مقایسه با اقشار مرفه تر

[پسره خوب]

انسان ماشین تولید کننده میل هستش. وقتی میل یه چیزیو داری تا بهش نرسی تو رنج هستی وقتی هم بهش میرسی دیگه اون جذابیت رو نداره و بعد از مدتی باعث ملال میشه و اونم نوعی رنجه.
زندگی آدم مثه یه آونگ بین میل و ملال میمونه که همیشه با رنج همراهه.

برای همین مهم نیست چقدر پولدار باشی یا فقیر همیشه یه رنجی همراهه ادم هست.

تو سن های زیر 25 سال ادم خیلی به این قضیه فکر میکنه و کلی هم حسادت می کنه ولی بعد از 25 که شدم دیگه اصلا برام مهم نبود. چیزی که الان هستم آرزوی ده ساله پیش منه ولی همچنان اون رضایتی که فکر میکردم بدست نیومده برام. فهمیدم که جای اون پولدارم باشم بازم این حسه رضایته به وجود نمیاد چون باز میل های جدید و خواسته های جدید میاد سراغم.
اخرم چشم باز می کنی میبینی شده 50 سالت و لذت نبردی.
پس سعی کردم بین این میل و ملال یه حالت بهینه پیدا کنم و رضایت نسبی داشته باشم. هر وقتم یه پولدار می بینم ، اولش شاید وسوسه شم ولی سریع با گذاشته خودم مقایسه می کنم و اون حسه غرور از پیشرفتم یکم جای حسادت رو پر می کنه برام

 

[s.david.s]

نه با کسی مقایسه نمیکنم . نه پایینتر نه بالاتر
خودمو با گذشته خودم مقایسه میکنم که ببینم درست اومدم یا نه و اگه درسته همون رو ادامه بدم و راضی باشم و اگه غلطه عوض بشه و ناراضی باشم
توی اطرافیان من کسی هست که ماهی 2.5 میلیون حقوق میگیره . کسایی هم هستن که بالای سالی 50 میلیارد سود کارشونه . اصلا نمیشه مقایسه کرد
مقایسه کردن ته نداره و من دوسش ندارم

 

[ya3ya6]

نه با کسی مقایسه نمیکنم . نه پایینتر نه بالاتر
خودمو با گذشته خودم مقایسه میکنم که ببینم درست اومدم یا نه و اگه درسته همون رو ادامه بدم و راضی باشم و اگه غلطه عوض بشه و ناراضی باشم
توی اطرافیان من کسی هست که ماهی 2.5 میلیون حقوق میگیره . کسایی هم هستن که بالای سالی 50 میلیارد سود کارشونه . اصلا نمیشه مقایسه کرد
مقایسه کردن ته نداره و من دوسش ندارم

پسر تو حرفه ات سرمایه گذاریه و آمار همه رو ، چه اونکه 2 میلیون حقوقشه چه 50 میلیارد، داری
فک کنم منظورت از اینکه "مقایسه نمیکنم" از نظر احساسیه بیشتر، نه اینکه منطقی آدم ببینه پرفورمنسش خوبه یا نه. نه؟
(خودم تقریبا اینطوری ام.)

 

[-0000-]

من خودم یه مدت انگیزه ام 0 شده بود، خودم رو force (مجبور) کردم که دوباره شروع کنم، بعد از 2 ماه باز عادی شد.
بجاش همیشه بازدهی ام رو track (رصد) میکنم که اگه بازدهی ام کمه یه ایده ای بزنم که زیاد شه.

آی(من) هم از کودکی myself ro(خودم رو) Force (مجبور) میکردم که درسهایم رو read konam (بخونم) تا بتوانم امتحانات را pass (پاس) بنمایم.

 

[ya3ya6]

آی(من) هم از کودکی myself ro(خودم رو) Force (مجبور) میکردم که درسهایم رو read konam (بخونم) تا بتوانم امتحانات را pass (پاس) بنمایم.

