شما که غیر از Fantastic Mr. Fox چیزی ندیدی، چطور میگی فیلم شاخ نداره؟!
همین mr fox هم متای 93% و ریتینگ 7.7 IMDb ش نشون میده که هم مردم هم منتقد ها دوست داشتن فیلم رو. بقیه ی فیلم هاش هم همه خوب ن.
در ضمن من به هنرمند بودن اسکورسیزی کاری ندارم... میگم سواد هنری ش خیلی بالاست. هنر رو خیلی خوب میشناسه. الکی چیزی نمیپرونه. در ضمن چیزی که اسکورسیزی در مورد کیارستمی گفته اینه :
جالبه بدونی گدار هم یه جا میگه سینما با گریفیث شروع میشه و با کیارستمی به پایان میرسه.
در ضمن کیارستمی در سال 1999 توسط دو انجمن بین المللی منتقدان به عنوان مهم ترین فیلم ساز دهه 90 انتخاب شده. همچنین در سال 2006 کیارستمی توسط منتقدان The Guardian به عنوان بهترین کارگردان غیر آمریکایی معاصر انتخاب شده.
آکیرا کوروساوا هم در مورد فیلم های کیارستمی میگه:
کارگردان های دیگری مثل هانکه و تارانتینو هم کیارستمی رو تحسین کردن.
همه ی این ها برای اینه که بگم اسکورسیزی آدمی نیست که بخواد جوگیر بشه یا چیزی بپرونه.
والا منم نگفتم mr fox بد بود. کاملا معمولی بود
همین صحبت‌ها و اغراق های کارگردان های دیگه در مورد کیارستمی نشون میده روی صحبت های داخل مصاحبه ها تا چه حدی باید حساب کرد عزیزم. اگه صحبتاشون رو گوش بکنی (مخصوصا داخل جشنواره ها) میبینی از این حرفا در مورد خیلیا میزنن. خودشون هم باورشون نمیشه یه طرف دیگه دنیا کسی اون حرفشون رو ملاک قرار بده. این حرفا نه به ارزش کسی اضافه میکنه و نه از ارزشش کم میکنه. تنها تیجه ای که میشه ازش بگیری اینه که اقای x از اقای y اون روز خوشش اومده. همین. من که تجربم اینو میگه
ولی به هر حال من سعی میکنم باز از این بنده خدا فیلم ببینم. شاید واقعا خوشم اومد. شما اگه فیلم خووبی ازش دیدی بگو ما همون رو ببینیم. حدود یه ساله فیلم باب میلم ندیدم. بد جور نسخ فیلم خوبم.
برای اینکه بحث دو طرفه نباشه ::
دوستان، انیمه elfen lied مهشر کبری است. دیدنش به همه پیشنهائ میشه
والا منم نگفتم mr fox بد بود. کاملا معمولی بود
همین صحبت‌ها و اغراق های کارگردان های دیگه در مورد کیارستمی نشون میده روی صحبت های داخل مصاحبه ها تا چه حدی باید حساب کرد عزیزم. اگه صحبتاشون رو گوش بکنی (مخصوصا داخل جشنواره ها) میبینی از این حرفا در مورد خیلیا میزنن. خودشون هم باورشون نمیشه یه طرف دیگه دنیا کسی اون حرفشون رو ملاک قرار بده. این حرفا نه به ارزش کسی اضافه میکنه و نه از ارزشش کم میکنه. تنها تیجه ای که میشه ازش بگیری اینه که اقای x از اقای y اون روز خوشش اومده. همین. من که تجربم اینو میگه
ولی به هر حال من سعی میکنم باز از این بنده خدا فیلم ببینم. شاید واقعا خوشم اومد. شما اگه فیلم خووبی ازش دیدی بگو ما همون رو ببینیم. حدود یه ساله فیلم باب میلم ندیدم. بد جور نسخ فیلم خوبم.
