نیکون اف
پورترا ۱۶۰ حلقه فیلم
پورترا ۱۶۰ حلقه فیلم
-
پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است
آخرین عکسی که گرفتم - نسخه تصاویر دوربین (قوانین در پست اول)
- شروع کننده موضوع nendoke
- تاریخ شروع
نیکون اف
پورترا ۱۶۰ حلقه فیلم
عکس ها رو عمدا ۱۵۰۰ پیکسل میگیرم که بتونید خوب عکس رو ببینید همه جزییات شو. وزن این دو تا عکس آخری حدود ۵۵۰ کیلوبایت هستند. اگه به این خاطر مشکلی به لود شدن صفحه پیش میاد لطفا بگید تا عکس ها رو کوجیکتر بگیرم.
پورترا ۱۶۰ حلقه فیلم
عکس ها رو عمدا ۱۵۰۰ پیکسل میگیرم که بتونید خوب عکس رو ببینید همه جزییات شو. وزن این دو تا عکس آخری حدود ۵۵۰ کیلوبایت هستند. اگه به این خاطر مشکلی به لود شدن صفحه پیش میاد لطفا بگید تا عکس ها رو کوجیکتر بگیرم.
نیکون اف.
کالر پلاس ۲۰۰ حلقه فیلم
لنز یادم نمونده. فکر کنم ۲۴ میلیمتری بود.
آمستردام
اندازه عکس رو ۱۵۰۰ در ۹۰۰ پیکسل گرفتم که جزییات خوب دیده بشه. اگه سنگینه برای باز شدن بگید تا کوجیکتر بگیرم.
کالر پلاس ۲۰۰ حلقه فیلم
لنز یادم نمونده. فکر کنم ۲۴ میلیمتری بود.
آمستردام
اندازه عکس رو ۱۵۰۰ در ۹۰۰ پیکسل گرفتم که جزییات خوب دیده بشه. اگه سنگینه برای باز شدن بگید تا کوجیکتر بگیرم.
هیچ مشکلی نیست برادر.
من مدیر بخش هستم و اگر مشکلی وجود داشت به جای این که زیر پست ها رو لایک کنم حتما تذکر می دادم.
راحت باشید.
درود بر شما. و سپاس از زحمت جوابهیچ مشکلی نیست برادر.
من مدیر بخش هستم و اگر مشکلی وجود داشت به جای این که زیر پست ها رو لایک کنم حتما تذکر می دادم.
راحت باشید.
همونطور که تو پست قبلی اشاره کردم نسل های بعدی "نیکون اف" تقسیم شدند به گروه های مختلفی که یکی از این گروه ها خانواده "نیکورمت اف تی ان" بودند که اینجا دو تا از این دوربین ها رو که خودم باهاشون تجربه عکاسی آنالوگ داشته ام رو عکس شونو میزارم. یکیشون دوربین آنالوگ نیکون نیکورمت اف تی ان است.
Nikkormat FTN
و دومی نیکون نیکورمت ای ال
Nikkormat EL
دوربین "نیکورمت اف تی ان" و "نیکورمت ای ال" دوربین هایی بودند از نسل های بعدی "نیکون اف" و از خانواده اف تی ان, همونطور که قبلا هم تو پست قبلی گفتم این دوربین ها بر اساس تکنولوژی دوربین های آنالوگ آینه دار "نیکون اف" ساخته شدن و هم ارزون "نسبت به دوربین های اون روز" بودند و هم با این دوربین میتونیستی تقریبا همه کار هایی رو که با یه دروبین حرفه ای انجام میدی انجام بدی, احتمالا اگه عکس هایی که شخصا با این دوربین ها گرفته ام رو ببینید بیشتر متوجه منظورم خواهید شد. خود دوربین "نیکون اف" اولین دوربین آنالوگ آینه دار نیکون گرون بود, و دلیل این هم این دوربین یه سیستم کامل بود با موتور و جا فیلمی ۲۵۰ تایی و چشمی های مختلف (فکر کنم ۱۵ تا باید باشند) و خیلی وسایل جانبی دیگه که این دوربین رو تبدیل به یه سیستمی میکرد که میتونستی همه کار های حرفه ای رو با این دوربین انجام بدی, از عکاسی ورزشی بگیر تا کار های علمی و آکادمیک در دانشگاه ها و بیمارستان ها و دیگر مراکز علمی اون روز. این دو تا دوربینی که تو این عکس میبینید همون سیستمه بدون وسایل اضافی برای کسانی که نمیتونند قیمت بالا برای یه سیستم کامل بپردازند. بقول معروف ورژن کجل شده اش برای افراد عادی که فقط میخوان تو خیابون از عکاسی لذت ببرند و همچنین بتونن تا حدی کار های سنگینتر و حرفه ای رو هم انجام بدن. حدودا ۴۵ لنز مختلف به این دوربین های خانواده اف تی ان میخورن. از