حالات و احوالات کنونی خود را با شعر بیان کنید.

[roya7]

ما چون ز دری پای کشیدیم ، کشیدیم
امید ز هر کس که بریدیم ، بریدیم

دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
از گوشه بامی که پریدیم ، پریدیم

رم دادن صید خود از آغاز غلط بود
حالا که رماندی و رمیدیم ، رمیدیم

وحشي بافقي

 

[Webmoney-XCH]

میان گریه می‌خندم که چون شمع اندر این مجلس .... زبان آتشینم هست، لیکن در نمی گیرد

 

[roya7]

ما لعبتگانيم و فلك لعبت باز

از روي حقيقتي نه از روي مجاز

يك چند در اين بساط بازي كرديم

رفتيم به صندوق عدم يك يك باز!

خيام

 

[roya7]

گفتم آه از دل ديوانه ى حافظ بى تو

زير لب خنده زنان گفت كه ديوانه ى كيست؟!

 

[Bijan ...]

اگر دردم یکی بودی چه بودی
و گر غم اندکی بودی چه بودی

به بالینم طبیبی یا حبیبی
ازین هردو یکی بودی چه بودی

 

[Bvafa]

نه فراغت نشستن
نه شکیب رخت بستن
نه مقام ایستادن
نه گریزگاه دارم..

سعدی

 

[Bijan ...]

خرم ان روز کزین منزل ویران بروم
راحت جان طلبم از پی جانان بروم

دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت
رخت بربندم و تا ملک سلیمان بروم

چون صبا با تن بیمار و دل بی طاقت
به هواداری ان سرو خرامان بروم

 

[nima_hl]

آخدا

ای خدایی که جهان مال تو است----------همچو نانی به پر شال تو است

خالق آدم و جن و ملکی----------کهنه معمار بنای فلکی

این جهان یکسره در دست تو است----------همه جا خانه در بست تو است

صاحب شوکت و جاهی آخدا----------هر کسی را تو پناهی آخدا

آخدا ای که تویی بنده نواز----------با تو خواهم که کنم راز ونیاز

ای که خلاق مه و خورشیدی---------- بشنو درد دل جمشیدی

با تو اسرار نهانی دارم----------گفتگوی خودمانی دارم

منم آن بنده زحمتکش تــــــو----------بنده ساده دل و بی غش تو

من سر گشته پی امـــــــر معاش---------- کرده ام بسکه شب و روز تلاش

تنم از رنج و الم خسته شده----------در شادی به رخم بسته شده

شده ام لاغر وباریک چو دوک----------صورتم گشته پراز چین وچروک

از تنم تاب و تــــــــوان دور شده---------- چشم من خسته و رنجور شـده

آنچــــــــــنان کم شده نور بصرم----------کز دو مــــتری نشناسم پسرم

آخدا رفـــــــــت جــــــوانیم زدست----------پشتم از محــــــنت ایام شکست

بنـــــــــگر از رنج و مـحن پیر شدم---------- در جوانی زجهان سیر شدم

این شنیدم چو کسی رنج برد----------آخــــــــــــــــر رنجبری گنج برد

من بســـــــــی رنج کشیدم آخدا---------- اثر از گـــــــــنج ندیـــــــــدم آخدا

هیچ از خـــــــــویش نبـــردم ثمری---------- رنــــــج بود از مـــن و گنج از دگری

این جهانـــــــی که نکو ساخته ای----------صیقلــــــی کـــــرده و پرداخته ای

بـــــا همه وسعـــــــــت وزیبایی آن----------با همه لطـــــــــــف و دل آرایی آن

