا ۴۰ سالگی که اکثرا کارمند هستند و بنا به ارگونومی محیط کارشان دچار دردهای گردن می‌شوند.
بعد از ۵۰ سالگی که به دلیل افزایش سن رخ می‌دهد و فرد دچار دیسک گردن شده است.

درد ناشی از دیسک گردن، به دو شکل بروز می‌کند:

درد مکانیکی دیسک گردن:

این نوع درد، موضعی است و در خود ستون‌فقرات احساس می‌شود یا اینکه خیلی نزدیک مهره‌هاست. بیمار هنگام صبح و برخاستن از خواب، دردی احساس نمی‌کند و به‌تدریج و با افزایش فعالیت روزانه، بر شدت آن افزوده می‌شود به طوری که شب‌هنگام به اوج خود می‌رسد.

درد انتشاری دیسک گردن:

دردهای ریشه‌ای یا انتشاری معمولا در ناحیه دست احساس می‌شوند یعنی می‌توانند در شانه، بازو، ساعد و کف دست باشند.

این نوع درد در بالای دست به صورت احساس برق‌گرفتگی و کوفتگی است و هرچه بیشتر به نوک‌انگشتان نزدیک‌تر می‌شویم، از میزان آن کاسته و علایم بی‌حسی آشکار می‌شود یعنی وقتی بین انگشت سبابه و شست بیمار کاغذی قرار می‌دهیم، به‌راحتی می‌توانیم کاغذ را از بین انگشتانش خارج کنیم.

پزشک از روی انگشت بی‌حس‌شده می‌تواند پی ببرد که آسیب به کدام ریشه عصبی وارد شده مثلا بی‌حسی انگشت وسط به معنای صدمه روی ریشه هفتم و بی‌حسی انگشت کوچک، نشانه صدمه به ریشه هشتم گردن است.

علائم دیسک گردن
مهم‌ترین علامت این بیماری درد است. درد معمولا در پشت سر، پشت گردن و پشت هر دو کتف حس می‌شود. در صورتیکه به ریشه عصبی فشار وارد شود علائم فشار به عصب هم وجود خواهد داشت. علائم دیسک گردن عبارتند از:

درد: که به صورت تیر کشنده به شانه، بازو، ساعد و دست انتشار پیدا می‌کند.
اختلال حسی: بر حسب اینکه کدام ریشه عصبی در گردن تحت فشار قرار بگیرد قسمت‌های متفاوتی از اندام فوقانی و دست ممکن است دچار کاهش حس، خواب رفتگی و گز گز شود.
اختلال حرکتی: بر حسب اینکه کدام ریشه عصبی در گردن تحت فشار قرار بگیرد عضلات متفاوتی در اندام فوقانی و گردن دچار کاهش قدرت می‌شوند. در صورت مزمن شدن بیماری، ممکن است عضله مربوط به عصب مورد نظر دچار لاغری شود.

درمان دیسک گردن
برای درمان بدون دیسک گردن از روش‌های زیر استفاده می‌شود:

گردنبند طبی:
این گردنبند‌ها حرکات گردن را قدری محدود می‌کنند و به عضلات گردن اجازه می‌دهند مدتی استراحت کنند و این موجب می‌شود فشار به ریشه‌های عصبی کمتر شود. نکته مهم اینست که این گردنبند‌ها نباید به مدت طولانی بسته شوند چون موجب ضعیف شدن عضلات گردن و بد‌تر شدن وضعیت بیمار می‌شود.

فیزیوتراپی:
فیزیوتراپی می‌تواند با انجام دادن نرمش‌های طبی مخصوص برای افزایش قابلیت انعطاف گردن و تقویت عضلات گردن به رفع علائم دیسک گردن کمک کند. گاهی اوقات از کشش سر و گردن هم برای کاهش علائم استفاده می‌شود.

دارو:
پرشک معالج از داروهای ضد التهابی مثل بروفن و ناپروکسن، داروهای شل کننده عضلات و گاهی اوقات از تزریق مستقیم کورتیکوستروئید در اطراف ریشه‌های عصبی برای کاهش مشکلات بیمار استفاده می‌کند.

تزریق کورتیکواستروئید:
در صورتی که اقدامات فوق نتواند موجب کاهش مشکلات بیمار شود تزریق کورتیکواستروئید در فضای اپیدورال روش بعدی درمان است. این تزریق به توسط متخصصین انجام می‌شود

جراحی:
در صورت عدم پاسخ درمانی مناسب به روش‌های ذکر شده و یا در مواردی که بیمار از نظر حرکتی دچار فلجی شده باشد از روش‌های جراحی برای درمان دیسک گردن استفاده می‌شود

انجام ورزشهای گردن:
باعث تقویت عضلات گردن و افزایش انعطاف پذیری آن‌ها شده باعث تسهیل وتسریع تغذیه دراین ناحیه می‌گردد.

عوامل بروز آرتروز گردن
عوامل متعددی در روند بیماری آرتروز موثرند. عواملی مثل جنسیت،‌نژاد، وراثت یا نحوه زندگی افراد و چاقی. بیماری آرتروز بیماری است که در آن سطح مفصل یا‌‌ همان غضروف به شدت آسیب دیده و تا حد زیادی از بین رفته است، به همین جهت چرخش یا حرکت استخوان روی مفصل با درد شدید همراه است.
دیسک در بین مهره‌های گردن یک ساختمان جذب کننده فشار و شوک است. دیسک بین مهره‌ای معمولاً با افزایش سن پیر می‌شود. خشک و چروکیده شده و خاصیت الاستیک خود را از دست می‌دهد. ارتفاع آن کم می‌شود و همین امر موجب می‌گردد مهره‌ها به یکدیگر نزدیک شده و فاصله آن‌ها کم شود. با کم شدن فاصله بین مهره‌ها فشار زیادی روی مفاصل بین مهره‌ای وارد می‌شود که این خود موجب آرتروز یا سائیدگی این مفاصل می‌شود.

چند نکته درباره راههای تسکین درد
استفاده از گردنبند طبی:
برای کاهش درد استفاده از گردن بند طبی در کوتاه مدت مفید است اما در طولانی مدت راه مناسبی نیست و برای مدت بیش از چند روز کاملا مضر است و موجب ضعیف شدن عضلات گردن می‌گردد.

تصحیح وضعیت بدن:
شیوه نشستن. ایستادن. حالت قرار گیری در هنگام فعالیت انجام ورزش بطور روزانه در بهبود این درد بسیار موثر است جهت تسکین دردهای گردنی توصیه می‌شود ورزش‌های کششی انجام دهند. و از انجام ورزش‌هایی که سبب بروز درد می‌شود جدا پرهیز کنید.