ورزشی گرفته تا ماکرو و بقیه, که هر کسی بسته به جیبش میتونست لنز های مختلف روی این دوربین بزاره و تا هر حدی که پولش میکشید با این دوربین های حرفه ای سنگین انجام بده. و اگه پول نداره با همون لنز معمولی "۵۰ ام اف ۲" که اون موقع ها بصورت استاندارد با دوربین دریافت میکرد بهترین و زیباترین عکس ها رو بندازه بدون اینکه مجبور بشه چند هزار دلار به دوربین های لایکا بپردازه. این ارمغان نیکون بود برای عکاسان. هدف از ساخت این دوربین های خانواده نیکورمت اف تی ان هم همین بود. واسه همون هم تو پست قبلی گفتم که دستیابی نیکون به سیستم "نیکون اف" آغاز یه انقلاب بزرگ در تاریخ عکاسی بود و پایان سلطه لیکا بر بازار دروبین های عکاسی و همونطور که قبلا هم بعد از این انقلاب بود که سرگرمی عکاسی از انحصار ثروتمندان در اومد و افراد کم بضاعت جامعه هم تونستن از عکاسی (تقریبا) حرفه ای لذت ببرند. همونطور که تو عکس "نیکون نیکورمت اف تی ان" (شماره یک ) میبینید دوربین حدودا ۷ یا ۸ ا سرعت شاتر (از یک ثانیه تا یک هزارم ثانیه) داره و (عکس شماره ۲) از اف ۲.۸ تا اف ۱۶ اندازه دیافراگم داره. شماره سه فاصله سوژه تا دوربینه. تو انگلیسی بهش میگن "سیستم فاکوس منطقه ای", فارسی شو دقیقه نمیدونم. تا قبل از ساخت دوربین های آینه دار بیشتر دوربین های عکاسی با این سیستم فاکوس کار میکرده اند. که بعد از دوربین های آینه دار عکس میتونست از طریق آینه از وسط لنز مستقیما به سوژه نگاه کنه و دقیقا همون چیزی رو ببینه که در عکس ثبت خواهد شد. و تمام دوربین های جدید دیجیتال هم با همین سیستم کار میکنند.
یه نکته دیگه اینجا اضافه کنم امیدوارم مطلب طولانی نشه. تقریبا همه (۹۹%) تکنیک هایی رو که شما امروزه در عکاسی دیجیتال میبینید در زمان دزان عکاسی آنالوگ کشف شده, و همه این تکنیک ها در زمان آنالوگ استفاده میشده. از اکسپوژر "دوبله بگیر" تا "برکت کردن" تا ۳ تا انواع حالت های مختلف نورسنجی (ماتریکس, مرکزی و نقطه ای) تا سیستم جبران نوردهی تا ایزو و تکنیک "قفل نوردهی" و امثالهم . حتی تکنیک هایی مثل لرزش گیر دوربین ها هم تکنیکی است که در زمان عکاسی آنالوگ کشف شد و این تکنیک رو مدیون عکاسی آنالوگ هستیم. در اینجا یه مثال زنده بزنم که امروزه همتون میتونید این حرف منو به عینه ببینید. در میان دوربین های آنالوگ دروبین هایی داریم که اندازه فریم نگاتیف نصفه است. در زبان انگلیسی به این دوربین ها میگن
APS Film camera
این دوربین های آنالوگ نامبرده شده لرزش گیر دارند که کمک میکنه به شارپ شدن عکس و ترمیم لرزش احتمالی دست عکاس در هنگام عکاسی, در حالی که در این دوربین ها ما هیچ قسمت الکترونیکی در داخل لنز اینها نداریم. در واقع در داخل لنز اینها بجز عدسی هیچ قسمت دیگه ای وجود نداره. این لرزش گیر هابا ایزو کار میکنن. زیاد بازش نمیکنم و فقط خلاصه وار بهش اشاره میکنم. این لرزش های اولیه با کم و زیاد کردن ایزو لرزش دست شما رو می گرفته اند. در واقع چیزی که میخوام بگم اینه که اولین لرزش گیر های دوربین های عکاسی بصورت آنالوگ بوده و درزمان آنالوگ کشف و استفاده شد. که بعد ها شرکت های دوربین سازی از موتور های الکترونیکی خاصی برای لرزشگیر در دوربین های عکاسی استفاده کردن و روش های اولیه به فراموشی سپرده شد. بعضی از این دوربین آنالوگ با لرزش گیرهای اولیه (که با ایزو کار میکنند) رو حتی امروزه میشه گاهی در میان دوربین های بعضی کلکسیون دار های دوربین های آنالوگ دید.
