• پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است

نظر خواهی : فارسی یا پارسی ؟

برای ترجمه یک متن کدام یک را ترجیح می دهید؟

  • فارسی (که به صروت عمومی و عرف مورد استفاده قرار می گیرد)

    Votes: 7 24.1%
  • پارسی (که عاری از کلمات غیر ایرانی بوده و کلمه ها ریشه ایرانی دارند)

    Votes: 22 75.9%

  • Total voters
    29

par30web

Registered User
تاریخ عضویت
2 مارس 2010
نوشته‌ها
35
لایک‌ها
4
محل سکونت
Notepad++
من که تو گفتگوهای روزمره هم میگم پارسی.
میدونستین عربها برای اهانت به ایرانیها به واق واق سگ میگن پارس؟

مگه عرب ها پ دارن كه بگن پارس ؟

من هم همین سوال رو داشتم! ببینید، دیگه الآن اون زمان نیست که بگیم اعراب توانایی تلفظ گ.چ.پ.ژ رو ندارند، زیباترین مثال نقص کلمه ی هژبر به معنای شیر هست که دارای حرف ژ هست ولی ریشه ی عربی داره!
 

azfandak

کاربر فعال موسیقی
تاریخ عضویت
25 دسامبر 2009
نوشته‌ها
373
لایک‌ها
801
من هم همین سوال رو داشتم! ببینید، دیگه الآن اون زمان نیست که بگیم اعراب توانایی تلفظ گ.چ.پ.ژ رو ندارند، زیباترین مثال نقص کلمه ی هژبر به معنای شیر هست که دارای حرف ژ هست ولی ریشه ی عربی داره!

اعراب از چه زماني سعي كردن اين كارو بكنن؟
 

viviyan

Registered User
تاریخ عضویت
1 فوریه 2012
نوشته‌ها
329
لایک‌ها
212
لابد عربایی که تو ایران بودن بلد شدند پارسی صحبت کردن رو. البته خیلی از عربا هم پ ژ گچ رو دارن.
 

par30web

Registered User
تاریخ عضویت
2 مارس 2010
نوشته‌ها
35
لایک‌ها
4
محل سکونت
Notepad++
اينكه ما به صداي سگ بگيم پارس؟

این ادعای یکی از دوستان بود، من هم تعجب کردم! به هر حال با جستجویی که کردم، بر اساس یکی از نوشتارهای دانشگاه Georgetown، اعراب آوای سگ رو به صورت haw haw در میارن (مثلا انگلیسی bow-wow و اسپانیایی guau guau هست) و خود لفظ پارس کردن رو با کلمه ای به شکل "نباح" عنوان می کنن...
توجه کنید، واق واق با پارس کردن فرق داره، واق واق آوای پارس کردن هست و پارس کردن عمل واق واق! :دی
 

azfandak

کاربر فعال موسیقی
تاریخ عضویت
25 دسامبر 2009
نوشته‌ها
373
لایک‌ها
801
لابد عربایی که تو ایران بودن بلد شدند پارسی صحبت کردن رو. البته خیلی از عربا هم پ ژ گچ رو دارن.

تو كتم نميره اين قضيه كه عرب ها در يك اقدام خودجوش سعي كنن اين واژه رو وارد زبون ماكنن تا اينجاش زياد عجيب نيست
ولي اينجاش مضحكه كا پارسي زبون ها هم خيلي راحت اين واژه رو ميپذيرن و وارد زبونشون ميكنن .فقط به درد جوك ميخوره اين داستان
مگه وروده يك كلمه به زبان به همين راحتياس. خيلي ساده لوحانست

اگه واقعا اين طور هم باشه(كه نيست) چه بهتر .لايق مردماني چنين اسكول همينه.
 

mili_k

Registered User
تاریخ عضویت
25 سپتامبر 2009
نوشته‌ها
419
لایک‌ها
64
به یزدان که گر ما خرد داشتیم کجا این سرانجام بد داشتیم ؟ ! آخه این چیه تو پرسیدی و براش تاپیک زدی ؟ ! خُب ما ایرانی هستیم باید بگیم پارسی نه مثل عرب های جونور اونور مرز که تف به ذات همه ـشون بیاد مادر قحبه ها .
 