دانستنی‌های مفید دیگر:

همیشه گردن خود را چه در حالت ایستاده، نشسته، یا راه رفتن، صاف و عمود بر بدن نگهدارید به طوری که هیچ زاویه‌ای با بدن نسازد.
هرگز گردن خود را خم نکنید بلکه اگر لازم است صندلی خود را کوتاه‌تر کنید یا ارتفاع میز خود را بالا‌تر ببرید تا مجبور به خم کردن گردن خود نباشید. چرا که بسیاری از بیماری‌های گردنی ناشی از خم بودن گردن به مدت طولانی است. بنابراین حتی الامکان گردن خود را خم نکنید و اگر مجبور به این کارهستید، هر از چند گاهی گردن خود را صاف کنید.
از نرمش‌ها و حرکاتی که در آن‌ها مجبور به خم کردن گردن هستید دوری کنید.
اگر کارتان نشسته است و مجبور به خم کردن گردن خود هستید حتماً با یکی از دستانتان از وزن سرتان و فشار آن بر روی مهره‌های گردنی بکاهید تا کمتر دچار صدمات گردنی شوید. شانه‌ها و عضلات اطراف را تقویت نمایید، چرا که با افزایش قدرت و تحمل این عضلات، فشار کمتری روی مهره و دیسک‌های بین مهره‌ای وارد می‌شود.

newspub · 27 دسامبر 2014

مشغول ورق زدن کتابی در یکی از فروشگاه‏های عرضه لوازم فرهنگی بودم که پرسش خانمی از فروشنده توجهم را به خود جلب کرد: «آقا سی‏دی… که در تلویزیون تبلیغ می‏کنند، دارید؟» فروشنده پاسخ داد: «نه خانم! چند روز پیش آوردیم ولی تمام شد. پیامک بزنید خودشان برایتان می‏فرستند.» سی‏‏دی مورد نظر را می‏شناختم زیرا بارها تبلیغات آن را در تلویزیون دیده بودم که با هیجان خاصی والدین را برای افزایش هوش فرزندانشان به خرید آن ترغیب می‌کند. پرسشی در ذهنم نقش بست که شاید پرسش شما هم باشد: آیا این برنامه‏ها قابل اعتمادند؟ دکتر نسرین امیری، روان‌پزشک کودک و نوجوان و عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی به این پرسش پاسخ داده است.

نظر شما در مورد استفاده از سی‏دی‏های آموزشی که بارها در تلویزیون شاهد تبلیغ آنها بوده‏ایم، چیست؟
متاسفانه این روزها والدین فقط به دنبال راهی یا روشی برای بالا بردن هوش کودکانشان هستند در حالی که کودکان از هوش عقلانی لازم برخوردارند. ما علاوه بر هوش عقلانی، مقوله‏های دیگری به نام هوش هیجانی و هوش معنوی هم داریم که باعث رضایتمندی بیشتر و حتی کسب موفقیت‏های مهم در زندگی می‏شوند.‏ وقتی سعی می‏کنیم هوش عقلانی را ارتقا بدهیم، عملا از پرورش هوش هیجانی بازمی‏مانیم، مثلا احتمالا رابطه‏های اجتماعی کودکی که مدام درحال انباشت اطلاعات ذهنی است کاهش یافته و میزان آموزش کودک در مورد هیجان‌ها و ارتباط‌ها که در بطن واقعی دنیا و روابط انسان‏ها وجود دارد، کمتر خواهد شد. در حالی که ثابت شده هوش هیجانی ارتباط بیشتری با موفقیت انسان‏ها دارد بنابراین وقتی فریب تبلیغات را می‏خوریم، به نوعی به فرزندانمان صدمه می‏زنیم و آنها را از موفقیت دور می‏کنیم.

در این‌باره کار علمی خاصی هم انجام شده است؟
چند سال پیش سازمان ملل فرضیه‏ای مطرح کرد مبنی بر اینکه اگر ارتقای هوش عقلانی باعث بهتر شدن زندگی شود، نفرات اول دانشگاه‏های معتبر دنیا باید خوشبخت‏ترین انسان‏ها در جوامع باشند. سپس براساس این فرضیه، تمام افرادی که در سطح دنیا جزو باهوش‏ترین دانش‏آموزان یا دانشجویان بودند، بررسی کرد و از آنها آزمون رضایتمندی از زندگی گرفت. نتایج واقعا شگفت‏آور بودند؛ نه‌تنها این افراد رضایت زیادی از زندگی‏شان نداشتند، بلکه اتفاقا آدم‏های اثرگذاری هم در دنیا نبودند و ارتباطات اجتماعی‏شان کمتر از سایر افراد بود.

چرا برخی والدین در حد وسواس‏گونه‏ای به فرزندشان فشار وارد می‏کنند تا هوش او را ارتقا دهند؟
برای پاسخ به این پرسش باید والدین را ارزیابی کنیم تا ببینیم چه نقص و اشکالی در آنها وجود دارد که سعی می‏کنند فرزندشان با همه فرق داشته باشد. گاهی هویت انسان‏ها هنگام شکل‏گیری از عوامل مختلفی مثل تحقیر یا برعکس بها دادن زیاد و بیش از اندازه تاثیر می‏گیرد و باعث می‏شود فرد فکر کند از زنجیره انسانی سایر آدم‏ها جداست بنابراین فرزندش نیز با فرزندان دیگران متفاوت است. به عبارت دیگر، زمانی هویت این افراد شکل گرفته که میزان رضایتمندی آنها از زندگی و اعتماد به‌نفسشان در حد بسیار پایینی قرار داشته است. به‌همین‌دلیل چون خودشان به موفقیت‏هایی که در نظر داشته‏اند نرسیده‏‏اند، فرزندانشان را به انجام همه آن کارها ترغیب می‏کنند تا ناکامی‏های گذشته‌شان جبران شود؛ چه دوست داشته باشد یا نداشته باشد.

در چنین شرایطی فرزندان دچار چه مشکلاتی می‏شوند؟
از زندگی طبیعی محروم و به انجام فعالیت‏هایی وادار می‏شوند که در واقع برای رفع نواقص و مشکل‌های والدینشان است.

آیا میزان هوش کودکان هم با استفاده از این روش‏ها افزایش پیدا می‏کند؟

نتایج تحقیقات نشان می‏دهد برای ارتقای هوش کودکان عقب‌مانده ذهنی یا کودکانی با هوش عقلانی متوسط رو به پایین، باید کارهای آموزشی زیادی انجام دهیم. در نهایت فقط می‏توانیم 10 واحد تست‏ها را تغییر دهیم و آنها را بالاتر ببریم.

از این 10 واحد، مثبت و منفی 5 واحد هم می‏تواند کم و زیاد شود بنابراین به نظر می‏رسد با کارهایی که برای ارتقای هوش این کودکان انجام می‏دهیم، در یک دور باطل قرار می‏گیریم زیرا ما فقط سرعت پاسخ‏دهی بچه‌ها را به مسائل افزایش می‏دهیم نه هوش آنها. آنچه رخ می‏دهد، رشد حافظه است نه رشد هوش.

چه باید کرد؟
والدین باید فضای مناسبی برای کودکان فراهم کنند تا خلاقیتشان از حالت بالقوه به بالفعل برسد. درست مانند اینکه شما نور، آب، خاک و دمای مناسب برای یک گیاه را فراهم کنید، سپس منتظر بمانید براساس ژنتیک و عوامل بسیاری که در خود دارد، رشد کند و گل بدهد. کودکان ما هم مانند همین گل هستند. والدین باید آنها را از نظر تغذیه‏ای، فضای آموزشی مناسب، عشق و محبت، ارتباط با دیگران به‌خصوص همسالان و… تامین کنند. تربیت سختگیرانه، آینده فرزندان را با مشکل مواجه خواهد کرد.

از برقراری ارتباط‏های اجتماعی ناتوان می‌مانند و در ازدواج شکست می‏خورند. همین مسائل است که آمار طلاق کشور را در چند سال اخیر به 50 درصد در 4 سال اول زندگی افزایش داده است. هر چند که بسیاری از همین زوج‏ها هوش عقلانی بالایی هم داشته ‏اند.

سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه

newspub · 31 دسامبر 2014

معمولا بعد از یک روز کاری سخت احساس خستگی تمام بدن را میگیرد. خیلی از افراد برای رفع خستگی به حمام میروند و برخی دیگر خواب را ترجیح میدهند اما در این بین افرادی هم ماساژ میگیرند تا از این طریق خستگیشان را برطرف کنند. در بیشتر نقاط دنیا، افرادی هستند که با روش‌های مختلف این کار را انجام میدهند، به‌خصوص در کشورهایی مثل تایلند یا هند که این کار بسیار رواج دارد. با دکتر عباس راثی، متخصص پوست و عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم‌پزشکی تهران درباره مزایا و معایب ماساژ گفت‌وگو کرده‌ایم.

ماساژ چقدر میتواند در رفع خستگی موثر باشد؟

وجود استرس‌ها و هیجان‌های ناشی از زندگی روزمره، باعث میشود عضلات خسته و سفت ‌شوند و قرار گرفتن در محلی ساکت و آرام و ماساژگرفتن باعث ایجاد آرامش میشود. همچنین چنانچه درد و ناراحتی فرد با حرکات ماساژ برطرف شود، از نظر روانی تاثیر بسیار مهمی به جای میگذارد.

آیا ماساژ میتواند در بهبود بیماریها نیز تاثیر بگذارد؟
بله، بررسیها نشان میدهد ماساژدرمانی در رفع بسیاری از دردها تاثیر دارد؛ از جمله کمردرد و سردرد. ماساژ دادن، مغز را به تولید آندورفین تحریك میكند و اعتماد به‌نفس بیماران را با تشویق آنها برای مقابله موثر با درد افزایش میدهد.

این کار از چه زمانی در دنیا باب شده است؟
ماساژ در گذشته بین ایرانیها، یونانیها، چینیها و ژاپنیها بسیار مرسوم بوده است. از دانشمندان و اطبای قدیمی که از تکنیک‌های ماساژ استفاده میکردند، میتوان به بقراط و ابوعلیسینا اشاره کرد. امروزه نیز از ماساژ با اهداف مختلف و به شکل وسیع و گسترده‌ای استفاده میکنند و به‌ویژه در درمان دردهای عضلانی و مفصلی جایگاه ویژه‌ای نسبت به سایر روش‌های درمانی دارد و همچنین در توانبخشی و بازتوانی بیماریهای مختلف به شکل خاصی به کار میرود.

آیا انجام این کار میتواند باعث بروز مشکل شود؟
بله، ماساژ گرفتن همان‌قدر که خوب است، ممکن است عوارضی هم داشته باشد؛ مثلا امکان انتقال برخی بیماریهای عفونی، زگیل‌ها و تبخال‌ها از این طریق وجود دارد. به همین علت توصیه میکنم فردی که میخواهد ماساژ بگیرد، حتما با خود ملحفه و وسایل شخصی داشته باشد تا انتقال بیماری به حداقل برسد. افرادی که سابقه بیماریهای پوستی مثل قارچ، تبخال یا حتی بیماریهای انگلی دارند بهتر است از گرفتن ماساژ صرف‌نظر کنند چراکه این کار در بهبود حالشان هیچ تاثیری ندارد و با این کار ناقل بیماریشان به دیگران هم میشوند.

توصیه‌تان به ماساژورها؟
این افراد باید حتیالمقدور از دستکش‌های یکبار مصرف و استریل استفاده کنند. البته انجام دادن این کار با دستکش خیلی سخت است اما این روش بهداشتی تر و مطمئن‌تر است.

آیا ماساژدرمانی در جوان کردن پوست موثر است؟
اگر فردی هیچ بیماری پوستی در صورت خود نداشته باشد، ماساژدرمانی با بهبود جریان خون و جریان لنف و مهم‌تر از آن با ایجاد آرامش در عضلات صورت و روان فرد، میتواند به‌عنوان یک اقدام مکمل در کنار توصیه‌های پزشکان متخصص، کارایی داشته باشد ولی نباید انتظار معجزه از آن داشته باشید.

آیا هر فردی میتواند این کار را انجام دهد؟
نه! چون این کار قواعد و اصول خودش را دارد. البته ماساژ معمولی صورت یا سایر اعضای بدن در منزل قابل‌انجام است، ولی اگر دنبال یک ماساژ اصولی و موثر هستید، بهتر است این کار توسط افراد ماهر و مجرب انجام شود.

توصیه‌تان به افرادی که ماساژ میدهند چیست؟
دست‌هایشان را در آب ولرم بگذارند و از کرم‌های مرطوب‌کننده استفاده کنند. اگر از دستکش استفاده کنند، پوست دستشان کمتر آسیب خواهد دید.

چرا بعضیها پس از گرفتن ماساژ احساس درد دارند؟
آنهایی که از ماساژهای مختلف استفاده میکنند، هدفشان هرچه باشد مسلما ایجاد درد و ناراحتی نیست. در حالی که خیلی وقت‌ها چنین اتفاقی میافتد و به دلیل ماساژ نادرست و غیرعلمی یا ارائه ماساژ برای افرادی که نباید از این خدمات استفاده کنند، افراد دچار دردهای عضلانی یا مشکلات دیگری میشوند. اگر فردی که ماساژ میدهد، نسبت به عضلات و ساختار بدن آگاهی نداشته باشد، ممکن است باعث درد و ناراحتی او شود. این موضوع به‌خصوص برای کسانی که در دوران سالمندی هستند و ممکن است دچار پوکی استخوان یا ضعف عضلات باشند، باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد. چون برای این گروه حتما باید با توجه به توان عضلانی، اسکلتی فرد، شدت و فشار ماساژ تعیین شود.

سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه

newspub · 9 ژانویه 2015

شاید شما هم جمله‌هایی مانند اینکه «اصلا **** نمی‌گیرم چون هر‌بار **** می‌گیرم چاق‌تر می‌شوم» یا «چه بخورم که لاغر شوم» را شنیده باشید. اینها از رایج‌ترین حرف‌هایی هستند که از زبان افراد مبتلا به اضافه وزن می‌شنویم و کاملا واضح است که همگی یک هدف را دنبال می‌کنند؛ رژیمی که در آن ممنوعه‌ها، ممنوع نباشد.

بیشتر ما دوست داریم هر‌چه می‌خواهیم بخوریم و در عین‌حال وزنمان پایین بیاید و تناسب اندام داشته باشیم. می‌گویید نمی‌شود؟ دکتر جان فیلیپ زرماتی، نویسنده کتاب

«کاهش وزن بدون ****» عقیده‌ای متفاوت دارد. مهمان میزگرد این هفته ما، خانم ساناز، یکی از طرفداران **** دكتر زرماتی است. برای اطلاعات بیشتر بهتر است كه این مطلب را تا انتها بخوانید.