زیاد صحبت کردم, همه اینها تکنیک هایی بوده اند که عکاسان اولیه مثل انسل آدم این تکنیک ها رو کشف کرده و با دست انجام میداده اند. یعنی همه اینها کار های دستی بوده اند که بعد ها شرکت های سازنده دوربین های عکاسی این تکنیک ها رو بصورت برنامه های کامپیوتری در آورده و در دوربین تعبیه کردند تا عکاس با صرف زمان کمتری بتونه این تکنیک ها رو پیاده کرده و بیشتر تمرکز اش رو به سوژه بده تا انجام کار های زمان کیر دستی. و همه این تکنیک های عکاسی که در بالا نام بردم رو بطور مثال شما میتونید بصورت دستی با هر دوربین عکاسی انجام بدهید, هر دوربینی. البته استثنا هایی داریم که مثل تکنیک برکت رو شما نمیتونید با بعضی از این دوربین آنالوگ جعبه بسیار قدیمی انجام بدین. یا دوربین هایی که فقط یه سرعت شاتر و یک اندازه دیافراگم دارند. این هم بخاطر اینه که این دوربین ها مثل دوربین های (پوینت & شوت) امروزی هستند که با این هدف ساخته شده اند که عکاس بدون درگیر شدن به پروسه های عکاسی عکسشو بگیره و بره بدون اتلاف وقت برای تعیین اکسپوژر و این چیزا. اینجا یه نکته فقط میگم و رد میشم و اون اینکه: دوستان در عکاسی آنالوگ ایزو همه چیزه و همه چیز بر حول محور ایزو میچرخه. در عکاسی آنالوگ ایزو خیلی خیلی خیلی مهمه. این نکته رو زیاد بازش نمیکنم که خیلی وقت گیره. مثال بالا زدم در باره لرزش گیر, یه مثال کوجولو دیگه اینجا میزنم و رد میشم میرم. در عکاسی آنالوگ فاکوس شما تا حد زیادی به ایزو بستگی داره. همونطور که گفتم در عکاسی آنالوگ کسی که نتونه با ایزو خوب کار کنه هیچ وقت نمیتونه یه عکس خوبی باشه. در عکسی دیجیتال کسی متوجه این موضوع نمیشه بخاطر اینکه شرکت ها همه این تکنیک های عکاسی رو بصورت آپشن های اتوماتیک کامپیوتری در دوربین ها تعبیه کرده اند واسه همون برای گرفتن یه عکس خوب اصلا لازم نیست که عکاس این چیز ها رو بدونه.
یه مثالی از تکنیک های عکاسی که در قدیم توسط عکاسان آنالوگ بصورت دستی انجام میشده مثل شخص "آنسل آدم" کسی بود که بعضی از حالت های مختلف نورسنجی رو اختراع کرده و برای عکاسان بعد از خودش به یادگار گذاشت که امروزه بصورت اوتوماتیک توسط کامپیوتر دوربین ما انجام میشه بدون اینکه حتی متوجه بشیم که در واقع آنسل آدم این تکنیک رو بصورت دستی با دوربین های بسیار اولیه عکاسی انجام میداده و ما این تکنیک رو از این شخص به ارمغان داریم. مثال زنده اش حالت نورسنجی ماتریکس که یکی از کشفیات ایشون بود. ایشون این کار رو سال ها بصورت دستی انجام میداده که بعدا این کار ایشون بعنوان یک تکنیک مهم در عکاسی ثبت شده و در دوربین های عکاسی بصورت یه آپشن کامپیوتری تعبیه شد.
با این دو تا دوربین حدود ۵ یا ۶ حلقه فیلم عکس انداختم که چند تاشو خواهم گذاشت. امیدوارم خوشتون بیاد.
ببخشید زیاد حرف زدم. امیدوارم از حوصله خوندن خارج نشه.
Nikkormat FTN
و دومی نیکون نیکورمت ای ال
Nikkormat EL
دوربین "نیکورمت اف تی ان" و "نیکورمت ای ال" دوربین هایی بودند از نسل های بعدی "نیکون اف" و از خانواده اف تی ان, همونطور که قبلا هم تو پست قبلی گفتم این دوربین ها بر اساس تکنولوژی دوربین های آنالوگ آینه دار "نیکون اف" ساخته شدن و هم ارزون "نسبت به دوربین های اون روز" بودند و هم با این دوربین میتونیستی تقریبا همه کار هایی رو که با یه دروبین حرفه ای انجام میدی انجام بدی, احتمالا اگه عکس هایی که شخصا با این دوربین ها گرفته ام رو ببینید بیشتر متوجه منظورم خواهید شد. خود دوربین "نیکون اف" اولین دوربین آنالوگ آینه دار نیکون گرون بود, و دلیل این هم این دوربین یه سیستم کامل بود با موتور و جا فیلمی ۲۵۰ تایی و چشمی های مختلف (فکر کنم ۱۵ تا باید باشند) و خیلی وسایل جانبی دیگه که این دوربین رو تبدیل به یه سیستمی میکرد که میتونستی همه کار های حرفه ای رو با این دوربین انجام بدی, از عکاسی ورزشی بگیر تا کار های علمی و آکادمیک در دانشگاه ها و