ست اول رو دفاع و دریافت ها خیلی بد کار کردیم.
ست دوم واقعا شاهکار بود برگرداندن امتیاز 21 به 24 که آمریکا فقط یک امتیاز می خواست و بچه ها موفق شدند بازی رو به تساوی 24-24 بکشونند و اگر کمی خوش شانس بودیم می تونستیم بازی رو در این ست ببریم. آه از نهادم بلند شد وقتی امتیاز 27 رو گرفتند...!

اما ست سوم واقعا امریکایی ها عالی کار کردند و اصلا فرصت بازیابی و برگست رو به ما ندادند.
بازیکن شماره 13 استنلی فوق العاده بود و بیشترین امتیازات رو به تنهایی کسب کرد. چه سرویس های وحشتناکی داشت!! تمام ضربات حمله اول رو هم با قدرت هر چه تمام تر زد! :stun:
به هر حال چیزی که مشخص بود مشکل عمده ما در دریافت ها بود که گر چه در ست دوم خیلی بهتر شدیم ولی باز هم مشکل داشتیم و روی این مساله جای کار داریم.
نهایتا همونطور که فکرش رو می کردم و قابل پیش بینی هم بود ما نتونستیم از سد تیم قلدر و بسیار با تجربه امریکا بگذریم و این باز هم هیچ چیز از ارزش کار بچه های ما کم نمی کنه. ما تازه داریم در بین غول های والیبال دنیا سری تو سرها در میاریم و خودنمایی می کنیم, اگر به همین روند ادامه بدیم مطمئنا شکست امریکا و برزیل هم در دسترس خواهد بود.
رمز موفقیت کار مداوم و مستمر هست, نه یک جرقه کوتاه. ما با پتانسیل فعلی و تلاش بیشتر می تونیم به این خواسته دست پیدا کنیم.