کلوب هواداران بارسلونا

[Bahram.ws]

دوستان بارسایی پیشنهاد میدم دیگه جواب این دوستان رئالی رو ندین
دیگه کم کم داره بحث ها به بچه بازی کشیده میشه
اون تاپیک هم که کاملا نمونه بارز توهمه!!!
دیگه نمیدونن چی بگن! ایشالا تو بازی برگشت از خجالتشون در میایم

 

[brainsore]

چه حالی پیدا کنن هفته دیگه بیچاره ها. یه ۵ مقدس دیگه هم تقدیمشون میشه تا ثابت بشه بهشون بارسلونا بهترین تیم دنیاست.

I'm proud to be the fan of this team! :دی

 

[Mohsen_14]

بعد از ریال نوبت له کردن منچستره ... ‏ SOULTE‏ جان خداوند شما را به فوز عظیم که همانا تماشای الکلاسیکو در نیوکمپ هست نائل فرماید....ضمنا این چند روز توی کاتالان عروسیه !!

 

[mahdyonline]

دوستان بارسايي برديد نوش جانتون
ولي اينو ببينيد

http://www.realmadrid.com/cs/Satell..._show_that_Pepe_did_not_touch_Alv es__leg.htm


منظور من فقط صحنه پپه و دني آلوز هستش
واقعا" كه

 

[Bahram.ws]

دوستان بارسايي برديد نوش جانتون
ولي اينو ببينيد

http://www.realmadrid.com/cs/Satell..._show_that_Pepe_did_not_touch_Alv es__leg.htm


منظور من فقط صحنه پپه و دني آلوز هستش
واقعا" كه

اوکی آقا... اخراج په په اشتباه بود، حق رئال برد 5-0 بود، بارسا 90 دقیقه تو قوطی بود، بارسایی ها کثیف بازی میکنن، یوفا هواشو داره و بارسا از روی شانس و اقبال و کمک داور و یوفا این بازی رو برد

راحت شدی؟ دیگه بست کن جون هر کسی دوست داری هی عکسو فیلم نزار ما قانع شدیم
خلاص!

 

[Hamid_J]

اوکی آقا... اخراج په په اشتباه بود، حق رئال برد 5-0 بود، بارسا 90 دقیقه تو قوطی بود، بارسایی ها کثیف بازی میکنن، یوفا هواشو داره و بارسا از روی شانس و اقبال و کمک داور و یوفا این بازی رو برد

راحت شدی؟ دیگه بست کن جون هر کسی دوست داری هی عکسو فیلم نزار ما قانع شدیم
خلاص!

:lol: چرا عصبانی میشی :lol:

عیب نداره بزار بگیم که فقط همینو دارن بگن !

در ضمن باهات موافقم بارسلونا حقش بود ببازه :lol::lol:

 

[brainsore]

SOULTE‏ جان خداوند شما را به فوز عظیم که همانا تماشای الکلاسیکو در نیوکمپ هست نائل فرماید....ضمنا این چند روز توی کاتالان عروسیه !!

آخ گفتی. آخ گفتی. عاشقشم. خیلی دوس دارم یه ویلای ساحلی تو کاتالونیا بخرم. می بینم اون روزیو که پشت گل رئال نشستم و سوراخ سوراخ شدنش دروازشو می بینم. دی:

 

[aghamostafaa]

هستیم عمو امضا شرط بندی نیز برداشته شد

فکر کنم بهترین گلش سال 2007 با خنافه بود که حداقل 2 برابر از بهترین گل مارادونا قشنگ تر بود . لامصب خیلی خداست .

من نمی دونم این ایکر تو اون تیم چیکار می کنه . خداییش خیلی باهاش حال می کنم

میشه لینکش رو بذاری ببینیم؟

راستی دیشب بعد از گل دوم بارسا از داخل دچار وجد شدم نمیدونم از صد تا عرق سگیهم بهتر بود حالش

 

[Mohsen Khan]

لیونل مسی، اعجوبه بارسلونا ممکن است دیدار هفته آینده با رئال مادرید را از دست بدهد. او در جریان پیروزی دو بر صفر مقابل رئال در بازی رفت دچار پارگی جزئی عضلانی شد.

این بازی‌ساز آرژانتینی که هر دو گل نبرد برنابئو را زد و یکی را روی حرکت انفرادی فوق‌العاده‌ای به ثمر رساند، پس از دیدار ناراحت بود و کادر پزشکی او را بررسی کرد.

پزشکان متوجه شدند که عضله پای او اندکی پاره شده و بخش‌های مختلفی از پای او هم دچار کبودی شده که حاصل برخوردهای خشن //// ژوزه مورینیو بود.

او بی‌تردید دیدار با رئال سوسیه‌داد در روز شنبه را از دست می‌دهد و استراحت می‌کند تا بلکه بتواند به بازی برگشت برسد.

برتری دوگله بارسلونا هم باعث می‌شود مربی تصمیم بگیرد او را نیمکت‌نشین کند تا او به دیدار احتمالی در فینال برسد.

 

[SonadoR]

1-آنتی تز مورینیو مقابل بارسا همواره بر یک اصل استوار بوده؛دفاع، دفاع و دفاع و سپس ضد حمله و و شاید کار تمام.از زمان حضور سرمربی پرتغالی در چلسی تا امروز توپ های فراوانی بودند که با این ترفند از سوی تیم های متبوع او به درون دروازه ویکتور والدس غلتیده اند.مثل گلی که پنج-شش سال قبل دروگبا در نوکمپ زد و آن گل محصول پاس پنجاه متری فرانک لمپارد بود،سپس در اینتر و بازی رفت نیمه نهایی فصل قبل که تقریبا هر سه گل نرآتزوری روی این تاکتیک حاصل شد.اما پیاده کردن این نوع از سبک بازی در مادرید (که هیچ تشابهی با اینتر و چلسی بی افتخار در اروپا ندارد) قطعا هزینه های گزاف خود را خواهد داشت.

