سپاس بی پایان از پاسختان
همانطور که مستحضرید در متن انگلیسی در چنین ترکیباتی ترتیب لغات از چپ به راست می باشد. گاها اگر ما این ترتیب را برعکس ترجمه کنیم ممکن است به ترجمه دلخواه برسیم. ولی در برخی موارد نتیجه دلچسب نیست یا حتی بی معنی است. مانند مثال زیر
extrinsic shoulder muscles
که ترجمه "ماهیچه های شانه خارجی" کاملا بی معنی است.
ولی اگر ما در ترجمه صفت را ما بین دو اسم قرار دهیم به نظر در تمام موارد به نتیجه دلخواه می رسیم و این قاعده در تمام موارد از این دست صادق است.
"معلم باهوش تاریخ" و "معلم تاریخ باهوش" هر دو صحیح هستند.
به نظرم در حالت کلی برای تمام مواردی از این دست بشود این قانون را به کار بست. نظر شما چیست؟ آیا مصداقی دال بر نقض این قاعده سراغ دارید؟
adj+noun+noun
اسم+صفت+اسم