alborz46
کاربر تازه وارد
- تاریخ عضویت
- 22 ژوئن 2017
- نوشته‌ها
- 2
- لایک‌ها
- 1
- سن
- 57
نگاهی به ساختار و اصول کاراته
کاراته در جزایر اوکیناوا بوجود آمد. این هنر رزمی بعدها به مردم ژاپن شناسانده شد و در تمام جهان گسترش یافت. مکتبهای اصلی کاراته شامل شریته، ناهاته و توماریته هستند. شوتوکان، شیتوریو، گوجوریو و وادوریو چهار سبک اساسی کاراته هستند. کیهون، کاتا و کومیته از بخشهای اصلی تمرینات کاراته میباشند. گیچین فوناکوشی را باید پدر کاراته مدرن دانست. او با یاری شاگرد ارشدش، ماساتوشی ناکایاما، اولین انجمن کاراته ژاپن را تأسیس نمود.
تاریخچه کاراته
در شکل فعلی آن، پیدایش کاراته کمتر از 200 سال است. با این حال ریشه آن قدمت هزاران سال دارد.
هنر کاراته در جزیره اوکیناوا سرچشمه گرفته و شکل اولیه آن به شدت تحت تآثیر هنرهای رزمی چینی باستان که در مجموع به عنوان کونگ فو شناخته شده قرار داشت.
آغاز تاریخ کاراته در اوکیناوا
تاریخ کاراته اوکیناوا به اواخر قرن 17 میلادی باز برمی گردد. زمانی که ممنوعیت سلاح توسط حاکمان سامورایی ژاپن تحمیل شد.
با توجه به فقدان اطلاعات، تعجب آور است که با در نظر گرفتن قوانین سختگیرانه در برابر افراد جزیره اوکیناوا، یادگیری هنرهای رزمی تکامل دقیقی داشته است.
تمام آموزشها توسط استادان اولیه ای مانند: ساکوگاوا و ماتسومورا، پشت درهای مخفی و به عنوان سلاح، دفاع از خود و تمایل به استفاده از تکنیک های دست خالی انجام میگردیده است.
اولین شواهد نوشته شده و بازمانده ی کاراته در اوکیناوا، اشاره ای به کلمه Tode (نام اوکیناوایی برای هنر رزمی کاراته) در اواخر 1700 میلادی دارد و اشاره به یک بازدید کننده ی جزیره از چین به نام Kushanku که یک شکلی از کونگ فو آموزش داده و ممکن است معرفی اولین نسخه از کاتای کانکودای کاراته از سبک شوتوکان باشد. سبک Tode مخلوط با هنرهای رزمی، در این جزیره به عنوان ته (دست) شناخته شده بود.
<ته> در سه منطقه به طور خاص، <شوری>، <ناها> و <توماری> محبوب بود. هر منطقه منعکس کننده ی روش و حال و وضع هنر رزمی خود بوده است. سبک شوتوکان عمدتاً تحت تأثیر منطقه شوری (مکتب رزمی شوریته) قرار داشت. در حالی که سبک شیتوریو، هنر رزمی برجسته ی منطقه ی توماری (مکتب رزمی توماریته) و از سوی دیگر گوجوریو توسط منطقه ناها (مکتب رزمی ناهاته) معرفی شده بود.
تاریخچه کاراته و توسعه آن به عنوان یک هنر رزمی جهانی
از قرن 20 میلادی اجازه برای پایان دادن به پنهان کاری برای کسانی که تمایل به یادگیری هنرهای رزمی و شروع به آموزش <ته> در مدارس اوکیناوا به دست آمد. این امر توسط یکی از دانش آموزان استاد ایتوسو و استاد آزاتو، به نام گیچن فوناکوشی، که هنر رزمی کاراته ژاپن را در سال 1922 میلادی به عموم مردم معرفی و گسترش داد انجام گردید.
فوناکوشی بسیاری از تغییرات در هنر کاراته امروزی و مدرن را بوجود آورد. در اواخر عمر خود، فوناکوشی با تشکیل انجمن کاراته ژاپن (JKA)، با یاری شاگرد ارشد خود، ماساتوشی ناکایاما و نیز ارسال بهترین مربیان خود به سراسر دنیا، کاراته را به جهانیان شناساند.
امروز، کاراته توسط میلیون ها نفر از مردم در سراسر جهان تمرین میگردد. اگر چه حقایقی از تاریخ کاراته با افسانه ها آمیخته شده و در پرده ی ابهام است؛ نباید کار بزرگ استادان قدیمی اوکیناوا را فراموش نمود.
کاراته ممکن است به عنوان وسیله و سلاح دفاع از خود تعریف شود و از تکنیک های تهاجمی و دفاعی پویا با استفاده از تمام قسمت های بدن برای حداکثر نفع خود تشکیل میگردد.
