جهت اطلاع عزیزانی که از آمار مورینیو اطلاع دقیقی ندارند, مورینیو 3 جام در رئال کسب کرد:
مشاهده پیوست 366928
درست میگی . سوپر جام رو از قلم انداخته بودم.
ولی امار ناامید کننده است.
================
دیشب یاد ضرب المثل معروف خیاط تو کوزه افتاده ، افتادم.
مورینیو که خودش مرد جنجالی لب خط بود و کلی حاشیه درست میکرد و بازیهایی بود که با جنجال سازی تونست ازشون موفق بیرون بیاد اسیر یک ادمی شد که اگه تو این زمینه ازش بالاتر نباشه پایین تر هم نیست. بخصوص اینکه سیمئونه تو زمان بازیگریش هم استاد این حرکات بود.
شخصی به اسم دیه گو سیمئونه که اون دسته از دوستان قدیمی که بازیهای ارژانتین رو دیده باشن میدونن چه بازیکن موذی ای بود. بخصوص سر اون اخراج دیوید بکهام در جام جهانی 98 تو بازی بین انگلیس و ارژانتین که اگه اشتباه نکنم کیم نیلسون (یا یه همچین اسمی) بود . داورش هم دانمارکی بود و قد بلند
دیشب هم اواخر بازی من ریشه های اخلاق موذیانه سیمئونه رو توی بازی اتلتیکو دیدم. زدن زیر توپ ، وقت کشی کردن و یه جوری روی اعصاب بازیکنای رئال راه رفتن.
البته من نمیدونم چه مساله ای بود که بازیکنای رئال از اول بازی عصبی بودند و هر چقدر از بازی گذشت این عصبیت بیشتر هم میشد.
منتها بازیکنای اتلتیکو که این قضیه رو فهمیده بودن قشنگ روی اعصاب بازیکنای رئالی اسکی میکردن و بعضی از بازیکنای رئال مثل راموس و کوئنترائو و دی ماریا خب وقتی عصبی بشن پتانسیل اخراج رو دارند که خب این دفعه قرعه به نام شخص اول رئال (مورینیو) و مهره کلیدی این تیم یعنی رونالدو افتاد.
این بازی برای بعضی از هوادارای رئال که از این جنجالهای مورینیو حمایت میکردند شاید درس خوبی شده باشه که عزیزان دست بالای دست بسیاره. رئال تیمی قابل احترامه اما نه با این اخلاق. تا اونجا که من یادم میاد هیچوقت نیمکت رئال دچار این حواشی به این شکل نبوده که مربی بازیکتا رو خائن خطاب کنه و اسطوره تیم رو بذاره رو نیمکت و حتی توی تونل هم روشو بکنه اونور که نبینتش
اول با کاسیاس مشکل پیدا کرد. بعد با راموس و اوزیل
کم کم اختلافات زیاد شد. الان با په په هموطنش هم مشکل پیدا کرده. شاید دیشب اگه په په بازی میکرد رئال میبرد. مورینیو موفقیت رئال رو فدای اون خودخواهی خودش کرد.
وقتی این همه بازیکن تیم با یه نفر مشکل پیدا میکنن شاید مشکل از بازیکنا نباشه و واقعا مشکل از این ادم باشه.
حالا به ارزش کار آدمهایی مثل سر الکس فرگوسن و ارسن ونگر پی میبریم که چطور اینها این همه سال تونستن تیم داری کنند و حاشیه هاشون حداقل اندازه مورینیو نباشه. واقعا کار سختیه مربیگری. فقط فنی نیست. از نظر اخلاقی و روحیه و منش و دیسیپلین باید خیلی مهارت داشته باشه اون شخصی که میخواد نیمکت یه تیم بزرگ که معمولا فوق ستاره ها هم توشون هستند رو مدیریت کنه.
Last edited: