بزرگنربن دایره المعارف هنرهای رزمی به زبان فارسی

[natars]

نه رضا جان. جب همون طور که توی این عکس ها می بینی اجرا می شه و یکی از مهمترین ضربات بوکس هست. یک ضربه سریع که بیشتر کاربردهای تاکتیکی داره.

ضربه مشت در وینگ چون زیربنا و اصول کاملا متفاوتی داره و همون طور که می دونی شکل متفاوتی هم داره.

قدرت در ضربات بوکس و همین طور کاراته بوسیله چرخش بدن تولید میشه. در حالیکه در وینگ چون هیچ چرخشی در پایین تنه یا بالاتنه نداریم. در واقع طرز ایستادن در وینگ چون با رشته های دیگه متفاوت هست و منشا قدرت ِ مشت های وینگ چون در همین نوع ایستادن نهفته است.

ممنونم از توجهت.

این صحبت را استاد ایپ من گفته بود :

بوکس غربی در برابر وینگ چوون همچون بازی بچه ها و دعواشون تو مدرسه است
بوکس غربی را راحت میشه یاد گرفت اما وینگ چوون با صرف ساعت ها تمرین باید مهارت بدست آورد

اما بروس لی خلاف نظر استادش را داشت

 

[trian]

این صحبت را استاد ایپ من گفته بود :

بوکس غربی در برابر وینگ چوون همچون بازی بچه ها و دعواشون تو مدرسه است
بوکس غربی را راحت میشه یاد گرفت اما وینگ چوون با صرف ساعت ها تمرین باید مهارت بدست آورد

اما بروس لی خلاف نظر استادش را داشت

اتفاقا به نظر من رضاجان بوکس در یک درگیری واقعی بسیار کارآمد هست
در بوکس اون چیزی که از یاد گرفتن ضربات مهمتره ، تجربه و مهارتی هست که طی مدتها با تمرین زیاد و ممارست بدست میاد ، ضربات مشت هم به طور کلی سرعتی و قدرتی با هم متفاوت هست که نحوه زدن این ضربات و درگیری اعضا و قسمتهای بدن در هر نوع ضربه متفاوت هست .

قاعده کلی دفاع کردن هم یا به صورت دفاع با انحراف عضو ضربه زننده حریف ، یا حرکت به عقب برای فرار از ضربه و یا چرخش نیم دایره ای در هنگام زدن ضربه مهاجم از طرف عضو ضربه زننده و قرار گرفتن در کنار حریف هست که استفاده به موقع از هر یک در درگیری میتونه ثمر بخش باشه به علاوه اون چیزی که در یک درگیری طبیعی یا مبارزه تاثیرگذار هست ضربات دست هست بدیهیه که ضربات پا بخصوص ضربات بلند که در اون امکان زمین خوردن وجود داره به نوعی ریسک پذیره

 

[Abtin 63]

اتفاقا به نظر من رضاجان بوکس در یک درگیری واقعی بسیار کارآمد هست
در بوکس اون چیزی که از یاد گرفتن ضربات مهمتره ، تجربه و مهارتی هست که طی مدتها با تمرین زیاد و ممارست بدست میاد ، ضربات مشت هم به طور کلی سرعتی و قدرتی با هم متفاوت هست که نحوه زدن این ضربات و درگیری اعضا و قسمتهای بدن در هر نوع ضربه متفاوت هست .

قاعده کلی دفاع کردن هم یا به صورت دفاع با انحراف عضو ضربه زننده حریف ، یا حرکت به عقب برای فرار از ضربه و یا چرخش نیم دایره ای در هنگام زدن ضربه مهاجم از طرف عضو ضربه زننده و قرار گرفتن در کنار حریف هست که استفاده به موقع از هر یک در درگیری میتونه ثمر بخش باشه به علاوه اون چیزی که در یک درگیری طبیعی یا مبارزه تاثیرگذار هست ضربات دست هست بدیهیه که ضربات پا بخصوص ضربات بلند که در اون امکان زمین خوردن وجود داره به نوعی ریسک پذیره

بله موافقم و ممنون از توضیحات دقیقتون.

