وقتي مايکل مور بخواهد از شر بوش خلاص شود
شنبه 9 خرداد ماه 1383
در جشنواره کن 2002 «بولينگ براي کلمباين» در بخش مسابقه جشنواره حضور داشت و مايکل مور نيز با تحسين حاضران و منتقدان سينما روبه رو شد.
ولي به نظر مي رسد فيلم «فارنهايت 11/9» او که برنده جايزه نخل طلاي جشنواره امسال شد، اعتبار تازه اي براي او به همراه بياورد.
هر چند که بحث و جدل درخصوص نحوه توزيع فيلم در امريکا همچنان مطرح است و برادران واين اشتاين در تلاشند تا حق پخش آن را بخرند.
در اين گفتگو مور درباره اختلاف نظر با مسوولان ديزني و محتواي فيلم خود توضيحاتي داده است:
قبلا گزارش شده بود که تمرکز فيلم بر روابط بين خانواده بوش و خانواده بن لادن است ؛ ولي اکنون مي بينيم که فيلم کمي سياست خارجي امريکا پس از 11 سپتامبر را به چالش مي کشد. آيا فيلمنامه در حين ساخت تغيير کرد؟
اين فيلم هم مثل ديگر فيلمهاي من دچار تغييراتي شد. همه آنها ابتدا با يک ايده اصلي شروع مي شوند و سپس من جهتگيري هايي را در ذهنم براي فيلم در نظر مي گيرم.
در اين باره قضيه با اين تفکر شروع شد که چقدر جالب بود که خانواده بن لادن هنگام حادثه 11 سپتامبر در امريکا بودند و از کاخ سفيد کمک گرفتند تا از سراسر امريکا جمع شده و از آن خارج شوند.
ما قبل از شروع جنگ کار روي فيلم را آغاز کرديم و با شروع جنگ عراق به آن موضوع نيز پرداختيم.
بنابراين فيلم ترکيبي از شرح ارتباط بن لادن و بوش و همچنين تصميم گيري هاي بوش براي جنگ با عراق است.
پس از طرح نشدن توزيع فيلم از سوي ديزني ها، آيا شما از بابت اين قضيه نگران نشديد؟
من هميشه مطمئن بودم که اين فيلم اکران خواهد شد و در صورتي که اوضاع خيلي بد باشد، خودم آن را اکران خواهم کرد.
به نظر من هيچ شيوه اي وجود ندارد که بتوان مانع اکران اين فيلم شد ؛ هرچند از ابتدا مي دانستم مشاجره بالقوه اي بين برادران واين اشتاين و ديزني بر سر اين فيلم وجود دارد.
هاروي واين اشتاين هميشه در طول سال گذشته به من مي گفت: تو نگران نباش. من رضايت آيزنر را جلب مي کنم. البته من نگران پخش اين فيلم نيستم ، بلکه نگران تاثير منفي اين جريان هستم ؛ چون کارگردانان بسياري هستند که دوست دارند فيلم سياسي بسازند، ولي مايکل مور نيستند و با مشاهده اين قضايا قطعا در فيلمنامه خود تجديد نظر خواهند کرد تا پس از ساخت ، درگير مسائل توزيع و يا احتمالا سانسور نشوند.
ولي گفته مي شود آيزنر مخالفت خود را از يک سال قبل اعلام کرده بود و به عقيده او اعتراضات شما فقط براي جلب توجه عموم بوده است!
بله آنها گفته اند که هاروي واين اشتاين و مايکل مور تبحر زيادي در جلب توجه عمومي و ايجاد جنجال دارند.
ولي من فکر مي کنم آنها تجربه اين چنين مسائلي را در فيلمهاي «بچه ها» و «اوگما» نيز داشته اند و در هر دو مورد فروش خوبي نصيب آنها شده است.
ولي آنها هم قبول مي کنند که هيچ فيلمسازي از شنيدن خبر قطعي توزيع نشدن فيلمش در امريکا خوشحال نمي شود. ولي من بايد يادآور شوم که شرکتهاي رسانه اي از اعتماد عمومي برخوردارند و بخشي از اعتماد به اين مساله برمي گردد که آنها سودآوري مي کنند و در عوض بايد اجازه دهند تا هر صدايي شنيده شود.