کتاب بخوان، لاغر شو!
دکتر جان فیلیپ زرماتی، متخصص تغذیه‌ای است که همراه با دکتر آپفلبوم، روان‌شناس، در فرانسه انجمنی به نام «تفکر روی چاقی و اضافه وزن» دایر کرده‌اند. فعالیت این انجمن مبارزه با انواع ****‌ها و سوق دادن مردم به سمت میل‌گرایی و رسیدن به وزن متناسب با قد است نه وزنی که اطرافیان به فرد دیکته می‌کنند. براساس تئوری دکتر زرماتی، باید با مواد غذایی و بدن خودمان آشتی کنیم تا به وزن ایده‌آل برسیم. دکتر زرماتی، نویسنده كتاب‌های بسیاری از جمله «لاغر شدن بدون ****» یا «آیا لاغری بدون چاقی مجدد ممکن است؟» است كه سوژه «میزگرد تغذیه» این شماره نیز به كمك آن وزنش را پایین آورده است.

خانم ساناز که با پیروی از توصیه‌های کتاب «کاهش وزن بدون ****» 15 کیلوگرم وزن كم كرده، می‌گوید:

فقط وقتی گرسنه‌اید، غذا بخورید
چطور وزن کم کردید؟
2 سال پیش با قد 160 سانتی‌متر تقریبا 100 کیلوگرم وزن داشتم. چند بار **** گرفتم، لیپولیز کردم و حتی با طب‌سوزنی تلاش کردم وزنم را پایین بیاورم اما فایده‌ای نداشت.

هر‌بار **** می‌گرفتم، اتفاقا به چند مهمانی و جشن تولد و عروسی دعوت می‌شدم و به جای آنکه نخورم، چند برابر می‌خوردم. چند وقتی بود که کلا **** را کنار گذاشته بودم تا اینکه در نمایشگاه بین‌المللی کتاب‌های خارجی، کتابی دیدم با عنوان «کاهش وزن بدون ****». من مترجم زبان انگلیسی هستم و فکر کردم این کتاب برای بسیاری از افراد می‌تواند جذاب باشد به‌همین دلیل آن را خریدم. کتاب روش لاغری به روش دکتر زرماتی را شرح می‌داد و به نظرم جالب بود. از روی همین کتاب تقریبا طی یک سال و نیم گذشته 15 کیلوگرم وزن کم کردم. البته هنوز هم راه طولانی‌ای در پیش دارم اما مطمئن هستم که به تدریج وزن اضافه‌ام کم می‌شود.

در مورد توصیه‌های مؤثر این كتاب بگویید.
بر‌اساس توصیه‌های این كتاب، ابتدا باید 10 روز میزان و محتویات غذاهایی را که می‌خورید و شرایطی که در آن غذا صرف شده (همراه چه کسی، چه ساعتی، کجا) و احساسی که در آن لحظه داشته‌اید، یادداشت کنید. بعد از این مدت متوجه می‌شوید در چه شرایطی و در چه حالت‌های روانی بیشتر مواد غذایی پر‌کالری مصرف می‌کنید و باید سعی کنید از قرار گرفتن در این شرایط خودداری کنید. موضوع مهم بعدی این است که شما فقط وقتی گرسنه‌اید اجازه غذا خوردن دارید و برای تفریح نباید غذا بخورید. رسیدن به این عادت به سرعت ممکن نیست. راه‌حل پیشنهاد شده در کتاب این است که آرام‌تر جویدن را امتحان کنید تا فرمان سیری به مغز سریع‌تر مخابره شود.

پس از شیوه این کتاب خوشتان آمد و آن را امتحان کردید.
بله، در واقع **** نگرفتم بلکه به نکته‌ها و قوانینی که در کتاب آمده بود، پایبند شدم. مثلا بخشی از کتاب به این موضوع می‌پرداخت که فقط وقتی گرسنه‌اید باید غذا بخورید و به محض آنکه احساس سیری کردید، از غذا خوردن دست بکشید. این کار ابتدا برایم سخت بود چون وقتی حوصله‌ام سر می‌رفت، خسته بودم، عصبی می‌شدم و … در یخچال یا کابینت را باز می‌کردم و چیزی می‌خوردم اما بعد از مدتی مقاومت و پیروی از این کتاب، غذا خوردن هنگام گرسنگی برایم عادت شد.

البته برای این موضوع هم راه‌حل پیشنهاد شده بود. مثلا گفته شده بود اگر تنقلات می‌خورید، آن را خیلی آهسته بخورید. من بستنی خیلی دوست داشتم و مثلا سعی کردم به جای در دهان بردن یک قاشق پر بستنی، فقط آن را مزه‌مزه کنم و در بلند‌مدت این روش جواب داد.

فقط با همین روش وزنتان پایین آمد؟
بله و البته با رعایت مرحله آخر یعنی درمان روانی چاقی.

برای این درمان چه کردید؟
به روان‌پزشک مراجعه کردم و توصیه‌هایی برای درمان پرخوری عصبی گرفتم. مثلا گفتند هر ‌موقع عصبی‌ام می‌شوم، سرم را با کارهای دیگر گرم کنم یا اینکه در کابینت‌ها و یخچال را از کیک و کلوچه و سایر تنقلات پر نکنم و سعی کنم اگر می‌خواهم حتما چیزی بخورم، سراغ سبزی‌ها بروم. البته اوایل برایم خیلی سخت بود چون وقتی خسته یا عصبی یا ناراحت بودم، دوست داشتم حتما ماده غذایی شیرینی بخورم و دنبال بستنی و کیک می‌گشتم. وقتی مدتی این مواد‌غذایی را نخوردم، همه چیز خوب شد اما وقتی آنها را می‌خریدم به عادت قبل بر می‌گشتم. به همین دلیل تصمیم گرفتم تفننی و فقط وقتی با دوستانم بیرون هستم، شیرینی بخورم.

این **** عوارضی نداشت؟
پیروی از این روش لاغری چندان هم راحت نیست. مثلا گاهی پیش می‌آمد که ظهر گرسنه نبودم و ناهار نمی‌خوردم بعد مثلا ساعت 4 سر کلاس درس به شدت گرسنه می‌شدم و چون امکان غذا خوردن نداشتم، سردرد می‌‌گرفتم. البته به مرور یاد گرفته‌ام چه غذاهایی را از برنامه‌ام حذف کنم و چه چیزهایی بخورم که طولانی‌مدت احساس سیری کنم. مثلا قبلا وقتی گرسنه می‌شدم، ترجیح می‌دادم به جای غذا مثلا کیک و شیر بخورم اما بعد فهمیدم با این کار سریع‌تر گرسنه می‌شوم و به جای آن مواد غذایی سالم و سبزی‌ها را انتخاب کردم. الان تقریبا غذاهایم روغن کمی دارد و میل زیادی به خوردن میوه و سبزی دارم. تنقلات می‌خورم اما به اندازه. وقتی خیلی عصبی هستم، نیز پف‌فیل کم‌نمک و روغن می‌خورم. هیچ‌چیز حتی شیرینی و بستنی را کنار نگذاشته‌ام. هر از گاهی مواد غذایی مورد علاقه‌ام مثل شیرینی خامه‌ای یا بستنی می‌خورم اما شاید 3-2 ماه یکبار.

ورزش هم می‌کنید؟
بله، یوگا کار می‌کنم. در مقاله‌ای خواندم که یوگا نه‌تنها ذهن را آرام می‌کند، بلکه باعث لاغری هم می‌شود.