اگر ایپ من واقعا اون جمله رو گفته باشه، خب کاملا در اشتباه بوده!

 

[Abtin 63]

استاد میلاد یک سوال داشتم از شما.

در فیلم معروف آخرین سامورایی، سکانسی هست که لشگری از نینجاها به مقر سامورایی ها حمله می کنند تا **** آنها را به قتل برسانند و ...
سامورایی ها هر چند در ابتدا غافلگیر می شن اما در آخر با کمترین تلفات بر نینجا ها پیروز می شن و عملیات نینجا ها به طور کامل شکست می خوره.

دوست داشتم نظر شما رو راجع به این سکانس بدونم. تصور می کنم نینجا های واقعی مثلا برای ترور یک شخص، نقشه های زیرکانه تری داشتند، این طور نیست؟

 

[miladninja]

استاد میلاد یک سوال داشتم از شما.

در فیلم معروف آخرین سامورایی، سکانسی هست که لشگری از نینجاها به مقر سامورایی ها حمله می کنند تا **** آنها را به قتل برسانند و ...
سامورایی ها هر چند در ابتدا غافلگیر می شن اما در آخر با کمترین تلفات بر نینجا ها پیروز می شن و عملیات نینجا ها به طور کامل شکست می خوره.

دوست داشتم نظر شما رو راجع به این سکانس بدونم. تصور می کنم نینجا های واقعی مثلا برای ترور یک شخص، نقشه های زیرکانه تری داشتند، این طور نیست؟

سلام استاد آبتین جان آقا دلت تنگ شده برام ؟ منم دلم تنگ شده بود به تاپبک بیام

اما در مورد سوالت . چیزی که تو فیلم نشون میداد اصلا نینجا ها اینطوری حمله نمیکردن

نینجا ها بدترین زمان رو بهترین زمان میدونن

و برای کشتن باید حتما از دایمیو دستور میداشتند

و....................

ممنون از حسن توجه شما

 

[Abtin 63]

سلام استاد آبتین جان آقا دلت تنگ شده برام ؟ منم دلم تنگ شده بود به تاپبک بیام

اما در مورد سوالت . چیزی که تو فیلم نشون میداد اصلا نینجا ها اینطوری حمله نمیکردن

نینجا ها بدترین زمان رو بهترین زمان میدونن

و برای کشتن باید حتما از دایمیو دستور میداشتند

و....................

ممنون از حسن توجه شما

بله ممنون برای توضیح. آره دلم تنگ شده بود برای شما، کم پیدا هستی

 

[trian]

توی فیلما معمولا نینجاها نقش منفی دارن و نقطه مقابلم سامورایی ها هستن طبیعیه که نینجاها باید شکست بخورن ، جالبه اکثرا هم نینجاها رو دوست دارن ، من که از بچگی نینجاها رو خیلی دوست داشتم یادمه توی بچگی توی محل بهم نینجا میگفتن یعنی جرات نداشتن نگن :دی

 

[firenight666]

نه رضا جان. جب همون طور که توی این عکس ها می بینی اجرا می شه و یکی از مهمترین ضربات بوکس هست. یک ضربه سریع که بیشتر کاربردهای تاکتیکی داره.

ضربه مشت در وینگ چون زیربنا و اصول کاملا متفاوتی داره و همون طور که می دونی شکل متفاوتی هم داره.

قدرت در ضربات بوکس و همین طور کاراته بوسیله چرخش بدن تولید میشه. در حالیکه در وینگ چون هیچ چرخشی در پایین تنه یا بالاتنه نداریم. در واقع طرز ایستادن در وینگ چون با رشته های دیگه متفاوت هست و منشا قدرت ِ مشت های وینگ چون در همین نوع ایستادن نهفته است.

ممنونم از توجهت.

درود . برایم جالب است که چطور بدون چرخش بدن در وینگ چون میتوان ضربه دست قدرتمندی زد ! میشه بیشتر توضیح دهید ؟!

