روح همه رفتکان در آرامش. دوران سختی بود. مهرداد جان تسلیت میگم پدر من هم در دوره ی کرونا فوت شد و غمگین اینکه من سالهست به علت زندگی نکردن در ایران و محدودیت های سفر حتی نتونستم به مراسم خاکسپاریش برم! هر چند که از این دنیا میره جوری میره انگار هیچ وقت نبوده و حیف عزیزانی بودن که رفتن! به هر رو امیدوارم که این فشار بدبختی و مشکلات کمی سرش رو کج کنه بره یک طرف دیگه. با اینکه بخوایم واقع گرا باشیم شاید مقطعی اتفاقاتی رخ بده ولی ته قضیه بازم مشخصه چیه!
من هم تسلیت میگم خدمتت، انشالله که غم آخرتون باشه، خدا رفتگان همه رو بیامرزه...
حسین جان، منچستری به دنیا اومدیم، منچستری هم میمیریم، باشگاه واقعا اعصاب نگذاشته واسم، ولی با اومدن تن هاخ و این اعتراضات طرفدارهای با فهم و شعور، واقعا امیدوار شدم.
در مورد مدیریت، فعلا تمام امیدم به منچستری های شهر منچستر و اونهایی که باشگاه رو بایکات کردن، هستش، اینجوری که قبل از بازی و در چندین ماه گذشته، برعلیه گلیزرها، تظاهرات شده و هر جوری که فکر بکنیم، دارن به گلیزرها فشار میارن، بهترین وضعیت هستش، گلیزرها هم فقط دنبال سود هستن، وقتی ببینن که سودی واسشون نداره، در عرض چند هفته میفروشن میرن، ولی مطمئن هستم که قبل از اون، تمام باشگاه رو حراج میکنن و تمام بدهی هاشون رو از اموال باشگاه، صاف میکنن!! کاری که در یک دهه گذشته داشتن انجام میدادن و شدتش رو بیشتر هم خواهند کرد.
چند روز پیش یه خبر اومده بود که میخوان درصدی از سهام باشگاه رو بفروشن، درصدی که باعث نمیشه مالکیت باشگاه عوض بشه، اسم چند نفر هم اومد، مثل سر جیم رتکلیف که قبلا هم میخواسته باشگاه رو بخره.
نتیجه های اتفاقی دوران سولسشر که کاملا مشخص بود که اتفاقی بودند، تو اون هیچ شکی نیست، ولی بازی دیشب، کاملا عملکرد دفاعی(فقط عملکرد دفاعی نبود، منچستر موقعیت های خوبی ایجاد کرد تو بازی، مخصوصا نیمه اول، چیزی که واضح بود، پرس بازیکنهای جلوی زمین بود که باعث شده بود، هافبک ها و دفاع های لیورپول، اشتباهات زیادی داشته باشن و توپ های زیادی رو به منچستری ها دادن، چیزی که شاید بیش از 10 سال هستش که تو منچستر انجام نمیشده، غیر از یک بازی که زمان مورینیو جلوی همین لیورپول انجام شده بود!) منچستر و عملکرد تک تک بازیکنها، مشخص بود، باید نیم ساعت ابتدای بازی رو میدیدی که متوجه میشدی چه تفاوت عملکردی داشتن نسبت به بازی قبلی که اگه بازی قبلی تیم رو دیده باشی، متوجه میشدی که یه چیزی ایراد داره، چون بازیکن ها، اصلا حاضر به فوتبال بازی کردن نبودند، خیلی بی تفاوت، بی انگیزه، بی تعصب توی زمین، ولی دیشب خیلی فرق داشت با این قضیه، گلی که زدیم، کاملا یه کار تیمی بود که شاید 10 سال بود که از این باشگاه ندیده بودم، فکر میکنم که دلیل اصلی این عملکرد تیم در بازی قبلی، تنها و تنها، بودن عنوایر و رونالدو و بحث کاپیتانی تیم هستش، نمیدونم که چرا دخیا کاپیتان نیست، ولی امثال عنوایر و فرناندز، کاپیتان میشن؟ یه جورایی تن هاخ در بازی دیشب به عنوایر اعلام کرد که در حد بازی نیستی، چه برسه به کاپیتانی، با کاپیتان کردن فرناندز هم رسما به رونالدو گفت که در حدش نیستی... دیشب وقتی رونالدو به جای رشفورد به زمین اومد، یه صحنه رشفورد رو نشون داد که اومد کنار عنوایر نشست و شروع به فحش دادن کرد، مشخصا داشت به رونالدو فحش میداد در کنار عنوایر... خب خودتون فکر کنید که چی میشه برداشت کرد. فکر میکنم که بازیکنها واقعا رابطه خوبی با رونالدو ندارن، اما مشکل اینجاست که اونهایی که هستن هم در حد این باشگاه نیستن و باید دور انداخته بشند.
عملکرد رشفورد و مارسیال و حتی فرناندز، جالب بود دیشب و رشفورد یه جرقه هایی از رشفورد 3-4 سال پیش رو نشون داد، مارسیال که بازیکن خنثی هستش تو زمین، واقعا نمیدونم چجور در موردش قضاوت کنم، چون هر 10 بازی یک بار، یه کاری میکنه تو زمین، ولی برای بازیکن منچستر بودن، همچین چیزی اصلا کافی نیست.
ترجیح میدم که این باشگاه به خاک سیاه بشینه تا از شر گلیزرها خلاص بشه، اونوقت میشه به آیندش امیدوار بود. چون منچستر همیشه منچستر خواهد موند، با عملکرد 10 سال گذشتش، کسی اون رو فراموش نمیکنه.