میبینم که Radiohead جان ترکونده ایول!...
میلان و برلوسکونی.... 20 سال تاریخ سرشار از موفقیت!...
برلوسکونی برخلاف موراتی کارشو خوب بلده...موراتی فقط در فصل تابستان پر سر و صداتره و با امید زیادی سری آ روآغاز میکنه .هزینه کردن چندین میلیون یورو برای جذب نیروهای جدید و عدم رسیدن به نتیجه ای قابل قبول در طی دو دهه نمیتونه موفقیت خونده بشه ...این کارفقط ازعهده موراتی بر می اومد وبس
سال 86 روسونری در حال ورشکستگی کامل بود که توسط برلوسکونی خریداری شد... و بعد جاه طلبی رئیس جمهور کالچوی نمایشی شروع شد...
"ماموریت ما سرگرم شدن و پیروزی در ایتالیا،اروپا وبعد سراسر جهان است ...یووه میلیونها هوادار تیفوسی دارد اما روسونری مرا دارد!"... جاه طلبی خاص کاوالیره!
نیلزلیدهولم رو اخراج کرد چون برنامه های این مربی با اهداف مورد نظر برلوسکونی که فقط نتیجه بود مناسب به نظر نمیرسید... آریگو ساکی رو آورد و بعد هم ورود هلندی ها آغاز شد... و اون فینال رویایی با بارسا...
7 اسکودتو – 4 جام قهرمانان -2 جام بین قاره ای – 4 سوپر جام اروپا -یک کوپا ایتالیا و 5 سوپر جام لیگ ... هیچ انسانی در دنیا به اندازه برلوسکونی قهرمانی نداشته!!
هوم بدون شک اون سه تعویض روسونری در ابتدای نیمه دوم کار برلوسکونیه... شوالیه ای که شکست رو دوست نداره! ... البته این نظر منه ها!...میلانیها شاکی نشن !:happy:
هیچ مربی بزرگی تیمش رو با 3 تعویض به زمین مسابقه نمی فرسته!!... مطمئنا کارلتو دیگه موندنی نیست.سال 2005 هم که آنچلوتی تنها با یک مهاجم (شوا) بازی میکرد مورد ملامت قرار گرفت ...
آنچلوتی تیمی از میلان ساخته که نشان چندانی از ویژگیهای یک "میلان" سنتی نداره و برخلاف معیارهای برلوسکونی محتاطانه بازی میکنه.