برای اینکه بحث دو طرفه نباشه ::
دوستان، انیمه elfen lied مهشر کبری است. دیدنش به همه پیشنهائ میشه
والا من دیگه نمیدونم چی بگم. از یکی دو نفر نقل قول نیاوردم که. (از سه نفر آوردم) کسانی که گفتم هم هنرمندان و هنر شناسان برجسته بودن. بچه 14 ساله که نیستن جوگیر بشن یه چیزی بپرونن.
والا من دیگه نمیدونم چی بگم. از یکی دو نفر نقل قول نیاوردم که. (از سه نفر آوردم) کسانی که گفتم هم هنرمندان و هنر شناسان برجسته بودن. بچه 14 ساله که نیستن جوگیر بشن یه چیزی بپرونن.
داداش اونا جو گیر نیستن بخدااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا. شاید ماها جوگیریم. واقعا سینما با گریفیث شروع میشه و با کیارستمی به پایان میرسه؟؟؟؟ یعنی گدار وقتی این حرف رو میزده جوگیر بوده؟؟؟؟ نه عزیزم....
صب تا شب داریم از این مصاحبه ها میبیتیم. اصلا پیزای تازه ای نیستن بخدا. اونا میدونن چی میگن شونده هم باید ببینه داره متن علمی میخونه یا یه مصاحبه.
به هر حال ماکه حرفی نداریم دوست گلم. بحث دو طرفه جالب نیست زیاد. ما قبول داریم
جالبه که اسکورسیزی Breaking the Waves رو در تاپ تن دهه ۹۰ خودش گذاشته!
چقدر میشه به نظرات فیلمسازها درباره همدیگه اعتماد کرد؟ به نظر من خیلی نمیشه جدی گرفت. سیاست زیادی در سینما وجود داره که باعث میشه خیلی حرف‌ها زده بشه. این وسط نظرات فیلمسازها خیلی عینیت نداره. چون اصولا وقتی یه نفر وارد حرفه فیلمسازی میشه به طور کلی نگاهش به مابقی فیلم‌ها تغییر میکنه و اساسا از زاویه‌ی دید فیلمساز و زحمتی که برای ساختن فیلم کشیده میشه فیلم‌ها رو می‌بینه و قضاوت میکنه. چون خودشو جای اون میذاره و همذات‌پنداری میکنه. پس خیلی چیزا رو اصولا نمی‌بینه چون داره از زاویه‌ی دید ساخت و تولید به اثر نگاه میکنه نه از زاویه دید نتیجه = اثر نهایی.
این وسط بعضی فیلمسازها به نظرم منتقدهای عالی‌ئی بودن. اسکورسیزی رو منتقد خوبی نمیدونم. هر چند دانش او درباره سینما نهایت نداره ولی دانش زیاد لزوما دانش خوب و درست نیست و من میتونم از ادراک سینمایی او خوشم نیاد هر چند فیلمهای خودشو دوست داشته باشم.
ولی نظرات برگمان به نظرم خیلی جالب و درست میاد. خیلی‌هاشم واقعا نمیتونم پای چیزی جز تجربه شخصی خودش از سینما بذارم ولی بدون شک نظراتش صادقانه و با سلیقه و معیاری قابل اعتنا به نظر میان هر چند با بعضی‌هاش مخالفم. اینجا همه کامنت‌هایی که ازش درباره فیلمسازهای دیگه پیدا کردم رو گذاشتم. به هیچ وجه این نظرات صادقانه و دلی رو از دست ندید.
