پایگاه پویای شعر کلاسیک

[یاشار]

یـاد ایامی که بـا هم آشنا بودیم مـا --------- هـم خیال و هـم صفیر و هـم نـوا بودیـم ما
معنی یک بیت بودیم از طریق اتحاد --------- چون دو مصرع، گر چه در ظاهر جدا بودیم ما

صائب تبریزی

 

[pilot]

او به خـــونم تشنه و من برلبش تا چون شود ...................... کام بســتــانـم از او یا داد بـســتــاند ز من

گر چو فرهادم به تلخی جان برآید باک نیست ...................... بس حکایت های شیرین باز می ماند ز من

حافظ

خواهی که سخت و سست جهان بر تو بگذرد ...................... بگذر ز عهد سست و سخن های سخت خویش

حافظ

 

[هیچ]

ناظر روی تو صاحبنظرانند ولی
سر گیسوی تو در هیچ سری نیست که نیست

حافظ

 

[یاشار]

تا درخشید رخ بدر من از مطلع حسن ---------- شمس روشن بر رویش چو سها می بینم
صنما چون و چرا با من مسکین بگذار ---------- که دلـم فـارغ از ایـن چـون و چـرا می بینم

ادیب الممالک فراهانی

 

[هیچ]

من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقیا
آن جام جان افزای را بر ریز بر جان ساقیا

مولوی

 

[Golzarion]

ای چشـــم من از دیدن رویت روشن ....................... از دیدن رویت شـــــــده خرم دل من

رویت شده گل، خرم و خندان گشته ....................... روشن مه من گشته ز رویت دل من




شاعر : ابوالسعید ابو الخیر

رباعیات


.

 

[live for what?]

نمیدونم چرا من اینجا همیشه یاده اشعار سبک نو میفتم
نیست رنگی که بگوید با من
اندکی صبر سحر نزدیک است
هر چند این قبول نیست اما شعر بسیار زیبایی از سهراب هستش

نمانده است در هیچ کس مردمی ---- گریــزان شــده آدم از آدمــی
همه گرگ مانا همه میش پوست ---- همه دشمنی کرده در کار دوست
رضی الدین آرتیمانی

پی نوشت: ببخشید منرا که پی در پی در حال قانون شکنی هستم اما تا جاییکه ذهنم یاری کنه سعی میکن از اشعار شاعرانی استفاده کنم که کمترشناخته شده هستند

 

[یاشار]

یک بیت بسیار کوتاه از شاهنامه فردوسی:

یکی نغز بازی کند روزگار --------- که بنشاندت پیش آموزگار

 

[Helia]

روي گـل زيـر قـطرهء شبنم .......... چـــون عــــرق كـــرده عارض دلـدار

سبـزه مـفتون طـرهء سنبل .......... ســـــرو مــــجنون شـــيـوهء گــلنـار

غرقه در جوي گشته نيلوفر .......... زان مـــيان بـــيدمشك جســته كنار

* * * * *
فصل گل را به خرمي درياب .......... وقت خــود را به ناي و ني خوش دار


شعر : عبيد زاكاني​

 

[Golzarion]

روزی گفتی شــــــبی کنم دلشادت ................... وز بند غمــــــان خود کنم آزادت

دیدی که از آن روز چه شبها بگذشت ................... وز گفته‌ی خود هیچ نیامد یادت


شاعر : سعدی
رباعیات

.

 

[جاوید ایران]

تا کی غم آن خورم که دارم یا نه ......... وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه
پرکن قدح باده که معلومم نیست .......... کاین دم که فرو برم برآرم یا نه

حکیم عمر خیام

 

[Helia]

هنوزم در دل از خوبي طرب هاست ......... هنوزم در سر از شوخي شغب هاست


شعر : نظامي / خسرو شيرين​

 

[یاشار]

تـو سود اشـک مـن هستی کـه جوشانتر ز دریایی ---------- تو دریا نیستی من اشـک دریـا آفرین دارم
ترا چون طور و خود را همچو موسی در سخن دیدم ---------- تو سینا نیستی من برق سینا آفرین دارم

معینی کرمانشاهی

 

[جاوید ایران]

مهمان تو خواهم امدن جانانا.............متواریک وز حاسدان پنهانا

خالی کن این خانه پس مهمان آ.....................با ما کس را به خانه در منشانا

ابوسعید ابولخیر

 

[یاشار]

آب جوشد بردمد زرین شود گیتی همه --------- آتش خشمش بخیزد سنگ خاکستر شود
رنــج لاغــر بـا نـهاد رای او فـربـه شـود --------- گـنـج فربـه با گشـاد دسـت او لاغر شـود

عنصری

 

[Helia]

دلا چندم بريزي خون ز ديده شـــرم دار آخــــر .......... تو هم اي ديده خوابي كن مراد دل برآر آخر

منم يارب كه جانان را ز عارض بوسه مي چينم ......... دعاي صبحدم ديدي كه چون آمد به كار آخر


شعر : حافظ​

 

[Golzarion]

رفتار شـــــاهد و لب خندان و روی خوب .................... چون آدمی طمع نکند در سماحتش

سعدی که داد وصف همه نیکوان به داد .................... عاجز بماند در تـــو , زبان فصاحتش




شاعر : سعدی
غزلیات

.

 

[هیچ]

رفتار شـــــاهد و لب خندان و روی خوب .................... چون آدمی طمع نکند در سماحتش

سعدی که داد وصف همه نیکوان به داد .................... عاجز بماند در تـــو , زبان فصاحتش




شاعر : سعدی
غزلیات

.

شاه را به بود از طاعت صد ساله و زهد ............... قدر یک ساعت عمری که در او داد کند

حافظ

 

[Helia]

ديگـــر ز شاخ ســــرو سهي بلبل صبور ............. گلبانگ زد كه چشم بد از روي گل بدور

اي گل به شكر آنكه توئي پادشاه حسن ............. با بلبلان بيـــــدل شـــيدا مكن غـــرور


شعر : حافظ​

 

[Golzarion]

روزی که گذر کنی به خرپشته ی من .................. بنشین و بگو که ای به غم کشته ی من

تا بانگ زنم ز خاک آغشته به خــــون .................. که ای یوسف روزگـــار و گمگشته ی من



شاعر : مولوی

رباعیات


.