در ال کلاسیکوی شماره یک(از چهارگانه های اخیر)مورینیو ترجیح داد در زمین خودی دفاع کند و روی ضد حملات دروازه بارسا را فتح کند.با توجه به تساوی آن دیدار فرصت کمی برای منتقدان باقی ماند تا آن نوع از بازی را به درستی تشریح کنند.سپس در کوپا دل ری نمونه کامل "فوتبال بر پایه دفاع و ضد حمله" از نیمه دوم تا سوت پایان بازی به منصه ظهور گذاشته شد و گل رونالدو به صورت کلی، صورت مسئله را پاک کرد و همانطور که شهره است در پایان نبرد از فرمانده فاتح آمار کشته هایش را نمی گیرند، کمتر کسی پیدا شد که در مورد فلسفه فوتبال خوزه در رئال مقابل بارسا صحبت کند.مردم پایتخت اسپانیا که در فینال جام جهانی 2010 مرتب هلندی ها را بخاطر نوع بازی تدافعی شان مورد شماتت قرار می دادند و تیکی تاکای تیم شان که وام گرفته از مکتب و بازیکنان بارسا بود را به رخ لاله های نارنجی می کشیدند، حالا تمام قد از فوتبال خوزه دفاع می کنند چون شکست های متوالی از بارسا نوعی خلاء برای آنها خلق کرده که از اولین تبعات آن می توان به از بین رفتن اعتماد بنفس اشاره کرد.

2-بعد از شکست بارسا در کوپا دل ری، اصوات و نظریات خطرناک و تقریبا بدیعی از سوی هواداران فوتبال رئال شنیده می شد که در آن رسما از فوتبال تخریبی، نازیبا، خشن و چرک حمایت می شد چون خروجی آن متوقف کردن بارسا بود( یک نگاه کاملا ماکیا ولیستی به فوتبال که هدف وسیله را توجیه می کند)شاید فاصله بعیدی که بین دو تیم در این چند ساله ایجاد شده باعث جان گرفتن و حمایت از این نوع از فوتبال شده باشد. زمانی که بارسا خودش را از "فوتبال امروز" جدا کرد و نمایشی در اندازه های" فوتبال فردا "اجرا کرد، دیگر شکست دادن این تیم با هر روشی برای رقبا( مخصوصا تیم های مورینیو) مبدل به فضیلت محض شد.نظریه" من با هر ترفندی می برم و بعد از فتح هیچکس حق ندارد در مورد کیفیت این پیروزی از من سوال کند" به خوزه مورینیو اجازه داد در دو بازی اول ال کلاسیکوی چهارگانه، با آزادی عمل بیشتری در پر افتخارترین تیم جهان، تفکراتش را عملیاتی کند.

3-دقیقا به مدت یک هفته و بلافاصله پس از فتح کوپا دل ری،در رسانه های کشور خودمان، مقالات متعددی در حمایت از سبک خوزه شروع به رویش قارچ مابانه ای کردند.بازی با سه هافبک دفاعی، استفاده از یک بولدزر قدرتمند اما کم هوش بنام پپه در میانه میدان، رسما جامه آنتی تز شکست بارسا را بر تن کرد و بر مدافعان این نوع از فوتبال حجت تمام شد که مورینیو پاشنه آشیل بارسا را یافته و به همین سادگی می توان یکی از بی نقص ترین تیم های حال حاضر جهان را متوقف کرد.اکثر ادله دفاع از سبک خوزه تقریبا صحیح بود و به درستی اشاره به این موضوع می شد که او چگونه موتور بازیسازی بارسا را از کار انداخته است اما نکته ظریفی که عامدانه از چشم افتاد و کسی علاقه نداشت در موردش حرفی بزند فوتبال خشنی بود که پیش نیاز ومسلتزم پیاده کردن طرح مذکور بود.کسی از خودش نمی پرسید هزینه ارائه این فوتبال در صورت اخراج پپه چه خواهد بود؟ بازیکن برزیلی الاصل تیم ملی پرتغال با کارت سبزی که داوران اسپانیایی به او هدیه داده بودند در دو بازی نخست تا آنجایی که امکان داشت خطا کرد و با هجوم بی محابایش به سوی فانتزیست های بارسا به آنها این پیام را مخابره کرد که اگر سریع توپ را از خودتان دور نکنید ممکن است ساق پایتان را در دستانتان قرار دهم.مورینیو دقیقا می دانست علاوه بر پرس هافبک های بارسا به اهرم روانی دیگری بنام هراس از مصدومیت بلند مدت احتیاج دارد.این متد از بازی تا حدود زیادی بر سبک بازیکن شکننده ای مثل اینیستا بیشترین تاثیر را گذاشت. این روشآمیخته به خوره، خوزه بود برای مهار بارسا.