 

[Abtin 63]

درود . برایم جالب است که چطور بدون چرخش بدن در وینگ چون میتوان ضربه دست قدرتمندی زد ! میشه بیشتر توضیح دهید ؟!

سلام جناب فایرنایت
بله، چشم.

همون طور که می دونید ما در بوکس (و شیوه های مشابه مشت زنی) از یکجور push-pull method بهره می بریم. بدن شروع به چرخش می کنه: یک طرف بدن به سمت حریف می چرخه و طرف دیگه ی بدن به عقب کشیده می شه. ما برای تولید نیرو از چرخش پا، مفاصل ران و شانه ها استفاده می کنیم و دست ما صرفا عامل انتقال نیروی تولید شده است. اما در وینگ چون اصطلاحا "با دو سمت بدن" حمله می کنیم. یعنی چرخشی اتفاق نمی افته و دو سمت بدن روبروی حریف قرار می گیره و به این ترتیب، دو سمت بدن به طور همزمان ضربه رو ساپورت می کنن.

ضربات بوکس قدرت زیادی دارند اما استحکام زیادی ندارند، در حالیکه ضربات وینگ چون برعکس، قدرت چندان زیادی ندارند اما استحکام زیادی دارند.

حالا باید بینیم این ضربات چه مکانیزم و ساختاری دارند. می پردازیم به قانون "یک راستا بودن سه بخش" :

ضربات وینگ چون از سه بخش تشکیل می شن.

- بخش اول ناحیه ساعد ( از مشت تا آرنج ) هست. این بخش باید همیشه نرم و انعطاف پذیر باشه و در صورت نیاز به هر سمتی می چرخه، و مفاصل آزادی عمل کامل دارند.

- بخش دوم ناحیه آرنج ( از آرنج تا شانه ) هست. آرنج بسیار سخت و با ثبات هست و از بخش اول یعنی ناحیه ساعد، پشتیبانی می کنه. شکل قرار گیری آرنج و نقش اون در تکینک های وینگ چون اهمیت بسیار زیادی داره. بر طبق اصل "قرار گیری آرنج در داخل" آرنج به سمت داخل متمایل می شه و در جلوی بدن قرار می گیره، و عامل انتقال نیرو و ایجاد استحکام و رابط میان بخش اول و سوم هست. در کلیه ی تکینک های وینگ چون، آرنج همیشه "فعال" و "درگیر" هست.
شانه ها، برخلاف آرنج، همیشه افتاده، آزاد، شل و نافعالند. ما نه برای تولید نیرو و فشار و نه برای ایجاد استحکام در حرکات دفاعی و تهاجمی و غلبه بر سنترلاین، از نیروی شانه ها و چرخش اونها استفاده نمی کنیم.

آرنج با قرارگیری در جلوی بدن پشتوانه خوبی برای مشت خواهد بود. بدن می تواند کمی به پایین و عقب متمایل شود، اما چرخشی ندارد و شما بطور همزمان "با دو سمت" به حریف حمله می کنید.
​

- بخش سوم، ناحیه بدن هست. بدن بوسیله ی بخش دوم (آرنج) با بخش اول (ساعد و مشت) در ارتباط هست و از اون پشتیبانی می کنه. در تمامی ضربات، بدن با ثباتی که داره نقش پشتیبان رو ایفا می کنه و باعث استحکام ضربه می شه.

برای اجرای صحیح یک ضربه وینگ چون، باید سه بخش کاملا در یک راستا باشن. مشت بوسیله آرنج حمایت میشه و بدن پشتوانه آرنج هست.

​

مقایسه:

در ضربات بوکس بخش اول و بخش دوم در یک راستا هستن. مشت و ساعد بوسیله آرنج و شانه حمایت می شن، اما بدن در پشت شانه ها نقش حمایت کننده ای نداره و مثل یک سد محکم یا دیوار عمل نمی کنه، بلکه یک حرکت رفت و برگشتی ( swing ) و حالت الاکلنگی داره.

