در آستانه ی بازی دوم خودمان با تیم قدرتمند پرتغال قرار داریم.
بعد از باختی که در مقابل مکزیک آوردیم و بازی دیشب مکزیک در مقابل آنگولا داغ دل ما را تازه کرد، جو ناامید کننده ای سراسر مردم ما را فرا گرفت و هم اکنون نیز این نگرانی که با ناامیدی همراه شده سراسر وجود تمام فوتبال دوستان را فرا گرفته است به گونه ای که از همین الان عده ای به ذکر مصیبت! و عرض تسلیت بابت شکست مقابل پرتغال روی آورده اند. شاید هم حق با ایشان باشد چون در تیم کشورشان تغییراتی که دوست دارند را مشاهده نمی کنند. به هر حال این بحثی است که در چند سال اخیر برای همه ی ما آشناست و قدری هم خسته کننده شده....
من اکنون اصلا نمی خواهم در مورد ترکیب تیم ملی و این که چه کسی باید بازی کند و چه کسی بازی نکند بحث کنم، چرا که به اندازه ی کافی این روزها فوتبال دوستان ما تنش دارند و بهتر است این بحث های بی هوده در این مقطع کنار گذاشته شود.
اما من به نوبه ی خودم هرگز راضی نمی شوم که از شکست حرف بزنم؛ اصلا هم به حریف و نام او کاری ندارم. این را نی توان خوش خیالی نامید بلکه در حقیقت انسان ناامید با میّت فرقی ندارد.
ایرانی ها بارها نشان داده اند که غیرت و مردانگی ای دارند که گوهر غریبی است و حتی بر آمدن از پس تجربه ی بیشتر، امکانات و سلاح های برتر حریفان قدرتمند را ممکن ساخته است؛ بنابراین علیرغم همه ی ناراحتی هایی که در مورد تیم مان در این چند روز از خود بروز داده ایم بهتر است به جنگندگی تا پای جان از سوی هم وطنان فوتبالیست خود بیندیشیم و با قدرت بگوییم غیر ممکن ممکن است!
در نا امیدی بسی امید است
پایان شب سیه سپید است
بعد از باختی که در مقابل مکزیک آوردیم و بازی دیشب مکزیک در مقابل آنگولا داغ دل ما را تازه کرد، جو ناامید کننده ای سراسر مردم ما را فرا گرفت و هم اکنون نیز این نگرانی که با ناامیدی همراه شده سراسر وجود تمام فوتبال دوستان را فرا گرفته است به گونه ای که از همین الان عده ای به ذکر مصیبت! و عرض تسلیت بابت شکست مقابل پرتغال روی آورده اند. شاید هم حق با ایشان باشد چون در تیم کشورشان تغییراتی که دوست دارند را مشاهده نمی کنند. به هر حال این بحثی است که در چند سال اخیر برای همه ی ما آشناست و قدری هم خسته کننده شده....
من اکنون اصلا نمی خواهم در مورد ترکیب تیم ملی و این که چه کسی باید بازی کند و چه کسی بازی نکند بحث کنم، چرا که به اندازه ی کافی این روزها فوتبال دوستان ما تنش دارند و بهتر است این بحث های بی هوده در این مقطع کنار گذاشته شود.
اما من به نوبه ی خودم هرگز راضی نمی شوم که از شکست حرف بزنم؛ اصلا هم به حریف و نام او کاری ندارم. این را نی توان خوش خیالی نامید بلکه در حقیقت انسان ناامید با میّت فرقی ندارد.
ایرانی ها بارها نشان داده اند که غیرت و مردانگی ای دارند که گوهر غریبی است و حتی بر آمدن از پس تجربه ی بیشتر، امکانات و سلاح های برتر حریفان قدرتمند را ممکن ساخته است؛ بنابراین علیرغم همه ی ناراحتی هایی که در مورد تیم مان در این چند روز از خود بروز داده ایم بهتر است به جنگندگی تا پای جان از سوی هم وطنان فوتبالیست خود بیندیشیم و با قدرت بگوییم غیر ممکن ممکن است!
در نا امیدی بسی امید است
پایان شب سیه سپید است