مثلا نظر برگمان درباره همشهری کین :
For me he's just a hoax. It's empty. It's not interesting. It's dead. Citizen Kane, which I have a copy of, is all the critics' darling, always at the top of every poll taken, but I think it's a total bore. Above all, the performances are worthless. The amount of respect that movie's got is absolutely unbelievable
I've never liked Welles as an actor, because he's not really an actor. In Hollywood you have two categories, you talk about actors and personalities. Welles was an enormous personality, but when he plays Othello, everything goes down the drain, you see, that's when he croaks. In my eyes he's an infinitely overrated filmmaker
I've never gotten anything out of his movies. They have felt constructed, faux intellectual and completely dead. Cinematographically uninteresting and infinitely boring. Godard is a fucking bore. He's made his films for the critics. One of the movies, Masculin Féminin, was shot here in Sweden. It was mind-numbingly boring
He's done two masterpieces, you don't have to bother with the rest. One is Blow-Up, which I've seen many times, and the other is La Notte, also a wonderful film, although that's mostly because of the young Jeanne Moreau. In my collection I have a copy of Il grido and damn what a boring movie it is. So devilishly sad, I mean. You know, Antonioni never really learned the trade. He concentrated on single images, never realizing that film is a rhythmic flow of images, a movement. Sure, there are brilliant moments in his films. But I don't feel anything for L'avventura, for example. Only indifference. I never understood why Antonioni was so incredibly applauded. And I thought his muse Monica Vitti was a terrible actress
درباره تارکوفسکی: (فروتنی خاص برگمان در پایان این نقل قول رو از دست ندید!)
When film is not a document, it is dream. That is why Tarkovsky is the greatest of them all. He moves with such naturalness in the room of dreams. He doesn't explain. What should he explain anyhow? He is a spectator, capable of staging his visions in the most unwieldy but, in a way, the most willing of media. All my life I have hammered on the doors of the rooms in which he moves so naturally. Only a few times have I managed to creep inside. Most of my conscious efforts have ended in embarrassing failure- The Serpent's Egg, The Touch, Face to Face and so on
My discovery of Tarkovsky's first film was like a miracle. Suddenly I found myself standing at the door of a room, the key to which, until then, had never been given to me. It was a room I had always wanted to enter and where he was moving freely and fully at ease. I felt encouraged and stimulated: someone was expressing what I had always wanted to say without knowing how. Tarkovsky is for me the greatest, the one who invented a new language, true to the nature of film, as it captures life as a reflection, life as a dream
He is enormously intuitive. He is intuitive; he is creative; he is an enormous force. He is burning inside with such heat. Collapsing. Do you understand what I mean? The heat from his creative mind, it melts him. He suffers from it; he suffers physically from it. One day when he can manage this heat and can set it free, I think he will make pictures you have never seen in your life. He is rich. As every real artist, he will go back to his sources one day. He will find his way back
I think he's a very good technician. And he has something in Psycho, he had some moments. Psycho is one of his most interesting pictures because he had to make the picture very fast, with very primitive means. He had little money, and this picture tells very much about him. Not very good things. He is completely infantile, and I would like to know more - no, I don't want to know - about his behavior with, or, rather, against women. But this picture is very interesting
و بالاخره جالب‌تر از همه نظر برگمان درباره فیلمسازهای معاصر:
Among today's directors I'm of course impressed by Steven Spielberg, and Scorsese, and Coppola, even if he seems to have ceased making films, and Steven Soderbergh - they all have something to say, they're passionate, they have an idealistic attitude to the filmmaking process. Soderbergh's Traffic is amazing. Another great couple of examples of the strength of American cinema is American Beauty and Magnolia
هدفم از آوردن این نقل‌قول‌ها نشون‌دادن تنوع نظرات بود و اینکه یه فیلمساز بزرگ مثل برگمان که خودش کم فیلمسازی نبود چقدر می‌تونه همزمان از افرادی که همیشه تو ذهنمون جایگاه خاصی دارن بد بگه و در کنارش از افرادی تعریف کنه که شاید انتظارشو نداشتیم. خوندن این نظرات باعث نشد نظرات من تغییری بکنه. هنوز از همشهری کین دل خوشی ندارم، عاشق هیچکاکم، از تارکوفسکی خوشم نمیاد و گدار رو فیلمساز خوبی میدونم. این نظرات منه و برای هر کدوم دلایل خودمو دارم ولی حتما بعد از خوندن نظرات برگمان به همه‌ی اون کارگردان‌ها جور دیگه‌ای نگاه میکنم و سعی میکنم دلایلی که برگمان آورده رو برای خودم باز کنم و دنبال جواب خودم برای سوال‌هاش بگردم. اون موقع تازه شاید بتونم درک‌شون کنم. ولی کلا این نظرات کارگردان‌ها درباره همدیگه خیلی جالبه اگه بازم quote جالبی داشتین دریغ نکنین.