4-پس از بصدا در آمدن سوت آغاز ال کلاسیکوی سوم توسط اشتارک آلمانی،رئال مقابل نود هزار هوادار خودی و در زمین خودش همان خلعتی را بر تن کرد که پیش از این چلسی و اینتر در خانه مقابل بارسا پوشیده بودند. در نیمه نخست در اکثر مواقع داور، بازی را مدیریت کرد و در غلاف ماندن کارت های رنگین اشتارک این فرصت را برای سه هافبک تدافعی مادرید بوجود آورد که با همان روش پیشین، موتور بازی سازی بارسا را دچار ریپ کنند.اما خوزه از روی نیمکت منتظر یک عکس العمل از سوی بارسا بود تا پس از آن با همان روش همیشگی دروازه والدس را تهدید کند؛ آنها در پنجاه متر زمین خودی مثل فنر جمع شدند و در انتظار جلو کشیدن بازیکنان پپ نشستند تا بلافاصله بعد از گرفتن توپ و وجود بازیکنان سرعتی مثل رونالدو، اوزیل و دی ماریا و البته مارسلو همان گل هایی را بزنند که پیش از این در اینتر توسط میلیتو و اشنایدر زده شده بود.اما بارسا برخلاف انتظار توپ را گرفت و عوض هجوم همه جانبه تنها در میانه میدان تعداد پاس هایش را بالا برد که اولین ثمره این سبک بالا رفتن مالکیت توپ به وسعت هفتاد و یک درصد برابر تنها بیست و نه درصد مادریدی ها بود. آیا تساوی بدون گل برای مورینیو خوشایند بود؟ پیدا کردن پاسخ سوال چندان ساده نیست چون دقیقا در همان موقعی که سرمربی مادریدی به زعم خودش قصد داشت نوع فوتبال محتاطانه در خانه را با به زمین آوردن کاکا به جای لاس تعویض کند، اتفاقی رخ داد که به صورت کل صورت مسئله تفکرات مورینیو را دگرگون ساخت.نوع خطای پپه که پیش از این در طول همین بازی و دو پیکار قبل، نمونه های ملایم ترش را به نمایش گذاشته بود با کارت قرمز مواجه شد.از اینجا به بعد "جهانبینی فوتبالی" و "استراتژی کلام" مدافعان سبک مورینیو دیگر به خوده فوتبال کاری ندارد و با قاطعیت می گویند اخراج پپه یک توطئه از پیش طراحی شده بوده است! آنتی تز خوزه زمانی کارائیش را از دست داد که داور آلمانی از سوی یوفا ماموریت داشت از "فوتبال" محافظت کند. پیش از این در بازی ال کلاسیکوی شماره یک، مورینیو به تساوی کشیدن بازی یک برهیچ باخته را با ده نفر در بوق و کرنا کرد و مرتب از آن صحبت می کرد تا نشان دهد چگونه "پلن شماره دو" دارد وقتی تیمش ده نفره می شود.اما چه شد که تئورسین بازی پیچیده دفاعی این بار عوض اینکه بگوید چطور نتوانسته به سبک بازی گذشته با یک یار کمتر، مقابل بارسا سربلند شود تنها توپ را در زمین اشتارک می اندازد و در مصاحبه های خود،داور المانی و یوفا را مقصر حذف قریب الوقوع تیمش می داند؟

5- اینچنین داستان غرولند های مردی که خود را خاص می خواند باز شروع می شود؛ پیش کشیدن اخراج بازیکنان رقبای بارسا در اروپا و همچنین به میان آوردن بحث بازی با چلسی به معنای دم زدن از مافیایی است که در یوفا وجود دارد و آنها می خواهند به هر قیمتی بارسا را قهرمان چمپیونز کنند.البته او هوشمندانه از یاد می برد که در همان بازی معروف اینتر و بارسا در دور رفت چطور یوفا حاضر نشد بخاطر خاکستر آتشفشان ایسلند و تعطیلی پروازهای هوایی، آن پیکار سر نوشت ساز را به تعویق بیاندازد تا کاتالان ها مجبور نباشند در سفری بی مانند و تاریخی فاصله هزار و اندی کیلومتری بارسلون تا میلان را با اتوبوس بپیمایند.او که انتخابش به عنوان بهترین مربی جهان در سال گذشته میلادی، وامدار قهرمانی اینتر پس از نیم قرن در اروپا بود اینک علاقه ای ندارد تا بیاد بیاورد در همان بازی رفت چگونه تیم داوری گل آفساید دیه گو میلیتو را صحیح اعلام کرد و در آن سو پنالتی واضح روی مسی را نادیده گرفت تا به لطف گل آوراژ بهتر تیم سراسر دفاعی اش از سد بارسای تماما هجومی بگذرد.

6-آنتی تز مورینیو مقابل بارسا یک بار در کوپا دل ری پاسخ داد اما فاصله باریک عملیاتی شدن این ترفند با شکست خوردن مفتضحانه اش در دست داورانی است که عده ای می بینند یک مدافع چگونه بی محابا به سوی ساق مردان حریف هجوم می آورد و آنها در عوض با نشان دادن "کارت سبز" این نوع از فوتبال را شیوع می بخشند و در آن سو بخش دیگری از داوران هستند که مثل اشتارک زمین مسابقه را پاک می کنند از عناصری که قصد شان گرفتن توپ نیست بلکه سلاخی ساق و ترساندن ذهن خلاق است.مورینیو اینک از بازیکنی حمایت می کند که پیش از این بخاطر خطای متوحشانه اش در لالیگا سابقه محرومیت تاریخی 12 جلسه ای را دارد.

7-رئال هزینه بها دادن به آن نوع از فوتبال را پرداخت کرد آنها یکبار جام تقریبا کم ارزش پادشاهی را با آن ترفند گرفتند و غرورشان متورم شد از شکست دادن بارسا با حربه دفاع و ضد حمله و البته فوتبال پر خشونت (که پیشتر قبلا در فلسفه مادرید جای چندانی نداشت) و سپس در آوردگاه به مراتب بزرگتری چند چیز را یکجا به قمار گذاشتند و باختند؛ فوتبال رو به جلو و تماشاگر پسند در خانه، موقعیت گل در زمین برنابئو،مالکیت توپ و میدان مقابل حدود نودهزار هوادار خودی و سرانجام نتیجه و گل هایی که مسی بواسطه فلسفه هجومی بارسا آنها را زد و در آن سو کریس رونالدو هرگز موفق به انجامش نشد چون خوزه تنها برای او یک مشق داشت؛هجوم در زمان ضد حمله.

