دورود
اول از همه از مصدومیت صلاح خیلی خیلی ناراخت شدم.تقریبا اشکم در اومد.شاید اگه رئال قهرمان نمی شد اینقدر ناراحت نمی شدم.خیلی مظاومانه بود
تا قبل مصدومیتش هم بیشتر به لحاظ روحی تاثیر داشت.وقتی رفت کل تیمشون از هم پاشید
تبریک برد خوبی بود.با این قهرمانی باز هم دست نیافتنی تر شدیم!!
نبود دنی اون سمتو تقریبا از کار انداخت.هر چند تو دفاع خیلی خوب بود حتی داشت گل هم میزد ولی سرعت دنی رو نداره.واقعا دوست داشتنیه.مثل آچار فرانسه هر کاری بهش بگن میکنه
زیدان از ترس ضد حمله های وحشتناک لیور نیمه اول رو برای دفاع اومده بود.نیمه دوم میخواست کار رو تموم کنه (رم براش درس عبرت شده بود که نباید بی محابا حمله کرد)
هیچ تیمی نمیتونه 90 دقیقه پرس وحشتناک بکنه مطمئن باشید صلاح مصدوم نمی شد و گل می زدن 70 به بعد می بریدن.دقایقی که بیل و آسنسیو میان تو بازی !!
لیور به جز 5-4 تا بازیکنش بقیشون تو سطخ فینال چمپبونز لیگ نبودن.اون صحنه که دفاعشون سوتی داد ایسکو زد به تیرک اکه گل می شد الان همه سرش خراب می شدن
میگن رئال نیمکت خوبی داره ولی نمی گن زیدانه که به اینا بازی داده.همین پارسال بعد باخت برگشت به بارسا تو لالیگا که اختلاف به حداقل رسید چند بازی به تیم دوم بازی داد.هر مربی این ریسک رو نمی کنه.بهشون بازی داده حالا داره نتیجشو می گیره
همین بس که برای واسکز و آسنیسیو 5 میلیون هزینه شده
در آخر بازم
دسیما ترسرو رو به همه مادریستا های واقعی تبریک می گم.امیدوارم سال بعد با پوشش نقاط ضعفمون لالیگا رو هم بگیریم