عکس آنالوگ
-
پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است
تجربه عملی عکاسی آنالوگ من.
- شروع کننده موضوع Dan Bahrami
- تاریخ شروع
عکس آنالوگ.
فرودگاه اسخیپول. آمستردام
فرودگاه اسخیپول. آمستردام
عکس آنالوگ. روتردام.
این عکس رو با یه لنز بد گرفتم. لنز فیفیتار بود روی دوربین آنالوگ نیکون. این زنه توریسته خودشو داشت میکشت تا بتونه یه عکس درست بگیره. دیگه کم مونده بود روی زمین سینه خیز بره. البته بهش حق میدم هر کاری میکرد نمیتونست همه صحنه رو روی لنز تلفن موبایلش داشته باشه. عقب هم جا نداشت که بره. موقع گرفتن این عکس از لنز ام میترسیدم واسه همون زانو زدم روی زمین که لنز لرزش کمتری داشته باشه و عکس تا حد المکان شارپ بشه. وقتی با این دوربین های مکانیکی آنالوگ عکاسی میکنی تازه قدر لرزش گیر و اتوفاکوس رو میفهمی. تازه میفهمی که چقدر ما نسل جدید عکاس ها ناشکریم.
جالبش این بود که من زانو زده بودم از این زنه توریسته عکس میگرفتم یکی هم اومده بود بالای سرم داشت به دوربین ام نگاه میکرد. میخواس سر حرف رو باز کنه. تو دلم گفتم: جون مادرت الان نه الان سرم شلوغه. با این دوربین های آنالوگ مکانیکی ۴۰ و ۵۰ سال پیش که میری تو شهر عکس بندازی هر کی میبینه یه موجود فضایی مال یه سیاره دیگه رو دیده. بعضیا شون فکر میکن: این چیه دستش؟ دوربینه؟ یه سریا که جرات شون بیشتره میان نزدیکتر و در باره دوربین ات ازت سؤال میکنند. این زنه توریسته تو عکس داشت از خانه های کندویی روتردام عکس میگرفت. عکس این خونه ها رو قبلا پست کردم. عکس با دوربین آنالوگ نیکون "اف ای" گرفته شده. اسم لاتین این دوربین اینه:
Nikon FE
این عکس رو با یه لنز بد گرفتم. لنز فیفیتار بود روی دوربین آنالوگ نیکون. این زنه توریسته خودشو داشت میکشت تا بتونه یه عکس درست بگیره. دیگه کم مونده بود روی زمین سینه خیز بره. البته بهش حق میدم هر کاری میکرد نمیتونست همه صحنه رو روی لنز تلفن موبایلش داشته باشه. عقب هم جا نداشت که بره. موقع گرفتن این عکس از لنز ام میترسیدم واسه همون زانو زدم روی زمین که لنز لرزش کمتری داشته باشه و عکس تا حد المکان شارپ بشه. وقتی با این دوربین های مکانیکی آنالوگ عکاسی میکنی تازه قدر لرزش گیر و اتوفاکوس رو میفهمی. تازه میفهمی که چقدر ما نسل جدید عکاس ها ناشکریم.
جالبش این بود که من زانو زده بودم از این زنه توریسته عکس میگرفتم یکی هم اومده بود بالای سرم داشت به دوربین ام نگاه میکرد. میخواس سر حرف رو باز کنه. تو دلم گفتم: جون مادرت الان نه الان سرم شلوغه. با این دوربین های آنالوگ مکانیکی ۴۰ و ۵۰ سال پیش که میری تو شهر عکس بندازی هر کی میبینه یه موجود فضایی مال یه سیاره دیگه رو دیده. بعضیا شون فکر میکن: این چیه دستش؟ دوربینه؟ یه سریا که جرات شون بیشتره میان نزدیکتر و در باره دوربین ات ازت سؤال میکنند. این زنه توریسته تو عکس داشت از خانه های کندویی روتردام عکس میگرفت. عکس این خونه ها رو قبلا پست کردم. عکس با دوربین آنالوگ نیکون "اف ای" گرفته شده. اسم لاتین این دوربین اینه:
Nikon FE
عکس آنالوگ. یه پاساژ
اون مرده (با جلیقه تنش) داره میاد طرف من مامور حفاظتی پاساژ بود. البته عکس گرفتن مشکلی نداره فقط کنترل میکنند که مشکلی برای امنیت پاساژ و احتمالا مشتری ها پیش نیاد. این پاساژ تو شب خیلی خوشکل میشه. حالا تو شب هم از این پاساژ عکس گرفتم که اون رو هم میزارم. البته اون دیجیتاله که تو شب بصورت دستی گرفته شده بدون سه پایه.