نگاه متخصص تغذیه

نظر دکتر محمدرضا وفا درباره **** سوژه «میزگرد تغذیه»

خوب جویدن غذا به کاهش وزن کمک می‌کند
نظر شما در مورد روش کاهش وزنی که در این کتاب به آن اشاره شده، چیست؟
هر عادتی که باعث بهبود شرایط تغذیه‌ای شود، خوب است. بر‌اساس نتایج مطالعات انجام شده، 70-60 درصد مشکل چاقی امروز به عوامل رفتاری وابسته است. اگر فردی می‌تواند با رفتار درست شیوه تغذیه‌ای خود را اصلاح کند، خوب است اما مشکل اینجاست که بیشتر مردم در مورد این مسائل اطلاع ندارند و شاید پشتکار لازم را هم نداشته باشند. مثلا شاید خیلی از افراد نمی‌دانند واقعا غذای پر‌کالری یعنی چه. اگر این اطلاعات درست به مصرف‌کننده برسد، به کمک تغییر در رفتار می‌توان به کاهش وزن افراد کمک کرد اما اگر اطلاعات کافی نباشد، کاهش وزن به این شیوه سخت است.

با این بخش ماجرا که وقتی گرسنه هستید باید غذا بخورید و به محض آنکه سیر شدید دست بکشید هم موافقید؟ نباید سر ساعت معینی غذا صرف شود؟
گرسنگی یک مسئله فیزیولوژیک است. فردی که چند ساعت غذا نخورد و قند خونش افت کند یعنی گرسنه است و نباید صبر کرد تا به این حد برسیم. اگر منظم غذا بخوریم، گرسنه نمی‌شویم اما از آن طرف هم نباید گول اشتها را خورد. اشتها مسئله‌ای روانی است یعنی ممکن است فرد کاملا سیر باشد اما از روی میل، به سمت دسر، بستنی و آبمیوه جلب شود. اشتها، تمایل به خوردن ماده غذایی است. اشتها را نباید به‌طور کل نفی کرد اما نباید تسلیم آن هم شد. باید منطقی با آن برخورد کنیم!

یعنی چه؟
یعنی اگر لیوانی آبمیوه بعد از ناهار به شما تعارف شد و میل داشتید، چون سیرید نباید تمام آن را بخورید اما برای فرو نشاندن میل و اشتها می‌توانید جرعه‌ای از آن بنوشید.

بستنی جزو آن دسرهای پر کالری است که باید از خوردنش اجتناب کنیم یا نه؟
اگر فردی در طول روز غذاهای پر‌کالری بخورد، باید از خوردن بستنی در آن روز خودداری کند یا اگر خورد، در روزهای دیگر موازنه کالری را برقرار کند تا دچار چاقی نشود.

آیا جویدن زیاد مواد غذایی هم راهی برای زودتر سیر شدن یا فرو نشاندن اشتهاست؟
خوب جویدن غذا خوب است و طولانی شدن زمان صرف غذا به ارسال پیام سیری به مغز کمک می‌کند اما همه مواد غذایی را نمی‌توان جوید. مثلا انواع دسرها راحت‌ خورده می‌شوند و اصلا نیازی به جویدن ندارند. از سوی دیگر، نمی‌توان خوردن آنها را طولانی کرد چون دسری مثل بستنی کیفیتش را از دست می‌دهد. در این موارد باید با اشتها با سیاست‌هایی که اشاره کردم، رفتار کرد.

رمز دیگر موفقیت خانم ساناز خالی کردن خانه از مواد‌غذایی پر‌کالری بوده است. نظر شما در این‌باره چیست؟
این کار کاملا درست است و افرادی که **** می‌گیرند یا می‌خواهند وزن کم کنند، بهتر است مواد غذایی ممنوعه یا آنهایی که باید کمتر مصرف کنند، اصلا در خانه انبار نکنند.

از سوی دیگر، کسانی که عادت به خوردن مواد غذایی شیرین دارند، سلول‌های چشایی‌شان تحریک می‌شود و مثل سایر افراد این مزه را حس نمی‌کنند و هربار مجبورند میزان شکر مصرفی را زیاد کنند. این موضوع در مورد سایر مزه‌ها هم صدق می‌کند. وقتی میزان مصرف این مواد پایین بیاید، حساسیت پرزهای چشایی به حالت قبل برمی‌گردد و حتی گاهی میل به خوردن شیرینی یا شوری زیاد در فرد از بین می‌رود.

این موضوع که خانم ساناز می‌گویند در برخی شرایط روانی میلشان به شیرینی بیشتر از همیشه است، نشانه افسردگی‌شان است؟
نه الزاما، در افراد افسرده میزان مصرف خوراکی‌های شیرین افزایش می‌یابد و چون علاقه‌ای به تحرک ندارند، اضافه وزن پیدا می‌کنند اما میل به شیرینی می‌تواند به دلیل عادت و تغییر حساسیت پرزهای چشایی هم باشد. اگر این خانم احساس می‌کنند افسرده‌اند، باید به روان‌پزشک مراجعه کنند اما در کل چون مسئله درمان چاقی مسئله تغییرات رفتاری است، بهتر است یک روان‌شناس که با مسائل رفتاری درمانی چاقی آشناست، در گروه درمان حضور داشته باشد.

نگاه متخصص مغز و اعصاب

بینایی و بویایی در حس سیری نقش دارند
دکتر مهدی مقدسی

دانشیار دانشگاه علوم‌پزشکی تهران

در مغز، غده‌ای وجود دارد به نام هیپوتالاموس که در القای حس سیری و گرسنگی دخیل است. وقتی این غده تحریک می‌شود، هورمونی ترشح می‌کند که باعث بروز حس سیری می‌شود. حتما می‌پرسید این غده چطور تحریک می‌شود؟ اولین راه تحریک، اتساع معده است. وقتی معده به دنبال خوردن غذا باز می‌شود، دستورات لازم برای القای حس سیری به هیپوتالاموس ارسال می‌شود تا هورمون مربوط ترشح شود. روش دیگر، جویدن طولانی غذاست. اگر به جای آنکه غذا را بعد از 3-2 بار جویدن قورت دهید، 10 بار بجوید و قورت دهید، حس سیری زودتر در شما بروز می‌کند. سایر حس‌ها مثل بینایی و بویایی نیز در القای حس سیری دخیل هستند. مثلا بسیاری از آشپزها موقع صرف غذا اشتهای کافی ندارند و احساس سیری می‌کنند یا فردی که برای صرف غذا بشقاب کوچک انتخاب و آن را پر می‌کند، زودتر از فردی که همان میزان غذا را در بشقاب بزرگی ریخته احساس سیری می‌کند. پس می‌توان به كمك روش‌هایی هیپوتالاموس را تحریک و سریع‌تر حس سیری را القاکرد. در افرادی که هیپوتالاموس به دلایلی مثل تومورهای مغزی آسیب می‌بیند یا محور هیپوتالاموس مختل است یا فرد مبتلا به کم‌کاری هیپوتالاموس است، این غده کار خود را به خوبی انجام نمی‌دهد. در شرایط اضطراب‌زا یا در مبتلایان به بیماری‌هایی مثل پرکاری تیرویید نیز حس سیری و گرسنگی در زمان درست القا نمی‌شود و مثلا فرد همیشه میل به خوردن غذا دارد و متوجه نمی‌شود چه زمان سیر می‌شود بنابراین افرادی که احساس می‌کنند همیشه گرسنه‌اند، بهتر است تحت‌نظر متخصص قرار بگیرند و بررسی شوند.

