آره پریروز صفحه اسکورسیزی این عکس و گذاشتجهت ارادت به پیشگاه آقا اسکورسیزی و آقا دنیرو
مشاهده پیوست 442626
پ.ن: با توجه به تیپ آقا دنیرو فک کنم عکس مال فیلم casino
آره پریروز صفحه اسکورسیزی این عکس و گذاشت
همین که دیدم وسوسه شدم دوباره فیلمو ببینم
جذابترین فیلمی که از اسکورسیزی دیدماتفاقا منم از پیج اسکورسیزی برش داشتم. چون اون نگاه منحصر به فرد دنیرو تو این عکس موج میزنه برام خیلی جذاب بود
A COUPLE OF YEARS AGO, I watched a film called Bottle Rocket. I knew nothing about it, and the movie really took me by surprise. Here was a picture without a trace of cynicism, that obviously grew out of its director's affection for his characters in particular and for people in general. A rarity. And the central idea of the film is so delicate, so human: A group of young guys think that their lives have to be filled with risk and danger in order to be real. They don't know that it's okay simply to be who they are
Wes Anderson, at age thirty, has a very special kind of talent: He knows how to convey the simple joys and interactions between people so well and with such richness. This kind of sensibility is rare in movies. Leo McCarey, the director of Make Way for Tomorrow and The Awful Truth, comes to mind. And so does Jean Renoir. I remember seeing Renoir's films as a child and immediately feeling connected to the characters through his love for them. It's the same with Anderson. I've found myself going back and watching Bottle Rocket several times. I'm also very fond of his second film, Rushmore (1998)--it has the same tenderness, the same kind of grace. Both of them are very funny, but also very moving
Anderson has a fine sense of how music works against an image. There's the beautiful ending of Rushmore, when Miss Cross removes Max Fischer's glasses and gazes into the boy's eyes--really the eyes of her dead husband--as the Faces' "Ooh La La" plays on the soundtrack. And I also love the scene in Bottle Rocket when Owen Wilson's character, Dignan, says, "They'll never catch me, man, 'cause I'm fuckin' innocent." Then he runs off to save one of his partners in crime and gets captured by the police, over "2000 Man" by the Rolling Stones. He--and the music--are proclaiming who he really is: He's not innocent in the eyes of the law, but he's truly an innocent. For me, it's a transcendent moment. And transcendent moments are in short supply these days
از این کارگردان فیلمی ندیدمفکر کنم سال 2000 بود که مجله Esquire از اسکورسیزی پرسید به نظرش اسکورسیزی بعدی (استاد بعدی سینما) چه کسی خواهد بود؟
E؟ از وس اندرسون ندیدی چیزی؟از این کارگردان فیلمی ندیدم
شما کدومو پیشنهاد میکنی؟
این همون کارگردانیه که چند صفحه پیش در موردش بحث میکردیم... گفتم اینو بذارم که مشت محکمی باشه بر دهان دشمنان وس اندرسونE؟ از وس اندرسون ندیدی چیزی؟
تا اونجایی که شنیدم فیلم هاش همه خوبن... امتیاز IMDb و متای خوبی هم دارن غیر از دو فیلم The Life Aquatic with Steve Zissou و The Darjeeling Limited که متاشون نسبت به بقیه پایین تره...اولی رو گرچه تعریفش رو شنیدم ندیدم، اما دومی رو دیدم و خوشم اومد.
تو پیج IMDb ش هست فیلم هاش، زیاد هم فیلم نساخته: Wes Anderson - IMDb
به نظرم همه ی فیلم هاش ارزش یک بار دیدن رو دارن.
البته من فیلماشو ندیدماین همون کارگردانیه که چند صفحه پیش در موردش بحث میکردیم... گفتم اینو بذارم که مشت محکمی باشه بر دهان دشمنان وس اندرسون![]()
مگه ارزش هنرمند به تعداد اثر هاشه؟!من والاتعریف ها رو که خوندم پیش خودم گفتم، وای بر من چه کارگردان غولی رو ازدست دادم تا حالا!!!!!!