بیمارستان ها و دیگر مراکز علمی اون روز. این دو تا دوربینی که تو این عکس میبینید همون سیستمه بدون وسایل اضافی برای کسانی که نمیتونند قیمت بالا برای یه سیستم کامل بپردازند. بقول معروف ورژن کجل شده اش برای افراد عادی که فقط میخوان تو خیابون از عکاسی لذت ببرند و همچنین بتونن تا حدی کار های سنگینتر و حرفه ای رو هم انجام بدن. حدودا ۴۵ لنز مختلف به این دوربین های خانواده اف تی ان میخورن. از ورزشی گرفته تا ماکرو و بقیه, که هر کسی بسته به جیبش میتونست لنز های مختلف روی این دوربین بزاره و تا هر حدی که پولش میکشید با این دوربین های حرفه ای سنگین انجام بده. و اگه پول نداره با همون لنز معمولی "۵۰ ام اف ۲" که اون موقع ها بصورت استاندارد با دوربین دریافت میکرد بهترین و زیباترین عکس ها رو بندازه بدون اینکه مجبور بشه چند هزار دلار به دوربین های لایکا بپردازه. این ارمغان نیکون بود برای عکاسان. هدف از ساخت این دوربین های خانواده نیکورمت اف تی ان هم همین بود. واسه همون هم تو پست قبلی گفتم که دستیابی نیکون به سیستم "نیکون اف" آغاز یه انقلاب بزرگ در تاریخ عکاسی بود و پایان سلطه لیکا بر بازار دروبین های عکاسی و همونطور که قبلا هم بعد از این انقلاب بود که سرگرمی عکاسی از انحصار ثروتمندان در اومد و افراد کم بضاعت جامعه هم تونستن از عکاسی (تقریبا) حرفه ای لذت ببرند. همونطور که تو عکس "نیکون نیکورمت اف تی ان" (شماره یک ) میبینید دوربین حدودا ۷ یا ۸ ا سرعت شاتر (از یک ثانیه تا یک هزارم ثانیه) داره و (عکس شماره ۲) از اف ۲.۸ تا اف ۱۶ اندازه دیافراگم داره. شماره سه فاصله سوژه تا دوربینه. تو انگلیسی بهش میگن "سیستم فاکوس منطقه ای", فارسی شو دقیقه نمیدونم. تا قبل از ساخت دوربین های آینه دار بیشتر دوربین های عکاسی با این سیستم فاکوس کار میکرده اند. که بعد از دوربین های آینه دار عکس میتونست از طریق آینه از وسط لنز مستقیما به سوژه نگاه کنه و دقیقا همون چیزی رو ببینه که در عکس ثبت خواهد شد. و تمام دوربین های جدید دیجیتال هم با همین سیستم کار میکنند.
یه نکته دیگه اینجا اضافه کنم امیدوارم مطلب طولانی نشه. تقریبا همه (۹۹%) تکنیک هایی رو که شما امروزه در عکاسی دیجیتال میبینید در زمان دزان عکاسی آنالوگ کشف شده, و همه این تکنیک ها در زمان آنالوگ استفاده میشده. از اکسپوژر "دوبله بگیر" تا "برکت کردن" تا ۳ تا انواع حالت های مختلف نورسنجی (ماتریکس, مرکزی و نقطه ای) تا سیستم جبران نوردهی تا ایزو و تکنیک "قفل نوردهی" و امثالهم . حتی تکنیک هایی مثل لرزش گیر دوربین ها هم تکنیکی است که در زمان عکاسی آنالوگ کشف شد و این تکنیک رو مدیون عکاسی آنالوگ هستیم. در اینجا یه مثال زنده بزنم که امروزه همتون میتونید این حرف منو به عینه ببینید. در میان دوربین های آنالوگ دروبین هایی داریم که اندازه فریم نگاتیف نصفه است. در زبان انگلیسی به این دوربین ها میگن
APS Film camera
این دوربین های آنالوگ نامبرده شده لرزش گیر دارند که کمک میکنه به شارپ شدن عکس و ترمیم لرزش احتمالی دست عکاس در هنگام عکاسی, در حالی که در این دوربین ها ما هیچ قسمت الکترونیکی در داخل لنز اینها نداریم. در واقع در داخل لنز اینها بجز عدسی هیچ قسمت دیگه ای وجود نداره. این لرزش گیر هابا ایزو کار میکنن. زیاد بازش نمیکنم و فقط خلاصه وار بهش اشاره میکنم. این لرزش های اولیه با کم و زیاد کردن ایزو لرزش دست شما رو می گرفته اند. در واقع چیزی که میخوام بگم اینه که اولین لرزش گیر های دوربین های عکاسی بصورت آنالوگ بوده و درزمان آنالوگ کشف و استفاده شد. که بعد ها شرکت های دوربین سازی از موتور های الکترونیکی خاصی برای لرزشگیر در دوربین های عکاسی استفاده کردن و روش های اولیه به فراموشی سپرده شد. بعضی از این دوربین آنالوگ با لرزش گیرهای اولیه (که با ایزو کار میکنند) رو حتی امروزه میشه گاهی در میان دوربین های بعضی کلکسیون دار های دوربین های آنالوگ دید.
