رشته توییتی از @pegahmadani
February 1, 2021 by @TwitterVid_bot
1.
پل گلتنر*یکی از روانکاواییه که من گاهی کاراش رو دنبال میکنم.جایی توی یکی از لکچراش از یکی از بیمارانش حرف میزنه و میگه توی سال نهم روانکاویش تازه متوجه شده که بیمار، اختلال هویت تجزیهای داره. همون اختلالی که تا چند سال پیش تحت عنوان اختلال چندشخصیتی میشناختیم./۱
*Paul Geltner
2.
خب اینم در نظر داشته باشین که وقتی از روانکاوی حرف میزنیم یعنی چهار تا پنج جلسه در هفته.یعنی شخصیت و روان ما اونقدر پیچیدهس که شخصی ممکنه مبتلا به اختلال هویت تجزیهای باشه و روانکاوش در تمام این مدت متوجه نشده باشه. روانکاوی که خودش سالها تحت روانکاوی، آموزش سنگین و سوپرویژن/۲
3.
بوده. حالا اینا رو چرا گفتم؟ واسه اینکه یه یادآوری بشه به همهمون و اول از همه خودم که چرا قرار نیست با مسائل روانشناسی سطحی و تقلیلگرایانه برخورد کنیم. که چرا سیستم مشاوره و درمان تلویزیونی/رادیویی/اینستاگرامی/دایرکتی نداریم.
که چرا مهمه که وقتی شرح حالی شنیدیم از زندگی کسی/۳
4.
قبل از اینکه با یه مشت قضاوت و برچسب بپریم وسط و نظر بدیم لازمه ترمز خودمون رو بکشیم. که چرا مهمه که به عنوان یه روانشناس/روانپزشک در تشخیص گذاشتن برای شخصی که مخصوصا بیمارمون نیست تردید و تامل کنیم و به عنوان یه غیرمتخصص هرگز این کار رو نکنیم. سوزن و جوالدوز، هردو رو اول به/۴
5.
خودم بزنم که در ایام جوانی و خامی چندباری مرتکب این خطا شدم. مشکل آدما، اون چیزی که سیستمهای تشخیصی مثل DSM تحت عنوان یک اختلال (مثلاً اختلال شخصیت مرزی) دستهبندیشون میکنن، قصهی زندگی یه سری آدمن و قصه زندگی هیچ دو آدمی هم یکی نیست. واسه همینه که نه تشخیص گذاشتن ضربتی/۵
6.
نه قضاوت و مواجهه عجولانه و به اصطلاح «کوبوندن حقیقت تو صورت طرف»و نسخهپیچیهای عمومی،دردی از کسی دوا نمیکنه.کدوم حقیقت آخه؟ما چی میدونیم از زندگی دیگری؟ چه خبر داریم از اون چه که به سرش اومده و بهش گذشته؟ چه میدونیم که فلان رفتار حتی مخربش داره مرهم کدوم زخمش میشه یا طناب/۶
7.
آویزون شدنش از کدوم پرتگاهه.
اگر مشکلی دارین و در جایگاه مراجعهکننده به یه متخصص تو حوزه روانین، دایرکت و چت جای مطرح کردن مسئلهتون نیست و اگر مثل من دانشآموز این حوزهاین یادمون باشه که مراجعین تحت رنج و عذابن و اگر پافشاری میکنن برای گرفتن جواب یک خطی و راهکار ضربتی، حق/۷
8.
دارن ولی ما قرار نیست اسیر این توهم بشیم که میشه چنین چیزی فراهم کرد. تغییر و رشد متاسفانه کند و زمانبر و سخته و وظیفه ما اینه که خیلی بخونیم و یاد بگیریم و باز دنبال بیشترش باشیم و در کنار این یادگیری پیوسته همیشه به نقص و کوتاهدستی خودمون به عنوان درمانگر هم آگاه باشیم/۸
9.
و اگر از مراجعمون انتظار روبرو شدن با واقعیت و رشد داریم، خودمون این خودآگاهی و رشد شخصی رو جدی بگیریم. همه اینها که گفتم اول از همه به خودم و بازم خودم که بنا به ماهیت انسانیم نسبت به تکبر و جهالت و غفلت آسیبپذیرم.
سرتون سلامت.