درود
شماره پست من شاید متوقف شد در 5634 ............

تو تیم های فوتبال یه رسم هایی هست که چندان مرعی نیست. یکی از اونها رسمی هست که بازیکن ها موقع رفتن بجا میارن. این قضیه معمولا به دو شکل مرسوم رخ میده. بعضی ها خداحافظی میکنند و میرند و بعضی بدون خداحافظی. حتی فرقی نداره که اون بازیکن با دل خوش بره یا با حالتی غیر از این به جایی دیگه رفته باشه. حتما نمونه های مختلفش رو خودتون تو ذهنتون بیاد میآورید. من دوست داشتم اگر رفتم با دل خوش برم و با همه دست بدم و روبوسی کنم و همه همدیگه رو حلال کنیم.
تا همین امروز به شیوه های مختلف حالتهایی رو تصور میکردم که بتونم اینجا برگردم و به فعالیتم ادامه بدم و برای همین خداحافظی رو به تاخیر انداخته بودم اما حالا اومدم بگم دوستان اگر بار گران بودیم رفتیم اگر نامهربان بودیم رفتیم. خوبی ای دیدید از خودتون بوده و اگه من بهتون بدی کردم به پای کوتاه فکری و کوچیکی داداشتون بذارید و بنده رو ببخشید. این اصل مطلب بود که گفته شد و تمام
اما حرفهای دل خودم که زیاده و سرتون رو مثل همیشه درد میاره اما خواهش دارم که تحمل کنید. این آخرین باره.
اول باید تشکر کنم از یوسف دوست عزیزم و همدوره دانشگاهم که خیلی اتفاقی اینجا رو بهم معرفی کرد و منم خیلی ساده تر از این حرفها اینجا وارد شدم و خوشبختانه تونستم رشد کنم و فکر میکنم تو مدتی که بودم عضو خوبی بوده ام البته به نظر خودم :دی در کل به خودم از بیست راحت دوازده میدم که مشروط نشم! هرچند عدد مورد علاقه ده باشه :دی تو این ده یا دوازده گرفتم خیلی ها بهم کمک کردند و اعتماد کردند که اگر بخواهم اسم ببرم صد در صد بزرگوارنی از قلم می افتند. از همه ممنونم حتی کسانی که من براشون قابل نبودم و حتی اونها هم باعث شدند من چیزهایی یاد بگیرم.
باید و صد البته وظیفه ام هست که ضمن تشکر از دو بزرگوار ازشون بخاطر رفتم عذر خواهی کنم و به شما نکته ای رو بگم که بیشتر قدر نعمتی رو بدونید. آقا ساسان و آقا فرزاد ، شرافتا برای من مثل یه برادر بزرگتر بودند و به من لطف زیادی داشتند. صمیمانه و از اعماق قلبم ازشون تشکر میکنم و دستشون رو میفشارم. به معنی کلمه من جز انسانیت ازشون ندیدم و پیشنهاد داداش کوچیکتون به شما اینه که قدر این دو عزیز رو بیشتر و بهتر بدونید. واقعا شرمنده این دو بزرگ هستم که نتونستم تو مسئولیتی که به عهده ام گذاشته بودند موفق باشم و بهشون در ادامه راه کمک بدم . پیشبینی چنین شرایطی رو اصلا نکرده بودم و خب پیش اومد و با شناختی که ازشون دارم میدونم که منو درک میکنند و راضی هستند که بتونم تو زندگی حقیقی قدم به جلو بردارم. بازم ببخشید. رئیس جان و کاپتان عزیزم جواد از ته قلبش شما رو دوست داره و دوست داره شما ازش دلخور نباشید. مرسی.
اما نوبت میرسه به داداش جواد گلم. رفیق درجه یکی هستی داداش . هیچ وقت از دستت نمیدم. جواد عزیز تنها انگیزه من شد برای ورودم به پی تی و اینکه باید بگم دمت گرم بخاطر حفظ یووه در پی تی. چراغش رو خودت روشن نگه دار مثل همون قدیم ها . من برات رفیق نیمه راه شدم داداش. خدا رو شکر حالا دیگه تنها نیستی و دوستای درجه یکی داریم که خیالمون راحت باشه. هرجا هستی شاد و پیروز باشی . همینجا تشکر میکنم از دوستان جدیدی که در تاپیک یووه داریم و امید که پر فروغ ادامه بدید. دیدم که بهنام جان آواتاری شبیه آواتار قدیمی من گذاشته. خدا میدونه خوشحال شدم. ایشا.. مدیر شدی این آواتار جدیده رو بذار. :دی/ همه تاپیکهای پی تی برای من یه طرف این تاپیک به طرف. جون شما و جون این تاپیک یووه.