به نظر من مسخره است که ديزني مي گويد نمي خواهد يک فيلم پارتيزاني را در يک سالي که انتخابات رياست جمهوري در راه است ، اکران کنند!
به نظر شما دليل اصلي رد فيلم از سوي ديزني چه بوده است؟
دليل اصلي اين که ما در حال حاضر توزيع کننده اي نداريم ، گزارشي است که آيزنر از يکي از مديران اجرايي ديزني دريافت کرده است.
او فيلم را در 23 آوريل تماشا کرد و در توضيح آن از کلمه «انفجاري» استفاده کرده و در ادامه آورده است ، اين خطرناک ترين فيلمي است که من تا به حال ديده ام و اکران آن براي عموم مخاطبان مي تواند مسائلي در بر داشته باشد.
ولي اين افراد ظاهرا به خاطر ندارند که ما در کشوري زندگي مي کنيم که 50 درصد مردم راي نمي دهند و اگر فقط 10 درصد آنها تحت تاثير اين فيلم در روز 2 نوامبر به پاي صندوق ها بيايند، کار بزرگي انجام شده است.
پس بخشي از تاثيرات اين فيلم مربوط به انتخابات خواهد بود؟
قطعا و بخشي از آن نيز مربوط به بعد از انتخابات است ؛ چون بخشي از مشکلاتي که ما داريم ، بي ارتباط با رئيس جمهور حاضر در کاخ سفيد است.
اين فيلم فقط با شعار «از شر بوش خلاص شويم» معنا ندارد ؛ چون وقت تماشاگر محدود است و او نبايد 2 ساعت در سينما باشد تا فقط بشنود که بوش بايد برود.
ما سعي کرديم تا اين فيلم را درباره موضوعات بزرگ تري بسازيم که همان پيامدهاي پس از حادثه 11 سپتامبر است.
بخش اعظمي از مدت زمان فيلم صرف طرح سوالات مي شود ؛ ولي لزوما به همه آنها در فيلم پاسخ داده نمي شود، بلکه از تماشاگران دعوت مي شود تا خود در يافتن پاسخ ، تلاش کنند.
منبع: آبزرور/ 22 مي 2004
امير رضا نوري زاده
شنبه 9 خرداد ماه 1383
در جشنواره کن 2002 «بولينگ براي کلمباين» در بخش مسابقه جشنواره حضور داشت و مايکل مور نيز با تحسين حاضران و منتقدان سينما روبه رو شد.
ولي به نظر مي رسد فيلم «فارنهايت 11/9» او که برنده جايزه نخل طلاي جشنواره امسال شد، اعتبار تازه اي براي او به همراه بياورد.
هر چند که بحث و جدل درخصوص نحوه توزيع فيلم در امريکا همچنان مطرح است و برادران واين اشتاين در تلاشند تا حق پخش آن را بخرند.
در اين گفتگو مور درباره اختلاف نظر با مسوولان ديزني و محتواي فيلم خود توضيحاتي داده است:
قبلا گزارش شده بود که تمرکز فيلم بر روابط بين خانواده بوش و خانواده بن لادن است ؛ ولي اکنون مي بينيم که فيلم کمي سياست خارجي امريکا پس از 11 سپتامبر را به چالش مي کشد. آيا فيلمنامه در حين ساخت تغيير کرد؟
اين فيلم هم مثل ديگر فيلمهاي من دچار تغييراتي شد. همه آنها ابتدا با يک ايده اصلي شروع مي شوند و سپس من جهتگيري هايي را در ذهنم براي فيلم در نظر مي گيرم.
در اين باره قضيه با اين تفکر شروع شد که چقدر جالب بود که خانواده بن لادن هنگام حادثه 11 سپتامبر در امريکا بودند و از کاخ سفيد کمک گرفتند تا از سراسر امريکا جمع شده و از آن خارج شوند.
ما قبل از شروع جنگ کار روي فيلم را آغاز کرديم و با شروع جنگ عراق به آن موضوع نيز پرداختيم.
بنابراين فيلم ترکيبي از شرح ارتباط بن لادن و بوش و همچنين تصميم گيري هاي بوش براي جنگ با عراق است.