جالبه که اسکورسیزی Breaking the Waves رو در تاپ تن دهه ۹۰ خودش گذاشته!
چقدر میشه به نظرات فیلمسازها درباره همدیگه اعتماد کرد؟ به نظر من خیلی نمیشه جدی گرفت. سیاست زیادی در سینما وجود داره که باعث میشه خیلی حرف‌ها زده بشه. این وسط نظرات فیلمسازها خیلی عینیت نداره. چون اصولا وقتی یه نفر وارد حرفه فیلمسازی میشه به طور کلی نگاهش به مابقی فیلم‌ها تغییر میکنه و اساسا از زاویه‌ی دید فیلمساز و زحمتی که برای ساختن فیلم کشیده میشه فیلم‌ها رو می‌بینه و قضاوت میکنه. چون خودشو جای اون میذاره و همذات‌پنداری میکنه. پس خیلی چیزا رو اصولا نمی‌بینه چون داره از زاویه‌ی دید ساخت و تولید به اثر نگاه میکنه نه از زاویه دید نتیجه = اثر نهایی.
این وسط بعضی فیلمسازها به نظرم منتقدهای عالی‌ئی بودن. اسکورسیزی رو منتقد خوبی نمیدونم. هر چند دانش او درباره سینما نهایت نداره ولی دانش زیاد لزوما دانش خوب و درست نیست و من میتونم از ادراک سینمایی او خوشم نیاد هر چند فیلمهای خودشو دوست داشته باشم.
ولی نظرات برگمان به نظرم خیلی جالب و درست میاد. خیلی‌هاشم واقعا نمیتونم پای چیزی جز تجربه شخصی خودش از سینما بذارم ولی بدون شک نظراتش صادقانه و با سلیقه و معیاری قابل اعتنا به نظر میان هر چند با بعضی‌هاش مخالفم. اینجا همه کامنت‌هایی که ازش درباره فیلمسازهای دیگه پیدا کردم رو گذاشتم. به هیچ وجه این نظرات صادقانه و دلی رو از دست ندید.
مثلا نظر برگمان درباره همشهری کین :
درباره قدرت بازیگری اورسون ولز :
درباره گدار :
درباره آنتونیونی:
درباره تارکوفسکی: (فروتنی خاص برگمان در پایان این نقل قول رو از دست ندید!)
و باز تارکوفسکی:
درباره فلینی:
درباره هیچکاک:
تعریف از کوروساوا، بونوئل، فلینی و زدن دوباره آنتونیونی:
و بالاخره جالب‌تر از همه نظر برگمان درباره فیلمسازهای معاصر:
هدفم از آوردن این نقل‌قول‌ها نشون‌دادن تنوع نظرات بود و اینکه یه فیلمساز بزرگ مثل برگمان که خودش کم فیلمسازی نبود چقدر می‌تونه همزمان از افرادی که همیشه تو ذهنمون جایگاه خاصی دارن بد بگه و در کنارش از افرادی تعریف کنه که شاید انتظارشو نداشتیم. خوندن این نظرات باعث نشد نظرات من تغییری بکنه. هنوز از همشهری کین دل خوشی ندارم، عاشق هیچکاکم، از تارکوفسکی خوشم نمیاد و گدار رو فیلمساز خوبی میدونم. این نظرات منه و برای هر کدوم دلایل خودمو دارم ولی حتما بعد از خوندن نظرات برگمان به همه‌ی اون کارگردان‌ها جور دیگه‌ای نگاه میکنم و سعی میکنم دلایلی که برگمان آورده رو برای خودم باز کنم و دنبال جواب خودم برای سوال‌هاش بگردم. اون موقع تازه شاید بتونم درک‌شون کنم. ولی کلا این نظرات کارگردان‌ها درباره همدیگه خیلی جالبه اگه بازم quote جالبی داشتین دریغ نکنین.
نظراتتون شدیدا تایید میشن.
اگه یه دوره جشنواره های هنری رو نگاه کنیم اینقد از این نظرات میشنویم.
