زیباترین اشعار عاشقانه

[mOorteza]

در عمیق ترین نقطه ی دریا

غرق شده ام

و از آن پایین

تو را می بینم که مثل شهابی

از آسمانم عبور می کنی

و من هر چه بیشتر آرزویت می کنم

بیشتر غرق می شوم

کاظم خوشخو

 

[mOorteza]

دموکراسی بین من و تو

این است که همیشه

در همه چیز

حق

با چشم هایت است
کاظم خوشخو

 

[mOorteza]

منم

درختی که برگ هایش را ریخت

تا، تو

ماه را از میان شاخه هایش تماشا کنی

علیرضا روشن

 

[mOorteza]

این دنیای کوچک و هفت میلیارد آدم؟

یعنی تو باور می کنی؟

شمرده ای؟

کی شمرده است؟

جز سیاستمدارها

دیده ای کسی آدم بشمرد؟

باور نکن

نارنجی!

باور نکن

سبز آبی کبود من!

باور کن

همه ی دنیا فقط تویی

و برخی دوستان

بقیه هم تکراری اند !

عباس معروفی

 

[mOorteza]

صدای قلب نیست!

صدای پای توست،

که شب ها در سینه ام می دوی

کافی ست کمی خسته شوی

کافی ست کمی بایستی
گروس عبدالملکیان

 

[mOorteza]

و تازه می فهمم، که برف خستگی خداست
آن قدر که حس می کنی، پاک کنش را برداشته
می کشد روی نام من، روی تمام خیابان ها
خاطره ها ....

گروس عبدالملکیان

 

[mOorteza]

من فکر می کنم که فقط عشق می تواند

پایان رنج ها باشد

به همین خاطر

همیشه آوازهای عاشقانه می خوانم

من همان سربازم

که در وسط جنگ

محبوبش را فراموش نکرده است!


رسول یونان

 

[mOorteza]

من چشم هایم را بستم و

تو قایم شدی

من هنوز روزها را می شمارم و

تو پیدا نمی شوی،

یا من بازی را بلد نیستم

یا تو جر زدی!
ناصر رعیت نواز

 

[hdavoodh]

تو نه مهتاب و نه خورشیدی و نه دریایی!
تو همان ناب ترین جاذبه ی دنیایی..
تو پر از حرمت بارانی و چشمت خیس است
حتم دارم که تو از پیش خدا می آیی..
مثل اشعار اهورایی باران پاکی..
و به اندازه ی لبخند خدا زیبایی!
خواستم وصف تو گویم همه در یک رویا !
چه بگویم که تو زیبا تر از آن رویایی..
مثل یک حادثه ی عشق پر از ابهامی!
و گرفتار هزاران اگر و امایی..
ای تو آن ناب ترین رایحه ی شعر بهار ..
تو مگر جام شرابی که چنین گیرایی؟
من به اندازه ی زیبایی تو تنهایم..
تو به اندازه ی تنهایی من زیبایی..

 

[hamidra]

تا که می آیی به ذهن من تبسم می کنم
با تو بودن را به آرامی تجسم می کنم

چشمهایت گفتنی ها دارد و طبعم غزل
با زبان عشق با چشمت تکلم می کنم

شعر می پاشم درون خاک حاصل خیز دل
واژه ها را سبز احساس تفاهم می کنم

گاه شعرم مثل چشمت حاوی آرامش ست
گاه با امواج گیسویت تلاطم می کنم

با نت و موسیقی لمس تو شاعر می شوم
خستگی را لابلای طعم تو گم می کنم

با تو وقتی از خیابان های دل رد می شوم
دانه ی اسفند دود از چشم مردم می کنم

مثل آدم باب میل تو هوایی می شوم
شوکت فردوس قربانی گندم می کنم

 

[hamidra]

اینجا دلی تنگ است آنجا را نمیدانم!
اینجا هوا ابریست آنجا را نمیدانم!
اینجا شده پاییز آنجا را نمیدانم!
اینجا همه رنج است آنجا را نمیدانم!
اینجا بغض شده همدم آنجا را نمیدانم!
اینجا کسی سر به دیوار آنجا را نمیدانم!
اینجا شاید کمی ترس آنجا را نمیدانم!
اینجا همه چیز خیال است آنجا را نمیدانم!
اینجا شدم خسته آنجا را نمیدانم!
اینجا فکر،فکر توست آنجا را نمیدانم!
اینجا دلی تنگ است آنجا را نمیدانم!
اینجا فقط تو تو تو آنجا را نمیدانم

 

[hamidra]