اون مرده (با جلیقه تنش) داره میاد طرف من مامور حفاظتی پاساژ بود. البته عکس گرفتن مشکلی نداره فقط کنترل میکنند که مشکلی برای امنیت پاساژ و احتمالا مشتری ها پیش نیاد. این پاساژ تو شب خیلی خوشکل میشه. حالا تو شب هم از این پاساژ عکس گرفتم که اون رو هم میزارم. البته اون دیجیتاله که تو شب بصورت دستی گرفته شده بدون سه پایه.
این همون پاساژ قبلیه تو شب. عکس دیجیتاله بدون سه پایه گرفته شده
سه تا عکس آنالوگ. این عکس ها تو مه سنگین گرفته شدن تو یه صبح زود سرد زمستون. هیچ وقت یادم نمیره انگشت های پام یخ زده بودن. اسم دوربین آنالوگ این بود:
Nikon FG
این دوربین کوجیکترین دوربین آنالوگ نایکونه. البته تو بین دوربین های کلاسیک فلزی منظورمه. خیلی کوجیکه.
Nikon FG
این دوربین کوجیکترین دوربین آنالوگ نایکونه. البته تو بین دوربین های کلاسیک فلزی منظورمه. خیلی کوجیکه.
عکس آنالوگ شهر دنهاخ هلند. سمبول الهه قدرت در روی سردر ساختمان دادگاه قدیمی شهر دنهاخ. هلندی ها از این الهه ها زیاد دارند. اسم قطار ها و کشتی ها شونو هم اکثرا اسم های زنونه میزارند.
عکس هم گویای همه چیزه. الهه یه گرز تو دستش داره. بالاسرش هم گاومیشه چیه نمیدونم. قسمت بالای زانوی الهه هم نوشته شده: قدرت
عکس هم گویای همه چیزه. الهه یه گرز تو دستش داره. بالاسرش هم گاومیشه چیه نمیدونم. قسمت بالای زانوی الهه هم نوشته شده: قدرت
عکس آنالوگ شهر دنهاخ هلند. سمبول الهه حکمت و دانایی در روی سردر ساختمان دادگاه قدیمی شهر دنهاخ. هلندی ها از این الهه ها زیاد دارند.
عکس هم گویای همه چیزه. الهه یه مار تو دست چپش گرفته. یه جغد هم در پهلوی آرنج راستش واستاده. . بالاسرش هم نیدونم دقیقا چه حیوونیه و چه ربطی به حکمت داره. تو فرهنگ باستانی روم میدونیم که مار نشانه علم طب بوده و جغد همیشه نشانه دانایی و علم بوده. مجسمه بالای سرش هم احتمالا ربطی به دنیای اجنه داره. البته فقط حدس میزنم. چون علم قدیم یه رشته هم در باره ارتباط با موجودات نادیدنی به نام جن داشته. در قسمت چپ اش نوشته: حکمت
این دو تا عکس ها رو با لنز ۲۰۰ میلیمتر گرفتم. بالای در ساختمون بود
عکس هم گویای همه چیزه. الهه یه مار تو دست چپش گرفته. یه جغد هم در پهلوی آرنج راستش واستاده. . بالاسرش هم نیدونم دقیقا چه حیوونیه و چه ربطی به حکمت داره. تو فرهنگ باستانی روم میدونیم که مار نشانه علم طب بوده و جغد همیشه نشانه دانایی و علم بوده. مجسمه بالای سرش هم احتمالا ربطی به دنیای اجنه داره. البته فقط حدس میزنم. چون علم قدیم یه رشته هم در باره ارتباط با موجودات نادیدنی به نام جن داشته. در قسمت چپ اش نوشته: حکمت
این دو تا عکس ها رو با لنز ۲۰۰ میلیمتر گرفتم. بالای در ساختمون بود
یه عکس آنالوگ سیاه سفید.