ضربات بوکس و کاراته، نیروی زیاد و ناگهانی تولید می کنن و میشه اونها رو به اصابت یک پتک با دیوار تشبیه کرد. اما ضربات وینگ چون رو به "کوبیدن میخ" در دیوار تشبیه می کنند. در واقع بخش اول (مشت و ساعد) در حکم میخ و بخش سوم (بدن) در حکم چکش هست. چکش میخ رو در هدف "فرو" می کنه. ضربات وینگ چون نمی تونن مانند یک ضربه کراس در بوکس (مشت مستقیم دست عقب) حریف رو به سمتی پرت کنن؛ اما در واقع این ضربات یک نیروی فشرده و با ثبات به حریف وارد می کنن. اگر این ضربات رو دریافت کنید احساس می کنید چیزی به بدن شما کوبیده می شه و شما رو به سمت عقب و بالا push می کنه.



در انتها تماشای این ویدئو سودمند خواهد بود:

نیروی ضربات مشت در وینگ چون



استفاده از این مطلب با ذکر منبع بلامانع است.

 

[natars]

منم مستند ضربات استاد وانگ را دیدم که در دیوار چین وینگ چوون آموزش میداد ضربات سرعت زیادی داشتند درست مثل شلیک کردن فشنگ های سلاح یوزی با فاصله زمانی کوتاه با سرعت زیاد

درست مثل کوبیدن یک کنده به در اتاق

 

[firenight666]

سلام جناب فایرنایت
بله، چشم.

همون طور که می دونید ما در بوکس (و شیوه های مشابه مشت زنی) از یکجور push-pull method بهره می بریم. بدن شروع به چرخش می کنه: یک طرف بدن به سمت حریف می چرخه و طرف دیگه ی بدن به عقب کشیده می شه. ما برای تولید نیرو از چرخش پا، مفاصل ران و شانه ها استفاده می کنیم و دست ما صرفا عامل انتقال نیروی تولید شده است. اما در وینگ چون اصطلاحا "با دو سمت بدن" حمله می کنیم. یعنی چرخشی اتفاق نمی افته و دو سمت بدن روبروی حریف قرار می گیره و به این ترتیب، دو سمت بدن به طور همزمان ضربه رو ساپورت می کنن.

ضربات بوکس قدرت زیادی دارند اما استحکام زیادی ندارند، در حالیکه ضربات وینگ چون برعکس، قدرت چندان زیادی ندارند اما استحکام زیادی دارند.

حالا باید بینیم این ضربات چه مکانیزم و ساختاری دارند. می پردازیم به قانون "یک راستا بودن سه بخش" :

ضربات وینگ چون از سه بخش تشکیل می شن.

- بخش اول ناحیه ساعد ( از مشت تا آرنج ) هست. این بخش باید همیشه نرم و انعطاف پذیر باشه و در صورت نیاز به هر سمتی می چرخه، و مفاصل آزادی عمل کامل دارند.

- بخش دوم ناحیه آرنج ( از آرنج تا شانه ) هست. آرنج بسیار سخت و با ثبات هست و از بخش اول یعنی ناحیه ساعد، پشتیبانی می کنه. شکل قرار گیری آرنج و نقش اون در تکینک های وینگ چون اهمیت بسیار زیادی داره. بر طبق اصل "قرار گیری آرنج در داخل" آرنج به سمت داخل متمایل می شه و در جلوی بدن قرار می گیره، و عامل انتقال نیرو و ایجاد استحکام و رابط میان بخش اول و سوم هست. در کلیه ی تکینک های وینگ چون، آرنج همیشه "فعال" و "درگیر" هست.
شانه ها، برخلاف آرنج، همیشه افتاده، آزاد، شل و نافعالند. ما نه برای تولید نیرو و فشار و نه برای ایجاد استحکام در حرکات دفاعی و تهاجمی و غلبه بر سنترلاین، از نیروی شانه ها و چرخش اونها استفاده نمی کنیم.