Javacl

Registered User
تاریخ عضویت
28 سپتامبر 2008
نوشته‌ها
2,659
لایک‌ها
1,026
محل سکونت
شادشهر قدیم
چه بحث جالبی شد :دی

//

من فارسی شدن رو دوست دارم بیشر روان باشه،در مورد دیدگاه و نظرات دوست دارم نظرات باشه و اگه برم به تهه تهه دلم نیگا کنم دوست دارم Comments باشه :دی فکر کنم من به زبون پ(ف)ارسی خیلی خائنم :دی
 

GraphX

Registered User
تاریخ عضویت
20 می 2009
نوشته‌ها
8,066
لایک‌ها
7,756
محل سکونت
دنيای مجازی
دیدگاه و ترجیح می دم قالب سایت جدیدم هم دیدگاه باشه :D

شما انتخاب کن اونم به چشم :دی

با خوشحالی به یکی گفتم بین دیدگاه و نظرات, دیدگاه خیلی بهتره نه؟ گفت نه و ضایع شدم :p
بین فارسی و پارسی هم فارسی رو انتخاب کرد. می گه تو شاهنامه هم کلی کلمه عربی داریم چه اصراریه همچی کاملا فارسی باشه :blink::D

آخی نازیییییییی :دی

به یزدان که گر ما خرد داشتیم کجا این سرانجام بد داشتیم ؟ ! آخه این چیه تو پرسیدی و براش تاپیک زدی ؟ ! خُب ما ایرانی هستیم باید بگیم پارسی نه مثل عرب های جونور اونور مرز که تف به ذات همه ـشون بیاد مادر قحبه ها .

والا یه سری برنامه ها واسه وردپرس دارم واسه همین تو این بخش زدم چون نظر کاربرا مهمه واسم و تو برنامه ریزی بهتر کمکم می کنه

چه بحث جالبی شد :دی

//

من فارسی شدن رو دوست دارم بیشر روان باشه،در مورد دیدگاه و نظرات دوست دارم نظرات باشه و اگه برم به تهه تهه دلم نیگا کنم دوست دارم Comments باشه :دی فکر کنم من به زبون پ(ف)ارسی خیلی خائنم :دی

تو کلاً خائنی :دی



از کلیه دوستان که تو این بحث شرکت کردن سپاسگزارم
لطفاً بین این دو مورد اونی که ترجیح میدید رو حتماً بگید !
بازم مرسی (مرسی نه عربیه نه فارسی :دی)
 

Mr.4

همکار بازنشسته
کاربر فعال
تاریخ عضویت
12 آگوست 2008
نوشته‌ها
1,866
لایک‌ها
526
سن
95
محل سکونت
آسمانها و فراتر از آن
البته ماهیت کار مهم اون پ یا ف اصن مهم نیست شما بگو اصن ن
127fs1601347.gif
ولی خو پارسی رو ترجیح میدم :ی ولی در اصل کیفیت مهم :ی

ولی یه نکته رو دیدم چقدر نژاد پرست زیاد شده :یی
fingersmiley.gif

پ.ن: نژاد پرستی بعضی ها حال ادم رو بهم میزنه
fingersmiley.gif

دیگه به بخش های تخصصی لطفا رحم کنید
fingersmiley.gif
 

par30web

Registered User
تاریخ عضویت
2 مارس 2010
نوشته‌ها
35
لایک‌ها
4
محل سکونت
Notepad++
بر اساس چارت مرجع زبان هند-اروپایی، شاخه هند-ایران به زبان پارسی و پارسی خود به دو بخش تاجیک و پارسی جدید (فارسی) تقسیم شده، همچنین در یکی از مقالات دانشگاه آریزونا به این موضوع اشاره شده که پارسی شامل تاجیک و فارسی هست!
به نظر من اگر قصد شما ارائه پشتیبانی کاملی از انواع زبان های فارسی مستعمل در منطقه هست، کلمه "پارسی" رو انتخاب کنید و اگر زبان ملی کشور مد نظرتون هست از "فارسی" استفاده کنید.
 

