جوابیه ی bocelli
در مورد اینکه مکزیک تیم سابقه داریه و چندین بار در جام جهانی شرکت کرده و تا به حال افتخارات زیادی کسب کرده هیچ شکی نیست و در پی این افتخارات تجربه ی زیادی هم کسب کرده ...
اما باید توجه کرد که مکزیک الان مکزیک 10 یا 40 سال پیش نیست بالطبع نفرات عوض شدن مربی عوض شده و بطور کلی فوتبال در حال تحول هست دیگه اینکه بخوایم بگیم مکزیک یه تیم 5 ستاره است و ایران آماتور خود این حرف کاملا آماتور هست !
الان دیگه نام ها بازی نمی کنند بلکه تلاش و انگیزه و صد البته اندیشه مربیان و گاهی هم شانس نتیجه بازی رو معلوم میکنه ...
مگه ترینیداد و توباگو چند بار در جام جهانی شرکت کرده ؟ و چه افتخاراتی بیشتر از ایران بدست آورده که با بازی منسجم و با روحیه ی نه فقط دفاعی سوئد رو وادار به رضایت در برابر یک تساوی کرد ؟
این خیلی بده که دائما چنین نتایجی رو شگفتی قلمداد کنیم ... شگفتی فقط یکبار و یا کمتر از تعداد انگشتان دست تکرار میشه وگرنه دیگه شگفتی معنی نداره ...
من واقعا تعجب میکنم که چرا بعضی ها همچنان نتایج ضعیف رو از جهت ضیف بودن بازیکن ها قلمداد میکنن ؟ این ایران همون ایران برابر کرواسی هست که صد البته فیزیک بدنی بازیکنان کرواسی از مکزیک بمراتب بالاتر است .
به نظر شما اگر ایران در نیمه دوم محافظه کارانه عمل نمیکرد و حداقل بازی را در میانه ادامه میداد و نه تماما هجومی ایا کار به اینجا میرسید که در طی یک پاس رو به عقب و اشتباه میرزاپور مکزیک به گل برسه ؟ این از شاهکارهای جدید برانکو بود ...
در بازی که در میانه جریان داره بیشتر پاس رو به عقب داده میشه یا بازی تدافعی ؟؟؟
چرا میگی خطیبی و برهانی نمیتونستن موثر باشن ؟ حداقلش اینه که آدم از بد و بدتر بد رو انتخاب میکنه !
من نمیدونم واقعا هیچ فرقی بین علی دایی 37 ساله که 90 دقیقه فقط راه رفت رو با خطیبی یا برهانی یا عنایتی نمی بینی ؟
در این شکی نیست که علی دایی از جان خودش برای فوتبال این مملکت مایه گذاشته و افتخارات زیادی هم کسب کرده ولی این دلیل نمیشه وقتی که توانایی یک بازی ملی رو نداره همچنان اصرار به وجودش باشه ...
علی دایی چه مشکلی برای مکزیک ایجاد کرد که سایر نیمکت نشینان ما نمیتونستن انجام بدن ؟ در زدن ضربات سر
که هیچی ازش ندیدیم تکنیکی هم که نداره ...
حرف برای گفتن زیاده هر چند که تا اینجا هم زیاد شد ولی این رسمش نیست که از احساسات 70 میلیون ایرانی ساده گذشت همین احساسات و غرور ملی بوده که در بازی با تیمهای بزرگ ایران رو سربلند کرده ...
بازی با استرالیا و بازیهای 98 رو از یاد نبریم
و ...