زیاد صحبت کردم, همه اینها تکنیک هایی بوده اند که عکاسان اولیه مثل انسل آدم این تکنیک ها رو کشف کرده و با دست انجام میداده اند. یعنی همه اینها کار های دستی بوده اند که بعد ها شرکت های سازنده دوربین های عکاسی این تکنیک ها رو بصورت برنامه های کامپیوتری در آورده و در دوربین تعبیه کردند تا عکاس با صرف زمان کمتری بتونه این تکنیک ها رو پیاده کرده و بیشتر تمرکز اش رو به سوژه بده تا انجام کار های زمان کیر دستی. و همه این تکنیک های عکاسی که در بالا نام بردم رو بطور مثال شما میتونید بصورت دستی با هر دوربین عکاسی انجام بدهید, هر دوربینی. البته استثنا هایی داریم که مثل تکنیک برکت رو شما نمیتونید با بعضی از این دوربین آنالوگ جعبه بسیار قدیمی انجام بدین. یا دوربین هایی که فقط یه سرعت شاتر و یک اندازه دیافراگم دارند. این هم بخاطر اینه که این دوربین ها مثل دوربین های (پوینت & شوت) امروزی هستند که با این هدف ساخته شده اند که عکاس بدون درگیر شدن به پروسه های عکاسی عکسشو بگیره و بره بدون اتلاف وقت برای تعیین اکسپوژر و این چیزا. اینجا یه نکته فقط میگم و رد میشم و اون اینکه: دوستان در عکاسی آنالوگ ایزو همه چیزه و همه چیز بر حول محور ایزو میچرخه. در عکاسی آنالوگ ایزو خیلی خیلی خیلی مهمه. این نکته رو زیاد بازش نمیکنم که خیلی وقت گیره. مثال بالا زدم در باره لرزش گیر, یه مثال کوجولو دیگه اینجا میزنم و رد میشم میرم. در عکاسی آنالوگ فاکوس شما تا حد زیادی به ایزو بستگی داره. همونطور که گفتم در عکاسی آنالوگ کسی که نتونه با ایزو خوب کار کنه هیچ وقت نمیتونه یه عکس خوبی باشه. در عکسی دیجیتال کسی متوجه این موضوع نمیشه بخاطر اینکه شرکت ها همه این تکنیک های عکاسی رو بصورت آپشن های اتوماتیک کامپیوتری در دوربین ها تعبیه کرده اند واسه همون برای گرفتن یه عکس خوب اصلا لازم نیست که عکاس این چیز ها رو بدونه.
یه مثالی از تکنیک های عکاسی که در قدیم توسط عکاسان آنالوگ بصورت دستی انجام میشده مثل شخص "آنسل آدم" کسی بود که بعضی از حالت های مختلف نورسنجی رو اختراع کرده و برای عکاسان بعد از خودش به یادگار گذاشت که امروزه بصورت اوتوماتیک توسط کامپیوتر دوربین ما انجام میشه بدون اینکه حتی متوجه بشیم که در واقع آنسل آدم این تکنیک رو بصورت دستی با دوربین های بسیار اولیه عکاسی انجام میداده و ما این تکنیک رو از این شخص به ارمغان داریم. مثال زنده اش حالت نورسنجی ماتریکس که یکی از کشفیات ایشون بود. ایشون این کار رو سال ها بصورت دستی انجام میداده که بعدا این کار ایشون بعنوان یک تکنیک مهم در عکاسی ثبت شده و در دوربین های عکاسی بصورت یه آپشن کامپیوتری تعبیه شد.
با این دو تا دوربین حدود ۵ یا ۶ حلقه فیلم عکس انداختم که چند تاشو خواهم گذاشت. امیدوارم خوشتون بیاد.
ببخشید زیاد حرف زدم. امیدوارم از حوصله خوندن خارج نشه.
Last edited:
فیسبوک جناب بهرامی
با عکس های عالی
www.facebook.com
www.facebook.com
با عکس های عالی
Log in to Facebook
Log in to Facebook to start sharing and connecting with your friends, family and people you know.
www.facebook.com
Log in to Facebook
Log in to Facebook to start sharing and connecting with your friends, family and people you know.
www.facebook.com
فیسبوک جناب بهرامی
با عکس های عالی
Log in to Facebook
Log in to Facebook to start sharing and connecting with your friends, family and people you know.Log in to Facebook
Log in to Facebook to start sharing and connecting with your friends, family and people you know.
آره درسته. خودشه. سپاس
عکس با دوربین 
اف تی ان گرفته شده.
رنگ ها دقیقا همونی هستند که مغازه هم بودند. پنیر فروشیه و پنیر های زرد, قرمز و سبز میفروشه.
اف تی ان گرفته شده.رنگ ها دقیقا همونی هستند که مغازه هم بودند. پنیر فروشیه و پنیر های زرد, قرمز و سبز میفروشه.
عکس با دوربین نیکورمت اف تی ان گرفته شده.
شنبه بازار روتردام. دکه ماهی فروشی
شنبه بازار روتردام. دکه ماهی فروشی
نیکون نیکورمت اف تی ان
Nikon Nikkormat FTN
کالر پلاس ۲۰۰ فیلم رول
شنبه بازار, روتردام
Nikon Nikkormat FTN
کالر پلاس ۲۰۰ فیلم رول
شنبه بازار, روتردام
Last edited:
نیکون نیکورمت اف تی ان
Nikon Nikkormat FTN
کالر پلاس ۲۰۰ فیلم رول
روتردام
Nikon Nikkormat FTN
کالر پلاس ۲۰۰ فیلم رول
روتردام
نیکون نیکورمت اف تی ان
Nikon Nikkormat FTN
کالر پلاس ۲۰۰ فیلم رول
روتردام
Nikon Nikkormat FTN
کالر پلاس ۲۰۰ فیلم رول
روتردام
یه عکس آنالوگ خیابونی
نیکون اف ۶۵, رل فیلم کالر پلاس ۲۰۰ بود. لنز ۵۰ میلیمتر بود. این دوربین رو به قیمت نصف قیمت یه بسته سیگار خریدم.
روتردام
نیکون اف ۶۵, رل فیلم کالر پلاس ۲۰۰ بود. لنز ۵۰ میلیمتر بود. این دوربین رو به قیمت نصف قیمت یه بسته سیگار خریدم.