به نظر بنده وقتی کارگردان x در مورد کارگردان y نظری میده، تنها نتیجه ای که میشه گرفت اینه که اقای x در اون روز به خصوص نظرش در مورد اقای y اینجوری بوده.اصلا این چیزا جدید نیستن. تو فوتبال هم هست این چیزا.
خود ماها تو طول زمان سلیقمون داره عوض میشه. من خودم یه دور عاشق تارکوفسکی، برگمان و... بودم ولی الان که فکرشو میکنم یه دونه از اون فیلم ها رو دیگه نمیتونم ببینم.همین داگویل رو میپرستیدم ولی دیشب که عکسشو اینجا دیدم رفتم که دوباره ببینم واقعا نتونستم. یا مثلا اصلا هنر بونوئل و لینچ رو درک نمیکردم و نمیفهمیدم چرا یه عده دوسش دارن ولی الان تونستم این قضیه رو هضم کنم که:
سلیقه ادما متفاوته و همین سلیقه متفاوت در طول زمان و شرایط محیطی متغیرن
البته اینو بگم که بعضی از منتقدا واقعا سلیقه خوبی دارن.
راستی الان که کامنتای برگمان رو خوندم، خیلی حال کردم. خیلی رک بوده
برای عرض ارادت به برگمان بزرگ و یاد اوری خاطراتش در ذهنم فیلم پرسونا رو معرفی میکنم. این اولین فیلمی بود که من ازش دیدم و بعد گرفتارش شدم. به نظرم شاهکاره. معتی واقعی هنر سینما. به دوستانی که هنوز حوصله دارن بشدت پیشنهاد میشه
هیچوقت بهترین فیلم وجود نداره
مخصوصا برای کسایی که عشق سینما هستند
فیلم های زیادی دیدم که هر کدوم تو یه مقطع واقعا عالی بودند و هر وقت بتونم دوباره می بینمشون
از ماگنولیا پل توماس اندرسون شروع می کنم
میامی وایس استاد مایکل مان یا از شاهکارش وثیقه با بازی بی نظیر تام کروز(بهترین نقشی که تا حالا بازی کرده البته با کمی ارفاق نسبت به آخرین سامورایی)
مرده یا از دست رفته از استاد اسکورسیزی
درخشش از کوبریک
شجاع دل مل گیبسون
جاده ای رو به تباهی سام مندس
نجات سرباز رایان اسپیلبرگ
مسیر سبز دارابانت
بیل را بکش تارانتینو
خوب بد زشت سرجو لئونه
این گروه خشن سم پکین پا
سگ های پوشالی پکین پا
مظنونین همیشگی از برایان سینگر
پاپیون از شافنر
قاپ زنی از گای ریچی
دورافتاده از رابرت زمکیس
تیرانداز از آنتوان فوکوا
ارباب حلقه ها از پیتر جکسون
و خیلی فیلم های دیگه
چیزی که میتونم در باره ی نظرات، انتقادات و پیشنهادات برگمان بگم اینه که خیلی جالب ن...
(نکته ی خاص دیگه ندارم چون از هیچ کدوم از فیلمساز هایی که در موردشون حرف زده رو ازشون فیلم ندیدم)
خیلی ها سعی میکنن با نظر های ضد جمع و غیر معمول و در عین حال چرت و پرت خودشون جلب توجه کنن، مثل فراستی دیوانه که آدم با یه بار شنیدن صحبت هاش میفهمه چه جور آدمیه.
اما کاری که برگمان میکنه اینه که از یه زاویه ی دیگه ای، از یه زاویه ی خاصی به قضایا نگاه میکنه. نظراتش با اینکه ممکنه غیر معمول باشن اما کاملا با منطق جور در میان و آدم وقتی میخونه با خودش میگه راست میگه ها، و همین مسئله حرف هاش رو جالب و جذاب میکنه. و همچنین تفکر برانگیز.
یکی از دوستان هم میگفت که در یکی از مصاحبه های برگمان خونده که تنها فیلمساز هایی که دوست داشته تارکوسفکی و کوبریک بودن.