vahid216

Registered User
تاریخ عضویت
5 اکتبر 2005
نوشته‌ها
181
لایک‌ها
25
من خودم فارسی رو می پسندم
در زبان عربی چهار حرف: پ گ ژ چ وجود ندارد. آن‌ها به جای این ۴ حرف، از واج‌های : ف - ک – ز - ج بهره می‌گیرند.

و اما: چون عرب‌ها نمی‌توانند «پ» را بر زبان رانند، بنابراین ما ایرانی‌ها،

به پیل می‌گوییم: فیل

به پلپل می‌گوییم: فلفل

به پهلویات باباطاهر می‌گوییم: فهلویات باباطاهر

به سپیدرود می‌گوییم: سفیدرود

به سپاهان می‌گوییم: اصفهان

به پردیس می‌گوییم: فردوس

به پلاتون می‌گوییم: افلاطون

به تهماسپ می‌گوییم: تهماسب

به پارس می‌گوییم: فارس

به پساوند می‌گوییم: بساوند

به پارسی می‌گوییم: فارسی!

به پادافره می‌گوییم: مجازات،مکافات، تعزیر، جزا، تنبیه...

به پاداش هم می‌گوییم: جایزه



چون عرب‌ها نمی‌توانند «گ» را برزبان بیاورند، بنابراین ما ایرانی‌ها

به گرگانی می‌گوییم: جرجانی

به بزرگمهر می‌گوییم: بوذرجمهر

به لشگری می‌گوییم: لشکری

به گرچک می‌گوییم: قرجک

به گاسپین می‌گوییم: قزوین!

به پاسارگاد هم می‌گوییم: تخت سلیمان‌نبی!



چون عرب‌ها نمی‌توانند «چ» را برزبان بیاورند، ما ایرانی‌ها،

به چمکران می‌گوییم: جمکران

به چاچ‌رود می‌گوییم: جاجرود

به چزاندن می‌گوییم: جزاندن



چون عرب‌ها نمی‌توانند «ژ» را بیان کنند، ما ایرانی‌ها

به دژ می‌گوییم: دز (سد دز)

به کژ می‌گوییم: :کج

به مژ می‌گوییم: : مج

به کژآ یین می‌گوییم: کج‌آ یین

به کژدُم می‌گوییم عقرب!

به لاژورد می‌گوییم: لاجورد




فردوسی فرماید:

به پیمان که در شهر هاماوران سپهبد دهد ساو و باژ گران




اما مابه باژ می‌گوییم: باج



فردوسی فرماید:

پیاده شد از اسپ و ژوپین به دست همی رفت شیدا به کردار مست


اما ما به اسپ می‌گوییم: اسب

به ژوپین می‌گوییم: زوبین



وچون در زبان پارسی واژه‌ها یی مانند چرکابه، پس‌آب، گنداب... نداریم، نام این چیزها را گذاشته‌یم فاضل‌آب،

چون مردمی سخندان هستیم و از نوادگان فردوسی،

به ویرانه می‌گوییم خرابه

به ابریشم می‌گوییم: حریر

به یاران می‌گوییم صحابه!

به ناشتا وچاشت بامدادی می‌گوییم صبحانه یا سحری!

به چاشت شامگاهی می‌گوییم: عصرانه یا افطار!

به خوراک و خورش می‌گوییم: غذا و اغذیه و تغذیه ومغذی(!)

به آرامگاه می‌گوییم: مقبره

به گور می‌گوییم: قبر

به برادر می‌گوییم: اخوی

به پدر می‌گوییم: ابوی



و اکنون نمی‌دانیم برای این که بتوانیم زبان شیرین پارسی را دوباره بیاموزیم و بکار بندیم، باید از کجا آغاز کنیم؟!