عکس آنالوگ سیاه سفید. این لولای دره. از این در در های قدیمی حدود ۱۵۰ سال پیش تو هلند که لولای در به این بزرگی بوده و همچنین بیرون بوده. این در در اصل روی پنجره گذاشته بودن. تو قدیم خونه های هلندی روی پنجره هاش هم در میزاشتن که لولاش اینطور بیرون میزده. شخصا فکر میکنم بخاطر اینکه در روی پنجره جایی نبوده که این لولا رو از طرف داخل در نصب کنند این کار رو میکردن. همونطور که تو عکس میشه دید لولا ادامه داره روی در بصورت افقی پیش رفته و با میخ روی در نصب شده. اون موقع چنین تکنولوژی امروزی هم نبوده که لولاهای کوجیک درست کنند. اون موقع همه چی بزرگ بوده مثل ماشین های آمریکایی شورلت اون موقع که مثل کشتی بودن.
این عکس رو دیاف کوجیک گرفتم. یادم نیست ولی فکر کنم دیاف ۲.۸ بود. یعنی بازترین دیاف لنزم این بود. خواستم ببینم "بوکه" این لنز چه شکلیه. واسه همون این عکس رو گرفتم. فاکوس دستی بود. با اجازه بزگترهای عکاسی یه پیشنهاد به دوستانی که عکاسی میکنند یا احتمالا قصد این کار رو دارند: دوستان لطفا یاد بگیرید فاکوس دستی بگیرید. یاد بگیرید اندازه و مکان میدان فاکوس تونو آگاهانه انتخاب کنید. و برای این کار احتیاج دارید که یاد بگرید با فاکوس دستی کار کنید. یه چیز دوستانه بگم لطفا به کسی بر نخوره. دوستانه میگم. کسی که فلسفه و تکنیک فکوس دستی رو سعی نکرده که متوجه بشه ۳۰% عکسی رو نفهمیده. فاکوس دستی یکی از ارکان بسیار بسیار مهم عکاسیه. اگه دوربین دیجیتال دارید عمدا گاهی اتوفاکوس رو ببنید. حتی صفحه "ال سی دی" دوربین رو هم ببنید و سعی کنید بدون اینکه عکس هاتونو ببیند فقط عکس بگیرد و فاکوس ها رو هم همه رو دستی بگیرید. عکس ها رو هم وقتی به خونه برگشتید نگاه کنید. اصلا هم مهم نیست که بار اول و دوم عکس هاتون خراب بشن بخاطر اینکه شما همستید نه عکس ها. با هدف تمرین عکاسی هم برید بیرون نه با هدف گرفتن عکس های عالی. این کاریه که من انجام دادم. با نیکون دی ۴۰ این کار رو کردم و خیلی کمکم کرد تا رشد کنم. البته عکس هام تعریفی ندارند ولی کمکم کرد تا خودم تکنیک های عکاسی رو یاد بگیرم. نیکون دی ۴۰ رو برمیداشتم, این دوربین "ال سی دی" که نداره, اتو فاکوس رو هم تعطیل میکردم, عکس ها رو هم همه رو با فرمت
"JPG"
میگرفتم تا فضای زیادی نداشته باشم برای ادیت کردن تو فتوشاپ.