8- تیتو ویلانوا دستیار گواردیولا در مورد مورینیو یک جمله جالب دارد؛ خوزه تنها مربی جهان است که در مصاحبه هایش در مورد همه چیز حرف می زند جز فوتبال. و اینک گویی این ویروس به دوستداران او نیز منتقل شده است؛رویت نوشته های پر تعداد در مورد اخراج پپه و پرداختن به صحبت های مورینیو در مورد گذشته داوری های بازی های بارسا.اما انگار کسی حواسش نیست مسی گلی را زد که ثمره عبور از پنج -شش مادریدی بود و این یعنی حرف زدن از فوتبال.

مهدی طاهرخانی - سایت گل

 

[Mohsen Khan]

توی یوتیوب سرچ بزنید pepe red card تا کلیپ های این بازیکن لطیف را ببینید !!!

 

[Mohsen_14]

1-آنتی تز مورینیو مقابل بارسا همواره بر یک اصل استوار بوده؛دفاع، دفاع و دفاع و سپس ضد حمله و و شاید کار تمام.از زمان حضور سرمربی پرتغالی در چلسی تا امروز توپ های فراوانی بودند که با این ترفند از سوی تیم های متبوع او به درون دروازه ویکتور والدس غلتیده اند.مثل گلی که پنج-شش سال قبل دروگبا در نوکمپ زد و آن گل محصول پاس پنجاه متری فرانک لمپارد بود،سپس در اینتر و بازی رفت نیمه نهایی فصل قبل که تقریبا هر سه گل نرآتزوری روی این تاکتیک حاصل شد.اما پیاده کردن این نوع از سبک بازی در مادرید (که هیچ تشابهی با اینتر و چلسی بی افتخار در اروپا ندارد) قطعا هزینه های گزاف خود را خواهد داشت.

در ال کلاسیکوی شماره یک(از چهارگانه های اخیر)مورینیو ترجیح داد در زمین خودی دفاع کند و روی ضد حملات دروازه بارسا را فتح کند.با توجه به تساوی آن دیدار فرصت کمی برای منتقدان باقی ماند تا آن نوع از بازی را به درستی تشریح کنند.سپس در کوپا دل ری نمونه کامل "فوتبال بر پایه دفاع و ضد حمله" از نیمه دوم تا سوت پایان بازی به منصه ظهور گذاشته شد و گل رونالدو به صورت کلی، صورت مسئله را پاک کرد و همانطور که شهره است در پایان نبرد از فرمانده فاتح آمار کشته هایش را نمی گیرند، کمتر کسی پیدا شد که در مورد فلسفه فوتبال خوزه در رئال مقابل بارسا صحبت کند.مردم پایتخت اسپانیا که در فینال جام جهانی 2010 مرتب هلندی ها را بخاطر نوع بازی تدافعی شان مورد شماتت قرار می دادند و تیکی تاکای تیم شان که وام گرفته از مکتب و بازیکنان بارسا بود را به رخ لاله های نارنجی می کشیدند، حالا تمام قد از فوتبال خوزه دفاع می کنند چون شکست های متوالی از بارسا نوعی خلاء برای آنها خلق کرده که از اولین تبعات آن می توان به از بین رفتن اعتماد بنفس اشاره کرد.

2-بعد از شکست بارسا در کوپا دل ری، اصوات و نظریات خطرناک و تقریبا بدیعی از سوی هواداران فوتبال رئال شنیده می شد که در آن رسما از فوتبال تخریبی، نازیبا، خشن و چرک حمایت می شد چون خروجی آن متوقف کردن بارسا بود( یک نگاه کاملا ماکیا ولیستی به فوتبال که هدف وسیله را توجیه می کند)شاید فاصله بعیدی که بین دو تیم در این چند ساله ایجاد شده باعث جان گرفتن و حمایت از این نوع از فوتبال شده باشد. زمانی که بارسا خودش را از "فوتبال امروز" جدا کرد و نمایشی در اندازه های" فوتبال فردا "اجرا کرد، دیگر شکست دادن این تیم با هر روشی برای رقبا( مخصوصا تیم های مورینیو) مبدل به فضیلت محض شد.نظریه" من با هر ترفندی می برم و بعد از فتح هیچکس حق ندارد در مورد کیفیت این پیروزی از من سوال کند" به خوزه مورینیو اجازه داد در دو بازی اول ال کلاسیکوی چهارگانه، با آزادی عمل بیشتری در پر افتخارترین تیم جهان، تفکراتش را عملیاتی کند.

3-دقیقا به مدت یک هفته و بلافاصله پس از فتح کوپا دل ری،در رسانه های کشور خودمان، مقالات متعددی در حمایت از سبک خوزه شروع به رویش قارچ مابانه ای کردند.بازی با سه هافبک دفاعی، استفاده از یک بولدزر قدرتمند اما کم هوش بنام پپه در میانه میدان، رسما جامه آنتی تز شکست بارسا را بر تن کرد و بر مدافعان این نوع از فوتبال حجت تمام شد که مورینیو پاشنه آشیل بارسا را یافته و به همین سادگی می توان یکی از بی نقص ترین تیم های حال حاضر جهان را متوقف کرد.اکثر ادله دفاع از سبک خوزه تقریبا صحیح بود و به درستی اشاره به این موضوع می شد که او چگونه موتور بازیسازی بارسا را از کار انداخته است اما نکته ظریفی که عامدانه از چشم افتاد و کسی علاقه نداشت در موردش حرفی بزند فوتبال خشنی بود که پیش نیاز ومسلتزم پیاده کردن طرح مذکور بود.کسی از خودش نمی پرسید هزینه ارائه این فوتبال در صورت اخراج پپه چه خواهد بود؟ بازیکن برزیلی الاصل تیم ملی پرتغال با کارت سبزی که داوران اسپانیایی به او هدیه داده بودند در دو بازی نخست تا آنجایی که امکان داشت خطا کرد و با هجوم بی محابایش به سوی فانتزیست های بارسا به آنها این پیام را مخابره کرد که اگر سریع توپ را از خودتان دور نکنید ممکن است ساق پایتان را در دستانتان قرار دهم.مورینیو دقیقا می دانست علاوه بر پرس هافبک های بارسا به اهرم روانی دیگری بنام هراس از مصدومیت بلند مدت احتیاج دارد.این متد از بازی تا حدود زیادی بر سبک بازیکن شکننده ای مثل اینیستا بیشترین تاثیر را گذاشت. این روشآمیخته به خوره، خوزه بود برای مهار بارسا.

