چه شب فوق العاده ای بود!
بازی نبرد بین دو تن از بهترین دروازبانان دنیا شد که چک نشون داد بهترین دروازبان دنیاست!
به قول صادق یکی از تاکتیکی ترین بازی هامون رو انجام دادیم! بازی که تنها 27% مالکیت توپ دست ما بود و نیاز داشتیم که صبور و منسجم باشیم!
بعد از پتر چک بلرین یکی از استثنایی های بازی بود! بلرینی که در ابتدا جلوی داگلاس کاستا حرفی برای گفتن نداشت ولی از اشتباهاتش در طول بازی درس گرفت و بر کاستا چیره شد و در آخر هم تو استارت انفجاری فوق العاده در دقایق 85 و 90 انجام داد که فکم افتاد!(که دومی پاس گل به اوزیل بود)
اوزیل هم با گلی که زد بازی ضعیف و نا امید کننده دو فصل قبل مقابل همین بایرن را جبران کرد!
یکی دیگه از واقعیت های-این بار تلخ- این بازی این بود که ولکات با استانداردهای یک مهاجم درجه 1 خیلی فاصله داره! هر چی موقعیت گل نیمه اول داشتیم ولکات یه تنه خراب کرد!
و چقدر خوبه که ژیرو هم داره به فرم ایده آلش بر می گرده!