این لیست کارای ایشون تو IMDB: (البت فیلمای بلند)
2012 Moonrise Kingdom
2009 Fantastic Mr. Fox
2007 The Darjeeling Limited
2004 The Life Aquatic with Steve Zissou
2001 The Royal Tenenbaums
1998 Rushmore
1996 Bottle Rocket
جمع بندی که کل زحمات ایشون در سینما که الان هم همچین جوون نیست و 44 سالشه:
Writer (11 titles
Producer (9 titles
Actor (2 titles
بنده هم بین این فیلم ها فقط 2009 Fantastic Mr. Fox رو دیدم. والا من که احساس نکردم یه فیلم شاخ از یه کارگردان شاخ دارم میبینم (این فیلم رو هم چون یه دوره زده بودم تو کار انیمیشن و هر انیمیشن و انیمه ای میومد من میدید، دیدم وگرنه این اقاهه رو الان هم نمیشناسمش!!!)
شاید فیلمای دیگش خیلی خوبن. چی بگم
راستی یادمه اسکورسیزی چند سال پیش هم یه همچین حرفایی در مورد کیارستمی زده بود که من وقتی میخوندم شاخ در اورده بودم. کلا به این مدل حرفاش نمیشه زیاد توجه کرد.
پ.ن: بنده به صورت ویژه به برخی از فیلمای اسکورسیزی علاقه دارم و در ضمن کیا رستمی رو نیز به شدت دوست میدارم. بنابراین جمله بالا رو با قصد و غزض نگفتم
تارکوفسکی فکر کنم 6 یا 7 تا فیلم بلند ساخته باشهمگه ارزش هنرمند به تعداد اثر هاشه؟!
در مورد اسکورسیزی هم بگم که سواد هنری ش وحشتناک بالاست و آدمی هم نیست که جوگیر بشه یه چیزی بگه.
مگه ارزش هنرمند به تعداد اثر هاشه؟!
در مورد اسکورسیزی هم بگم که سواد هنری ش وحشتناک بالاست و آدمی هم نیست که جوگیر بشه یه چیزی بگه.
شما که غیر از Fantastic Mr. Fox چیزی ندیدی، چطور میگی فیلم شاخ نداره؟!-داداش فک کنم نگرفتی داستانو کلا.
-من اسم فیلماشو نوشتم فیلم تا ببینم ایشون بین این 10-11 کارش (که اتفاقا کم هم نیستن)، کدوم فیلمشه که شاخه. والا من که چک کردم نداشت. کارگردان جوونی هم نیست که بگیم اینده خیلی روشنی داره. والا از این بهتر خیلی زیادن. باز سینما به شدت سلیقه ایه
-وگرنه پازولینی هم کم فیلم ساخته، تار کوفسکی مگه چند تا فیلم ساخته؟؟؟ مگه کوبریک اسطوره سینما رو هم رفته چندتا فیلم داره؟؟ تورناتوره و کلی ادم دیگه. ولی کیفیت کار این ادما مهم بوده که موندگار شدن
-اون فیلمی هم که بنده ازش دیده بودم کاملا معمولی بود، حالا شما میتونی بیای اینجا یه فیلم ازش معرفی کنی، شاید ما هم دیدیم خوشمون اومد. این طور که من شنیدم Bottle Rocket که ظاهرا اولین فیلمش هم باشه فیلم بدی نباشه
-ضمنا داداش گلم در مورد هنرمند بودن جناب اسکورسیزی من بیشتر از شما میتونم اینجا صحبت کنم. اینو مطمعن باش
ولی کلا چند تا مصاحبه ازش دیدم که یجوری اومده از یه نفر تعریف کرده که انگار... به عنوان مثال در مورد همین عشقم کیا رستمی گفته بود: اگه کیا رستمی نبود سینما از بین میرفت (عین جملش یادم نیست، مال 5-6 سال پیشه این حرف. ولی یه همچین چیزی گفته بود) از این دست مصاحبه باز هم یادمه داشت. مخصوصا یه مدت یه انجمن یا بنیاد زده بود، از هر گوشه دنیا هم کارگردانای مختلف رو جمع کرده بود. کلی از این مصاحبه ها داشت- این جریان هم مال حدود شش هفت سال پیشه و من اسامی کارگردانا یادم نیست. چون خیلی گمنام بودن
Kiarostami represents the highest level of artistry in the cinema
Film begins with D.W. Griffith and ends with Abbas Kiarostami
Words cannot describe my feelings about them ... When Satyajit Ray passed on, I was very depressed. But after seeing Kiarostami's films, I thanked God for giving us just the right person to take his place