مورینیو به خیلی چیزا نرسیده
ما جهان سومی ها ضعف های خودمون رو پشت چنین چیزایی پنهان میکنیم،مثلا که چون آدم گنده ای هستیم پشت سرمون حرف میزنن و این حرفا
مورینیو یه قطره توی دریای مربیان خیلی موفقِ، چرا کسی در مورد اونها چنین حرفی نزده؟
چرا لیپی، کاپلو، فرگوسن، هیتسفلد، ونگر، هیدینگ، بکن باوئر، کرویف، رینوس میشل، ویسنته دلبوسکه، برایان کلاف و .... مگه موفق نبودن، اصلا چرا به گذشته بریم، همین کارلتو! مورینیو مربی بزرگیه، شکی درش نیست، اما اسمش از خودش بزرگترِ، چون سوار بر هیاهوی رسانه ها حرکت میکنه.
مثال زیاده، دلبوسکه میاد تیم پنجم لالیگا رو قهرمان UCL میکنه درحالی که فقط اومده بود نیمکت رو پُر کنه تا سرمربی داشته باشند، افتخارات ملی ش جای بحثی گذاشته؟
بدون شک مورینیو تفاوت بسیار بزرگی با امثال اینها داره، اونم اینه که تحت فشار انگشت در چشم کمک مربی تیم طرف کرده و اونا نکردند. یا از هر ابزار غیر ورزشی و غیر اخلاقی مثل تهمت به داوری و مربیان حریف استفاده میکنه تا هدفش پیش بره.
نتیجه اصلا اثرش صفر نیست. توی ستوالت یه جواب خوب نهفتست، زیبا بازی کنه و ببازه، معلومه ناراحت میشم. اما بهترین حالت چیه؟ زیبا بازی کنه و ببره. کمال مطلوب همینه
برزیل جام جهانی 82 رو کسی فراموش کرد؟ هنوز همه میگن بهترین برزیل تاریخه اما جامی نبرد ولی مرتبه ش از برزیل 94 و 2002 نزد طرفدارهای فوتبال خیلی بالاترِ. صفر و صدی نباید به قضایا نگاه کرد، چرا 6-7 سال زیبا بازی کنه و نتیجه نگیره؟ فعلا که توی 5 سال اخیر به اندازه کافی موفقیت داشته.
بحث فوتبال زیبا و دفاع اتوبوسی خیلی طولانیه هر فردی هم از زاویه خودش به این قضیه نگاه میکنه اما نباید فراموش کرد که جذابیت بخش جدا نشدنی از هر چیزیه.
حامد واسه بنده و جنابعالی توی تقابل زیبایی فوتبال و نتیجه گرایی یه نقطه ی تلاقی و اشتراک وجود داره، اون هم آرسنالِ. آرسنال توی 8 سال اخیر اشتباهات زیادی داشت که باعث بی جامی شد، از فروش ستارگان اصلی تا خریدهای کم کیفیت و خساست و ....
