در ضمن یه تجربه ایی که دارم اینه که دختر های این سن و سال خیلی بدرد بخور تر از دخترای 20 -21 سالند.دخترای این سن همشون یا میخواند دعوا راه بندازند یا اصلا اهل زندگی کردن بعد از ازدواج نیستند.من بودم میرفتم به دختره میگفتم شاید دختره هم از تو خوشش اومده.دست دست نکن که دختر میپره ها
ضمن تاييد اين قسمت
دوست من ذهنت رو درگير سن و سال نكن به هيچ وجه، اولا كه هزار جور اتفاق ممكنه بيفته، كه شما خودت رو درگير پير شدن زودتر دختر كني، همين الان هم تو فاميل ما يكي هست حدود 65 سالشه ،عمل كرده عمرا بگي 40 بيشتر داره. (راه حل زياده)
يكي هم بخواد فوت كنه دور از جون ،كه ديگه به سن و سال نيست اونم 2-3 سال!!!
اصل داستان اينه كه به نظر من شما چون از ابتدا تو اين وادي نبودي ،الان يك حس خاص برات پيش اومده كه براي همه در اولين آشنايي به وجود مياد. يعني اين حس در آشنايي دوم اگه اولي خوب پيش نره موجود نيست.
به خاطر همين اگه تو فاز دوستي نيستي و فك ميكني ميخواي پيشنهاد ازدواج بدي بايد خيلي مواظب باشي، چون شايد بعدا بفهميد كه تفاهم آنچناني نداشتيد و اون حس قوي روش رو پوشونده بوده.
در آخر 90 درصد دخترا تو اين سن مناسب براي زندگي مشترك هستند،يعني اون تجاربي كه دخترا ميخوام با دعوا و دنگ و فنگ به همراه مرد به دست بيارن ، تنهايي كسب كردند.
خود من الان با دختري كه 5 سال از من بزرگتره زندگي ميكنم، از تك تك دقايق زندگي دارم لذت ميبرم (البته از تفاهم بالايي هم برخورداريم) همه هم ميدونن ، 100 بار هم دوباره برگردم عقب بازم همين كارو ميكنم، ميدوني چرا ؟ چون اصلا شما بگي 1 درصد به سن و سال فك كردم ،نكردم، 100 درصد توانم رو تو 2 سال آشنايي گذاشتم براي انتخاب دقيق با فاكتورهاي اصلي .
تمام اين داستانهاي تناسب سني و اينها رو هم خوندم به جرات ميگم تو جامعه الان اصلا واقع بينانه نيست.