عزیز من ( یا شاید خیل از دوستان) نمیخوام خیلی خودمو به سبک و اینجور چیزا مشغول کنم...
تو این مملکت بی در و پیکر و بی امنیت آدم باید بلد باشه که 2 نفر ریختن سر اش چی کار کنه!
در همین حد... دفاع شخصی! از نوع خیابانی!
به نظر من 70-80 درصد رشته ها و فنون رزمی آمادگی جسمی ه... درصد کمی به بقیه اختصاص داره...نظری دارید؟
با خط اولت تا حدی مخالفم . با خط دوم کاملا موافقم. با خط 3 هم تقریبا مخالفم .
شما اول باید ببینی کدوم به بدنت سازگار هست . مثل ادکلن هست و عطر .
پیتزا و قورمه سبزی و رون اردک به صورت خام هم ادم رو سیر میکنه .ولی هر کسی سراغ یکیش میره .
سبک که زیاده . من بخواهم خیلی میتونم لیست بدم
ولی اینا اونایی هستن که به نظر من و خیلیا ( حداقل خارج از ایران ) بیشترین کاربرد رو دارن
تو ایران شما انتخاب زیادی نداری
یا باید سبک های فول کنتاکت مثل کیک بوکس , موی تای ، و کیوکوشین ، کار کنی
با سبک های که بیشتر بر پایه تعادل ، قفل مفصل و گلاویزی هستند مثل :
جودو ، ایکیدو ، جوجوتسو مدرن ، هاپیکدو
و جدیدا هم mixed martial arts امده ...
من با شناختی که از سبک های رزمی ، خودم و هدفم که تقریبا مثل شماست دارم . با سری 2 میرم جلو ( با اینکه جثه بزرگ و کشتی گیری ندارم )
شما همیشه باید ببینی که تاریخچه چی بوده ، کی به وجود اورده ، برای چی به وجود اورده ، ایا هدف جنگ بوده یا ورزش رزمی بوده ....
و بعد هم ببینی هدف خودت چیه .
فکر نکنم شما با این هدفت بخوای یک ورزش رزمی بری ! حداقل که من اینطوریم ....
به هر حال موفق باشید .
!! تاپیک منها !! ( اسمایلی عشوه )