تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت
«حافظ»
«حافظ»
-
پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است
پایگاه پویای شعر کلاسیک
- شروع کننده موضوع Golzarion
- تاریخ شروع
ترک افسانه بگو حافظ و می نوش دمی............... که نخفتیم شب و شمع به افسانه بسوخت
حافظ
حافظ
تا به گیسوی تو دست ناسزایان کم رسد هر دلی از حلقه‌ای در ذکر یارب یارب است
«حافظ»
«حافظ»
تا عاشقان به بوی نسیمش دهند جان........... بگشود نافه‌ای و در آرزو ببست
حافظ
حافظ
تو غافل در اندیشه‌ی سود مال............. که سرمایه‌ی عمر شد پایمال
سعدی
سعدی
دلم رمیده و غافلم من درویش
که ان شکاری سرگشته را چه امد پیش
حافظ
که ان شکاری سرگشته را چه امد پیش
حافظ
شمایل تو بدیدم ز قامت شمشاد............. ازین سپس کشش من همه سوی بالاست
"فخرالدین عراقی"
"فخرالدین عراقی"
تنها تو آگهی و تو می دانی
اسرار آن خطای نخستین را
تنها تو قادری که ببخشایی
بر روح من صفای نخستین را
فروغ فرخزاد
اسرار آن خطای نخستین را
تنها تو قادری که ببخشایی
بر روح من صفای نخستین را
فروغ فرخزاد
تو از خواری همینالی نمیبینی عنایتها
مخواه از حق عنایتها و یا کم کن شکایتها
مولانا
مخواه از حق عنایتها و یا کم کن شکایتها
مولانا
ابلهم تا هلاک جان خواهم؟ ................راست خواهی نه این نه آن خواهم
"سعدی"
"سعدی"
مزرع سبز فلک دیدم داس مه نو
یادم از کشته خویش آمد و از وقت درو
حافظ
یادم از کشته خویش آمد و از وقت درو
حافظ
Last edited:
آن که ناوک بر دل من زیر چشمی می‌زند ................قوت جان حافظش در خنده زیر لب است
"حافظ"
"حافظ"
تا چند اسیر رنگ و بو خواهی شد
چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد
خیام
چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد
خیام
دلا منال ز بیداد و جور یار که یار .................تو را نصیب همین کرد و این از آن دادست
"حافظ"
"حافظ"
تو نیکی میکن ودردجله انداز
که ایزد در بیابانت دهد باز
مولانا
که ایزد در بیابانت دهد باز
مولانا