4-پس از بصدا در آمدن سوت آغاز ال کلاسیکوی سوم توسط اشتارک آلمانی،رئال مقابل نود هزار هوادار خودی و در زمین خودش همان خلعتی را بر تن کرد که پیش از این چلسی و اینتر در خانه مقابل بارسا پوشیده بودند. در نیمه نخست در اکثر مواقع داور، بازی را مدیریت کرد و در غلاف ماندن کارت های رنگین اشتارک این فرصت را برای سه هافبک تدافعی مادرید بوجود آورد که با همان روش پیشین، موتور بازی سازی بارسا را دچار ریپ کنند.اما خوزه از روی نیمکت منتظر یک عکس العمل از سوی بارسا بود تا پس از آن با همان روش همیشگی دروازه والدس را تهدید کند؛ آنها در پنجاه متر زمین خودی مثل فنر جمع شدند و در انتظار جلو کشیدن بازیکنان پپ نشستند تا بلافاصله بعد از گرفتن توپ و وجود بازیکنان سرعتی مثل رونالدو، اوزیل و دی ماریا و البته مارسلو همان گل هایی را بزنند که پیش از این در اینتر توسط میلیتو و اشنایدر زده شده بود.اما بارسا برخلاف انتظار توپ را گرفت و عوض هجوم همه جانبه تنها در میانه میدان تعداد پاس هایش را بالا برد که اولین ثمره این سبک بالا رفتن مالکیت توپ به وسعت هفتاد و یک درصد برابر تنها بیست و نه درصد مادریدی ها بود. آیا تساوی بدون گل برای مورینیو خوشایند بود؟ پیدا کردن پاسخ سوال چندان ساده نیست چون دقیقا در همان موقعی که سرمربی مادریدی به زعم خودش قصد داشت نوع فوتبال محتاطانه در خانه را با به زمین آوردن کاکا به جای لاس تعویض کند، اتفاقی رخ داد که به صورت کل صورت مسئله تفکرات مورینیو را دگرگون ساخت.نوع خطای پپه که پیش از این در طول همین بازی و دو پیکار قبل، نمونه های ملایم ترش را به نمایش گذاشته بود با کارت قرمز مواجه شد.از اینجا به بعد "جهانبینی فوتبالی" و "استراتژی کلام" مدافعان سبک مورینیو دیگر به خوده فوتبال کاری ندارد و با قاطعیت می گویند اخراج پپه یک توطئه از پیش طراحی شده بوده است! آنتی تز خوزه زمانی کارائیش را از دست داد که داور آلمانی از سوی یوفا ماموریت داشت از "فوتبال" محافظت کند. پیش از این در بازی ال کلاسیکوی شماره یک، مورینیو به تساوی کشیدن بازی یک برهیچ باخته را با ده نفر در بوق و کرنا کرد و مرتب از آن صحبت می کرد تا نشان دهد چگونه "پلن شماره دو" دارد وقتی تیمش ده نفره می شود.اما چه شد که تئورسین بازی پیچیده دفاعی این بار عوض اینکه بگوید چطور نتوانسته به سبک بازی گذشته با یک یار کمتر، مقابل بارسا سربلند شود تنها توپ را در زمین اشتارک می اندازد و در مصاحبه های خود،داور المانی و یوفا را مقصر حذف قریب الوقوع تیمش می داند؟

5- اینچنین داستان غرولند های مردی که خود را خاص می خواند باز شروع می شود؛ پیش کشیدن اخراج بازیکنان رقبای بارسا در اروپا و همچنین به میان آوردن بحث بازی با چلسی به معنای دم زدن از مافیایی است که در یوفا وجود دارد و آنها می خواهند به هر قیمتی بارسا را قهرمان چمپیونز کنند.البته او هوشمندانه از یاد می برد که در همان بازی معروف اینتر و بارسا در دور رفت چطور یوفا حاضر نشد بخاطر خاکستر آتشفشان ایسلند و تعطیلی پروازهای هوایی، آن پیکار سر نوشت ساز را به تعویق بیاندازد تا کاتالان ها مجبور نباشند در سفری بی مانند و تاریخی فاصله هزار و اندی کیلومتری بارسلون تا میلان را با اتوبوس بپیمایند.او که انتخابش به عنوان بهترین مربی جهان در سال گذشته میلادی، وامدار قهرمانی اینتر پس از نیم قرن در اروپا بود اینک علاقه ای ندارد تا بیاد بیاورد در همان بازی رفت چگونه تیم داوری گل آفساید دیه گو میلیتو را صحیح اعلام کرد و در آن سو پنالتی واضح روی مسی را نادیده گرفت تا به لطف گل آوراژ بهتر تیم سراسر دفاعی اش از سد بارسای تماما هجومی بگذرد.