پرسشی از متخصص پوست

مشکل لیپولیز چیست؟
دكتر سیدمسعود داودی

دانشیار دانشگاه علوم‌پزشكی بقیه‌ا…

به کمک راهکارهایی مثل لیپولیز می‌توان چاقی موضعی را درمان کرد اما چاقی‌ای که از این طریق رفع می‌شود، قابل برگشت است و اگر فرد تغذیه یا شیوه زندگی‌اش را تغییر ندهد و تحرک نداشته باشد، دچار همان چاقی می‌شود. لیپولیز انواع مختلفی دارد؛ برخی به کمک امواج صوتی، برخی به واسطه حرارت یا سرما و برخی به کمک لیزر باعث رفع چربی می‌شوند. به نظر می‌رسد برای درمان چاقی موضعی ترکیبی از لیپولیز با گرما و لیزر می‌تواند موثر باشد. تنها مشکلی که در مورد لیپولیز وجود دارد، یکنواخت از بین نرفتن چربی‌هاست به همین دلیل توصیه می‌شود همراه با لیپولیز بیمار از دستگاه کویتیشن هم استفاده کند. بهتر است افراد ابتدا سعی کنند با **** و ورزش چربی‌های اضافه را بسوزانند و در نهایت برای چربی‌های مقاوم از لیپولیز یا لیپوساکشن کمک بگیرند. داشتن **** و انجام لیپولیزر همزمان ممکن است اما فراموش نکنید چربی‌هایی که به این روش برداشته می‌شود، قابل برگشت‌اند و فرد حتما بعد از درمان باید شیوه زندگی صحیحی را انتخاب کند.

پرسشی از متخصص پزشکی ورزشی

یوگا لاغر می‌کند؟
دکتر احمد باقری‌مقدم

عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم‌پزشکی اصفهان

یوگا از ورزش‌هایی است که به تمرکز نیاز دارد و فرد هنگام انجام آن برای حرکات ایزومتریک کالری می‌سوزاند اما انجام آن باعث چربی‌سوزی نمی‌شود. برای چربی‌سوزی فرد باید اکسیژن مصرف کند. فردی که نیم ساعت تا 45 دقیقه پیاده‌روی تند یا دو یا ورزشی پر‌تحرک انجام می‌دهد، یعنی مشغول ورزش هوازی است. این فرد حین ورزش نفس‌نفس می‌زند، ضربان قلبش بالا می‌رود و چربی می‌سوزاند اما یوگا ورزش هوازی نیست و باعث افزایش ضربان قلب نمی‌شود. در هر حال تحقیقاتی انجام شده که نشان می‌دهد یوگا باعث کاهش وزن می‌شود اما دلیل آن تاثیرات روانی یوگا بر فرد است. برخی کارها از نظر روانی بر اراده فرد برای لاغرشدن تاثیر می‌گذارند و یوگا نیز از جمله همین کارهاست.

سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه

newspub · 12 ژانویه 2015

حدود 7 درصد مردان و 4 درصد خانم‌ها در جوامع، دچار اختلال شخصیت خودشیفته هستند و حدس زده می‌شود در جامعه ما، ویژگی‌های خودشیفتگی (نه اختلال شخصیت خودشیفته)، به‌خصوص در مردان، خیلی بیشتر باشد.در واقع، بخش مهمی از مراجعات به مطب‌های روان‌درمانی و خانواده‌درمانی از آنجا شکل می‌گیرد که خانواده یا فرد در ارتباط با یک شخصیت خودشیفته آسیب دیده‌اند چون خودشیفته‌ها می‌توانند آسیب‌های زیادی به اطرافیانشان بزنند.

خودشیفتگی و خودمحوری یعنی چنان محو خودت باشی که توانایی همدلی با دیگران و درک احساسات آنها را پیدا نکنی. با تعریف ساده، فرد خودشیفته، آنچنان غرق در عشق خود است که نمی‌تواند عاشق دیگری شود. این آدم‌ها بسیار مغرور و خودمحور هستند و خود را بسیار کامل و بی‌نیاز از هر تغییری می‌بینند.

آنها خود را بسیار مهم می‌پندارند و دیگران را حقیر، کوچک و بی‌ارزش می‌شمارند. شخصیت خودشیفته و خودمحور، برای اینکه بتواند به خواسته‌های خود برسد، از بقیه بهره‌کشی و آنها را استثمار می‌کند. مثلا یک مرد خودمحور یا خودشیفته، سال‌ها بدون توجه به حقوق انسانی همسرش او را در شرایطی قرار می‌دهد که فقط از خودش اطاعت کند و بی‌چون و چرا تصمیم‌های او را بپذیرد بدون اینکه فکر کند در چنین شرایطی همسرش خوشحال است یا غمگین و ناراضی.وقتی هم همسر ابراز نارضایتی و ناراحتی ‌کند، مرد خودشیفته او را به ناسپاسی، حق‌نشناسی و حتی بیماری متهم می‌کند چون اصلا نمی‌تواند درک کند که رفتارش ممکن است باعث اضطراب، خشم یا غم همسرش شده باشد. گفت‌و گو و مذاکره با آدم‌های خودمحور بسیار مشکل است. آنها دنیا و مسائل را فقط از دید خود نگاه می‌کنند و نمی‌توانند به مسائل از دریچه نگاه دیگران بنگرند. نمی‌توانند فکر و درک کنند که امکان دارد فرد مقابلشان نظری غیر از نظر آنها داشته باشد.

خودشیفته‌ها کسانی که هم‌رای و هم نظرشان نباشند، یا دست‌کم می‌گیرند یا مسخره و تحقیر می‌کنند و اگر متوجه شوند که کسی با آنها موافق نیست یا از آنها انتقاد می‌کند، به شدت عصبانی می‌شوند یا امکان دارد حتی کینه‌اش را به دل بگیرند.

نکته جالب این است که خودشیفته‌ها همیشه ادعا می‌کنند پذیرای انتقاد دیگران هستند اما درواقع آنچه دوست دارند، به هیچ‌وجه انتقاد نیست. آنها دوست دارند مطمئن شوند کسی هیچ انتقادی نسبت به آنها ندارد، نه‌تنها هیچ انتقادی ندارد بلکه آنها را خیلی هم تحسین می‌کند بنابراین وقتی می‌خواهند از آنها انتقاد شود و ادعا می‌کنند انتقاد را دوست دارند، کافی است طرف مقابل در این تله بیفتد و انتقادی کوچک بکند؛ در این صورت امکان دارد تا مدت‌ها کینه او را به دل بگیرند.

از علل دیگر مختل شدن روابط بین فردی خودشیفته‌ها، این است که فقط با کسانی رابطه برقرار می‌کنند که از خودشان پایین‌تر باشند و شب و روز آنها را تحسین کنند. اگر با فرد برابر یا بالاتر از خود معاشرت کنند، این رابطه را دوست نخواهند داشت چون رابطه برابر برای آنها زجرآور است. آنها فقط رابطه‌ای را دوست دارند که در آن به شدت تحسین شوند بنابراین طبیعی است که بسیاری از دوستانشان را از دست می‌دهند. یک مثال دیگر روابط بین فردی خودشیفته‌ها این است که اینکه دیگران دوستشان داشته باشند برایشان کافی نیست. آنها فقط وقتی خوشحال و راضی هستند که دیگران تحسینشان کنند. درحالی که طبیعی است که در روابط بین فردی عادی‌مان چنین چیزی وجود ندارد که شب و روز یک نفر فقط از ما تمجید کند. انتظاری که ما از دوستان و اطرافیانمان می‌توانیم داشته باشیم این است که دوستمان داشته باشند نه اینکه مداحمان باشند بنابراین وقتی برای خودشیفته‌ها احساس دوست داشتن طرف مقابل کافی نیست، شروع به طرد دوستانشان می‌کنند و آنها را از دست می‌دهند.