این عکس رو دیاف کوجیک گرفتم. یادم نیست ولی فکر کنم دیاف ۲.۸ بود. یعنی بازترین دیاف لنزم این بود. خواستم ببینم "بوکه" این لنز چه شکلیه. واسه همون این عکس رو گرفتم. فاکوس دستی بود. با اجازه بزگترهای عکاسی یه پیشنهاد به دوستانی که عکاسی میکنند یا احتمالا قصد این کار رو دارند: دوستان لطفا یاد بگیرید فاکوس دستی بگیرید. یاد بگیرید اندازه و مکان میدان فاکوس تونو آگاهانه انتخاب کنید. و برای این کار احتیاج دارید که یاد بگرید با فاکوس دستی کار کنید. یه چیز دوستانه بگم لطفا به کسی بر نخوره. دوستانه میگم. کسی که فلسفه و تکنیک فکوس دستی رو سعی نکرده که متوجه بشه ۳۰% عکسی رو نفهمیده. فاکوس دستی یکی از ارکان بسیار بسیار مهم عکاسیه. اگه دوربین دیجیتال دارید عمدا گاهی اتوفاکوس رو ببنید. حتی صفحه "ال سی دی" دوربین رو هم ببنید و سعی کنید بدون اینکه عکس هاتونو ببیند فقط عکس بگیرد و فاکوس ها رو هم همه رو دستی بگیرید. عکس ها رو هم وقتی به خونه برگشتید نگاه کنید. اصلا هم مهم نیست که بار اول و دوم عکس هاتون خراب بشن بخاطر اینکه شما همستید نه عکس ها. با هدف تمرین عکاسی هم برید بیرون نه با هدف گرفتن عکس های عالی. این کاریه که من انجام دادم. با نیکون دی ۴۰ این کار رو کردم و خیلی کمکم کرد تا رشد کنم. البته عکس هام تعریفی ندارند ولی کمکم کرد تا خودم تکنیک های عکاسی رو یاد بگیرم. نیکون دی ۴۰ رو برمیداشتم, این دوربین "ال سی دی" که نداره, اتو فاکوس رو هم تعطیل میکردم, عکس ها رو هم همه رو با فرمت
"JPG"
میگرفتم تا فضای زیادی نداشته باشم برای ادیت کردن تو فتوشاپ.
عکس آنالوگ سیاه سفید. شنبه بازار شهرمون. یه روز سرد و خاکستری بود. حلقه فیلم برای این چنین هوایی مناسب نبود ولی عکس ها خوب در اومدن. ایزو عکس یادم نمونده. فکر کنم ۱۰۰ بود. که البته برای چنین هوایی بایستی فیلم ایزو ۴۰۰ میزدم ولی نداشتم.
عکس آنالوگ رنگی تو شب. شات دستیه بدون سه پایه. حلقه فیلم ایزو ۲۰۰ بود. نور هم خیلی کم بود. یعنی دیگه تقریبا نوری نمونده بود. ولی خیلی سعی کردم یه عکس قابل قبول بگیرم. دیاف رو تا آخر باز کردم و سرعت شاتر رو تا اونجا که میتونستم آوردم پایین. فکر کنم ۱/۱۵ بود تو این عکس. من خیلی با سرعت شاتر پایین تمرین کردم واسه همون دستم تو عکس های دستی بدون سه پایه تو شب بدک نیست. من انقدر با دوربین های کلاسیک قدیمی آنالوگ تمرین کردم که حتی میتونم به جرات بگم که با شاتر ۱/۸ عکس میگیرم و عکس شارپنس تقریبا قابل قبولی داشته باشم. اینو بلوف نمیزنم. واقعا برای رسیدن به این نقطه خیلی زحمت کشیدم. من کتاب متاب عکاسی نخوندم. کلاس و دوره تخصصی و اینها هم ندیم, ولی تا دلتون بخواد تو خیابونا خاک خوردم. تا دلتون بخواد تو رودخونه های هلند آب کثیف و لجن خوردم تا عکاسی رو یاد گرفتم. انقدر تو این رودخونه های هلند خوابیدم تو آب لجن رفته تو چشم رو دهنم که نگو. مخصوصا عکاسی تو شب بدون سه پایه رو خیلی تمرین کردم. فاکوس تو شب با دوربین های کلاسیک فلزی آنالوگ ۶۰ سال پیش کار حضرت فیل هم نیست. جدی میگم. کار خدا هم نیست. انقدر که شیشه فاکوس این دوربین ها نامناسبه برای شب ولی خوب با این دوربین ها خیلی تمرین کردم. عکس های دیجیتال دستی تو شب ام رو هر کی میبینه فکر میکنه دروغ میگم. اگه کسی میخواد دستش بیشتر راه بیوفته تو عکاسی عکاسی تو شب, عکاسی خیابونی و اگه لنز خوب دارید عکاسی پرنده کمک میکنند به این امر. دم دم های ساعت ۸ یا ۹ شب برید بیرون با یه دوربین فول فریم و یه لنز حدودا ۲.۸ و سعی کنید تمرین کنید. خیلی کمک میکنه. فاصله کانونی لنز و خود عکس ها هم اصلا مهم نیستند. مهم اینه که تمرین کنید تو شب بدون سه پایه عکس بگیرید اون هم بدون سه پایه و احتمالا با فاکوس دستی. حالا من عکس های دیجیتال دستی تو شب هم دارم که اونها رو هم میزارم یکی دو تاشونو ببینید.