آقا مسخره نکن :دی Force تو انگلیسی با مجبور کردن تو فارسی حسش فرق داره، آدم بگه "مجبور"، حق مطلب ادا نمیشه.
دوتاش رو مینویسم اگه کسی نمیدونست فورس کردن یعنی چی گیج نشه.
پ.ن: شوخی میکنم، قشنگ بود شوخی ات.

 

[ali/24]

بهش فکر نمیکنم و به شخمم نیست
دور و برم تو محل همه ماشینای میلیاردی دارن و اینکه ماشین من ۲۰۰_۳۰۰ تومنه اصلا برام مهم نبوده.هیچوقتم حس بدی به اقشار مرفه نداشتم

به شخم منم نیست

 

[s.david.s]

پسر تو حرفه ات سرمایه گذاریه و آمار همه رو ، چه اونکه 2 میلیون حقوقشه چه 50 میلیارد، داری
فک کنم منظورت از اینکه "مقایسه نمیکنم" از نظر احساسیه بیشتر، نه اینکه منطقی آدم ببینه پرفورمنسش خوبه یا نه. نه؟
(خودم تقریبا اینطوری ام.)

درسته
مثلا بنده اگه با سرمایه 10 میلیارد بتونم سالی 50% سود بکشم ، سالی 5 میلیارد میشه
اونی که 100 میلیارد داره بتونه سالی 40% سود بکشه ، سالی 40 میلیارد داره
به خاطر اینه که مقایسه نمیکنم . شاخص های دیگه ای برای مقایسه دارم مثل تورم ، نرخ ارز ، تعداد سهام ، متراژ ملک و ... ( گذشته ) که اینا باید روند صعودی داشته باشه و رشدش راضیم بکنه
وگرنه عملکرد من با 50% بازده ، از اونی که 40% بازده داشته ، بهتر بوده و اون سرجاش میمونه و من بهش میرسم و جاشو میگیرن

اون جاشونو میگیرم شوخیه ، همینکه من توی کار و زندگیم رضایت داشته باشم و به اهدافم برسم بسه

پسر تو حرفه ات سرمایه گذاریه و آمار همه رو ، چه اونکه 2 میلیون حقوقشه چه 50 میلیارد، داری

کلا هر وقت با ملت صحبت میکنیم ، معمولا بحث ها مالی میشه

دارو ندارشون رو میریزن رو میز . البته الان میز کروناییه ، نمیریزن

 

[-0000-]

آقا مسخره نکن :دی Force تو انگلیسی با مجبور کردن تو فارسی حسش فرق داره، آدم بگه "مجبور"، حق مطلب ادا نمیشه.
دوتاش رو مینویسم اگه کسی نمیدونست فورس کردن یعنی چی گیج نشه.
پ.ن: شوخی میکنم، قشنگ بود شوخی ات.

ایران کیلی کیلی کوب ... من فارسی نتونست

 

[parviz_r]

نظر اکثریت جامعه

‌ افراد پولدار و ثروتمند و مرفه
پول و ثروت از راه خلاف و حرام بدست آورند، رو سر در خانه ها‌شون زدند
هذا من فضل ربی... ...

 

[srx190d]

مثل این؟

دقیقا
قبلاً دیده بودم ولی دوباره لذت بردم
اینقدر که جنگل رو دوست میدارم ی واحد گرفتم
هر ماه به هر بهانه ای شده میرم شمال سر راه جنگل ی شب سعی میکنم بخوابم


Sent from my iPhone using Tapatalk

 

[Handel]

کلا انسان موجودی سیری ناپذیره ، مثلا وقتی ماشین نداره میگه کاش یه ماشین ساده داشته باشم، وقتی ماشین ساده میخره بالاترشو میخواد و.. حتی اونی که مثلا فراری داره بازم تو فکر یه ماشین بالاتره و..