کاراته، (به ژاپنی: دست خالی) از رشته هنرهای رزمی غیر مسلح، روی لگد زدن و مسدود کردن دفاعی با بازوها و پاها و تمرکز قدرت بدن و اثر فوری آن بر هدف تأکید دارد. سطوح قابل توجه عبارتند از: دست (به خصوص پنجه و لبه بیرونی)، قسمت سینه پا، پاشنه پا، ساعد، زانو و آرنج، با ضربات در برابر سطوح خالی یا چوب سخت مانند: تخته از چوب کاج با قطرچند اینچ ضخامت که می توان با دست برهنه و یا پای یک متخصص شکسته شود. زمان بندی، تاکتیک، روح و روان و فیزیک بدن از عوامل مهم می باشند.
پیدایش اولیه ی کاراته به قرن 6 میلادی در چین برمی گردد، زمانی که <داروما> به ایجاد یک سیستم برای ترویج توسعه فیزیکی راهبان و مبلغان و گسترش و بهبود مهارت ها و توانایی دفاع از خود برای آنها بود. در سال 1609 میلادی، اوکیناوا فتح شد و حاکمان، سیاست سختگیرانه ی بدون سلاح را اجرا نمودند. برای دفاع از خود، اوکیناوایی ها تکنیک های مبارزه با دست خالی را ابداع کردند. اوکیناوایی ها اغلب در شب و در لباس خواب، خود را آموزش داده و منشاء پیدایش و تکامل کاراته شدند.
کاراته یک هنر قابل توجه است که در آن شما با مسدود و تضعیف ضربات حریف به صورت قابل توجه و با حداکثر تأثیر، سبب ناتوانی او میشوید.
در ورزش کاراته، آموزش مبارزه (کومیته) در سبکهای کنترلی (شوتوکان، شیتوریو، وادوریو، گوجوریو و ...) با ضربات کنترل شده انجام میشود. در مسابقات فرم (کاتا) رقبا به انجام مجموعه ای از حرکات شبیه سازی دفاع و ضد حمله در برابر چند تن از حریفان فرضی از پیش تعیین شده میپردازند.
کاراته در شرق آسیا در مدت حدود یک قرن، در اوکیناوا طی قرن 17 میلادی که حمل سلاح توسط افراد ممنوع بوده تکامل یافته و به ژاپن در 1920 میلادی وارد شده است. در چندین مدرسه و سیستمهای توسعه یافته، تا حدودی تکنیکها و روشهای آموزشی تفاوت دارد. کاراته، مانند دیگر رشته های هنرهای رزمی آسیا، تأکید بر نگرش ذهنی، آداب و رسوم و حسن نیت داشته و دارای لباس مخصوص (گی- GI) و یک سیستم رتبه بندی (رنگ کمربند) میباشد. در برخی موارد، تداخل روش با دیگر سبکهای مبارزه وجود دارد.
عمل کاراته
عمل کاراته به سه بخش عمده تقسیم شده است:
1- کیهون (تکنیکهای اساسی دست و پا جهت بلوکه نمودن و حملات و ضربات)
2- کاتا (فرم از پیش شبیه سازی شده، با موقعیتهای مختلف مبارزه، در خط اجرایی مشخص و با حریفان فرضی)
3- کومیته (مبارزه)
در هر دسته بندی، آموزش مبتدی در ابتدایی ترین سطح داده شده، تا وقتی که تکنیکها خود به خودی اجرا گردند و به عنوان یک دانش آموز، از لحاظ فنی پیشرفت کند. پیشرفت فیزیکی متضمن استقامت بیشتر است. در این مرحله، دانش آموز درگیر با کاتاهای پیچیده تر و دشوار و فرمهای پویاتر و کومیته میشود. در این مرحله است که دانش آموز بطور جدی درمی یابد که باید مطالعه خود را در مورد تمام جنبه های کاراته بیشتر نماید. هدف از عمل کاراته واقعی، کمال خود از طریق کمال هنر است.
کاراته به عنوان دفاع از خود
کاراته یکی از پویا ترین هنرهای رزمی است. کاراته کای (هنرجوی کاراته ی) آموزش دیده قادر به هماهنگی کامل ذهن و بدن بوده؛ در نتیجه اجازه می دهد که ضمن برخورداری از قدرت فیزیکی فوق العاده، دارای اراده ای قوی باشد. بنابراین در اختیار داشتن قدرت فیزیکی باعث قوی بودن کاراته کا نیست؛ بلکه توانایی هماهنگی ذهن و بدن و توسعه ی این توانایی، حتی کوچکترین فرد را در درون خود قادر میسازد که مجری یک ضربه ویرانگر به هر مهاجم باشد.
مزایای کاراته
در زندگی روزمره، ما اغلب ارزش ورزش را در هر دو جنبه ی سلامت جسمی و روانی را فراموش میکنیم. عمل به کاراته باعث ایجاد هماهنگی، تسریع رفلکس و استقامت در بدن میگردد.
همچنین، تمرینات جدی کاراته سبب توسعه خونسردی، فرآیند فکری روشن تر، بینش عمیق تر به قابلیت های ذهنی خود و اعتماد به نفس بیشتر میشود. میزان سن، مانعی برای فعالیت در کاراته نبوده و عاملی برای هماهنگی اجزای بدن با ذهن و روح و روان به شمار میرود.
پایان
نویسنده: امیر حسین البرز
اردیبهشت 1396
http://persiane.ir/Look-at-the-structure-and-principles-of-karate.html