این هم یه سری نظرات سینماگر درباره ی سینماگر به افتخار آدم کامپیوتری پارانوید ما (اکثرا نکته ی خاصی ندارن اما گذاشتم که گذاشته باشم):
تروفو درباره آنتونیونی:
Antonioni is the only important director I have nothing good to say about. He bores me; he’s so solemn and humorless
اورسون ولز درباره گدار:
His gifts as a director are enormous. I just can’t take him very seriously as a thinker — and that’s where we seem to differ, because he does. His message is what he cares about these days, and, like most movie messages, it could be written on the head of a pin
ورنر هرتسوگ درباره گدار:
Someone like Jean-Luc Godard is for me intellectual counterfeit money when compared to a good kung-fu film
گدار درباره تارانتینو:
Tarantino named his production company after one of my films. He’d have done better to give me some money
نیک برومفیلد (مستند ساز انگلیسی) درباره تارانتینو:
It’s like watching a schoolboy’s fantasy of violence and sex, which normally Quentin Tarantino would be wanking alone to in his bedroom while this mother is making his baked beans downstairs. Only this time he’s got Harvey Weinstein behind him and it’s on at a million screens
کلینت ایستوود درباره اسپایک لی (در دوره ای که اسپایک لی در باره همه چیز اظهار نظر های عجیبی میکرد):
A guy like him should shut his face
نقل قولی صاف و ساده از گدار درباره اسپیلبرگ:
I don’t know him personally. I don’t think his films are very good
نقل قولی از تیم برتون درباره کوین اسمیت (بعد از اینکه اسمیت به شوخی برتون رو به کپی برداری پایان فیلم Planet of the apes از یکی از کامیک هاش متهم کرد):
Anyone who knows me knows I would never read a comic book. And I would especially never read anything created by Kevin Smith
کوین اسمیت درباره تیم برتون (در جواب جمله بالایی برتون):
Which, to me, explains fucking Batman
کوین اسمیت درباره پال توماس اندرسون (و فیلم ماگنولیا):
I’ll never watch it again, but I will keep it. I’ll keep it right on my desk, as a constant reminder that a bloated sense of self-importance is the most unattractive quality in a person or their work
چیزی که میتونم در باره ی نظرات، انتقادات و پیشنهادات برگمان بگم اینه که خیلی جالب ن...
(نکته ی خاص دیگه ندارم چون از هیچ کدوم از فیلمساز هایی که در موردشون حرف زده رو ازشون فیلم ندیدم)
خیلی ها سعی میکنن با نظر های ضد جمع و غیر معمول و در عین حال چرت و پرت خودشون جلب توجه کنن، مثل فراستی دیوانه که آدم با یه بار شنیدن صحبت هاش میفهمه چه جور آدمیه.
اما کاری که برگمان میکنه اینه که از یه زاویه ی دیگه ای، از یه زاویه ی خاصی به قضایا نگاه میکنه. نظراتش با اینکه ممکنه غیر معمول باشن اما کاملا با منطق جور در میان و آدم وقتی میخونه با خودش میگه راست میگه ها، و همین مسئله حرف هاش رو جالب و جذاب میکنه. و همچنین تفکر برانگیز.
یکی از دوستان هم میگفت که در یکی از مصاحبه های برگمان خونده که تنها فیلمساز هایی که دوست داشته تارکوسفکی و کوبریک بودن.