حالا همین موضوع تو بقیه چیزا هم صدق میکنه
به نظرم این حس "بیشتر" هیچوقت ازبین نمیره تو بعضی چیزا کم رنگ هم بشه تو بقیه چیزا پر رنگ میشه

نه عزیز من بیشتر انسانها به اون چه که دارند راضی هستن و حدوحدود برای خودشون قائلند، اینکه آدم از چیزی که داره راضی نیست و هی دنبال مدل بالاترش میگرده یه جور بیماریه فکریه وگرنه چه دلیلی داره من چیزی رو که بهش علاقه داشتم بهش برسم بعد برم دنبال مدل بالاترش بگردم مگر اینکه خودم رو بخوام آزار بدم

 

[kolange]

وقتی نداشته باشی، رویا پرداز خوبی میشی! دیگه وقتی واقعیتت که پر میشه از کمبود و آه کشیدن، پناه میبری به خیال پردازی. خیال پردازی میشه تمام زندگیت و تبدیل میشی به ادم مرفه بی درد. هر‌چند کوتاه ولی تو اون رویا همه چی داری! رویا بافتن بد چیزیه، پیرت میکنه و نمیزاره حرکت کنی‌. ای کاش‌ها همیشه تو زندگی کسی که نداره، میخوای داشته باشی ولی میانبر بلد نیستی و میشی نظاره‌گر. کسی بهت یاد نمیده میانبر زدن رو حتی بهترین دوستت.
تو واقعیت هم میشی یه آدم گوشه گیر از همه چی فراری هست. دوس داری بازم تنها بشی و بری تو رویات.

 

[ya3ya6]

نه عزیز من بیشتر انسانها به اون چه که دارند راضی هستن و حدوحدود برای خودشون قائلند، اینکه آدم از چیزی که داره راضی نیست و هی دنبال مدل بالاترش میگرده یه جور بیماریه فکریه وگرنه چه دلیلی داره من چیزی رو که بهش علاقه داشتم بهش برسم بعد برم دنبال مدل بالاترش بگردم مگر اینکه خودم رو بخوام آزار بدم

آدم اگه به فکر فقط خود و خونواده اش باشه، گاهی حرف شما درسته. (اونم آدم با آدم فرق داره)
ولی از یه جایی به بعد آدم وقتی زندگی خود و اطرافیانش اکی شد، به فکر اصلاح دنیا و تاثیر گذاری روی زندگی بقیه هم میفته.
این بیماری نیست، اینکه آدم دائم در حال پیشرفت باشه و زندگی خود و بقیه رو بهتر کنه.
البته فکر کنم حرفتون بیشتر راجع به مادیات بود که آدم مثلا ماشین 200 میلیونی داره، دائم به فکر ارتقا به ماشین 400 میلیونی باشه، که موافقم خوب نیست زیاد.

 

[Ehsan_king99]

نه عزیز من بیشتر انسانها به اون چه که دارند راضی هستن و حدوحدود برای خودشون قائلند، اینکه آدم از چیزی که داره راضی نیست و هی دنبال مدل بالاترش میگرده یه جور بیماریه فکریه وگرنه چه دلیلی داره من چیزی رو که بهش علاقه داشتم بهش برسم بعد برم دنبال مدل بالاترش بگردم مگر اینکه خودم رو بخوام آزار بدم

پس شما به فکر پیشرفت نیستید

 

[ya3ya6]

میخوای داشته باشی ولی میانبر بلد نیستی و میشی نظاره‌گر. کسی بهت یاد نمیده میانبر زدن رو حتی بهترین دوستت.

باور کن مینبر زدن تنها راه پول درآوردن نیست

من حدود 10 نفر از اطرافیام رو میشناسم بدون مینبر زدن زندگی خوبی دارن

به نظرم اینکه تصور میکنید یه چیزی خیلی طول میکشه و باید مینبر بزنید اشتباس

مثلا خودم یه بچه 10 ساله جلوم بذاری، دو ماهه برنامه نویسی یادش میدم.