پس از طرح نشدن توزيع فيلم از سوي ديزني ها، آيا شما از بابت اين قضيه نگران نشديد؟
من هميشه مطمئن بودم که اين فيلم اکران خواهد شد و در صورتي که اوضاع خيلي بد باشد، خودم آن را اکران خواهم کرد.
به نظر من هيچ شيوه اي وجود ندارد که بتوان مانع اکران اين فيلم شد ؛ هرچند از ابتدا مي دانستم مشاجره بالقوه اي بين برادران واين اشتاين و ديزني بر سر اين فيلم وجود دارد.
هاروي واين اشتاين هميشه در طول سال گذشته به من مي گفت: تو نگران نباش. من رضايت آيزنر را جلب مي کنم. البته من نگران پخش اين فيلم نيستم ، بلکه نگران تاثير منفي اين جريان هستم ؛ چون کارگردانان بسياري هستند که دوست دارند فيلم سياسي بسازند، ولي مايکل مور نيستند و با مشاهده اين قضايا قطعا در فيلمنامه خود تجديد نظر خواهند کرد تا پس از ساخت ، درگير مسائل توزيع و يا احتمالا سانسور نشوند.
ولي گفته مي شود آيزنر مخالفت خود را از يک سال قبل اعلام کرده بود و به عقيده او اعتراضات شما فقط براي جلب توجه عموم بوده است!
بله آنها گفته اند که هاروي واين اشتاين و مايکل مور تبحر زيادي در جلب توجه عمومي و ايجاد جنجال دارند.
ولي من فکر مي کنم آنها تجربه اين چنين مسائلي را در فيلمهاي «بچه ها» و «اوگما» نيز داشته اند و در هر دو مورد فروش خوبي نصيب آنها شده است.
ولي آنها هم قبول مي کنند که هيچ فيلمسازي از شنيدن خبر قطعي توزيع نشدن فيلمش در امريکا خوشحال نمي شود. ولي من بايد يادآور شوم که شرکتهاي رسانه اي از اعتماد عمومي برخوردارند و بخشي از اعتماد به اين مساله برمي گردد که آنها سودآوري مي کنند و در عوض بايد اجازه دهند تا هر صدايي شنيده شود.
به نظر من مسخره است که ديزني مي گويد نمي خواهد يک فيلم پارتيزاني را در يک سالي که انتخابات رياست جمهوري در راه است ، اکران کنند!
به نظر شما دليل اصلي رد فيلم از سوي ديزني چه بوده است؟
دليل اصلي اين که ما در حال حاضر توزيع کننده اي نداريم ، گزارشي است که آيزنر از يکي از مديران اجرايي ديزني دريافت کرده است.
او فيلم را در 23 آوريل تماشا کرد و در توضيح آن از کلمه «انفجاري» استفاده کرده و در ادامه آورده است ، اين خطرناک ترين فيلمي است که من تا به حال ديده ام و اکران آن براي عموم مخاطبان مي تواند مسائلي در بر داشته باشد.
ولي اين افراد ظاهرا به خاطر ندارند که ما در کشوري زندگي مي کنيم که 50 درصد مردم راي نمي دهند و اگر فقط 10 درصد آنها تحت تاثير اين فيلم در روز 2 نوامبر به پاي صندوق ها بيايند، کار بزرگي انجام شده است.
پس بخشي از تاثيرات اين فيلم مربوط به انتخابات خواهد بود؟
قطعا و بخشي از آن نيز مربوط به بعد از انتخابات است ؛ چون بخشي از مشکلاتي که ما داريم ، بي ارتباط با رئيس جمهور حاضر در کاخ سفيد است.
اين فيلم فقط با شعار «از شر بوش خلاص شويم» معنا ندارد ؛ چون وقت تماشاگر محدود است و او نبايد 2 ساعت در سينما باشد تا فقط بشنود که بوش بايد برود.
ما سعي کرديم تا اين فيلم را درباره موضوعات بزرگ تري بسازيم که همان پيامدهاي پس از حادثه 11 سپتامبر است.
بخش اعظمي از مدت زمان فيلم صرف طرح سوالات مي شود ؛ ولي لزوما به همه آنها در فيلم پاسخ داده نمي شود، بلکه از تماشاگران دعوت مي شود تا خود در يافتن پاسخ ، تلاش کنند.
منبع: آبزرور/ 22 مي 2004
امير رضا نوري زاده