هنر نزد ایرانیان است و بس! از جمله هنر سخن گفتن! شاعر هم گفته است: تا مرد سخن نگفته باشد، عیب و هنرش نهفته باشد! بنابراین،

چون ما ایرانیان در زبان پارسی واژه‌ی گرمابه نداریم به آن می‌گو ییم: حمام!

چون در پارسی واژه‌های خجسته، فرخ و شادباش نداریم به جای «زاد روزت خجسته باد» می‌گو ییم: «تولدت مبارک».

به خجسته می گو ییم میمون

اگر دانش و «فضل» بیشتری بکار بندیم می‌گوییم: تولدت میمون و مبارک!

چون نمی‌توانیم بگوییم: «دوستانه» می گو ییم با حسن نیت!

چون نمی‌توانیم بگوییم «دشمنانه» می گوییم خصمانه یا با سوء نیت

چون نمی‌توانیم بگو ییم امیدوارم، می‌گو ییم ان‌شاءالله

چون نمی‌توانیم بگو ییم آفرین، می‌گو ییم بارک‌الله

و چون نمی‌توانیم بگو ییم نادارها، بی‌چیزان، تنُک‌‌‌مایه‌گان، می‌گو ییم: مستضعفان، فقرا، مساکین!

به خانه می‌گوییم: مسکن

به داروی درد می‌گوییم: مسکن (و اگر در نوشته‌ای به چنین جمله‌ای برسیم : «در ایران، مسکن خیلی گران است» نمی‌دانیم «دارو» گران است یا «خانه»؟

به «آرامش» می‌گوییم تسکین، سکون

به شهر هم می‌گوییم مدینه تا «قافیه» تنگ نیاید!



ما ایرانیان، چون زبان نیاکانی خود را دوست داریم:

به جای درازا می گوییم: طول

به جای پهنا می‌گوییم: عرض

به ژرفا می‌گوییم: عمق

به بلندا می‌گوییم: ارتفاع

به سرنوشت می‌گوییم: تقدیر

به سرگذشت می‌گوییم: تاریخ

به خانه و سرای می‌گوییم : منزل و مأوا و مسکن

به ایرانیان کهن می گوییم: پارس

به عوعوی سگان هم می گوییم: پارس!

به پارس‌ها می‌گوییم: عجم!

به عجم (لال) می گوییم: گبر



چون میهن ما خاور ندارد،

به خاور می‌گوییم: مشرق یا شرق!

به باختر می‌گوییم: مغرب و غرب

و کمتر کسی می‌داند که شمال و جنوب وقطب در زبان پارسی چه بوده است!



چون «ت» در زبان فارسی کمیاب وبسیار گران‌بها است (و گاهی هم کوپنی می‌‌شود!)

تهران را می نویسیم طهران

استوره را می نویسیم اسطوره

توس را طوس

تهماسپ را طهماسب

تنبور را می نویسیم طنبور(شاید نوایش خوشتر گردد!)

همسر و یا زن را می نویسیم ضعیفه، عیال، زوجه، منزل، مادر بچه‌ها،


چون قالی را برای نخستین بار بیابانگردان عربستان بافتند (یا در تیسفون و به هنگام دستبرد، یافتند!) آن را فرش، می نامیم!

آسمان را عرش می‌نامیم!

و


استاد توس فرمود:

چو ایران نباشد، تن من مباد! بدین بوم و بر زنده یک‌تن مباد!


و هرکس نداند، ما ایرانیان خوب می‌دانیم که نگهداشت یک کشور، ملت، فرهنگ و «هویت ملی» شدنی نیست مگر این که از زبان آن ملت هم به درستی نگهداری شود.

ما که مانند مصری‌ها نیستیم که چون زبانشان عربی شد، امروزه جهان آن‌ها را از خانواده‌ی اعراب می‌دانند.