خودشیفته‌های عاشق ممکن است اسیدپاش شوند!
وقتی یک خودشیفته عاشق کسی می‌شود، اصلا نمی‌تواند درک کند که این عشق دوطرفه باشد و طرف مقابل هم از او خوشش بیاید. این افراد فکر می‌کنند وقتی طرف مقابل این افتخار را پیدا کرده که آنها عاشقشان بشوند، حتما باید آن را با جان و دل بپذیرد و این عشق، هدیه بزرگی برای او است. به همین دلیل وقتی متوجه می‌شوند شخصی که به او ابراز عشق کرده‌اند، از آنها خوشش نمی‌آید، به شدت عصبانی می‌شوند و اصرار زیادی برای شروع رابطه می‌کنند. اگر به وصال نرسند هم کینه شدیدی به دل می‌گیرند و حتی ممکن است به اسم دوست داشتن و عشق! اقدام به آزار و اذیت طرف مقابل کنند. متاسفانه موارد زیادی از اسیدپاشی در سال‌های اخیر دیده شده که در آنها مردهای خودمحور و خودشیفته، از اینکه زنی به ابراز عشق آنها پاسخ نداده، آنقدر عصبانی شده‌اند و آتش خشم در دلشان آنچنان برافروخته شده که اقدام به اسیدپاشی به‌صورت او کرده‌اند. مفهوم این عمل این است که اگر تو برای من نباشی، بهتر است تا آخر عمر عذاب بکشی.

به این عشق‌ها، عشق‌های نارسیسیستیک می‌گویند که در آنها عاشق فقط به آنچه خودش دوست دارد، فکر می‌کند. مگر می‌شود کسی را دوست داشت و به اسم عشق به صورتش اسید پاشید؟ عشق واقعی یعنی علاقه توام با احترام.

خودشیفتگی حسادت می‌آورد
نکته مهم در مورد شخصیت‌های خودشیفته این است که روابط بین‌فردی آنها به شدت مختل است. آنها روابط خوبی با افراد خانواده، دوستان، افراد همجنس و غیرهمجنس، همکاران و… ندارند. معمولا افراد خانواده آنها را خودخواه توصیف می‌کنند؛ فردی که فقط در فکر چیزی است که خودش می‌خواهد به آن برسد و هیچ توجهی به امکانات و محدودیت‌های خانواده ندارد. مثلا پسری به 28-27 سالگی می‌رسد و درحالی که در خانه نشسته و کاری انجام نمی‌دهد، مرتب به پدر و مادر اعتراض و گله می‌کند که شما برای من مغازه نخریدید، به من پول کافی نمی‌دهید، برای من کار پیدا نمی‌کنید، به من توجه ندارید و… درحالی که باتوجه به سنش به اندازه کافی بالغ و توانا هست که خودش بتواند این کارها را انجام دهد.

این افراد در روابط خانوادگی همیشه مدعی‌اند و بخش زیادی از انرژی خانواده را صرف خود می‌کنند و به حقوق خواهران و برادرانشان توجه ندارند. با وجود اینها، همیشه ناراضی‌اند که قدر آنها را نمی‌دانند.

یک علت دیگر مختل شدن روابط بین فردی این افراد، حسادت بسیار شدید است. حسادت یک حس طبیعی است که در همه آدم‌ها کم و بیش وجود دارد اما حسادت این افراد، شدید، بیمارگونه و در بعضی مواقع فلج‌کننده است به نحوی که مثلا وقتی متوجه شوند شخصی مورد تحسین واقع شده یا به موقعیتی دست پیدا کرده، بدون اینکه بخواهند واکنش طبیعی بروز دهند و تلاش کنند که خودشان هم تحسین دیگران را به دست بیاورند و به مدارج علمی یا توانمندی مالی و… برسند، به شدت حسادت می‌کنند و…

سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه

newspub · 14 ژانویه 2015

مردم معمولا اگر احساس بیماری و کسالت نکنند آنتی‌بیوتیک‌ نمی‌خورند اما بسیاری از آنها به‌رغم عدم نیاز بدنشان از انواع مکمل‌های ویتامینی استفاده می‌کنند.

در حالی که در بیشتر مواقع تنها عوارض مصرف بی‌رویه و غیرضروری ویتامین‌ها هدر دادن پول است و ویتامین مازاد بدن به راحتی از راه ادرار دفع می‌شود اما مصرف میزان افراطی ویتامین‌های غیرضروری با پیامدهای جدی برای سلامتی همراه است. گاهی افراد با این سوال روبه‌رو می‌شوند که آیا مصرف زیاد مکمل‌های ویتامینی می‌تواند کشنده هم باشد؟

مدیکال دیلی دراین‌باره منتشر کرد؛ ویتامین‌ها ترکیب‌های ارگانیکی به حساب می‌آیند که میزان محدودی از آنها برای سلامت بدن ضرورت دارد. بدن به‌طور معمول میزان ضروری آنها را از طریق **** غذایی دریافت می‌کند اما در برخی مواقع فرد با کمبود ویتامین‌ها مواجه می‌شود که البته تشخیص آن به عهده متخصص و پس از انجام آزمایشات لازم است.

«ماریسا پولئو»، متخصص تغذیه از پنسیلوانیا گفت: مصرف میزان زیادی از ویتامین‌ها و مکمل‌ها پیامدهای منفی به دنبال دارد. اگرچه بسیاری از ویتامین‌های قابل حل در آب زمانی که به میزان زیادی مصرف شوند دفع می‌شوند اما انواع دیگر آنها در بدن باقی می‌مانند. این ویتامین‌ها می‌توانند سمی شوند و عوارض جانبی جدی برای بدن داشته باشند. عوارض مصرف بی‌رویه برخی از پرمصرف‌ترین ویتامین‌ها به شرح زیر است:

آهن
کم‌خونی، بیماری‌ای است که به دلیل نبود میزان کافی گلبول‌ قرمز در خون به وجود می‌آید. گلبول‌های قرمز مسئول رساندن اکسیژن کافی به بافت‌های بدن هستند. این کمبود در میان زنان شایع‌تر است و می‌تواند موجب بروز علایمی همچون خستگی و احساس کسالت شود. پزشکان به افراد توصیه می‌کنند خود اقدام به تشخیص این بیماری نکرده و به‌خصوص از خوددرمانی پرهیز کنند. مازاد آهن غیرضروری در بدن انباشته می‌شود و می‌تواند به سطح سمی افزایش پیدا کند. همچنین زیاده‌روی در مصرف آهن با گذشت زمان موجب تغییر رنگ پوست، بزرگ شدن کبد، درد شکمی، ریتم نامرتب قلب و عوارض دیگر می‌شود.

در زنان باردار مصرف میزان فزاینده‌ای از آهن شایع است. یک تحقیق در هند نشان می‌دهد مصرف بالای آهن در زنان سالم می‌تواند به مشکلاتی همچون تولد نوزاد با وزن پایین، تولد نوزاد نارس، رشد ناقص جنین منجر شود.