مشاهده پیوست 430417

مشاهده پیوست 430418

مشاهده پیوست 430419

آرنج با قرارگیری در جلوی بدن پشتوانه خوبی برای مشت خواهد بود. بدن می تواند کمی به پایین و عقب متمایل شود، اما چرخشی ندارد و شما بطور همزمان "با دو سمت" به حریف حمله می کنید.
​

- بخش سوم، ناحیه بدن هست. بدن بوسیله ی بخش دوم (آرنج) با بخش اول (ساعد و مشت) در ارتباط هست و از اون پشتیبانی می کنه. در تمامی ضربات، بدن با ثباتی که داره نقش پشتیبان رو ایفا می کنه و باعث استحکام ضربه می شه.

برای اجرای صحیح یک ضربه وینگ چون، باید سه بخش کاملا در یک راستا باشن. مشت بوسیله ساعد حمایت میشه و بدن پشتوانه ساعد هست.

مشاهده پیوست 430422
​

مقایسه:

در ضربات بوکس بخش اول و بخش دوم در یک راستا هستن. مشت و ساعد بوسیله آرنج و شانه حمایت می شن، اما بدن در پشت شانه ها نقش حمایت کننده ای نداره و مثل یک سد محکم یا دیوار عمل نمی کنه، بلکه یک حرکت رفت و برگشتی ( swing ) و حالت الاکلنگی داره.

ضربات بوکس و کاراته، نیروی زیاد و ناگهانی تولید می کنن و میشه اونها رو به اصابت یک پتک با دیوار تشبیه کرد. اما ضربات وینگ چون رو به "کوبیدن میخ" در دیوار تشبیه می کنند. در واقع بخش اول (مشت و ساعد) در حکم میخ و بخش سوم (بدن) در حکم چکش هست. چکش میخ رو در هدف "فرو" می کنه. ضربات وینگ چون نمی تونن مانند یک ضربه کراس در بوکس (مشت مستقیم دست عقب) حریف رو به سمتی پرت کنن؛ اما در واقع این ضربات یک نیروی فشرده و با ثبات به حریف وارد می کنن. اگر این ضربات رو دریافت کنید احساس می کنید چیزی به بدن شما کوبیده می شه و شما رو به سمت عقب و بالا push می کنه.



در انتها تماشای این ویدئو سودمند خواهد بود:

نیروی ضربات مشت در وینگ چون

متشکرم از مطالب کامل و آموزنده ی شما . از اینکه وقتتان را در اختیارم گذاشتید شرمنده ام کردید . :blush:

 

[natars]

خون سرد بودن در ورزش های رزمی خیلی مهمه
و خیلی مهمه که یک اسان نقاط آسیب پذیر روحی و جسمی خودشو بشناسه

 

[firenight666]

استاد آبتین . یه سوال برایم پیش آمده . همانطور که میدانید در همه کشور ها به بررسی سبک های رزمی مختلف از این دید که آیا در

جنگ تن به تن( شهری ....... ) کاربرد دارد ، میپردازند . تا جایی که میدانم بعضی از کشور ها از یکسری از فنون وینگ چون برای آموزش

نیروهای نظامی خود استفاده میکنند . مسلما در در درگیری های جنگی هدف هم مشخص است .:skull: و در سبک های جنگی سرعت و

قدرت مهم است .چون شما در زمینه سبک های چینی تخصص و تجربه دارید ، پس از شما میپرسم که ویژگی های سبک وینگ چون واقعا

میتواند در یک مبارزه تمام عیار جوابگو باشد ؟

 

[Abtin 63]

استاد آبتین . یه سوال برایم پیش آمده . همانطور که میدانید در همه کشور ها به بررسی سبک های رزمی مختلف از این دید که آیا در

جنگ تن به تن( شهری ....... ) کاربرد دارد ، میپردازند . تا جایی که میدانم بعضی از کشور ها از یکسری از فنون وینگ چون برای آموزش

نیروهای نظامی خود استفاده میکنند . مسلما در در درگیری های جنگی هدف هم مشخص است .:skull: و در سبک های جنگی سرعت و

قدرت مهم است .چون شما در زمینه سبک های چینی تخصص و تجربه دارید ، پس از شما میپرسم که ویژگی های سبک وینگ چون واقعا

