با توجه به سلیقۀ آمریکایی پسندت فکر کنم از اینا خوشت بیاد:
وداع با اسلحه (ارنست همینگوی)، ریشه در خاک (پرل باک)، خوشه های خشم (جان اشتاین بک)، دنیای قشنگ نو (آلدوس هاکسلی)، گرسنه (کنوت هامسون)
اصولا اگه از گتسبی بزرگ خوشت اومده به احتمال زیاد از همینگوی هم خوشت بیاد. این دو تا غیر از اینکه هم دوره و رفیق صمیمی بودن، سبکشون هم به هم نزدیکه
توی نویسنده های آمریکایی، چند تا از کار های پل استر و جی. دی سلینجر هم خیلی خوبن، مثل ناطور دشت سلینجر که مورد علاقه منهولی خب یه مقداری وارد جریانات سوررئالیستی (استر) و جریان سیال ذهن و اینا (سلینجر) میشه کاراشون
سلينجر و جريان سيال ذهن؟!با توجه به سلیقۀ آمریکایی پسندت فکر کنم از اینا خوشت بیاد:
وداع با اسلحه (ارنست همینگوی)، ریشه در خاک (پرل باک)، خوشه های خشم (جان اشتاین بک)، دنیای قشنگ نو (آلدوس هاکسلی)، گرسنه (کنوت هامسون)
اصولا اگه از گتسبی بزرگ خوشت اومده به احتمال زیاد از همینگوی هم خوشت بیاد. این دو تا غیر از اینکه هم دوره و رفیق صمیمی بودن، سبکشون هم به هم نزدیکه
توی نویسنده های آمریکایی، چند تا از کار های پل استر و جی. دی سلینجر هم خیلی خوبن، مثل ناطور دشت سلینجر که مورد علاقه منهولی خب یه مقداری وارد جریانات سوررئالیستی (استر) و جریان سیال ذهن و اینا (سلینجر) میشه کاراشون
خیلی خیلی خیلییییی ممنون دانیل عزیز! من سلینجر رو خیلی هم دوست دارم، مخصوصا همین ناطور دشت رو، با جریان سیال ذهن هم مشکلم در این حدی که تو پست قبلی زدم نیست. فقط شاید تصور بدی ازش دارم چون خیلی زجر کشیدم که سیمای مرد هنرمند در جوانی (جویس) رو بخونم! (اونم تازه نتونستم بیشتر از 100 صفحه برم جلو)، خشم و هیاهو رو هم که شروع کردم 20 صفحه شو بیشتر نخوندم.
این دنیای قشنگ نو رو هم خوندم و دوست دارمش! واجب شد برم بقیه اینایی رو هم که گفتی بگیرم
به جریان سیال ذهن توهین شد ؟ ......
سلينجر و جريان سيال ذهن؟!
اینکه آدم از یه تکنیک خوشش نیاد ،عجیبه (به معنی خوب منظورمه ها ... قصد توهین ندارم) ...
سلينجر و جريان سيال ذهن؟!
دمت گرم .. سیمور : پیشگفتار (یعنی نیست؟بعضی قسمت ها توی ناطور دشت و فرنی و زویی شبیه جریان سیال ذهن بود. شایدم اشتباه کرده باشم
آهان متوجه شدم :دیاز اسمش مشخص هست ديگه!
شما نوع كتابهايي كه ميخوني رو ميگي و دوستان ديگه اگر كتاب خوبي در اين زمينه ميشناسن معرفي ميكنن!
مثلآ تو ميگي من از نويسندگاني كه خودكشي كردن خوشم مياد يه كتاب خوب ازشون معرفي كنيد!
منم ميگم پسر اين همه آدم كه هم نويسنده بودن و هم به مرگ طبيعي مردن چرا گير دادي به اينها! :f34r:
آهان متوجه شدم :دی
من یه کتاب عاشقانه ، هیجانی ، پلیسی میخوام .
به چیزی تو مایه های دختر مرلین از لین پمبرتون
پ ن : من چیکار کنم هر نویسنده ای رو کتابش رو میخونم یا خودش رو کشته یا بعدن می کشه :دی در کل راست میگیا همشون خود کشی کردن :دی
ولی کلا از نویسندگانی که چندان تخیلی نمینویسن خوشم میاد ... یعنی از اثاری که زیادی تخیلی بشه خوشم نمیاد
مرسی میرم دنبالش
یعنی اینکه وسط جریان منطقی و خطی داستان ، اون دسته از تفکرات و احساسات شخصیت (های) داستان که لزوما ربطی به خط منطقی داستان ندارن ، روایت بشه ...پ ن : یه سوال ، البته ببخشیدا که نمی دونم :دی این جریان سیال ذهن چیه ؟
مرسییعنی اینکه وسط جریان منطقی و خطی داستان ، اون دسته از تفکرات و احساسات شخصیت (های) داستان که لزوما ربطی به خط منطقی داستان ندارن ، روایت بشه ...
ما عادت داریم که تفکرات و احساساتی که توی ذهن کاراکترها مطرح میشه ، ربطی به روال داستان داشته باشه (اصطلاح فنی : رجعت به گذشته)... ولی توی این تکنیک ، اینطوری نیست : فرض کن من دارم توی خیابون راه میرم ، بعد دوستم رو ببینم ، بعد اون میگه سلام ، بعد من یه دفعه یاد بلوز آبی رنگی میفتم که دو سال پیش گمش کردم و هیچ ربطی هم به دوستم یا موقعیت فعلی نداره ... این تقریبا میشه جریان سیال ذهن ...
البته طبیعیه که این تفکرات / احساسات مطرح شده ، انقدرها هم بی ریط نیستن !... یعنی خواننده باید این تیکه پاره ها رو بذاره کنار هم و به یه دید کلی و درست تر از شخصیت ها برسه ...
چرا این تکنیک سخته ؟ (هم برای نویسنده و هم برای خواننده) : چون نویسنده باید طوری این تکنیک رو پیاده کنه که قطع ناگهانی جریان منطقی داستان و وارد شدن به ذهن کاراکتر اصلی ، باعث گیج شدن خواننده نشه ... مثلا سلینجر این کار رو فوق العاده انجام میده و فرضا 2 صفحه جریان سیال می زنه !!...
