مشخصا مورینیو برنامه‌ای برای به آب و آتیش زدن برای برد نداشت. سیستمش رو مشابه کنته چید و سعی کرد از حربه خودشون استفاده کنه و نیم نگاهی به استفاده از موقعیت‌ها داشته باشه. اگر جواب میداد که چه بهتر و اگر نمیداد، اونقدر براش مهم نبود.
عملا این روش کم تاثیر نبود و ما تقریبا پا به پای چلسی اومدیم. تا این که داور اونجوری گند زد به بازی. کاملا یاد اخراج نانی افتادم. اونجا هم نبض بازی رو گرفته بودیم تو دست‌مون و درست همون موقع با اخراج نانی، همه چیز به هم ریخت.
دخیا علیرغم گلی که خورد عالی بود. جونز هم خوشبختانه خوب بود. اما چه توقعی میشد داشت از تیمی که پشت سر هم بازی داره و بعد یک سفر چند هزار کیلومتری به روسیه میکنه و روی آسفالت بازی میکنه. و بعد همین راه رو برمیگرده و میره به زمین حریف، که در طول این مدت داشته استراحت میکرده و جوج میزده بر بدن؟
این فصل داره به مراحل پایانی نزدیک میشه و ما احتمالا روی اهداف خاصی بیشتر متمرکز خواهیم شد. جام اروپا و سهمیه. و بعد تیمی بهتر و کامل‌تر برای فصل بعد، بسته خواهد شد.
ما که رفتیم. رو سیاهی موند به چلسی و اون داور احمق