6-آنتی تز مورینیو مقابل بارسا یک بار در کوپا دل ری پاسخ داد اما فاصله باریک عملیاتی شدن این ترفند با شکست خوردن مفتضحانه اش در دست داورانی است که عده ای می بینند یک مدافع چگونه بی محابا به سوی ساق مردان حریف هجوم می آورد و آنها در عوض با نشان دادن "کارت سبز" این نوع از فوتبال را شیوع می بخشند و در آن سو بخش دیگری از داوران هستند که مثل اشتارک زمین مسابقه را پاک می کنند از عناصری که قصد شان گرفتن توپ نیست بلکه سلاخی ساق و ترساندن ذهن خلاق است.مورینیو اینک از بازیکنی حمایت می کند که پیش از این بخاطر خطای متوحشانه اش در لالیگا سابقه محرومیت تاریخی 12 جلسه ای را دارد.

7-رئال هزینه بها دادن به آن نوع از فوتبال را پرداخت کرد آنها یکبار جام تقریبا کم ارزش پادشاهی را با آن ترفند گرفتند و غرورشان متورم شد از شکست دادن بارسا با حربه دفاع و ضد حمله و البته فوتبال پر خشونت (که پیشتر قبلا در فلسفه مادرید جای چندانی نداشت) و سپس در آوردگاه به مراتب بزرگتری چند چیز را یکجا به ...

مهدی طاهرخانی - سایت گل

عالی بود ، یه تحلیل منطقی برای کسانی که دنبال واقعیت باشن

 

[Mehraɴ]

قابل توجه مدیران رئالی محترم!!!!!
ما تو تاپیک خودمون به کسی که میاد اتهام میزنه با ادب جواب میدیم و پستمون حذف میشه!!
ولی یه منچستری میاد اینجا و هرچی دلش خواست میگه و هیچی هم بهش نمیگن!!!!!
دارم به خودم تلقین میکنم که اینا عمدی نیست ولی نمیشه!!!!!
دوست عزیز فقط اینو بهت بگم که تو فینال جوابتونو میدیم!!!!!
بارسا از همین الان قهرمان اروپاست بلا شک!!!!!!
یه نگاهی هم به امضام بنداز ببین کی بهت گفتم!!!!!

نه تقصیر مدیرا نیست . آقا ساسان که نیست و فرزاد عزیز هم دست تنها هست و نمی تونه سریع رسیدگی کنه مگرنه اون پست رو قطعآ پاک می کنه :دی با اینکه عشق خوزه هست :دی


پ.ن : خون خودتو کثیف نکن آقا . این تیمای سلطنتی استکبار عددی نیستن واسه فینال :دی اسم نمیارم که مشکلی پیش نیاد :دی

 

[Mohsen Khan]

هیچ کس از بازی دفاعی و اینکه یک تیم مثلا بزرگ ، اون هم توی یک بازی دو حذفی مهم می یاد دفاعی بازی می کنه حرفی نمی زنه !!!
فقط زوم شده روی خطا و کارت قرمز

اگر مربی بزرگ و بازیکنان بزرگ این هستن که دیگه واویلا !!!

 

[Mohsen Khan]

تیمی که کاکا و کریم بنزما و .... روی نیمکت داره و تا دقایق زیادی تک مهاجمه بازی می کنه چه معنی می ده؟

تیمی که با سه هافبک دفاعی بازی کنه ؟

همه اینها توی اتهامات به یوفا و بارسا گم شده

یوفا هم باید یک چواب درستی به اینها بده

 

[saeedkkk]

دوستان بارسايي برديد نوش جانتون
ولي اينو ببينيد

http://www.realmadrid.com/cs/Satell..._show_that_Pepe_did_not_touch_Alv es__leg.htm


منظور من فقط صحنه پپه و دني آلوز هستش
واقعا" كه

اصلا ربطی به حرکت آلوز نداره...
په په اینجوری که با کف پا رفت سمت آلوز...خودش جریمه داره...

قرار نیست که حتما بخوره

 

[Rezazzzjjj]

اصلا ربطی به حرکت آلوز نداره...
په په اینجوری که با کف پا رفت سمت آلوز...خودش جریمه داره...

قرار نیست که حتما بخوره

نه دیگه نشد ،‌ باید قلم پاش خورد بشه و پاش دو تیکه بشه تا داور کارت بده

 

[Mohsen Khan]

شما توی یوتیوب کلیپ های کارت قرمز په په را ببینید
یک سری 12 جلسه محروم شده سر خطا !!!!

سابقه مشخصه

 

[Benyaminj]

به نظر من تيمی که قدرت لازم برای پيروزی يک تيم برتر از خودش رو نداره هميشه دست به حاشيه میزنه..

مورينيو خودش هم خوب میدونه هيچ رقمه نمیتونو حريف بارسلونا بشه پس برای کتمان ضعيف بودن تيمش در مقابل بارسلونا بايد به اين شکل برخورد کنه..هرچی فکر میکنم میبينم اگه منم جای مورينيو بودم شايد اين حرفارو میزدم که يه وقت ضعيف بودن رئال نسبت به بارسلونا زير سؤال نره..

کلاً اين مربی ، مربيه کثيفی هست..يادتون هست پارسال با اینتر همرو کاشته بود تو دربازه خودشون و همش دفاع میکردن ؟؟ يادتون هست بعد از بازی چجوری امد وسط زمين و با اعصاب بازيکنان بارسلونا بازی میکرد ؟؟؟ حالا بخور آقای خاص که وقتی اخراج شدی چشمت قرمز شده بود و کم مونده بود گريت بگيره..پارسال بود وقتی حرکت مورينيو ديدم پيشه خودم گفتم روزی نوبت شمام میرسه آقای کثيف.

 

[SonadoR]

کارلو گارگانزه از سایت گل بین‌المللی در این مقاله می‌نویسد که ژوزه مورینیو در حرف‌هایش پس از چهارشنبه شب بسیار افراط کرد.
سایت گل -- «مورینیو بهترین مربی دنیاست، اما به عنوان انسان هنوز باید ادب و احترام یاد بگیرد.»

