زیباترین ابیات

[kas_kisal]

شب تاريك و ره باريك و من مست و قدح از دست من افتاد و نشكست
نگه دارنده اش نيكو نگه داشت وگرنه صد قدح نفتاده بشكست
بابا طاهر

 

[kas_kisal]

دلا غافل ز سبحاني چه حاصل
مطيع نفس و شيطاني چه حاصل
بود قدر تو افزون از ملائك
تو قدر خود نمي داني چه حاصل

 

[kas_kisal]

شب گور منور خواهي چو روز
از اينجا چراغ عمل بر فروز
سعدي

 

[kas_kisal]

باز آ . گر كافر و گبر و بت پرستي . باز آ
اين درگه ما درگه نو ميدي نيست صد بار اگر توبه شكستي باز آ

 

[kas_kisal]

گنه كاري گنه كرد و ز كردارش پشيمان شد
گنه كار پشيمان را نبخشيدن گنه باشد

 

[kas_kisal]

مكن كاري كه بر پا سنگت آيد
جهان با اين فراخي تنگت آيد
چو فردا نامه خوانان نامه خوانند
تورا از نام خواندن ننگت آيد
بابا طاهر

 

[kas_kisal]

شرمنده از آنيم كه در روز مكافات
اندر خور عفو تو نكرديم گناهي
خاقاني

 

[kas_kisal]

واعظان كين جلوه در محراب و منبر مي كنند
چون به خلوت مي روند آن كار ديگر مي كنند
مشكلي دارم ز دانشمند مجلس باز پرس
توبه فرمايان چرا خود توبه كمتر مي كنند
گوييا باور نمي دارند روز داوري
كين همه قلب و دغل در كار داور مي كنند
حافظ

 

[kas_kisal]

بود آيا كه در ميكده ها بگشايند
گره از كار فرو بسته ما بگشايند
اگر از بهر دل زاهد خود بين بستند
دل قوي دار كه از بهر خدا بگشايند

 

[roje_aria79]

یک عمر شهان تربیت عیش کنند
تا نیم نفس عیش به صد طیش کنند
نازم به جهان همت درویشان را
کایشان به یکی لقمه دو صد عیش کنند

 

[roje_aria79]

تا دل به برم هوای دل‌بر دارد
افسانه‌ی عشق دل‌بر از بر دارد
دل رفت ز بر چو رفت دلبر آری
دل از دل‌بر چگونه دل بر دار

 

[roje_aria79]

گاهی هوس باده‌ی رنگین دارم
گاه آرزوی وصل نگارین دارم
گه سبحه به دست و گاه زنار به دوش
یارب چه کنم، کیم، چه آیین دارم

 

[roje_aria79]

بگذار که تا می خورم و مست شوم
چون مست شوم به عشق پا بست شوم
پابست شوم به کلی از دست شوم
ار مست شوم نیست شوم، هست شوم

 

[roje_aria79]

گفتی شتاب رفتن من از برای توست
آهسته تر برو که دلم زیر پای توست
با قهر میگریزی و گویا که غافلی
آرام سایه ای همه جا در قفای توست
ای دل نگفتمت حذر از راه عاشقی
رفتی بسوز اینهمه آتش سزای توست

 

[roje_aria79]

جستم از دام به دام آر گرفتار دگر
من نه آنم که فریب تو خورم بار دگر
شد طبیب من بیمار مسیحی نفسی
تو برو بهر علاج دل بیمار دگر

 

[MahdiΩ]

آنان که به کنج عافیت بنشستند
دندان سگ و دهان مردم بستند

************************

سایه پرورده را چه طاقت آن
که رود بـا مبارزان به قتــــال
سست بازو به جهل میفکند
پنجه با مــرد آهنین چنـــگال

************************

 

[kas_kisal]

پيش صاحب نظران ملك سليمان باد است
بلكه آنست سليمان كه ز ملك آزاد است

 

[kas_kisal]

هرچه خوردي مال مور و هرچه بردي مال گور
آنچه مانده مال وارث هرچه كردي مال توست

 

[kas_kisal]

از آن مرد دانا دهان دوخته است
كه بيند كه شمع از زبان سوخته است
سعدي

 

[kas_kisal]

عبادت بجز خدمت خلق نيست
به تسبيح و سجاده و دلق نسيت





خوبان پارسي گوي بخشندگان عمرند