بيا در كوچه باغ شهر احساس
شكست لاله را جدي بگيريم
...
اگر نيلوفري ديديم زخمي
براي قلب پردردش بميريم
...
بيا در كوچه هاي تنگ غربت
براي هر غريبي سايه باشيم
...
بيا هر شب كنار نور يك شمع
به فكر پيچك همسايه باشيم
...
بيا ما نيز مثل روح باران
به روي يك رز تنها بباريم
...
بيا در باغ بي روح دلي سرد
كمي روياي نيلوفري بكاريم
...
بيا به احترام قصه ي عشق
به قدر شبنمي مجنون بمانيم
...
بيا كه گاه از روي محبت
كمي از درد ليلي را بخوانيم
...
بيا در لحظه ي سرخ نيايش
چو روح اشك، پاك و ساده باشيم
...
بيا هر وقت باران باز باريد
براي گل شدن آماده باشيم.