این حرف‌هایی که چند ماه پیش زده شد از سوی فردی نبود به جز ماریو بالوتلی؛ بچه همیشه روی اعصاب منچسترسیتی! لیست رفتارهای زشت بالوتلی طویل‌تر از لیست مهمانان امروز عروسی شاهزاده انگلیس بود، و وقتی او از فردی می‌خواهد ادب و فرهنگ داشته باشد حتما آن فرد مشکلی در زمینه رفتار دارد.
نویسنده یکی از بزرگ‌ترین طرفداران «آقای خاص» است. هنگامی که او بازنشسته شود، بی‌تردید در ذهن من به عنوان یکی از بزرگ‌ترین مربیان باشگاهی تمام دوران‌ها نامش ثبت می‌شود. او در پرتغال، انگلیس، ایتالیا و اروپا فاتح همه چیز شده و ماموریت بعدی او تکرار همین کارها در اسپانیا است (البته او جام حذفی را هم فتح کرد). بعد هم شاید به آلمان، و سپس به تیم ملی دیگری برود. او شش قهرمانی در لیگ کسب کرده و دو بار فاتح لیگ قهرمانان شده (و تنها یک قهرمانی کمتر از باب پیسلی، دارنده رکورد در این زمینه دارد). او البته جام‌های رنگارنگ دیگری هم فتح کرده و با توجه به این که تنها 48 سال دارد می‌تواند به آسانی تعداد قهرمانی‌های داخلی را دو برابر کند.
فوتبال مدرن به شدت فاقد کیفیت ستارگان است – از نظر تکنیکی، تاکتیکی، شخصی، حرفه‌ای، هم داخل و هم خارج از میدان – و کاریزمای مورینیو، جنجال‌های او و نبوغ زیرکانه‌اش همه را افسون می‌کند.
اما همان طور که باشگاه بارسلونا اعلام کرد، «آقای مورینیو چهارشنبه شب از خط قرمز گذشت.»
لفاظی‌های او پس از مسابقه شامل حمله او به ولفگانگ اشتارک به دلیل اخراج خودش و په‌په، به علاوه کارت زردی که به سرخیو راموس داد و او را از بازی برگشت محروم کرد بود. ژوزه سپس گفت که رویدادهای شکست دو بر صفر تیمش در پایتخت اسپانیا مدرک دیگری از توطئه‌های یوفا به سود بارسلونا است. او حتی گفت که شاید رابطه بارسلونا با یونیسف دلیل این کارهاست.
اما حرف‌های او خطاب به پپ گواردیولا به شدت خارج از عرف، و توهینی محض بود؛ و البته از روی دورویی هم بود.
او گفت: «امیدوارم که پپ روزی بدون ماجرا فاتح لیگ قهرمانان شود.
من دو قهرمانی در لیگ قهرمانان با تیم‌هایی به جز بارسلونا کسب کردم. من این تورنمنت را با پورتو فتح کردم، تیمی از کشوری که معمولا قهرمان نمی‌شود، و لیگ قهرمانان را با اینتر بردم، که 50 سال بود قهرمان نشده بود و حتی نامش در میان بخت‌های قهرمانی هم دیده نمی‌شد. ما این قهرمانی‌ها را با جان کندن، غرور، تلاش و عرق ریختن به دست آوردیم.
گواردیولا مربی بزرگی است، اما اگر من مانند او پس از رسوایی استمفورد بریج فاتح لیگ قهرمانان می‌شدم شرمسار می‌بودم. اگر او امسال فاتح این رقابت‌ها شود، این قهرمانی زیر سایه رویدادهای سانتیاگو برنابئو قرار می‌گیرد.»
خاطرات گزینشی | پنج خاطره ای که ژوزه مورینیو فراموش کرده است
مورینیو حافظه یک فیل را دارد، اما بی‌تردید از آن به شکلی بسیار گزینش‌گرانه استفاده می‌کند و هر خاطره‌ای به یادش نمی‌آید!
مورینیو لیگ قهرمانان را تنها با «جان کندن، غرور، تلاش و عرق ریختن» به دست نیاورد و او هم از تصمیمات داوری (و اقبال) بهره‌ها برد.
پورتو در فصل 04-2003 در آستانه حذف در همان دور دوم حذفی مقابل منچستریونایتد بود. هنگامی که منچستریونایتد در اولدترافورد یک بر صفر پیش بود، پل اسکولز گلی زد که به شکلی رسوایی‌آور و افتضاح و در حالی که سه مدافع پورتو جلوتر بودند مردود اعلام شد. داور گفت آن گل آفساید بوده، که البته نبود. به این ترتیب بود که گل دقیقه پایانی کاشتینیا، روی اشتباه حیرت‌انگیز تیم هوارد، دروازه‌بان وقت منچستریونایتد پورتو را در مجموع سه بر دو پیروز کرد. مورینیو البته شکایتی نداشت و در عوض در کنار خط طولی زمین دوید و آن شادمانی معروفش را نشان داد.
پورتو در نیمه‌نهایی مقابل دپورتیوو یک بر صفر در مجموع دو دیدار پیروز شد. ژوزه در آنجا هم از داوری بیدادگرانه بهره برد. در بازی رفت در پرتغال که بدون گل مساوی تمام شد، ژرژ آندراده، یکی از ستارگان دپور اخراج شد، چرا که برای شوخی لگدی آرام به دکو، هم‌تیمی سابقش زده بود. آندراده و دکو هر دو به مارکوس مرک گفتند که این کار تنها برای شوخی بوده، و آندراده گفت: «دکو دوست منه، دکو دوست منه!» اما تصمیم مرک برای اخراج او گرفته شده بود. این کارت قرمز اثر بسیاری روی بازی گذاشت. دپورتیوو بدون صخره دفاعی‌اش در بازی برگشت یک بر صفر در خانه باخت، و پورتو با مورینیو به فینال رسید و موناکو را سه بر صفر برد.