البته ایرانی یا عرب بودن، هندی یا اسپانیا یی بودن به خودی خود نه مایه‌ی برتری‌ است و نه مایه‌ سرافکندگی. زبان عربی هم یکی از زبان‌های نیرومند و کهن است.


سربلندی مردمان وکشورها به میزان دانستگی‌ها، بایستگی‌ها، شایستگی‌ها، و ارج نهادن آن‌ها به آزادی و «حقوق بشر» است.

با این همه، همان‌گونه که اگر یک اسدآبادی انگلیسی سخن بگوید، آمریکایی به شمار نمی‌آید، اگر یک سو یدی هم، لری سخن بگوید، لُر به شمار نخواهد رفت. چرا یک چینی که خودش فرهنگ و زبان و شناسنامه‌ی تاریخی دارد، بیاید و کردی سخن بگوید؟ و چرا ملت‌های عرب، به پارسی سخن نمی‌گویند؟ چرا ما ایرانیان باید نیمه‌عربی - نیمه‌پارسی سخن بگو ییم؟

فردوسی، سراینده‌ی بزرگ ایرانیان در ۱۰۷۰ سال پیش برای این که ایرانی شناسنامه‌ی ملی‌اش را گم نکند، و همچون مصری از خانواده‌ی اعراب به شمار نرود، شاهنامه را به پارسی‌ی گوش‌نوازی سرود و فرمود:


پی افکندم از نظم کاخی بلند که از باد وبارانش ناید گزند

جهان کرده‌ام از سخن چون بهشت از این بیش تخم سخن کس نکشت

از آن پس نمیرم که من زنده‌ام که تخم سخن من پراگنده‌ام

هر آن کس که دارد هُش و رای و دین پس از مرگ بر من کند آفرین


اکنون منِ ایرانی چرا باید از زیباترین واژه‌های دم دستم در «زبان شیرین پارسی» چشم‌پوشی کنم و از لغات عربی یا انگلیسی یا روسی که معنای بسیاری از آنان را هم بدرستی نمی‌دانم بهره بگیرم؟

و به جای توان و توانا یی بگویم قدرت؟

به جای نیرو و نیرومندی بگویم قوت؟

به جای پررنگی بگویم غلظت؟

به جای سرشکستگی بگویم ذلت؟

به جای بیماری بگویم علت؟

به جای اندک و کمبود بگویم قلت؟

به جای شکوه بگویم عظمت؟

به جای خودرو بگویم اتومبیل

به جای پیوست بگویم ضمیمه، اتاشه!!

به جای مردمی و مردم سالاری هم بگویم «دموکراتیک»



به باور من، برای برخی از ایرانیان، درست کردن بچه، بسیار آسان‌تر است از پیداکردن یک نام شایسته برای او! بسیاری از دوستانم آنگاه که می‌خواهند برای نوزادانشان نامی خوش‌آهنگ و شایسته بیابند از من می‌خواهند که یاری‌شان کنم! به هریک از آن‌ها می‌گویم: «جیک جیک تابستون که بود، فکر زمستونت نبود؟!»

به هر روی، چون ما ایرانیان نام‌هایی به زیبایی بهرام و بهمن و بهداد و ... نداریم، اسم فرزندانمان را می‌گذاریم علی‌اکبر، علی‌اوسط، علی‌اصغر! (یعنی علی بزرگه، علی وسطی، علی کوچیکه!)

پسران بعدی را هم چنین نام می‌نهیم: غلامعلی، زینعلی، کلبعلی (سگِ علی= لقبی که شاه اسماعیل صفوی برخود نهاده بود و از زمان او رایج گردید) محمدعلی، حسین‌علی، حسنعلی، سبزعلی، گرگعلی، شیرعلی، گداعلی و....

نام آب کوهستان‌های دماوند را هم می‌گذاریم آبعلی!

وچون در زبان پارسی نام‌ها یی مانند سهراب، سیاوش، داریوش و... نداریم نام فرزندانمان را می‌گذاریم اسکندر، عمر، چنگیز، تیمور، ...