روتردام
Last edited:
نیکون اف
۱۰۰ تی مکس رل فیلم, فیلتر زرد هم استفاده کردم روی لنز.
ایستگاه مرکزی قطار, آمستردام
۱۰۰ تی مکس رل فیلم, فیلتر زرد هم استفاده کردم روی لنز.
ایستگاه مرکزی قطار, آمستردام
نیکون اف
۱۰۰ تی مکس رل فیلم, فیلتر زرد هم استفاده کردم روی لنز.
آمستردام
لکه های سفیدی که گاها تو بعضی عکس ها دیده میشن اثر داروی ظهوره. مثل تو این عکس دو تا خط باریک قسمت راست پایین کادر.
۱۰۰ تی مکس رل فیلم, فیلتر زرد هم استفاده کردم روی لنز.
آمستردام
لکه های سفیدی که گاها تو بعضی عکس ها دیده میشن اثر داروی ظهوره. مثل تو این عکس دو تا خط باریک قسمت راست پایین کادر.
نیکون اف
۱۰۰ تی مکس رل فیلم, فیلتر زرد هم استفاده کردم روی لنز.
ایستگاه مرکزی قطار, آمستردام
لکه های سفیدی که گاها تو بعضی عکس ها دیده میشن اثر داروی ظهوره.
۱۰۰ تی مکس رل فیلم, فیلتر زرد هم استفاده کردم روی لنز.
ایستگاه مرکزی قطار, آمستردام
لکه های سفیدی که گاها تو بعضی عکس ها دیده میشن اثر داروی ظهوره.
نیکون اف
۱۰۰ تی مکس رل فیلم, فیلتر زرد هم استفاده کردم روی لنز.
آمستردام
این عکس رو با یه دوربین دیجیتال ۵۰ مگاپیکسلی امروزی هم انداختم هر کی خواست بگه میزارم خودش مقایسه کنه ببینه که انتخاب دوربین واقعا دوربین چقدر تاثیر داره تو کیفیت عکس. به دلیل اینکه لنز ام محدوده مجبور شدم این عکس آنالوگ رو پانوراما بگیرم. البته بدون سه پایه, یعنی همینطوری بدون سه پایه و با دست چند تا عکس گرفتم و بعد از اینکه نگاتیو ها رو اسکن کردم تو کامپیوتر تبدیل کردم به فایل دیجیتال (JPG) عکس ها رو تو فوتوشاپ به هم چسبوندم تا بتونم کل صحنه رو در یه عکس ثبت کرده باشم. چیزی که میخوام بگم این عکس رو شما میتونید براحتی ۳ متر در ۲ متر پرینت بکنید با بهترین کیفیت ممکن امروزی. و در اصل در پرینت هم این عکس آنالوگ از یه عکسی که با یه دوربین دیجیتال پیشرفته امروزی ۵۰ مگا پیکسلی گرفته شده کم نمیاره. هیچ چی کم نمیاره. تازه این عکس رو میتونستم فیلتر نارنجی بزارم و همچنین با دقت بیشتری بگیرم. این عکس ها رو بیشتر برای سرگرمی میگیرم و زیاد روشون وقت نمیزارم. اگه بیشتر وقت و انرژی روشون بزارم میتونم عکس ها رو متفاوت تر هم بگیرم. حالا تو یه پست بعدی یه عکسی آنالوگی رو که با دقت بهتری گرفتم با همین دوربین خواهم گذاشت تا بیشتر متوجه منظورم بشید.
اون یکی عکس دیجیتال که گفتم گرفتم با سونی آ ۷ آر (ورژن) ۳ گرفته شده. اون رو هم رو پست بعدی میزارم تا یه مقایسه بکنید. عکس دیجیتال رو فرمت "راو" نگرفتم. و دلیل این کار اینه که این سونی آ ۷ آر ۳ انقدر سانسورش قدرتمنده که برای ادیت کردن فایل های (JPG) اش هم کافیه و چیزی از فایل های "RAW" کم نمیاره.
۱۰۰ تی مکس رل فیلم, فیلتر زرد هم استفاده کردم روی لنز.
آمستردام
این عکس رو با یه دوربین دیجیتال ۵۰ مگاپیکسلی امروزی هم انداختم هر کی خواست بگه میزارم خودش مقایسه کنه ببینه که انتخاب دوربین واقعا دوربین چقدر تاثیر داره تو کیفیت عکس. به دلیل اینکه لنز ام محدوده مجبور شدم این عکس آنالوگ رو پانوراما بگیرم. البته بدون سه پایه, یعنی همینطوری بدون سه پایه و با دست چند تا عکس گرفتم و بعد از اینکه نگاتیو ها رو اسکن کردم تو کامپیوتر تبدیل کردم به فایل دیجیتال (JPG) عکس ها رو تو فوتوشاپ به هم چسبوندم تا بتونم کل صحنه رو در یه عکس ثبت کرده باشم. چیزی که میخوام بگم این عکس رو شما میتونید براحتی ۳ متر در ۲ متر پرینت بکنید با بهترین کیفیت ممکن امروزی. و در اصل در پرینت هم این عکس آنالوگ از یه عکسی که با یه دوربین دیجیتال پیشرفته امروزی ۵۰ مگا پیکسلی گرفته شده کم نمیاره. هیچ چی کم نمیاره. تازه این عکس رو میتونستم فیلتر نارنجی بزارم و همچنین با دقت بیشتری بگیرم. این عکس ها رو بیشتر برای سرگرمی میگیرم و زیاد روشون وقت نمیزارم. اگه بیشتر وقت و انرژی روشون بزارم میتونم عکس ها رو متفاوت تر هم بگیرم. حالا تو یه پست بعدی یه عکسی آنالوگی رو که با دقت بهتری گرفتم با همین دوربین خواهم گذاشت تا بیشتر متوجه منظورم بشید.