این هم یه سری نظرات سینماگر درباره ی سینماگر به افتخار آدم کامپیوتری پارانوید ما (اکثرا نکته ی خاصی ندارن اما گذاشتم که گذاشته باشم):
تروفو درباره آنتونیونی:
Antonioni is the only important director I have nothing good to say about. He bores me; he’s so solemn and humorless
اورسون ولز درباره گدار:
His gifts as a director are enormous. I just can’t take him very seriously as a thinker — and that’s where we seem to differ, because he does. His message is what he cares about these days, and, like most movie messages, it could be written on the head of a pin
ورنر هرتسوگ درباره گدار:
Someone like Jean-Luc Godard is for me intellectual counterfeit money when compared to a good kung-fu film
گدار درباره تارانتینو:
Tarantino named his production company after one of my films. He’d have done better to give me some money
نیک برومفیلد (مستند ساز انگلیسی) درباره تارانتینو:
It’s like watching a schoolboy’s fantasy of violence and sex, which normally Quentin Tarantino would be wanking alone to in his bedroom while this mother is making his baked beans downstairs. Only this time he’s got Harvey Weinstein behind him and it’s on at a million screens
کلینت ایستوود درباره اسپایک لی (در دوره ای که اسپایک لی در باره همه چیز اظهار نظر های عجیبی میکرد):
A guy like him should shut his face
نقل قولی صاف و ساده از گدار درباره اسپیلبرگ:
I don’t know him personally. I don’t think his films are very good
نقل قولی از تیم برتون درباره کوین اسمیت (بعد از اینکه اسمیت به شوخی برتون رو به کپی برداری پایان فیلم Planet of the apes از یکی از کامیک هاش متهم کرد):
Anyone who knows me knows I would never read a comic book. And I would especially never read anything created by Kevin Smith
کوین اسمیت درباره تیم برتون (در جواب جمله بالایی برتون):
Which, to me, explains fucking Batman
کوین اسمیت درباره پال توماس اندرسون (و فیلم ماگنولیا):
I’ll never watch it again, but I will keep it. I’ll keep it right on my desk, as a constant reminder that a bloated sense of self-importance is the most unattractive quality in a person or their work
از لحاظ تکنیکی خیلی خوبه کار هاش، اما از لحاظ ایدئولوژی و این جور چیز ها حال نمیکنم با فیلم هاش من.
اشتباهی به جای quotation اسپویلر تگ گذاشتم حال ندارم درستش کنم
فراستی خیلی آدم پریه اگه اشتباه نکنم یکی دو تا دکترا از فرانسه داره
من خیلی از نقدهاشو قبول دارم
فقط دو تا ویژگی داره که به مذاق خیلی ها خوش نمیاد
اول اینکه مشکل پسنده و بعد اینکه نگاه فراملی داره نسبت به فیلمهای ایرانی؛ یعنی توقعش از فیلم یا فیلمساز ایرانی بالاست
فراستی خیلی آدم پریه اگه اشتباه نکنم یکی دو تا دکترا از فرانسه داره
من خیلی از نقدهاشو قبول دارم
فقط دو تا ویژگی داره که به مذاق خیلی ها خوش نمیاد
اول اینکه مشکل پسنده و بعد اینکه نگاه فراملی داره نسبت به فیلمهای ایرانی؛ یعنی توقعش از فیلم یا فیلمساز ایرانی بالاست
حیف شد این فراستی رو از هفت گذاشتن کنار
الان تو هیچ برنامه ای در تلویزیون حضور نداره؟
این گبرلو مراحل نابودی برنامه هفت رو به خوبی یکی پس از دیگری طی کرد
در ایام جشنواره فراستی رو گذاشت کنار و منتقد میهمان رو جایگزینش کرد که کارگردان فیلم مقابل منتقد فیلم هفته رو نقد می کردن
بعد از مدتی کارگردان یا عوامل فیلم رو هم از نقد گذاشت کنار و نقد شد گفتگوی دو منتقد با همدیگه در مورد یک فیلم و اون خاصیت چالشی و سازنده خودش رو از دست داد که در بین اونها دستکار داشت میشد منتقد ثابت برنامه
ولی چند هفته هست که کلا بخش نقد رو حذف کرده!
حیف شد این فراستی رو از هفت گذاشتن کنار
الان تو هیچ برنامه ای در تلویزیون حضور نداره؟
این گبرلو مراحل نابودی برنامه هفت رو به خوبی یکی پس از دیگری طی کرد
در ایام جشنواره فراستی رو گذاشت کنار و منتقد میهمان رو جایگزینش کرد که کارگردان فیلم مقابل منتقد فیلم هفته رو نقد می کردن
بعد از مدتی کارگردان یا عوامل فیلم رو هم از نقد گذاشت کنار و نقد شد گفتگوی دو منتقد با همدیگه در مورد یک فیلم و اون خاصیت چالشی و سازنده خودش رو از دست داد که در بین اونها دستکار داشت میشد منتقد ثابت برنامه
ولی چند هفته هست که کلا بخش نقد رو حذف کرده!