میتواند در یک مبارزه تمام عیار جوابگو باشد ؟

خواهش می کنم. من فکر می کنم که جواب مثبت هست. وینگ چون اساسا برای مبارزات واقعی طراحی شده. ساده، سریع و مستقیم حمله می کنه و در رنج نزدیک واقعا خطرناک هست. در واقع برتری، سرعت و قدرت وینگ چون که بهش اشاره کردید، از جایی شروع میشه که شما با حریف "تماس" پیدا کنید. اینجاست که فرد وینگ چون کار از چی سائو و تکنیک های دست در وینگ چون استفاده می کنه، چیزی که یک بوکسور یا کاراته کا ازش اطلاعی نداره و براش آمادگی نداره.

البته وینگ چون سبک بسیار پرظرافتی هست، بنابراین درک و یادگیریش نیاز به دقت، حوصله و تمرین زیادی داره. از طرف دیگه وینگ چون هم مثل هر سبک و روش دیگه ای جای نقد داره. خود بنده، شخصا دوست دارم روش مبارزه ام، تحرک و انعطاف و پویایی بیشتری داشته باشه و ...

خیلی ممنونم از توجه تون. امیدوارم پاسخ خوبی داده باشم.

 

[wanted boy]

استاد آبتین . یه سوال برایم پیش آمده . همانطور که میدانید در همه کشور ها به بررسی سبک های رزمی مختلف از این دید که آیا در

جنگ تن به تن( شهری ....... ) کاربرد دارد ، میپردازند . تا جایی که میدانم بعضی از کشور ها از یکسری از فنون وینگ چون برای آموزش

نیروهای نظامی خود استفاده میکنند . مسلما در در درگیری های جنگی هدف هم مشخص است .:skull: و در سبک های جنگی سرعت و

قدرت مهم است .چون شما در زمینه سبک های چینی تخصص و تجربه دارید ، پس از شما میپرسم که ویژگی های سبک وینگ چون واقعا

میتواند در یک مبارزه تمام عیار جوابگو باشد ؟

سلام.
با توجه به گفته های استاد آپتین.
وینگ چونی که امروزه آموزش داده میشه با ویگ چونی قدیمی زمین تا آسمون تغییر کرده و هیچی تعصبی
در تکنیک های خارج از سبک ندارد.
ما در وینگ چون ی که کار می کنیم سعی می کنیم که بتوانیم مثل یک تکواندو کار و کنگ فو کار پا بزنیم مثل یک بوکسر دست بزنیم مثل یک کشتی گیر کشتی بگیریم و مثل یک جوجیتسو کار روی خاک کار کنیم و ....
این ویژگی ها در ویگ چون امروزی باعث میشه که در یک جنگ تمام عیار از حریف خود بر بیاید.

 

[Abtin 63]

سلام.
با توجه به گفته های استاد آپتین.
وینگ چونی که امروزه آموزش داده میشه با ویگ چونی قدیمی زمین تا آسمون تغییر کرده و هیچی تعصبی
در تکنیک های خارج از سبک ندارد.
ما در وینگ چون ی که کار می کنیم سعی می کنیم که بتوانیم مثل یک تکواندو کار و کنگ فو کار پا بزنیم مثل یک بوکسر دست بزنیم مثل یک کشتی گیر کشتی بگیریم و مثل یک جوجیتسو کار روی خاک کار کنیم و ....
این ویژگی ها در ویگ چون امروزی باعث میشه که در یک جنگ تمام عیار از حریف خود بر بیاید.

سلام به شما
به این تاپیک خوش امدید.

این تغییراتی که اشاره کردید، بوسیله اساتید جدید ایجاد شده اند؟

 

[wanted boy]

سلام.
بله.از زمانی که وینگ چون ایران زیر ظر آلمان رفت و دیگر در وینگ چون هیچ محدودیتی وجود نداشت و ما همچنین مدیون شاگردانی از قبیل سیفو امین و سیفو دیکتور و چندتا سیفو آلمانی دیگه و..... هستیم.
البته لعونگ تینگ هم تو این تغییر وتحولات بی تاثیر نبوده.
کلا وینگ چون خیلی تغییر و مختصر شده و تنکنیک ها و تعصب های بیهوده را کنار گذاشته.