(اینهمه فیلم آموزشی مجانی هست تو اینترنت. اینها مینبر حساب میشن دیگه

)

 

[AMIN-MOGHADDAM]

به داشته هام افتخار میکنم حتی اگه یک ریال باشه ، از دوران طفولیت یک رویا تو ذهنم داشتم که یه کار بزرگ انجام بدم و مفید واقع بشه الان اون کار رو تو فروشندگی میبینم ، فروشندگی کاریه که ازش لذت میبرم ، دارم برای هدفم تلاش میکنم اینجا یه چیزی اذیتم میکنه اونم اینکه در سن کهولت به این هدفم میرسم و برام آزار دهنده است


در اطرافیانم افرادی هستند که داشته هاشون رو تو بوق و کرنا میکنن و این باعث شده از این ادما متنفر باشم

بنظرم ادم باید آزاد و در لحظه زندگی کنه و از ادمایی که تاثیر منفی دارن تو افکارش تا میتونه دوری کنه

این بود انشای من

 

[peyman5534]

به نام خدا
نه

 

[Handel]

آدم اگه به فکر فقط خود و خونواده اش باشه، گاهی حرف شما درسته. (اونم آدم با آدم فرق داره)
ولی از یه جایی به بعد آدم وقتی زندگی خود و اطرافیانش اکی شد، به فکر اصلاح دنیا و تاثیر گذاری روی زندگی بقیه هم میفته.
این بیماری نیست، اینکه آدم دائم در حال پیشرفت باشه و زندگی خود و بقیه رو بهتر کنه.
البته فکر کنم حرفتون بیشتر راجع به مادیات بود که آدم مثلا ماشین 200 میلیونی داره، دائم به فکر ارتقا به ماشین 400 میلیونی باشه، که موافقم خوب نیست زیاد.

دقیقا منظورم مادیات بود اون دوستمون ماشین مثال زده بود، منم منظورم همون بود

من پیشرفت در مادیات رو پیشرفت نمیدونم بلکه مصرف میدونم مثل خوردن غذا که هر چی بیشتر بخورم، پیشرفتی نکردم فقط وزنم اضافه میشه و اشتهام بیشتر میشه

حالا یه عده میگن ما به دیگران کمک میکنم و یه عده بدبخت بیچاره هم باید وجود داشته باشند اینها برند بهشون کمک کنند

پس شما به فکر پیشرفت نیستید

چیزی رو میشه اسمش رو گذاشت پیشرفت که اثرش نه تنها در زندگی خودم بلکه در زندگی بقیه هم همونقدر قوی عمل کنه،
وگرنه اینکه من خونه و ماشین اینها بخرم که اسمش پیشرفت نیست اسمش مصرفه

 

[ya3ya6]

دقیقا منظورم مادیات بود اون دوستمون ماشین مثال زده بود، منم منظورم همون بود
من پیشرفت در مادیات رو پیشرفت نمیدونم بلکه مصرف میدونم مثل خوردن غذا که هر چی بیشتر بخورم، پیشرفتی نکردم فقط وزنم اضافه میشه و اشتهام بیشتر میشه

ببین بعضی کار ها اینطوریه که محدودیت پیشرفت نداره
(مثل استارتاپ، بیزینس، غیره)
ازونطرف ارتقای مادیات یه حدی اش کمک میکنه به افزایش کارایی آدم،
یعنی من خودم مثلا خونه قاعدتا جز چیزایی هست که باید در آینده بخرم. خونه داشتن کی تا حالا مصرف گرایی شده؟
حالا شما شاید بگی خونه خیلی بزرگ،
خوب شما مگه برای تفریح هیچی خرج نمیکنید؟
یه نفر که مثلا ماهی 10 میلیون تومن درآمد داره، 1 تومنش (10 درصد) رو خرج اضافه میکنه که انرژی داشته باشه.
اون کسی هم که ماهی 1000 میلیارد درآمد داره، ماهی 100 میلیاردش (10 درصد) رو ممکنه خرج تفریح کنه.
چرا؟ چون اون تفریحش باعث میشه انرژی بگیره، چند ماه بعد درآمدش بشه 1100 میلیارد، که در کل این خرجی که واسه خودش کرده، سود حساب میشه.
پ.ن: حرف شما فک کنم آدمهایی مد نظرتونه که اکثر درآمدشون رو خرج مصرف گرایی میکنن (نه مثلا 10 درصد)،
ازونطرف باعث پیشرفت کاری شون نمیشه، که موافقم با حرفتون.