یه عکس سیاه سفید آنالوگ. نکته این عکس اینه که اولا که با یه دوربین ۶۵ سال پیش گرفته شده. با اولین دوربین آنالوگ آینه دار نیکون. عکس این دوربین رو قبلا گذاشتم تو پستام. اسم این دوربینه اینه:
Nikon F
و نکته دوم اینه که عکس شات دستیه بدون سه پایه تو شب گرفته شده با ایزو ۶۴۰۰. من حدود ۱۳ سال تجربه عکاسی دیجیتال دارم, و بر اساس اون تجربه دیجیتالم باید بگم که این عکس یه عکس بینظیره. البته کسی که آنالوگ نزده باشه زیاد متوجه نمیشه چی دارم میگم. با این دوربین تو شب فاکوس گرفتن کار خداست. خیلی سخته تو شب با این دوربین فاکوس بگیری. فقط شانس آوردم که میتونم شیشه فاکوس اش رو عوض کنم. و فقط به این جهت تونستم تو این سری عکس های شب یه فاکوس درست و حسابی با این دوربین بگیرم. حلقه فیلمی که با هاش این عکس رو گرفتم معرکه است. اسمش است "ایلفورد دلتا ۳۲۰۰ ". اولین بارم بود که این حلقه فیلم رو تجربه میکردم. واسه همون خیلی مواظب بودم که عکس ها خراب نشن. عکس حلقه فیلم رو هم میزارم تو زیر همین عکس. عکس رو هم چون تو شبه بزرگ گرفتم برای کسانی که احتمالا میخوان عکس رو همه چی شو ببینند.
این هم دوربین آنالوگ و حلقه فیلمی که باهاش این عکس رو گرفتم. حدودا ۷۰ سال قدمت داره و اولین دوربین آنالوگ آینه دار نیکون بود. با این دوربین بود که راه نیکون و لایکا برای همیشه از هم جدا شد. همچنین بخاطر تکنولوژی این دوربین بود که امروزه تقریبا همه اقشار مردم میتونند از سرگرمی عکاسی لذت ببرند بدون اینکه مجبور باشن هزینه هنگفتی رو صرف این کار بکنند. قبلا از اومدن این دوربین برای لذت بردن از عکاسی حدودا در کلاس حرفه ای شما بایستی پول یه ماشین مدل بالا رو میپرداختی تا بتونی یه دوربین لایکا و دست کم ۲ تا لنز بخری. و این دوربین این جادوی لایکا رو شکست و عکاسی رو برای همه اقشار مردم امکان پذیر کرد. حتی اقشار ضعیف و کم درامد. کنن هم در همین زمینه یه دوربین مشابه داره به نام "کنن اف ۱". دلیل بزرگ محبوبیت کنن و نیکون هم همین موضوع است. حلقه فیلم هم ایزو ۳۲۰۰ است که من تو نوردهی و همچنین زمان ظهور یه قدمم نوری بالا کشیدم و روی ایزو ۶۴۰۰ این عکس رو گرفتم.