اون یکی عکس دیجیتال که گفتم گرفتم با سونی آ ۷ آر (ورژن) ۳ گرفته شده. اون رو هم رو پست بعدی میزارم تا یه مقایسه بکنید. عکس دیجیتال رو فرمت "راو" نگرفتم. و دلیل این کار اینه که این سونی آ ۷ آر ۳ انقدر سانسورش قدرتمنده که برای ادیت کردن فایل های (JPG) اش هم کافیه و چیزی از فایل های "RAW" کم نمیاره.
A7Riii
f/3.5
1/60 sec
ISO: 3200
sony 50mm kit lens
آمستردام
چند تا نکته برای سوالات احتمالی. همچنین ساختمون های قدیمی تو آمستردام همینطور کج و کوله هستند. ربطی به روش عکاسی من نداره. لنزی که این عکس رو باهاش گرفتم لنز کیت محسوب میشه. یعنی همون کیت لنز استاندارد (۱۸-۵۵ ام) محسوب میشه تو دوربین های دیجیتال آینه دار.همچنین عکس حدود ۶ بعد از ظهر گرفته شده تو یه روز سرد زمستونی. واسه همون ایزو بالاست. عکس هم "JPG" گرفته شده. تو فتوشاپ فقط کمی نور اضافی دادم. زیاد روش کار نکردم. همچنین ساختمون دست راستی رنگ هاش کمی عجیب به نظر میرسه. حالت دیوار هاش همینطوری بود که تو عکس میبینید. دقیقا نمیدونم چرا؟ عکس رنگی گرفته شده خودم تبدیلش کردم به سیاه سفید تا مقایسه بشه با عکس آنالوگ بالایی. این عکس هم مثل عکس آنالوگ بالایی پانوراما گرفته شده بدون سه پایه.
یه نکته دیگه: عکس همون چیزیه که تو زمین عکاسی بود, به عکس نه چیزی اضافه شده نه کم نشده. تو آمستردام مرسومه گاهی ساختمون های قدیمی رو بدون اینکه به ساخت قدیمی اش دست بزنند مرمت میکنند و به این خاطر گاهی بخاطر این کار ساختمون عجیب به نظر میرسه. یعنی تو یه ساختمون انگار دو تا تیکه متفاوت رو به هم وصله شده زده اند. ساختمون نصفش قهوه ایه با دیوار ها آجر های تازه و نصفش کلا متفاوت بنظر میرسه مال ۸۰ سال پیش. فقط خواستم بگم سوال احتمالی پیش نیاد. دلیل این کار اینه که ساختمون های قدیمی تو هلند جز آثار باستانی محسوب میشن و صاحب شون حق نداره ساختمون رو دست بزنه و ظاهر ساختمون تغییر بده, در واقع دولت اونها رو جز اثر فرهنگی و باستانی محسوب کرده و حق تعمیر و تغییر ظاهر ساختمون رو از صاحبش سلب میکنه.
f/3.5
1/60 sec
ISO: 3200
sony 50mm kit lens
آمستردام
چند تا نکته برای سوالات احتمالی. همچنین ساختمون های قدیمی تو آمستردام همینطور کج و کوله هستند. ربطی به روش عکاسی من نداره. لنزی که این عکس رو باهاش گرفتم لنز کیت محسوب میشه. یعنی همون کیت لنز استاندارد (۱۸-۵۵ ام) محسوب میشه تو دوربین های دیجیتال آینه دار.همچنین عکس حدود ۶ بعد از ظهر گرفته شده تو یه روز سرد زمستونی. واسه همون ایزو بالاست. عکس هم "JPG" گرفته شده. تو فتوشاپ فقط کمی نور اضافی دادم. زیاد روش کار نکردم. همچنین ساختمون دست راستی رنگ هاش کمی عجیب به نظر میرسه. حالت دیوار هاش همینطوری بود که تو عکس میبینید. دقیقا نمیدونم چرا؟ عکس رنگی گرفته شده خودم تبدیلش کردم به سیاه سفید تا مقایسه بشه با عکس آنالوگ بالایی. این عکس هم مثل عکس آنالوگ بالایی پانوراما گرفته شده بدون سه پایه.