و چون نام‌های خوش‌آهنگی همچون: پوران، دُردانه، رازدانه، گلبرگ، بوته، گندم، آناهیتا، ایراندخت، مهرانه، ژاله، الیکا (نام ده و رودی کوچک در ایران)، لِویس (نام گل شقایق به گویش اسدآبادی= از دامنه‌های زبان پهلوی ساسانی) و... نداریم، نام دختران خود را می‌گذاریم: زینب و رقیه و معصومه و زهرا و سکینه و سمیه و ...




دانای(حکیم) توس فرمود:

بسی رنج بردم در این سال سی عجم زنده کردم بدین پارسی




از آن‌جایی که ما ایرانیان مانند دانای توس، مهر بی‌کرانی به میهن خود داریم

به جای رستم‌زا یی می‌گو ییم سزارین

رستم در زهدان مادرش رودابه آنچنان بزرگ بود که مادر نتوانست او را بزاید، بنابراین پزشکان، پهلوی مادر را شکافتند و رستم را بیرون آوردند. چنین وضعی برای سزار، قیصر روم هم پیش آمد و مردم باخترزمین از آن‌پس به این‌گونه زایاندن و زایش می‌گویند سزارین. ایرانیان هم می‌توانند به جای واژه‌ی «سزارین» که در زبان پارسی روان شده، بگویند: رستم‌زا یی




به نوشابه می‌گوییم: شربت

به کوبش و کوبه می‌گوییم: ضربت

به خاک می‌گوییم: تربت

به بازگشت می‌گوییم: رجعت

به جایگاه می‌گوییم: مرتبت

به هماغوشی می‌گوییم: مقاربت

به گفتاورد می‌گوییم: نقل قول

به پراکندگی می‌گوییم: تفرقه

به پراکنده می‌گوییم: متفرق

به سرکوبگران می‌گوییم: قوای انتظامی

به کاخ می‌گو ییم قصر،

به انوشیروان دادگر می‌گوییم: انوشیروان عادل



در «محضرحاج‌آقا» آنقدر «تلمذ» می‌کنیم که زبان پارسی‌مان همچون ماشین دودی دوره‌ی قاجار، دود و دمی راه می‌اندازد به قرار زیر:

به خاک سپردن = مدفون کردن

دست به آب رساندن = مدفوع کردن

به جای پایداری کردن می‌گوییم: دفاع کردن= تدافع = دفع دشمن= دفع بلغم = و...

به جای جنگ می‌گوییم: = مدافعه، مرافعه، حرب، محاربه.



به چراغ گرمازا می‌گوییم: علاءالدین! یا والور!

به کشاورز می‌گوییم: زارع

به کشاورزی می‌گوییم: زراعت




اما ناامید نشویم. این کار شدنی است!

تا سال‌ها پس از انقلاب مشروطیت به جای دادگستری می‌گفتیم عدلیه به جای شهربانی می‌گفتیم نظمیه به جای شهرداری و راهداری می‌گفتیم بلدیه به جای پرونده می‌گفتیم دوسیه به جای …

اصلا همه این ها درست که شما با کنایه گفتید ما ایرانی ها چون فلان رو نداریم به جاش کلمه عربی رو می گیم ! ولی آیا می دونستید قواعد زبان عربی رو برای اولین بار کیا نوشتن ؟
سه نفر نوشتن که دو نفر از اون ها ایرانی بودند! ما توی عربی 2500 کلمه با ریشه فارسی داریم . زمانی که اعراب به ایران اومدند حتی نمی دونستند قواعد داره زبانشون که اولین بار ایرانی ها بهشون گفتن !
ما ایرانی ها به هوش ذکاوت خودمون معروفیم اون وقت باید بیایم وقت خودمون رو تلف کنیم به خاطر چنین چیز هایی ؟!!!!! اگر ملتی ذهنش درگیر گذشته ای شد که دائما بهش افتخار کنه بدون تکیه بر زمان حال ، باید فاتحه اون ملت رو خوند !
 