فراستی خیلی آدم پریه اگه اشتباه نکنم یکی دو تا دکترا از فرانسه داره
من خیلی از نقدهاشو قبول دارم
فقط دو تا ویژگی داره که به مذاق خیلی ها خوش نمیاد
اول اینکه مشکل پسنده و بعد اینکه نگاه فراملی داره نسبت به فیلمهای ایرانی؛ یعنی توقعش از فیلم یا فیلمساز ایرانی بالاست
من اصلا حال نمیکنم باهاش. کل نقد هاش هم اینه که فلان چیز در نیومده بهمان چیز در نیومده. کلا هیچ فیلمی در نیومده. احساس میکنم یا تشنه ی توجه ه یا واقعا دیوانه س.
من اصلا حال نمیکنم باهاش. کل نقد هاش هم اینه که فلان چیز در نیومده بهمان چیز در نیومده. کلا هیچ فیلمی در نیومده. احساس میکنم یا تشنه ی توجه ه یا واقعا دیوانه س.
کلا من نظرات کارگردانا رو نسبت به هم نمیخونم یعنی توجه نمیکنم.اصلا تو سلایقم تاثیر نمیذاره و برام مهم نیست.
--------
ببینید کلا نظرات یه نفر از یک صنف -در اینجا کارگردانی- نسبت به بقیه هم پیشه هاش کامل اعتماد نیست,حالا چرا؟یک کارگردان نسبتا معروف از اثار یک کارگردان دیگه که کم معروف نیست واقعا خوشش میاد و واقعا کار های خودشو در ذهنش قابل مقایسه با اون نمیدونه.هیچ وقت مطمئن باشید نمیاد در جایی به شدت ازش تعریف کنه و نظر وافعی شو بگه.حالا چیکار میکنه؟میاد از یه کارگردان کم معروف تعریفای اغراق امیز میکنه و با یه تیر 2 نشون میزنه:ملت برمیگردن میگن وایییییی این چه سواد هنری داره این چی تونسته تو اثار این کارگردان ببینه که ما نتونستیم عجی دید هنری و فلان... توجه هارو هم به سمت خودش میکشه هم از کارگردانی که کم معروف نبود دور میکنه.
خلاصه بگم راجع به بحث:هیچ وقت نظرات واقعی شونو نمیگن.یا حداقل یه سیاست پشت حرفاشون دارن.شمام زیاد توجه نکنید
هرچند بنده هم به نظرات کارگردانا و حتی منتقدا نسبت بهم زیاد توجهی نمیکنم ولی نکات جالبی تو حرفاشون داران.
مثلا این دوستمون یه نقل قولی از گدار در رابطه با تارانتینو کرد که باعث شد بنده یه سرچ موچولو بزنم
راستش من تاقبل این به تارانتینو به عنوان یه یه شل مغز بامزه نگاه می کردم. ولی وقتی این نقد رو خوندم یه سرچی زدم و دیدم ظاهرا شباهت ها زیادی بین بعضی از فیلماش با گدار وجود داره. که بنده اصلا و ابدا توجه نکرده بودم و برام جالب بود این نکته. البته بگم این نظر کلی منو در مورد تارانتینو عوض نکرد ولی جالب بود.
تارانتینو برای من همیشه کارگردانیه که فک میکنم ازش بدم میاد ولی حداقل 3 تا از فیلماش جز بهترین فیلمایی که دیدم!!! الان که این صحبت گدار رو خوندم باعث شد یکم بیشتر کارگردان حسابش کنم.
) کسانی که گفتم هم هنرمندان و هنر شناسان برجسته بودن. بچه 14 ساله که نیستن جوگیر بشن یه چیزی بپرونن.