Nikon F
و نکته دوم اینه که عکس شات دستیه بدون سه پایه تو شب گرفته شده با ایزو ۶۴۰۰. من حدود ۱۳ سال تجربه عکاسی دیجیتال دارم, و بر اساس اون تجربه دیجیتالم باید بگم که این عکس یه عکس بینظیره. البته کسی که آنالوگ نزده باشه زیاد متوجه نمیشه چی دارم میگم. با این دوربین تو شب فاکوس گرفتن کار خداست. خیلی سخته تو شب با این دوربین فاکوس بگیری. فقط شانس آوردم که میتونم شیشه فاکوس اش رو عوض کنم. و فقط به این جهت تونستم تو این سری عکس های شب یه فاکوس درست و حسابی با این دوربین بگیرم. حلقه فیلمی که با هاش این عکس رو گرفتم معرکه است. اسمش است "ایلفورد دلتا ۳۲۰۰ ". اولین بارم بود که این حلقه فیلم رو تجربه میکردم. واسه همون خیلی مواظب بودم که عکس ها خراب نشن. عکس حلقه فیلم رو هم میزارم تو زیر همین عکس. عکس رو هم چون تو شبه بزرگ گرفتم برای کسانی که احتمالا میخوان عکس رو همه چی شو ببینند.
این هم دوربین آنالوگ و حلقه فیلمی که باهاش این عکس رو گرفتم. حدودا ۷۰ سال قدمت داره و اولین دوربین آنالوگ آینه دار نیکون بود. با این دوربین بود که راه نیکون و لایکا برای همیشه از هم جدا شد. همچنین بخاطر تکنولوژی این دوربین بود که امروزه تقریبا همه اقشار مردم میتونند از سرگرمی عکاسی لذت ببرند بدون اینکه مجبور باشن هزینه هنگفتی رو صرف این کار بکنند. قبلا از اومدن این دوربین برای لذت بردن از عکاسی حدودا در کلاس حرفه ای شما بایستی پول یه ماشین مدل بالا رو میپرداختی تا بتونی یه دوربین لایکا و دست کم ۲ تا لنز بخری. و این دوربین این جادوی لایکا رو شکست و عکاسی رو برای همه اقشار مردم امکان پذیر کرد. حتی اقشار ضعیف و کم درامد. کنن هم در همین زمینه یه دوربین مشابه داره به نام "کنن اف ۱". دلیل بزرگ محبوبیت کنن و نیکون هم همین موضوع است. حلقه فیلم هم ایزو ۳۲۰۰ است که من تو نوردهی و همچنین زمان ظهور یه قدمم نوری بالا کشیدم و روی ایزو ۶۴۰۰ این عکس رو گرفتم.
از همون سری آنالوگ تو شب با ایزو ۶۴۰۰. با همون دوربین و همون حلقه فیلم و همون زمان. نورچراغی که از ساختمون سمت راستی (بالای ساختمون) میره و در واست خیابون قطع میشه اینها چراغ های کریستمس بودند. بین دو تا ساختمون طناب میکشن و لامپ ها رو روی این طناب ها میبندن. منظور این سیم های برقی که درازه و روش به ترتیب لامپ می بندن رو میگم. این سیم لامپ ها در اصل از این دست خیابون تو اون دست بود ولی از وسط راه لامپ ها خاموش شده بودند. واسه همون. همونطور که میبینید لامپ های پشت سری اش همه لامپ ها روشن هستند. این حلقه فیلم بجز یکی اش همش خوب در اومده. فقط یکی اش تار افتاد
این عکس رو خیلی وقت پیش گرفتم تو یه پارک. این عکس رو با اولین دوربین دیجیتالی که خریده بودم انداختم. یادش بخیر با این دوربین خیلی خاطره دارم. چون اولین دوربین دیجیتالی بود که خریدم یه جایگاه خاصی تو قلبم داره. هر جا این دوربین رو میبینم یاد اون خاطرات خودم با این دوربین میوفتم. من چون موقعی که این دوربین رو خریدم تو عکاسی کاملا ناشی بودم تمام ناشی گری مو سر این بنده خدا خالی کردم. من این دوربین رو خیلی اذیت کردم تا عکاسی رو تا تونستم عکاسی رو تا حدی یاد بگیرم. انقدر اینو میبردمش تو این رودخونه ها لجن ها و هوای بد گاهی از خودم خجالت میکشم آدم میوفته. ولی خیلی هواشو داشتم که چیزی اش نشه. چندین بار شد تو رودخونه بودم عکاسی میکردم پام روی سنگ سر خورد خودم افتادم تو آب ولی تو همون لحظه افتادن هم حواسم بود که دستم بالا گرفتم این دوربین تو آب نیوفته. نه فقط بخاطر اینکه پول پاش داده بودم, دوستش هم داشتم.