و نوبت میرسه به یادآوری چند تا فعالیت خاص در پی تی . اول مجله فوتبال. خیلی کار خوب و دوست داشتنی ای بود. خصوصا که پولی تو کار نباشه و کار دلی باشه لذت دیگه ای داره. همکاری خوبی بود و من شخصا راضی بودم. ایشا.. یه نسل جدید بیاد و با تجربه قدیمی ها و همکاریشون بتونند باز چرخ مجله رو بچرخونند. تشکر از دوستانی که در این کار شریک بودند و امیدوارم تو اون مدت از من راضی بوده باشند و بابت آزارهایی که تو چند شماره سردبیریم بهشون دادم معذرت.
بابت تاپیک های پرخاطره ای که وجود داشت باید بگم که خوش گذشت آقا و از خاطر نخواهد رفت. شرط بندی ها و فانتزی ها. تاپیک های پیش بینی و تشخیص عکس و آلبوم و ... تاپیک های هواداری و ... جشن تولد ها و ... همه و همه خوشی ها و ناخوشی هایی که کنار هم گذروندیم. همش بیاد خواهد ماند. شاید هم روزی رسید که همونطور که تو یه مصاحبه در مجله بهش اشاره شد باز همه دور هم بودیم و در رنج سنی ای دیگه دور هم سرای سالمندان پی تی رو راه انداختیم.
نمیدونم چطور خودم رو قانع کنم که از دوستانم اسم نبرم. خیلی هستند و هر کدوم خیلی ماه هستند. شک ندارم که از قلم میندازم. از دوستانی که در تاپیکهای هم پستی با هم همراه بودیم گرفته تا دوستانی در سایر بخشها و حتی در دوره همکاری . دوستان تاپیکهای مختلف و برسیم و اونهایی که دوستی ای فراتر از هم پستی در یک تاپیک ورزشی داشتیم. همه و همه دوستان دوستتون دارم و به یادتون خواهم بود. خوش باشید و پیروز. همیشه سالم و سلامت باشید و کنار خانوادتون شاد باشید.
فکر میکردم خیلی بیشتر از اینها حرف داشته باشم و البته یه چیزهای دیگه ای هم هست ولی الان دیگه فضایی برای خودم بوجود اومد که از گفتنش صرفنظر کردم.
چیز خاص دیگه ای یادم نمیاد که عرض کنم. جز اینکه بگم این مدت که نبودم مشکلاتی داشتم که نبودم. بعد مشکلات کاری هم اضافه شد و در ادامه بنده از دوره مجردی هم عبور کردم! :دی (خواهش میکنم ممنون برا تبریک :دی) و خلاصه حضورم در ادامه بسیار بی نظم خواهد بود. اگر و اگر و اگر که اصلا حضوری باشه! باید همینجا از گروه مدیرت بخش و پی تی تشکر کنم که تا امروز هم هنوز یوزر من به عنوان همکار فعال هست. لطف شما زیاد. واقعا ممنونم. میشه همین نوشته حقیر رو در حکم استعفا قلمداد کنید و بنده تصمیم شما رو مطیع هستم. ایشا.. اگر روزی تونستم بیشتر در خدمت شما باشم حتما بدون هیچ حرف و عنوانی کوچیک شما و کمک دستتون خواهم بود شاید قدری جبران کرده باشم.
نکته دیگه اینکه در مورد پیغامهایی که برای من گذاشته بودید باید بگم تشکر تشکر وشرمنده. سعی میکنم تک تکشون رو در فرصتهایی که بدست اومد پاسخ بدم.
ضمنا موفقیت های حاصله در فوتبال برای تیمهای مورد علاقه مشترک رو هم به دوستانم تبریک میگم و به امید موفقیت تیم ملی البته. مسخره حتی شاید به نظر بیاد ولی باید با تاخیر سه ماهه سال جدید رو هم تبریک بگم. سال خوبی باشه دوستان.
سعی میکنم گاهی بتونم سری اینجا بزنم و دوستانم رو ببینم.
آرزوی موفقیت دارم برای همه شما عزیزان. و امید که فوتبال ما هم بدرد بخور تر از اینی که هست بشه و در راه صحیح برای همیشه بیمه بشه.
دوستتون دارم/ خوش باشید / به امید دیدار و خدانگهدار.
جواد