 

[Abtin 63]

سلام.
بله.از زمانی که وینگ چون ایران زیر ظر آلمان رفت و دیگر در وینگ چون هیچ محدودیتی وجود نداشت و ما همچنین مدیون شاگردانی از قبیل سیفو امین و سیفو دیکتور و چندتا سیفو آلمانی دیگه و..... هستیم.
البته لعونگ تینگ هم تو این تغییر وتحولات بی تاثیر نبوده.
کلا وینگ چون خیلی تغییر و مختصر شده و تنکنیک ها و تعصب های بیهوده را کنار گذاشته.

با بخشی از فرمایش شما موافقم. اینکه تغییر لازمه پیشرفت است و تعصب منجر به پس رفت می شه.

اما یک نکته این هست که هر تغییر سلیقه ای را نمی شود "پیشرفت" دانست. برخی از شاگردان ایپ من مانند William Cheung و Leung Ting اینطور ادعا می کردند که وارث حقیقی وینگ چون هستند و بهترین شناخت و درک را از وینگ چون دارند، بنابراین می توانند تغییراتی ایجاد کنند و راه جداگانه ای بروند.

این جور تغییرات می شود "سلیقه" و نه لزوما پیشرفت.

 

[wanted boy]

سلام.
اینو قبول دارم کلا وینگ چون بعد از استاد ایپ به قسمت های مختلفی تبدیل شد که هر کدام دید مختلفی از وینگ چون داشتند.
استادی سفت کار میکرد یه استاد نرم و یک استاد پا زیاد میزد یکی نمیزد و....
این رشته ها عبارتند از وینگ چون سنتی و وونشون لونگ و ووی تاعو و wt و ....
اگر حالا شما سرچی داخل اینترت کنید میفهمید که wt که یک سر گردن ازهمه ی این رشته ها علمی تر و موثر تر بود.
در بسیاری از گارد ها و نیرو های امنیتی از آن استفاده میشد.
بعد آمدن کرنشپشت وینگ چون واقعا پیشرفت کرد.
باز هم بگم ما وینگ چون کار ها خودمان را محدود نمی کنیم و هر ویژگی مفید دیگه در سبک دیگر وینگ چون بود آن استفاده میکنیم.
ولی باز کار کرنشپشت خیلی خیلی مرکست و علمی..

 

[firenight666]

خواهش می کنم. من فکر می کنم که جواب مثبت هست. وینگ چون اساسا برای مبارزات واقعی طراحی شده. ساده، سریع و مستقیم حمله می کنه و در رنج نزدیک واقعا خطرناک هست. در واقع برتری، سرعت و قدرت وینگ چون که بهش اشاره کردید، از جایی شروع میشه که شما با حریف "تماس" پیدا کنید. اینجاست که فرد وینگ چون کار از چی سائو و تکنیک های دست در وینگ چون استفاده می کنه، چیزی که یک بوکسور یا کاراته کا ازش اطلاعی نداره و براش آمادگی نداره.

البته وینگ چون سبک بسیار پرظرافتی هست، بنابراین درک و یادگیریش نیاز به دقت، حوصله و تمرین زیادی داره. از طرف دیگه وینگ چون هم مثل هر سبک و روش دیگه ای جای نقد داره. خود بنده، شخصا دوست دارم روش مبارزه ام، تحرک و انعطاف و پویایی بیشتری داشته باشه و ...

خیلی ممنونم از توجه تون. امیدوارم پاسخ خوبی داده باشم.

ممنون از شما . ظاهرا در سبک وینگ چون حس لامسه از طریق دستان کاربرد به سزایی دارد ؟؟
( البته اگر اشتباه میکنم لطفا بهم گوشزد بفرمایید )

این مورد امکان دارد باعث ضعف در مبارزه شود ؟؟
(منظورم کشیده بودن دستان به سمت جلو است )