بزن نی زن که بس دلگیرم امشب
خدا داند ز غم می میرم امشب

به جان آمد دلم زین زندگانی
فغان از جور و از بی همزبانی

بزن نی زن از این نالان ترم کن
بزن آتش به دل خاکسترم کن

بزن نی زن که دلتنگ از زبانم
بزن نی زن که رسوای جهانم

از این سازت مرا غمگین ترم کن
مرا آتش زن و خاکسترم کن

بزن نی زن که با من هم نوایی
تو هم می سوزی و هم درد مایی

تو هستی گریه هایم را بهانه
بخوان بار دگر از غم ترانه

کتاب درد و غم در سینه دارم
به خاک, این دفتر غم می سپارم

 

[Aliata8]

مــــن به این مهــــر سکوتـــــ
مــــن به این تاریکــــی
مــــن به مــــا
مـــن به فرسودگــــی ذهـــن خـــودم معترضــــم!!!
که چــــــــرا ...
شــوق آغــــاز مــــرا
و منــــی چون مــــن را
ز خــــودم دزدیدنــد !
به کجــــا بر گــــردم ؟
حق برگشتـــن را ز تنــــم دزدیدنــــد ...
سفـــر آیینــــه هــــم رنگـــی نیستــــــ
خوابـــــ رنگیــــن مــــرا دزدیدنــــد

 

[ترانه18]

با استکان قهوه عوض کن دوات را
بنویس توی دفتر من چشم هات را

بر روزهای مرده تقویم خط بزن
وا کن تمام پنجره های حیات را

خواننده ی کتیبه ی چشم و لبت منم
پر رنگ کن بخاطر من این نکات را

ما را فقط به خاطر هم آفریده اند
آن گونه که خواجه و شاخ نبات را

نام تو با نسیم نشابور می رود
تا از غبار غم بتکاند هرات را

یک لحظه رو به معبد بودائیان بایست!
از نو بدل به بتکده کن سومنات را

حالا بایست! دور و برت را نگاه کن
تسخیر کرده ای همه کائنات را

تا پلک می زنی، همه گمراه می شوند
بر روی ما مبند کتاب نجات را ...

علیرضا بدیع

 

[ibest]

[Forwarded from ʝ ཞ ɠɧ49]
به قدری دوستت دارم که قدرش را نمی دانم
به تن چون روح می مانی، بمانی زنده می مانم

خیال است آنکه بی یادت زمانی بگذرد بر من
محال است آنکه از رویت زمانی رو بگردانم...

دل از دستم رها می شد اگر پایش نمی بستم
ز شرمت دل نهان کردم که عیبم را بپوشانم

بجز نام تو هر نامی، بجز راه تو هر راهی
اگر گفتم غلط گفتم، اگر رفتم پشیمانم

گهی یادت به سر دارم، گهی نامت به لب دارم
دمی خاموش خاموشم، دمی دیگر خروشانم

بلا تشبیه میگویم بدانی حال و روزم را
که چون چشم تو بیمارم، که چون زلفت پریشانم...

 

[wonnin]

حق نداری به کسی دل بدهی الا من

پیش روی تو دو راه ست فقط : من یا من


عاشقم دست خودم نیست به هم می ریزم

که تو هم با دگران خوب شوی هم با من

 

[wonnin]

تو از عبور جاده ها مرا بهانه کن فقط
به رنگ عاشقانه ها مرا ترانه کن فقط

من از عبور جاده ها نشانی تو خوانده ام
تو هم بیا و با دلت مرا نشانه کن فقط

به روی بام خانه ام بساز اشیانه ای
بیا کنار من بمان بیا ولا نه کن فقط

منم که پر ز غصه ام اسیر دست یاد ها
بیا و قلب خسته را پر از ترانه کن فقط...

 

[glowra.com]

از زمانی می آیی که جاذبه

سیب را بین دستهایمان گم کرد

و جوانی مان را پای درخت نگه داشت


آمدی

با عصایی از آن درخت

و من عصایم از دست افتاده بود


هوای اتاق شرجی بود

نشستیم خیره به تُنگ آب

آن روز ساحل شلوغ بود

پیش از رفتن

به دریا زدیم

تا کسی

از گریه ی ماهی ها خبردار نشود

#رضا_باقری_فرد

 

[glowra.com]

دل آرامم !!
تو آرامم...
تو را رامم...
کجا ماندے؟

شدم صیدت
تو بردے از دل آرامم...
کجا ماندے ؟

#علے_عطازاده

 

[glowra.com]

عمر که بی عشق رفت
هیچ حسابش نگیر
آب حیات است عشق
در دل وجانش پذیر
هر که شود صید عشق
کی شود او صید مرگ
چون سپرش مه بود
کی رسدش زخم تیر؟