SEOmoz

Registered User
تاریخ عضویت
11 سپتامبر 2011
نوشته‌ها
693
لایک‌ها
503
محل سکونت
Iran
من اصلا خودم خوشم نمیاد که چشمون همش به گذشته باشه
اما نکته اینجاست انسان باید به داشته هاش افتخار کنه نه به نداشته هاش در حال حاضر ما در زبانمون واقعا چیزی نداریم که افتخار کنیم بهش
زبان ها در دنیا 2 دسته هستند:
1. پذیرا
2. ایجاد کننده
زبان ما کاملا پذیرای دیگر زبان هاست اصلا دیگه در مقامی نیست که تولید کننده باشه پس باید به گذشتمون نگاه کنیم به خودمون کمی افتخار کنیم
 

par30web

Registered User
تاریخ عضویت
2 مارس 2010
نوشته‌ها
35
لایک‌ها
4
محل سکونت
Notepad++
من اصلا خودم خوشم نمیاد که چشمون همش به گذشته باشه
اما نکته اینجاست انسان باید به داشته هاش افتخار کنه نه به نداشته هاش در حال حاضر ما در زبانمون واقعا چیزی نداریم که افتخار کنیم بهش
زبان ها در دنیا 2 دسته هستند:
1. پذیرا
2. ایجاد کننده
زبان ما کاملا پذیرای دیگر زبان هاست اصلا دیگه در مقامی نیست که تولید کننده باشه پس باید به گذشتمون نگاه کنیم به خودمون کمی افتخار کنیم

دوست عزیز، ایران کشوری بوده با انواع اقسام فرهنگ ها و زبان ها، حتی در برهه هایی از تاریخ نام کشور نیز تغییر یافته! پس نمی توان ادعا کرد داشته ای داریم که از خودمان هست، شما رو به چند مورد ارجاع می دم. مطمئنا چارتی که در چند پست قبل ارائه کردم رو مشاهده کردین، این درباره ریشه زبان فارسی هست، تنها به دو مورد اشاره می کنم، موارد مشابه ای در خصوص کلمات پرکاربرد و دستورزبان (اسم، صفت و فعل) هم موجود هست که مایل بودید پیدا می کنم و براتون قرار میدم:

"اسم در زبانهای ایران باستان دارای سه جنس مذکر و مونثو خنثی بود و سه شمار مفرد و مثنی و جمع بود، رفته رفته پایانه های صرفی از میان رفتند .به طوری که در زبانهای ایرانی میانه غربی ( فارسی میانه و پارتی) جنس اسم از میانرفت و شمار مثنی نیز ناپدید شد"
حسن رضایی باغ بیدی – دستور زبان پارتی- ص51

در زبان کتیبه ها " مرد" اینگونه صرف میشود:
"حالت مفعولی =مَر تی یا
حالت مفعولی صریح = مر تییام
حالت اضافه و حالت مفعولی غیر صریح = مر تیهیا
حالت مفعولی عنه ، مفعول معه و ندا = مرتی یا "
"شارپ – فرمانهای شاهنشاهان هخامنشی – ص4"
چنین تغییراتی در اسم ( آ ، یا ، آم ، یام ) کاملا ازدستور زبان روسی کهن اقتباس شده ...

زبان ما از ریشه از زبان های دیگری ریشه گرفته برادر... ساده ای ها!
 