این عکس رو سیاه سفید گرفتم. سیاه سفید "سپیا" بعد اش تو قسمت ادیت منوی همون دوربین کمی دستکاریش کردم. تو فتوشاپ هم تنها کاری که کردم قمت های دور عکس رو کنتراست شو آوردم پایین و قسمت وسط عکس رو کنتراست شو کمی بردم بالا. همین. به جز این هیچ کاری روی این عکس انجام نشده. لنز هم همون کیت لنز استاندارد همیشگی است که معمولا با دوربین دریافت میکنید. ۱۸-۵۵ منظورمه.
این عکس رو سیاه سفید گرفتم. سیاه سفید "سپیا" بعد اش تو قسمت ادیت منوی همون دوربین کمی دستکاریش کردم. تو فتوشاپ هم تنها کاری که کردم قمت های دور عکس رو کنتراست شو آوردم پایین و قسمت وسط عکس رو کنتراست شو کمی بردم بالا. همین. به جز این هیچ کاری روی این عکس انجام نشده. لنز هم همون کیت لنز استاندارد همیشگی است که معمولا با دوربین دریافت میکنید. ۱۸-۵۵ منظورمه.
یه عکس دیجیتال قدیمی. عکس رو تصادفی گرفتم. خوابیده بودم تو جاده داشتم از درخت ها عکس میگرفتم یه هو این دو نفر اومدن. عکس رو تو یه پارک ملی گرفتم. ببخشید بخاطر اون نوشته روی عکس. خیلی وقت پیش انداختم روش دیگه روش مونده. فایل اصلی رو هم دیگه جاشو نمیدونم. ببخشید نوشته خیلی درشته و قابل رویت.
این عکس رو جالبه که با ایزو بالا انداختم. ایزو عکس فکر اونم حدود ۱۰۰۰ بود. نور کم نبود, دلیل این کار تنظیمات اشتباه دوربین بود. ایزو تنظیمات دوربین روی اتوماتیک بود اگه اشتباه نکنم و احتمالا دیاف لنز خیلی بسته بوده, یا احتمالا سرعت شاتر خیلی بالا بوده , دقیقا نمیدونم دلیل این کار رو فقط احتمال میدم.
اون موقع تازه کار بودم زیاد نمیتونستم تنظیمات دوربین رو تنظیم کنم چیزی که خودم میخوام باشم. اون موقع اصلا نمیدونستم ایزو یعنی چی؟ فقط عکس میگرفتم دلم خوش بود عکس هام قشنگ باشن. خخخخخخخ
البته عکس روی مد دستی (مانوئل) انداخته شده. این یکی کار رو دست کم بلد بودم انجام بدم. خخخخخخخ
این عکس رو جالبه که با ایزو بالا انداختم. ایزو عکس فکر اونم حدود ۱۰۰۰ بود. نور کم نبود, دلیل این کار تنظیمات اشتباه دوربین بود. ایزو تنظیمات دوربین روی اتوماتیک بود اگه اشتباه نکنم و احتمالا دیاف لنز خیلی بسته بوده, یا احتمالا سرعت شاتر خیلی بالا بوده , دقیقا نمیدونم دلیل این کار رو فقط احتمال میدم.
اون موقع تازه کار بودم زیاد نمیتونستم تنظیمات دوربین رو تنظیم کنم چیزی که خودم میخوام باشم. اون موقع اصلا نمیدونستم ایزو یعنی چی؟ فقط عکس میگرفتم دلم خوش بود عکس هام قشنگ باشن. خخخخخخخ
البته عکس روی مد دستی (مانوئل) انداخته شده. این یکی کار رو دست کم بلد بودم انجام بدم. خخخخخخخ
Last edited:
یه عکس دیجیتال قدیمی تو شب. عکس تو پارک گرفته شده. این عکس ها قدیمی هستند واسه همون فقط حدودا یادم مونده و تنظیمات و این چیزاشونو دیگه ندارم. وگرنه حتما میزارم. من عکس تو شب بدون سه پایه رو دوست دارم. یعنی عاشق این کار هستم. یه عادت دیگه دارم و اون اینکه از سه پایه متنفرم. این عکس یادم نمونده ولی احتمال میدم روی سه پایه گرفته شده باشه.
