میبنم که دوباره کل کل اوج گرفت. شوخی کردم. هرکسی یه حرفایی داره که میاد اینجا میزنه و حداقل خودش به حرفای خودش ایمان داره، حالا چه درست بگه و چه غلط و چه منطقی باشه و چه نباشه.
بارها گفتم، دوباره هم میگم. سپاهان زورش به این تیم اوراوا نمیرسید و نمیرسه. به چند دلیل:
1. بالاخره باید یه فرقی بین ایران و ژاپن باشه. اینم از فرقش

والآ به جای اینکه ژاپن دومین کشور صنعتی باشه، ایران دومیش بود. صنعت تکنولوژی میاره و تکنولوژی، تکنولوژی فکر میاره ( دکتر آزمندیان ) و تکنولوژی فکر هم برنامه ریزی منطقی و پیشرفت میاره. فوتبال هم یه نمونشه. بالاخره یه چیزی حتماً هست که بهش میگن لیگ حرفه ای ژاپن و یا K-leage حرفه ای کره. فرق ما اینهکه ما با حدس و خطا به جایی میرسیم، اما اونا با هدفمندی. ما باید از زمین خاکی شروع کنیم و با کلی مکافات و پارتی و هزارتا شانس!! به یک تیم باشگاهی خوب برسیم و اونجا خودمون را نشون بدیم تا اگه مربی تیم ملی از من خوشش بیاد و با باشگاه من مشکلی نداشته باشه منو به تیم ملی ببره، اما اونجا بچه 15 ساله ژاپنی میره دم در دفتر باشگاه مثلاً اوراوا و میگه من دوست دارم فوتبالیس بشم و به تیم ملی کشورم برم. اونا هم میان میذارنش توی تیمهای رده سنی خودشون و اینقدر بهش آموزش میدن تا بشه امثال شینجی اونو و ...
در مواردی هم که ژاپن از ایران میبازه، باید بذاریم رو حساب شگفتی. چون منطق میگه حق با اونه که علمی با قضیه برخورد میکنه
البته یک چیزی مثل فوتسال را باید از این قضیه جدا کرد. چون فوتسال یا همون گل کوچک خودمون ریشه در ذات همه ما داره و میشه گفت تجربه و اصرار در فوتسال هست که ما را به اینجا رسونده که ژاپن روی شگفتی ما را شکست بده.
2. شما اگه یک نگاهی به سیستم و ترکیب سپاهان در نیمه اول بازی بکنین، مشخص بود که سپاهان بازنده این بازی هست. اوراوا بعد از 2 بازی فهمیده بود که ضعف سپاهان روی کناره ها هست. جایی که عزیز زاده مصدوم هست و جابا مجیری و سعید بیات و هادی جعفری در سطحی نیستن که بیان در این مسابقات بازی کنن و همین ضعف پیستونها باعث شد که بازیکنی همچون هادی عقیلی هم تمرکز خودشو از دست بده.
سیستمی که در اصل 2 دفاع ثابت داره به درد این بازی نمیخورد. سپاهان به جای 1-2-3-4 باید 2-5-3 بازی میکرد تا بتونه با 3 دفاع جلوی دروازه را ببنده و تمام توپهای بریده را دفع کنه.
3. لجبازی های لوکا آخر کار دست سپاهان داد. از اون طرف عباس محمدی را به خاطر اینکه 2 امتیاز از سپاهان گرفت جلوی نفت ( فکر کنم ) توی این جام بازی نداد و نقطه ضعف سواری بر خلاف محمدی در روی زمین هست و سپاهان به خاطر ضعف دروازبان و پیستونهای خود و سیستم به درد نخورش در این بازی باخت. شانس اوراوا در این بود که سپاهان دقیقاً از همون سوراخی ضعف داشت که اوراوا از همونجا برنامه داشت که به گل برسه.
و دیگه اینکه محرم میتونست یک نیمه بازی کنه، اما لوکا...
محمود کریمی میتونست از اول توی بازی باشه، اما لوکا...
سپاهان این فصل زادمحمود و حسین کاضمی را داره، اما لوکا...
4. تفاوت بین بازیکنهای دو تیم
همان توپی که کبیر بیلو جون کند و در دو قدمی دروازه تو گل نزد، ناگایی با یک جایگیری عالی زد تو گل.
بازیکنای اونا آنقدر حرفه ای و با تجربه هستند که واشنگتن در حالت نا متعادل و زاویه بسته توپ را میشوته و صاف میره توی گل. اگر همین موقعیت را بازیکنای سپاهان 100 بار هم داشته باشن، یکیش گل نمیشه.
5. فشار تماشاگران
دیگه اینو همتون میدونین. من خودم پشت تلوزیون از این تماشاچیها وحشتم میگرفت، دیگه چه برسه به فشاری که به بازیکنای سپاهان وارد میشد. اون گل هادی عقیلی هم بی ربط با این قضیه نیست.
6. عامل دیگه را هم میشه شانس گفت. نمیدونم چرا هرچی اون کاوازاکی بد شانس بود، این اوراوا خوش شانسه. دیگه نمیشه گفت در 3 بازی شانس آوردن شانسیه ( یه کم سخته فهمیدنش. نه؟ :wacko: )
یا اینکه میشه گفت سپاهان بدشانسه.
نمیخوام توجیه کنم که کجا شانس آورد و کجا چی شد. اما اگه این 3 تا بازی با اوراوا را به یک آدم بیطرف نشون بدین، شک نکنین که روی شانس اوراوا تاکید میکنه.
اما در کل نظر من اینه که همانطور که اونا شانس داشتن، سپاهان هم اگه میتونه بره شانس جمع کنه

. اما نمیشه به تنهایی گفت که شانس باعث برد اونا شد. شاید اگه بازیکنای سپاهان بهتر بازی میکردن، دیگه لقب شانس روی اونا نمیموند.
خوب دیگه الان باید برم دانشگاه.
بحث سپاهان در ایران و اون کل کل های شما هم بمونه برای بعد.
راستی آقای 30naa، اینجا شر به پا نکن خواهشاً. بفرما تاپیک کل کل هرچی دلت میخواد اونجا بگو.
ممنون