Last edited:

SEOmoz

Registered User
تاریخ عضویت
11 سپتامبر 2011
نوشته‌ها
693
لایک‌ها
503
محل سکونت
Iran
هر زبانی در طول تاریخ دچار تغییرات میشه اصلا زبان ها و کلمات در طول زمان دارای 5 6 حالت تغییر هستند هیچ زبانی پیدا نمیکنید که در طول تاریخ ثابت بوده باشه
زبان ما در زمان خودش جزو رایج ترین زبان ها بوده و تولید داشته طوری که کلماتی از زبان ما وارد دیگر زبان ها شده و ما هم از بقیه زبان ها تاثیر گرفتیم اما حالا شده اتوبان یک طرفه به دلیل تاثیر زیاد از زبان عربی و از بین رفتن ریشه های فارسی اصیل ما چیزی برای تولید نداریم فقط داریم از بقیه تاثیر میگیریم
تبادل میان زبان ها یک امر عادی هست اما این که زبان ما ضعیف شده و از اون بخش تولید کننده خارج شده و تبدیل شده به یک زبان ضعیف که از بقیه تاثیر میگیره نشون میده گذشتمون بهتر از حالمون هست
 

roozbeh72

مسوول مسابقات
تاریخ عضویت
12 مارس 2011
نوشته‌ها
2,195
لایک‌ها
266
محل سکونت
Shiraz
توی این همه سال اینقدر با کلمات عربی سر و کار داشتیم که اگر بخوایم "پارسی" هم صحبت کنیم باید همین قدر که عمر کردیم وقت بذاریم تا عادت کنیم
تازه وقتی از کلمات پارسی استفاده می کنی یه جورایی مسخره ات می کنن

کافیه وقتی توی یه مجلس وارد شدی به جای "سلام" بگی "درود" ، نتیجشو خودت میفهمی !!!!
 

vahid216

Registered User
تاریخ عضویت
5 اکتبر 2005
نوشته‌ها
181
لایک‌ها
25
متاسفانه دست هایی تو کار هست که ذهن های ایرانی ها رو تحریف کرده و طبق خواسته خودش برده جلو ! ما از تاریخ گذشته خودمون فقط بلدیم به زبان پارسیش افتحخار کنیم و بگیم کوروش کبیر . هیچ کس نیومده به ما بگه عزیز من قدر هوش خودت رو بدون چون که سر این هوش و ذکاوت تو 77 هزار ایرانی زمان کوروش به قتل رسیدن . بله ما توی زمان کوروش به خاطر یک دسیسه کوروش رو مست کردن و باعث نسل کشی ما ایرانی ها شدن. مسایل خیلی مهم تری هست اون وقت ما یاد گرفتیم که فقط به زبان خودمون افتخار کنیم . خیلی چیزهایی فرا تر از این حرف ها هست که عمدا ما رو به چیز های جزیی سوق دادن.
فکر می کنید عدد 13 چرا برای ما نحس هست ، جالبه از نظر اسلام نحس نیست. چرا روز 13 فروردین از خونه های خودمون میریم بیرون ؟!! تا حالا پرسیدید از خودتون ؟
به این دلیل که ما در روز 13 فروردین نیاکان ما مورد حمله در خونه های خودشون قرار گرفتن و نسل کشی شدیم . به این دلیل می ریم بیرون !
متاسفانه متاسفانه ما یاد گرفتیم به جای اینکه از اصول و شرف خودمون دفاع کنیم ، تمرکز خودمون رو روی چیز هایی معطوف می کنیم که لازم نیست !
اشتباه نگیرید من نمی گم که نباید از زبان خودمون دفاع کنیم یا مهم نیست ، من می خوام بگم که برید ببینید چه کسانی باعث شدن ماها از تاریخچه کهن خودمون فقط چیزهایی رو بلد باشیم که اونا می خوان.
 

GraphX

Registered User
تاریخ عضویت
20 می 2009
نوشته‌ها
8,066
لایک‌ها
7,756
محل سکونت
دنيای مجازی
از نظرات کلیه دوستان سپاسگزارم
ممنون میشم تو نظر سنجی هم شرکت کنید
 

mohebali

Registered User
تاریخ عضویت
16 فوریه 2010
نوشته‌ها
9,476
لایک‌ها
6,494
محل سکونت
طیــــران
پارسی


.نوشته شما بسیار کوتاه است . طول نوشته باید حداقل 6 حرف باشد
 
بالا