شش سال به جلوتر می‌رویم، زمانی که مورینیو دومین قهرمانی را کسب کرد. این بار هم موفقیت اینتر آن‌قدرها که فکر می‌کنیم سیاه و سفید نبود. اینتر البته قهرمان شایسته‌ای بود، اما آنها هم از لطف داور بی‌بهره نماندند. در دور دوم حذفی، در بازی با چلسی در سن‌سیرو، چلسی باید با تساوی دو بر دو به خانه برمی‌گشت اما مخوتو گونزالس، داور دیدار حاضر نشد خطای والتر ساموئل روی سالومون کالو را بگیرد؛ ساموئل آخرین مدافع بود و اگر داور خطایش را اعلام می‌کرد، هم او باید اخراج می‌شد و هم چلسی صاحب یک ضربه پنالتی می‌شد.
اما درباره موفقیت به قول مورینیو «شرم‌آور» گواردیولا در سال 2009؛ دیدار برگشت نیمه‌نهایی بین چلسی و بارسا در خطر آن است که تبدیل به یکی از افسانه‌هایی شود که پیرزن‌ها هر جا می‌روند تعریف می‌کنند؛ افسانه ای که در آن بارسلونا را شخصیت شرور و تبهکار داستان می‌شمارند. برخی می‌گویند پنج پنالتی چلسی گرفته نشد، اما حقیقت آن است که تام هنینگ اوربو، داور دیدار تنها یک پنالتی صحیح را اعلام نکرد که آن هندبال جرارد پیکه بود. این که دنی آلوس سد راه فلوران مالودا شد مشخص نیست داخل محوطه جریمه بود یا نه، اما در هر حال سد راه شدن تنها زمانی پنالتی است که به راستی جدی و سخت باشد، ولی این یکی نبود. همین حرف را درباره صحنه‌ای می‌توان گفت که اریک آبیدال به میزانی اندک پیراهن دیدیه دروگبا را در دقایق پایانی نیمه اول کشید و دروگبا، یک ثانیه بعد ناگهان خود را چنان به زمین کوفت که انگار طاعون گرفته.
در دقیقه 56 دروگبا و یحیی توره در یک صحنه درگیر شدند، که البته هر دو نفر انگار با هم کشتی می‌گرفتند. البته برادر کوچک‌تر کولو مهاجم چلسی را هم به عقب کشید، اما این بیرون محوطه جریمه بود. در نهایت، درباره ضربه لحظات پایانی میشاییل بالاک که به دست ساموئل اتوئو برخورد کرد باید گفت که هرچند مهاجم کامرونی دستش بالاتر از حد معمول بود، اما این به روشنی برخورد توپ با دست بود، نه دست با توپ، به ویژه آن که توپ در حقیقت روی بالای شانه او فرود آمد، آن هم در شرایطی که پشتش به توپ بود! قوانین فیفا در این زمینه کاملا روشن است.
بسیار جالب است که مورینیو به راحتی از این حقیقت می‌گذرد که آبیدال در بازی با چلسی به اشتباه در دقیقه 65 کارت قرمز گرفت. او به اعتقاد داور خطایی حرفه‌ای انجام داد در حالی که یک پای آنلکا به پای دیگرش برخورد کرده بود! این باعث شد بارسلونا 25 دقیقه پایانی دیدار را با 10 نفر به پایان ببرد. در نتیجه، فضا برای ضدحملات چلسی باز شد و تنها بعد از آن اخراج بود که حادثه هند پنالتی پیکه پیش آمد. همچنین عجیب است که مورینیو عملکرد ولفگانگ اشتارک (بله، دقیقا همین ولفگانگ اشتارک که بازی رئال و بارسا را سوت زد) در بازی رفت در نوکمپ را نادیده گرفت. در آن بازی، اشتارک پنالتی مسلمی روی تیری آنری را نگرفت، بالاک را اخراج نکرد، و کارلس پویول را با سخت‌گیری فراوانی با کارت زرد جریمه کرد و باعث شد بارسلونا در بازی برگشت مدافع چپ خود را به مرکز خط دفاعی ببرد و هافبک میانی را در پست مدافع چپ بگمارد.
اما شباهت چلسی 2009 و رئال مادرید 2011 این است که هر دو تیم مقابل بارسلونا در نیمه‌نهایی ضدفوتبال بازی کردند. مورینیو در دو کلاسیکو ابتدایی بهار تاکتیک‌هایش را پیاده کرد و رئال مادرید گاهی به سمت دروازه بارسلونا حمله هم می‌کرد. اما در کلاسیکو 3، آقای خاص رویکردی فوق‌العاده منفی داشت و خودش دردسر درست کرد. اخراج په‌په بی‌تردید سخت‌گیرانه بود، اما مورینیو بار دیگر این را به یاد نمی‌آورد که این مدافع متولد برزیل و تبعه پرتغال، باید در فینال جام حذفی، یک هفته پیش اخراج می‌شد. تصمیمات داوری در والنسیا به سود رئال مادرید بود.
مورینیو باید درک کند که با آن که نابغه است، اما نمی‌تواند هر سال تمامی جام‌ها را ببرد. این امکان ندارد و او باید جنبه شکست‌های معدودی که می‌خورد را داشته باشد. تلاش برای کم‌ارزش کردن دستاوردهای بارسلونا کاری بی‌شرمانه است، تیمی که جذاب‌ترین تیمی است که دیده‌ایم و دارد آژاکس 73-71، بایرن 76-74 و میلان 94-89 را در زمینه عنوان بهترین باشگاه تاریخ به چالش می‌کشد. این که مورینیو نمی‌تواند از حقایق برای نظریه‌های عجیب و غریبش استفاده کند هم متظاهرانه است و هم افتراآمیز.