Amir_2591
Registered User
- تاریخ عضویت
- 12 جولای 2006
- نوشتهها
- 60
- لایکها
- 0
یکی از مشکلات این است که ایرانیان فاقد زبان رسمی و توانایی بودند، این زبانی که اوستا با آن نوشته شده بسیار ابتر و ناتوان است، تا جایی که مثلا برای "کوه" از واژه "سنگ بزرگ" استفاده می کند و برای ارتش از "مرد و اسب" و برای خانواده از "زن و مرد" .. کتیبه های هخامنشی نیز هرکدام به چند زبان نوشته شده اند ، گویا خودشان از ناتوانی زبانی خود آگاه بودند. از این زبان حقیر بگیرید، تا کتیبه هایی که می گویند در سال 1933 طی چند حفاری کنار تخت جمشید بدست آمده و برای ترجمه به آمریکا رفته و هنوز خبری از آن نیست... اگر این منابع معتبر است و چیزی کارآمد دارد چرا هنوز هخامنشی شناسی در "ایرانیکا" بر مبنای همان سنگ نوشته های کذایی ِ بیستون و منابع یونانی است!؟ وقتی طرف مقابل فقط سکوت کرده، باید به منابعی که "هست" اطمینان داشت. برطبق این الواح ترتیب شاهان چیست؟ ترتیب جنگها و مشروحات و نتایج آنها کدامست؟ دستگاه اداری ایرانی پیش و پس از الکساندر چگونه بوده؟ ساختار اجتماعی چه بوده؟
هرودوت را پدر تاریخ نامیدند، تردیدی نیست که گاهی ره افسانه زده، مثل همان کتیبه های هخامنشی که مثلا در آنها داریوش راست و دروغ را با قسم حضرت اهورا به خورد مخاطب می دهد و باید از دل ِ لافهای او حقیقت امر را بیرون کشید. فقط هردوت نیست، توسیدید، گزنفون، کنزیاس، دینن، مانتن، ژوستن، پلوتارک، در قالب تاریخ نویسی، و شمار بسیار زیاد دیگری در قالب افسانه سرایی و نمایشنامه نویسی شرح دقیقی از ایران و ایرانی می دهند. تمام تاریخ ایران برمبنای گزارشات خارجی(عربی و یونانی)پایه گرفته، اگر آنها را حذف بکنیم یک قبرستان می ماند و یک بنای نیمه کاره .
هرودوت را پدر تاریخ نامیدند، تردیدی نیست که گاهی ره افسانه زده، مثل همان کتیبه های هخامنشی که مثلا در آنها داریوش راست و دروغ را با قسم حضرت اهورا به خورد مخاطب می دهد و باید از دل ِ لافهای او حقیقت امر را بیرون کشید. فقط هردوت نیست، توسیدید، گزنفون، کنزیاس، دینن، مانتن، ژوستن، پلوتارک، در قالب تاریخ نویسی، و شمار بسیار زیاد دیگری در قالب افسانه سرایی و نمایشنامه نویسی شرح دقیقی از ایران و ایرانی می دهند. تمام تاریخ ایران برمبنای گزارشات خارجی(عربی و یونانی)پایه گرفته، اگر آنها را حذف بکنیم یک قبرستان می ماند و یک بنای نیمه کاره .