گر چه خوش نقش و بلند ایوان است---------- بهر من تنگتر از زندان اســــت

چونکه یک متر زمین زین همه خاک----------تو ندادی به من ای ایزد پـــاک

روز و شـــــــــــب دربدر و حیرانم----------خاک بر دوشم وســـــر گردانم

نه منــــــــــم غرق به دریای محن---------- اکثر خلــــــــــق جهاننــــد چو من

عده ای راحت ومست از می ناب----------دسته ای در تعب و رنــــج وعذاب

آخــــــــدا هر چه که بودت زرو سیم---------- بین یک عده نمودی تقســــیم

آنچه بر مـــــــا تــــــو ز احسان دادی----------رنج و غم بیکش و پیمـــان دادی

آخـــــــــــــدا از سخن بنده خویش---------- بنده مفلس و شرمنده خویش

نکند در هــــــــــــــم و دلگیر شوی----------از بشر سازی خود ســیر شوی ؟

زآدمـــــــــــــیزاده جهان پاک کنی---------- عالمی را تپــــــــــــــه خاک کنی ؟

تا نرنجـــــــــــــــی آخدا از سخنم----------مشت محکــــــــم نزنی بر دهنم

بهتر است اینکه ببندم لب خویش---------- پیش از این کش ندهم مطلب خویش​

 

[roya7]

بر سر آنم كه گر ز دست برآيد

دست به كارى زنم كه غصه سرآيد

خلوت دل نيست جاى صحبت اضداد

ديو چو بيرون رود فرشته درآيد

 

[Bijan ...]

اب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست
خون چکید از شاخ گل باد بهاران را چه شد

کس نمی گوید که یاری داشت حق دوستی
حق شناسان را چه حال افتاد یاران را چه شد

شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
مهربانی کی اخر امد شهریاران را چه شد


.

 

[roya7]

چه كسى كه هيچ كس را به تو بر نظر نباشد
كه نه در تو باز ماند مگرش بصر نباشد

به رهت نشسته بودم كه نظر كنى به حالم
نكنى كه چشم مستت ز خمار بر نباشد

 

[roya7]

سيل سرشك ما ز دلش كين بدر نبرد
در سنگ خاره قطره ى باران اثر نكرد

مى خواستم كه ميرمش اندر قدم چو شمع
او خود گذر به من چو نسيم سحر نكرد

 

[Bijan ...]

نذر کردم گر از این غم به در ایم روزی
تا در میکده شادان و غزل خوان بروم

تازیان را غم احوال گران باران نیست
پارسایان مددی تا خوش و اسان بروم


.

 

[roya7]

لاله ساغرگير و نرگس مست وبرما نام فسق؟!

داورى دارم بسى يارب كه را داور كنم؟

 

[Bvafa]

فتادیم ، فتادیم

بدان سان که نخیزیم

ندانیم ندانیم

چه غوغاست خدایا...

مولوی

 

[roya7]

شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد
تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد

عجبست اگر توانم که سفر کنم ز كويت
به کجا رود کبوتر که اسیر باز باشد؟

ز محبتت نخواهم که نظر کنم به رویت
كه محب صادق آنست که پاک‌باز باشد

به کرشمهٔ عنایت نگهی به سوی ما کن
كه دعای دردمندان ز سر نیاز باشد

سخنی که نیست طاقت که ز خویشتن بپوشم
به کدام دوست گویم که محل راز باشد؟

چه نماز باشد آن را که تو در خیال باشی؟
تو صنم نمی‌گذاری که مرا نماز باشد

نه چنین حساب کردم چو تو دوست می‌گرفتم
كه ثنا و حمد گوییم و جفا و ناز باشد

دگرش چو بازبینی غم دل مگوی سعدی
كه شب وصال کوتاه و سخن دراز باشد

قدمی که برگرفتی به وفا و عهد یاران
اگر از بلا بترسی قدم مجاز باشد

 

[roya7]

به غير از آن كه بشد دين و دانشم از دست

دگر بگو كه ز عشقت چه طرف بربستم؟!

 

[roya7]

غرقه ى وهميم ورنه اين محيط

از تنك آبى كنارى بيش نيست

تا به كى نازى به حسن عاريت

ما و من آيينه دارى بيش نيست

 

[roya7]

به سرت گر همه آفاق به هم جمع شوند

نتوان بود هواى تو برون از سر ما

 

[roya7]

نه طريق دوستانست نه شرط مهربانى

كه ز دوستى بميريم و تورا خبر نباشد