پزشکان به افراد توصیه می‌کنند به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن ٢٠ میلی‌گرم آهن مصرف کنند و مصرف میزان بیشتری از آن می‌تواند منجر به درد شکم، استفراغ، تند شدن نفس و حتی کما شود.

ویتامین C
این ویتامین بدون‌شک یکی از شناخته‌شده‌ترین و پرمصرف‌ترین انواع ویتامین‌ها به حساب می‌آید. کمبود ویتامین C موجب از دست رفتن دندان، آکنه،‌ خستگی و حتی مرگ می‌شود. همچنین مصرف ویتامین C می‌تواند با سرماخوردگی مقابله کند. توصیه می‌شود ویتامین C‌ مورد نیاز بدن از طریق مصرف مواد خوراکی حاوی آن تأمین شود. به گفته پزشکان مصرف پیش از حد ویتامین C خطری را متوجه فرد نمی‌کند. به‌طور معمول محدوده مصرف ویتامین C‌ حدود ٢٠٠٠ میلی‌گرم در نظر گرفته می‌شود. اگرچه مصرف زیاد این ویتامین کشنده نیست اما افرادی که در طول یک روز این میزان ویتامین را مصرف می‌کنند ممکن است دچار علایمی چون استفراغ، سردرد،‌ بی‌خوابی و ترش کردن شوند. هرچند مصرف بیش از ١٠٠٠ میلی‌گرم از این ویتامین نیز می‌تواند منجر به اسهال شود.

ویتامینA
این ویتامین به دلیل تاثیرگذاری بر قدرت بینایی شناخته شده است. همچنین به شکل‌گیری و حفظ سلامت پوست، دندان،‌ بافت اسکلتی و نرم بدن کمک می‌کند. بررسی‌ها حاکی از آن است افرادی که میزان کافی ویتامین A دریافت نمی‌کنند بیشتر مستعد بیماری‌های عفونی و اختلالات بینایی هستند. با این حال مصرف بیش از حد ویتامین A با عوارض جانبی همچون حالت تهوع، اسهال،‌ استفراغ، از دست رفتن اشتها، خستگی، سردرد، تاری دید، درد استخوان،‌ از دست رفتن مو و آسیب دیدن کبد همراه است. حتی مقدار زیاد آن در افراد سیگاری خطر بروز سرطان ریه را تشدید می‌کند. یکی از مشکلات مصرف بیش از حد ویتامین A‌ این است که میزان مازاد آن از بدن دفع نمی‌شود بلکه در کبد انباشت می‌شود.

مولتی ویتامین
بررسی‌ها نشان می‌دهد مصرف میزان بالایی از این نوع ویتامین‌ها برای سلامت خوب نیست. به‌طورکلی مصرف بیش از حد مولتی ویتامین ها به خودی خود خطرناک است حتی اگر به شکل مولتی ویتامین های پاستیلی میوه‌ای باشد که اغلب نیز برای اطفال تجویز می‌شوند.

بنابراین گاهی مصرف بدون کنترل و نظارت یک ویتامین ساده می‌تواند فرد را تا مرز کما ببرد و جان او را به خطر بیندازد. پس نوبت بعد اگر تصمیم گرفتید مکمل ویتامینی بخرید توصیه می‌کنیم برای این‌که سلامت خود را به خطر نیندازید حتما به یک متخصص مراجعه کرده و طبق تجویز او، ویتامین مصرف کنید.

سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه

newspub · 14 ژانویه 2015

جراحی های لیزری اصلاح عیوب انکساری چشم در افراد نزدیک بین، دوربین و آستیگمات استفاده می شود. تحقیقات جدید نشان می دهد که عمل های جراحی لازک و لیزیک به یک اندازه مفید می باشند. در هردو این جراحی ها از لیزر برای برداشتن لایه هایی از روی قرنیه و شکل دادن به آن استفاده می شود. در لازک (فوتوریفرکتیو کراتکتومی) این لایه برداری فقط در ناحیه خارجی قرنیه انجام می شود، به همین دلیل بعضی از مشکلات ایجاد شده در لایه برداری که در لیزیک رخ می دهد، در این نوع جراحی کم تر بوده، اما دوره بهبودی آن طولانی تر است و درد بیشتری هم بعد از جراحی در پی دارد.

بعضی از دکترها معتقداند لازک بهتر است، بعضی دیگر به لیزیک اعتقاد دارند، بهمین دلیل محققان دانشگاه ایلینویز شیکاگو تحقیقی انجام داده و به این نتیجه رسیدند

که هر دو جراحی ها ایمن، کارا و قابل پیش بینی بوده، هرچند چشم هایی که با لازک عمل شده اند دید بهتری داشتند، اما تغییر آنقدر ناچیز است که بیماران قادر به تشخیص نمی باشند.

مزایای استفاده از لیزیک کدام اند؟

تاثیر گذار است! دید را تصحیح می کند. حدود 96 درصد بیمارانیکه عمل لیزیک انجام می دهند از نتیجه آن راضی هستند.
بدلیل استفاده از قطره های بی حس کننده، درد بسیار کمی به همراه دارند.
دید فورا و یا یک روز بعد از لیزیک بهبود می یابد.
نیازی به بانداژ و بخیه بعد از عمل نمی باشد.
سالهای بعد از عمل هم درصورتیکه دید تغییر کرد می شود از اصلاح دید استفاده نمود.
بعد از عمل لیزیک، اکثر بیماران کاهش محسوسی در نیاز خود به عینک و لز داشته و بیشترشان از لنز استفاده نمی کنند.

معایب استفاده از لیزیک چیست؟

تغییرات صورت گرفته در قرنیه قابل بازگردانی نیست.
لیزیک عملی پیچیده می باشد. ممکن است هنگام لایه سازی توسط پزشک آسیب هایی دائمی که برروی دید تاثیر بگذارد ایجاد شود.

مزایای استفاده از لازک کدام اند؟

عوارض ناشی از ساختن و دوباره وصل کردن لایه در قرنیه وجود ندارد.
عمل جراحی لازک کم تر از لیزیک باعث خشکی چشم می شود.

معایب استفاده از لیزیک چیست؟

طولانی تر بودن دوره بهبود نسبت به لیزیک. خیلی از بیماران لازکی تا یک یا دو هفته بعد از عمل جراحی بهبود کامل نمی یابند.
لازک نسبت به لیزیک می تواند باعث درد و ناراحتی بیشتری شود. اکثر بیماران لازکی معتقداند درد آن حدود یک تا دو روز بعد از عمل طول می کشد.
بعد از جراحی بیماران باید برای 3 تا 4 روز از بانداژ برای جلوگیری از برخورد پلک ها با ناحیه جراحی شده استفاده نمایند.
بیماران بیاد از قطره های موضعی استروئیدی چندین هفته بیشتر از مدت مشابه در جراحی لیزیک استفاده نمایند.

سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه

مطالب علمي در زمينه طب و پزشكي ، اخبار پزشكي ، مقالات

کاربر تازه وارد

Registered User

Registered User

کاربر قدیمی پرشین تولز

Registered User

Registered User

Registered User

Registered User

Registered User

Registered User

Registered User

Registered User

Registered User

Registered User

Registered User

Registered User

Registered User

Registered User

Registered User

Registered User

بک‌لینک