یه شات دیجیتال دستی "بدون سه پایه" تو شب. عکس دکه های دست فروش مال بازار محلی کریستمس بود دیگه همه جا تاریک شده بود داشتنه جمع میکردن برن. تو عکس دیده میده مرده داره وسایل دکه شو جمع میکنه. بقیه دکه ها هم صاحب ها شون جمع کرده بودن رفته بودن و صبح بر میگشتن. واسه همون تو قسمت چپ عکس دکه ها میله هاشون سر جاشه ولی چادر هاشونو جمع کردن. اینجا هر سال کریستمس حدود یک هفته بازار خیابونی کریستمس داریم تو همه شهر ها.
عکس دستیه بدون سه پایه. تنظیمات اش دقیقا یادم نمونده ولی صورت شاتر زیاد بالا نبود. احتمالا ۱/۱۵ یا ۱/۳۰ ثانیه. ایزو این عکس حدودا بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ بود. دقیقا یادم نمونده. این حرف رو گفتم و دوباره تکرار میکنم. عکاسی تو شب (بدون سه پایه) آدم رو میسازه قوی میکنه تو زمینه عکاسی. تو عکاسی تو شب من یاد گرفتم که از بدنم و هر چیزی که دم دستمه به عنوان سه پایه استفاده کنم. از جمله سطل اشغال شهرداری, درخت. دیوار, ماشین, هر چیزی که دم دست باشه. و یکی دیگه از تکنیک های تو شب من اینه که وقتی که دوربین رو روی چشم میزارم با سر به دوربین فشار میارم و با دستم دوربین رو به سرم فشار میدم. و در بین این دو تا فشار لرزش دوربین تقریبا به صفر میرسه. من حتی یه عکسی هم دارم آنالوگه تو شب گرفته شده یک ثانیه کامل. عکس شارپنس قابل قبولی داره حدودا. تو اون عکس از یه درخت استفاده کردم برای گرفت اش.
عکس دستیه بدون سه پایه. تنظیمات اش دقیقا یادم نمونده ولی صورت شاتر زیاد بالا نبود. احتمالا ۱/۱۵ یا ۱/۳۰ ثانیه. ایزو این عکس حدودا بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ بود. دقیقا یادم نمونده. این حرف رو گفتم و دوباره تکرار میکنم. عکاسی تو شب (بدون سه پایه) آدم رو میسازه قوی میکنه تو زمینه عکاسی. تو عکاسی تو شب من یاد گرفتم که از بدنم و هر چیزی که دم دستمه به عنوان سه پایه استفاده کنم. از جمله سطل اشغال شهرداری, درخت. دیوار, ماشین, هر چیزی که دم دست باشه. و یکی دیگه از تکنیک های تو شب من اینه که وقتی که دوربین رو روی چشم میزارم با سر به دوربین فشار میارم و با دستم دوربین رو به سرم فشار میدم. و در بین این دو تا فشار لرزش دوربین تقریبا به صفر میرسه. من حتی یه عکسی هم دارم آنالوگه تو شب گرفته شده یک ثانیه کامل. عکس شارپنس قابل قبولی داره حدودا. تو اون عکس از یه درخت استفاده کردم برای گرفت اش.
Last edited:
یه شات دیجیتال دستی "بدون سه پایه" تو شب. تنظیمات این عکس هم درست مثل عکس قبلی. انحراف لنز تو عکس رو خودم عمدا اصلاح نکردم.
یه شات دیجیتال دستی "بدون سه پایه" تو شب. تنظیمات این عکس هم درست مثل عکس قبلی. خودم با این عکس خیلی حال میکنم. البته تنها نکته منفی عکس تو شب تن زرد رنگ هاست که زیاد قشنگ نیست. ولی خوب دیگه جزیی از عکاسی تو شبه. البته میتونم موقع عکس گرفتن تن رنگ ها رو تو منوی تنظیمات دوربین (وایت بالانس) طوری تنظیم کنم که زرد نشه. ولی خوب از تن آبی بیشتر بدم میاد. واسه همون ترجیح میدم فضای عکس ها زرد باشه تا آبی.