یه نکته دیگه: عکس همون چیزیه که تو زمین عکاسی بود, به عکس نه چیزی اضافه شده نه کم نشده. تو آمستردام مرسومه گاهی ساختمون های قدیمی رو بدون اینکه به ساخت قدیمی اش دست بزنند مرمت میکنند و به این خاطر گاهی بخاطر این کار ساختمون عجیب به نظر میرسه. یعنی تو یه ساختمون انگار دو تا تیکه متفاوت رو به هم وصله شده زده اند. ساختمون نصفش قهوه ایه با دیوار ها آجر های تازه و نصفش کلا متفاوت بنظر میرسه مال ۸۰ سال پیش. فقط خواستم بگم سوال احتمالی پیش نیاد. دلیل این کار اینه که ساختمون های قدیمی تو هلند جز آثار باستانی محسوب میشن و صاحب شون حق نداره ساختمون رو دست بزنه و ظاهر ساختمون تغییر بده, در واقع دولت اونها رو جز اثر فرهنگی و باستانی محسوب کرده و حق تعمیر و تغییر ظاهر ساختمون رو از صاحبش سلب میکنه.
Last edited:
A7Riii
1/125sec
ISO: 100
Sony FE 50mm f1.8 kit lens
یه عکس دیجیتال: عکس رو چند ساعت پیش خیابون گرفتم سر راه خونه. البته که این لنز انقدر نزدیک نمیگیره. واسه همون دوربین رو گذاشتم رو مد "کروپ سنسور" که اونجا بهم ۲۵ میلیمتر اضافه داد. عکس رو هم تو فتوشاپ کمی کروپ "قیچی" کردم یه حدود ۲۵ میلیمتر اضافه هم اونجا گرفتم. در واقع یه لنز ۵۰ میلیمتری رو بعنوان یه لنز ۱۰۰ میلیمتری استفاده کردم. عکس رو هم "JPG" گرفتم. من با دوربین های دیجیتال ام تقریبا هیچوقت عکس هامو "RAW" نمی گیرم. این عادت رو از آنالوگ دارم دست خودم نیست. برگ هم فکر کنم شکسته. بهش دست نزدم خودش اینطور بنظر میاد. یه نکته دیگه. اینجا الان بهاره, ولی این درخت که عکسشو گرفتم درخت خاصیه که همیشه برگ هاش به این رنگه و عوض نمیشه. پیچی هم است تور میزارن روی تور همینطور رشد میکنه لای این تور ها میپیچه میره بالا تمام دیوار رو میگیره حال و هوای خاصی به دیوار میده. این درخت ها رو جلوی بعضی خونه ها یا شرکت ها میکارند که کلاس خاصی به اون ساختمون میده.
یه نکته اینجا بگم. بدون توجه به اینکه دیجیتال میزنید یا آنالوگ تو عکاسی یه ضرب المثله که میگه: لنز ۵۰ میلیمتر آچار فرانسه عکاس هاست. این حرف ۱۰۰% درسته. با یه دوربین ۵۰ میلیمتر شما میتونید تقریبا همه کار ها تونو انجام بدین. از عکاسی ستارگان گرفتن تا لند اسکیپ تا خیابونی تا ماکرو تا تقریبا همه چی. البته شرکت های دوربین سازی هیچ وقت این حرف رو نمیزنند واسه اینکه لنز های دیگه شون هم فروش بره.
1/125sec
ISO: 100
Sony FE 50mm f1.8 kit lens
یه عکس دیجیتال: عکس رو چند ساعت پیش خیابون گرفتم سر راه خونه. البته که این لنز انقدر نزدیک نمیگیره. واسه همون دوربین رو گذاشتم رو مد "کروپ سنسور" که اونجا بهم ۲۵ میلیمتر اضافه داد. عکس رو هم تو فتوشاپ کمی کروپ "قیچی" کردم یه حدود ۲۵ میلیمتر اضافه هم اونجا گرفتم. در واقع یه لنز ۵۰ میلیمتری رو بعنوان یه لنز ۱۰۰ میلیمتری استفاده کردم. عکس رو هم "JPG" گرفتم. من با دوربین های دیجیتال ام تقریبا هیچوقت عکس هامو "RAW" نمی گیرم. این عادت رو از آنالوگ دارم دست خودم نیست. برگ هم فکر کنم شکسته. بهش دست نزدم خودش اینطور بنظر میاد. یه نکته دیگه. اینجا الان بهاره, ولی این درخت که عکسشو گرفتم درخت خاصیه که همیشه برگ هاش به این رنگه و عوض نمیشه. پیچی هم است تور میزارن روی تور همینطور رشد میکنه لای این تور ها میپیچه میره بالا تمام دیوار رو میگیره حال و هوای خاصی به دیوار میده. این درخت ها رو جلوی بعضی خونه ها یا شرکت ها میکارند که کلاس خاصی به اون ساختمون میده.
یه نکته اینجا بگم. بدون توجه به اینکه دیجیتال میزنید یا آنالوگ تو عکاسی یه ضرب المثله که میگه: لنز ۵۰ میلیمتر آچار فرانسه عکاس هاست. این حرف ۱۰۰% درسته. با یه دوربین ۵۰ میلیمتر شما میتونید تقریبا همه کار ها تونو انجام بدین. از عکاسی ستارگان گرفتن تا لند اسکیپ تا خیابونی تا ماکرو تا تقریبا همه چی. البته شرکت های دوربین سازی هیچ وقت این حرف رو نمیزنند واسه اینکه لنز های دیگه شون هم فروش بره.
Last edited: